وَلَا تُطِيعُوٓاْ أَمۡرَ ٱلۡمُسۡرِفِينَ

و از امر اسراف كنندگان اطاعت نكنيد

ٱلَّذِينَ يُفۡسِدُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَا يُصۡلِحُونَ

آناني كه در زمين فساد كاري مي‌كنند، و به اصلاح نمي‌پردازند

قَالُوٓاْ إِنَّمَآ أَنتَ مِنَ ٱلۡمُسَحَّرِينَ

[قوم صالح] گفتند: به يقين جز اين نيست كه تو از سحر شدگان مي‌باشي

مَآ أَنتَ إِلَّا بَشَرٞ مِّثۡلُنَا فَأۡتِ بِـَٔايَةٍ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّـٰدِقِينَ

تو جز بشري همانند ما نيستي، اگر راست مي‌گويي معجزة بياور

قَالَ هَٰذِهِۦ نَاقَةٞ لَّهَا شِرۡبٞ وَلَكُمۡ شِرۡبُ يَوۡمٖ مَّعۡلُومٖ

[صالح] گفت: اين ماده شتري است كه [اين آب] روزي براي نوشيدن آن، و روزي براي نوشيدن شما معين مي‌باشد

وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوٓءٖ فَيَأۡخُذَكُمۡ عَذَابُ يَوۡمٍ عَظِيمٖ

و هيچ آزاري به آن نرسانيد، كه عذاب روز بزرگى شما را فرا مي‌گيرد

فَعَقَرُوهَا فَأَصۡبَحُواْ نَٰدِمِينَ

پس آنرا پي كردند، و [از كردة خود] پشيمان شدند,

فَأَخَذَهُمُ ٱلۡعَذَابُۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

و عذاب آنان را فرا گرفت، به يقين در اين [ماجرا] دليلي [بر قدرت الله] است، ولي اكثر شان ايمان نياوردند

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

و به يقين پروردگار تو پيروزمند مهربان است

كَذَّبَتۡ قَوۡمُ لُوطٍ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

قوم لوط پيامبران را تكذيب كردند

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ لُوطٌ أَلَا تَتَّقُونَ

آنگاه كه برادر شان لوط به آنها گفت: آيا [از الله] نمي‌ترسيد

إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ

به يقين من براي شما پيامبر اميني هستم

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

پس از الله بترسيد، و از من اطاعت كنيد

وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

و من در برابر اين تبليغ از شما مزدي نمي‌طلبم، مزد من جز بر پروردگار جهانيان نيست

أَتَأۡتُونَ ٱلذُّكۡرَانَ مِنَ ٱلۡعَٰلَمِينَ

آيا از ميان مردم جهان با مردان آميزش مي‌كنيد

وَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمۡ رَبُّكُم مِّنۡ أَزۡوَٰجِكُمۚ بَلۡ أَنتُمۡ قَوۡمٌ عَادُونَ

و همسراني را كه پروردگار شما براي شما آفريده كرده است، ترك مي‌كنيد، بلكه شما مردم تجاوز كاري هستيد

قَالُواْ لَئِن لَّمۡ تَنتَهِ يَٰلُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمُخۡرَجِينَ

[قوم لوط] گفتند: اي لوط! اگر [از اين سخنان] باز نايستي، از بيرون راندگان خواهي بود

قَالَ إِنِّي لِعَمَلِكُم مِّنَ ٱلۡقَالِينَ

[لوط] گفت: من دشمن [اين كار شما] هستم

رَبِّ نَجِّنِي وَأَهۡلِي مِمَّا يَعۡمَلُونَ

پروردگارا! مرا و خانوادة مرا از آنچه اينها مي‌كنند، نجات بده

فَنَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ

و او و همة خانواده اش را نجات داديم

إِلَّا عَجُوزٗا فِي ٱلۡغَٰبِرِينَ

مگر پير زني را كه از بازماندگان بود

ثُمَّ دَمَّرۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ

بعد از آن ديگران را هلاك ساختيم

وَأَمۡطَرۡنَا عَلَيۡهِم مَّطَرٗاۖ فَسَآءَ مَطَرُ ٱلۡمُنذَرِينَ

و بر آنها باران شديدي [از سنگ] بارانيديم، و باران بيم داده شدگان باران بدي است

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

به يقين در اين ماجرا دليلي [بر قدرت الله] است، ولي اكثر شان ايمان نياوردند

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

و به يقين پروردگار تو پيروزمند مهربان است

كَذَّبَ أَصۡحَٰبُ لۡـَٔيۡكَةِ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

اصحاب ايكه [كه قوم شعيب باشند] پيامبران را تكذيب كردند

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ شُعَيۡبٌ أَلَا تَتَّقُونَ

آنگاه كه شعيب به آنها گفت: آيا [از الله] نمي‌ترسيد

إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ

به يقين من براي شما پيامبر اميني هستم

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

پس از الله بترسيد، و از من اطاعت كنيد

وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

و من در برابر تبليغ اين [رسالت] از شما مزدي نمي‌طلبم، مزد من جز بر پروردگار جهانيان نيست