ٱلَّذِينَ ءَاتَيۡنَٰهُمُ ٱلۡكِتَٰبَ يَتۡلُونَهُۥ حَقَّ تِلَاوَتِهِۦٓ أُوْلَـٰٓئِكَ يُؤۡمِنُونَ بِهِۦۗ وَمَن يَكۡفُرۡ بِهِۦ فَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡخَٰسِرُونَ
كساني كه كتاب [آسماني] را به آنان دادهايم، و آن را طوري كه سزاوار آن است تلاوت ميكنند، چنين اشخاص به [قرآن] ايمان ميآورند، و كساني كه به آن كافر ميشوند، آنان زيانكاران اند
يَٰبَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ ٱذۡكُرُواْ نِعۡمَتِيَ ٱلَّتِيٓ أَنۡعَمۡتُ عَلَيۡكُمۡ وَأَنِّي فَضَّلۡتُكُمۡ عَلَى ٱلۡعَٰلَمِينَ
اي بني اسرائيل! نعمتي را كه بر شما ارزاني داشتهام، و اينكه شما را بر جهانيان [زمان شما] برتري دادهام، به يادآوريد
وَٱتَّقُواْ يَوۡمٗا لَّا تَجۡزِي نَفۡسٌ عَن نَّفۡسٖ شَيۡـٔٗا وَلَا يُقۡبَلُ مِنۡهَا عَدۡلٞ وَلَا تَنفَعُهَا شَفَٰعَةٞ وَلَا هُمۡ يُنصَرُونَ
و از روزي بترسيد كه كسي براي كسي كاري كرده نميتواند، و هيچ عوضي از آنان پذيرفته نميشود، و شفاعت فائدة نداشته و نه آنان ياري داده ميشوند
۞وَإِذِ ٱبۡتَلَىٰٓ إِبۡرَٰهِـۧمَ رَبُّهُۥ بِكَلِمَٰتٖ فَأَتَمَّهُنَّۖ قَالَ إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامٗاۖ قَالَ وَمِن ذُرِّيَّتِيۖ قَالَ لَا يَنَالُ عَهۡدِي ٱلظَّـٰلِمِينَ
و چون ابراهيم را پروردگارش به سخنان چندي آزمود، و او آنها را به تمام و كمال انجام داد، الله متعال برايش گفت: من تو را پيشواي مردم قرار خواهم داد، گفت: و از دودمانم [نيز اماماني قرار بده]، الله فرمود: پيمان من به ستمكاران نميرسد
وَإِذۡ جَعَلۡنَا ٱلۡبَيۡتَ مَثَابَةٗ لِّلنَّاسِ وَأَمۡنٗا وَٱتَّخِذُواْ مِن مَّقَامِ إِبۡرَٰهِـۧمَ مُصَلّٗىۖ وَعَهِدۡنَآ إِلَىٰٓ إِبۡرَٰهِـۧمَ وَإِسۡمَٰعِيلَ أَن طَهِّرَا بَيۡتِيَ لِلطَّآئِفِينَ وَٱلۡعَٰكِفِينَ وَٱلرُّكَّعِ ٱلسُّجُودِ
و آن زماني را به ياد آور كه خانة [كعبه] را مركز اجتماع و جاي امني براي مردم قرار داديم، [وگفتيم]: مقام ابراهيم را جايگاه نماز قرار دهيد، و به ابراهيم و اسماعيل سفارش كرديم كه خانة مرا [كعبه] براي طواف كنندگان، و معتكفان، و ركوع كنندگان و سجده كننده، پاكيزه كنند
وَإِذۡ قَالَ إِبۡرَٰهِـۧمُ رَبِّ ٱجۡعَلۡ هَٰذَا بَلَدًا ءَامِنٗا وَٱرۡزُقۡ أَهۡلَهُۥ مِنَ ٱلثَّمَرَٰتِ مَنۡ ءَامَنَ مِنۡهُم بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِۚ قَالَ وَمَن كَفَرَ فَأُمَتِّعُهُۥ قَلِيلٗا ثُمَّ أَضۡطَرُّهُۥٓ إِلَىٰ عَذَابِ ٱلنَّارِۖ وَبِئۡسَ ٱلۡمَصِيرُ
و هنگامي كه ابراهيم گفت: پروردگارا! اين [شهر را]، شهر امني بگردان، و از مردمان آن، كساني را كه به الله و روز آخرت ايمان دارند، از ميوهها روزي بده، [الله] فرمود: و كسي را كه كافر شود، [مدت] اندكي بهرهمند ميگردانم، و در آخرت به عذاب آتش ناچارش ميكنم، و اين سرانجام بدي است
وَإِذۡ يَرۡفَعُ إِبۡرَٰهِـۧمُ ٱلۡقَوَاعِدَ مِنَ ٱلۡبَيۡتِ وَإِسۡمَٰعِيلُ رَبَّنَا تَقَبَّلۡ مِنَّآۖ إِنَّكَ أَنتَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ
و آن زماني را به ياد آور كه ابراهيم و اسماعيل پايه هاي خانه را بالا ميبردند، [و دعاء ميكردند كه اي پروردگار ما، از ما بپذير به تحقيق كه تو شنواي دانا هستي
رَبَّنَا وَٱجۡعَلۡنَا مُسۡلِمَيۡنِ لَكَ وَمِن ذُرِّيَّتِنَآ أُمَّةٗ مُّسۡلِمَةٗ لَّكَ وَأَرِنَا مَنَاسِكَنَا وَتُبۡ عَلَيۡنَآۖ إِنَّكَ أَنتَ ٱلتَّوَّابُ ٱلرَّحِيمُ
پروردگارا! ما را فرمانبردار خويش بگردان، و از ذرية ما امتي قرار بده كه فرمانبردار تو باشند، و طرز عبادت كردن ما را براي ما بياموز، و توبة ما را بپذير؛ زيرا تُو تَوبه پذير مهرباني
رَبَّنَا وَٱبۡعَثۡ فِيهِمۡ رَسُولٗا مِّنۡهُمۡ يَتۡلُواْ عَلَيۡهِمۡ ءَايَٰتِكَ وَيُعَلِّمُهُمُ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡحِكۡمَةَ وَيُزَكِّيهِمۡۖ إِنَّكَ أَنتَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ
پروردگارا! در ميان آنان پيامبري از خود شان بفرست، تا آيات تو را براي آنان تلاوت نمايد، و كتاب و حكمت را براي شان بياموزد، و آنان را پاكيزه گرداند، همانا تو پيروزمند با حكمت هستي
وَمَن يَرۡغَبُ عَن مِّلَّةِ إِبۡرَٰهِـۧمَ إِلَّا مَن سَفِهَ نَفۡسَهُۥۚ وَلَقَدِ ٱصۡطَفَيۡنَٰهُ فِي ٱلدُّنۡيَاۖ وَإِنَّهُۥ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ لَمِنَ ٱلصَّـٰلِحِينَ
چه كسي جز آنكه خود را به ناداني انداخته باشد، از آيين ابراهيم روي ميگرداند، در حالي كه در اين دنيا او [ابراهيم] را برگزيدهايم، ودر آخرت از شايستگان است
إِذۡ قَالَ لَهُۥ رَبُّهُۥٓ أَسۡلِمۡۖ قَالَ أَسۡلَمۡتُ لِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
هنگامي كه پروردگارش برايش فرمود تسليم شو، گفت: به پروردگار جهانيان تسليم شدم
وَوَصَّىٰ بِهَآ إِبۡرَٰهِـۧمُ بَنِيهِ وَيَعۡقُوبُ يَٰبَنِيَّ إِنَّ ٱللَّهَ ٱصۡطَفَىٰ لَكُمُ ٱلدِّينَ فَلَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَأَنتُم مُّسۡلِمُونَ
و ابراهيم و يعقوب پسران خود را به همين [آيين] سفارش كرده و [گفتند:] اي پسران من! به يقين الله اين دين را براي شما برگزيد، پس جز آنكه مسلمان باشيد، نميريد
أَمۡ كُنتُمۡ شُهَدَآءَ إِذۡ حَضَرَ يَعۡقُوبَ ٱلۡمَوۡتُ إِذۡ قَالَ لِبَنِيهِ مَا تَعۡبُدُونَ مِنۢ بَعۡدِيۖ قَالُواْ نَعۡبُدُ إِلَٰهَكَ وَإِلَٰهَ ءَابَآئِكَ إِبۡرَٰهِـۧمَ وَإِسۡمَٰعِيلَ وَإِسۡحَٰقَ إِلَٰهٗا وَٰحِدٗا وَنَحۡنُ لَهُۥ مُسۡلِمُونَ
آيا هنگامي كه مرگ يعقوب فرا رسيد، شما حاضر بوديد كه به فرزندان خود گفت: پس از من چه چيزي را ميپرستيد؟ گفتند: پروردگار تو را، و پروردگار پدران تو ابراهيم و اسماعيل و اسحاق را كه الهى پگانه است، و در برابر او تسليم هستيم
تِلۡكَ أُمَّةٞ قَدۡ خَلَتۡۖ لَهَا مَا كَسَبَتۡ وَلَكُم مَّا كَسَبۡتُمۡۖ وَلَا تُسۡـَٔلُونَ عَمَّا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
آنها مردمي بودند كه درگذشتند، اعمال شان متعلق به خود شان است، و اعمال شما متعلق به خود شما است، و از آنچه كه آنها ميكردند، از شما پرسيده نميشود
وَقَالُواْ كُونُواْ هُودًا أَوۡ نَصَٰرَىٰ تَهۡتَدُواْۗ قُلۡ بَلۡ مِلَّةَ إِبۡرَٰهِـۧمَ حَنِيفٗاۖ وَمَا كَانَ مِنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ
و گفتند: يهودي و يا نصراني باشيد تا هدايت شويد، بگو [از] ملت ابراهيم كه بر اساس يكتاپرستي است [پيروي ميكنيم]، واو از مشركان نبود
قُولُوٓاْ ءَامَنَّا بِٱللَّهِ وَمَآ أُنزِلَ إِلَيۡنَا وَمَآ أُنزِلَ إِلَىٰٓ إِبۡرَٰهِـۧمَ وَإِسۡمَٰعِيلَ وَإِسۡحَٰقَ وَيَعۡقُوبَ وَٱلۡأَسۡبَاطِ وَمَآ أُوتِيَ مُوسَىٰ وَعِيسَىٰ وَمَآ أُوتِيَ ٱلنَّبِيُّونَ مِن رَّبِّهِمۡ لَا نُفَرِّقُ بَيۡنَ أَحَدٖ مِّنۡهُمۡ وَنَحۡنُ لَهُۥ مُسۡلِمُونَ
بگوييد: ما به الله ايمان آورديم و به آنچه كه بر ما نازل شده، و آنچه بر ابراهيم، و اسماعيل، و اسحاق، و يعقوب، و نوادگان يعقوب نازل شده، و به آنچه كه به موسي، و عيسي، و به آنچه كه براي همة انبياء از طرف پروردگار شان داده شده است، ايمان آوردهايم، بين هيچ كدام از پيامبران فرق نميگذاريم، و ما فرمانبردار الله هستيم
فَإِنۡ ءَامَنُواْ بِمِثۡلِ مَآ ءَامَنتُم بِهِۦ فَقَدِ ٱهۡتَدَواْۖ وَّإِن تَوَلَّوۡاْ فَإِنَّمَا هُمۡ فِي شِقَاقٖۖ فَسَيَكۡفِيكَهُمُ ٱللَّهُۚ وَهُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ
اگر به مثل آنچه كه شما به آن ايمان آورده ايد، ايمان آوردند، به تحقيق هدايت شده اند، و اگر روي گردان شدند، پس جز آن نيست كه سر ستيز و مخالفت را دارند، الله متعال از شرّ آنان از تو دفاع ميكند، و او شنواي دانا است
صِبۡغَةَ ٱللَّهِ وَمَنۡ أَحۡسَنُ مِنَ ٱللَّهِ صِبۡغَةٗۖ وَنَحۡنُ لَهُۥ عَٰبِدُونَ
اين دين الله [و فطرت] الله است، و كيست كه از الله نيكو دينتر باشد، و ما پرستش كنندگان [الله] ميباشيم
قُلۡ أَتُحَآجُّونَنَا فِي ٱللَّهِ وَهُوَ رَبُّنَا وَرَبُّكُمۡ وَلَنَآ أَعۡمَٰلُنَا وَلَكُمۡ أَعۡمَٰلُكُمۡ وَنَحۡنُ لَهُۥ مُخۡلِصُونَ
بگو! در بارة الله با ما مجادله ميكنيد، در حالي كه او پروردگار ما و پروردگار شما است، و اعمال ما مربوط به ما، و اعمال شما مربوط به شما است، و [عبادت] ما خاص و خالص براي [الله] است
أَمۡ تَقُولُونَ إِنَّ إِبۡرَٰهِـۧمَ وَإِسۡمَٰعِيلَ وَإِسۡحَٰقَ وَيَعۡقُوبَ وَٱلۡأَسۡبَاطَ كَانُواْ هُودًا أَوۡ نَصَٰرَىٰۗ قُلۡ ءَأَنتُمۡ أَعۡلَمُ أَمِ ٱللَّهُۗ وَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّن كَتَمَ شَهَٰدَةً عِندَهُۥ مِنَ ٱللَّهِۗ وَمَا ٱللَّهُ بِغَٰفِلٍ عَمَّا تَعۡمَلُونَ
يا ميگوييد كه ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب و نوادگان يعقوب يهودي و يا نصراني بودند، بگو: آيا شما بهتر ميدانيد يا الله؟ و ستمگرتر از كسي كه شهادت الله را نزد خود پنهان كند، كيست؟ و الله تعالى از آنچه انجام ميدهيد، غافل نيست
تِلۡكَ أُمَّةٞ قَدۡ خَلَتۡۖ لَهَا مَا كَسَبَتۡ وَلَكُم مَّا كَسَبۡتُمۡۖ وَلَا تُسۡـَٔلُونَ عَمَّا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
آنها مردمي بودند كه در گذشتند، و آنچه كه [از نيك و بد] كرده اند براي خود شان است، و آنچه شما [از نيك و بد] كرده ايد، براي خود شما است، و از آنچه كه آنها انجام داده اند از شما پرسيده نميشود
۞سَيَقُولُ ٱلسُّفَهَآءُ مِنَ ٱلنَّاسِ مَا وَلَّىٰهُمۡ عَن قِبۡلَتِهِمُ ٱلَّتِي كَانُواْ عَلَيۡهَاۚ قُل لِّلَّهِ ٱلۡمَشۡرِقُ وَٱلۡمَغۡرِبُۚ يَهۡدِي مَن يَشَآءُ إِلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ
به زودي مردم بيخرد ميگويند: چه چيز آنان را از قبلة كه بر آن بودند، بر گردانيد، بگو: مشرق و مغرب از آن الله است، هركسي را كه خواسته باشد، به راه راست هدايت ميكند
وَكَذَٰلِكَ جَعَلۡنَٰكُمۡ أُمَّةٗ وَسَطٗا لِّتَكُونُواْ شُهَدَآءَ عَلَى ٱلنَّاسِ وَيَكُونَ ٱلرَّسُولُ عَلَيۡكُمۡ شَهِيدٗاۗ وَمَا جَعَلۡنَا ٱلۡقِبۡلَةَ ٱلَّتِي كُنتَ عَلَيۡهَآ إِلَّا لِنَعۡلَمَ مَن يَتَّبِعُ ٱلرَّسُولَ مِمَّن يَنقَلِبُ عَلَىٰ عَقِبَيۡهِۚ وَإِن كَانَتۡ لَكَبِيرَةً إِلَّا عَلَى ٱلَّذِينَ هَدَى ٱللَّهُۗ وَمَا كَانَ ٱللَّهُ لِيُضِيعَ إِيمَٰنَكُمۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ بِٱلنَّاسِ لَرَءُوفٞ رَّحِيمٞ
بدين سان شما را امت ميانة قرار داديم، تا بر مردم گواه باشيد، و پيامبر بر شما گواه باشد، و ما قبلهاي را که بر آن بودي قبله قرار نداديم مگر براي اينکه بدانيم چه کسي از پيامبر پيروي ميکند و چه کسي به عقب بر ميگردد، وگرچه آن بسي دشوار است مگر بر کساني که الله آنان را هدايت نموده، اين طور نيست كه الله ايمان شما [نمازهايتان] را ضايع گرداند؛ زيرا الله نسبت به مردم رؤوف و مهربان است
قَدۡ نَرَىٰ تَقَلُّبَ وَجۡهِكَ فِي ٱلسَّمَآءِۖ فَلَنُوَلِّيَنَّكَ قِبۡلَةٗ تَرۡضَىٰهَاۚ فَوَلِّ وَجۡهَكَ شَطۡرَ ٱلۡمَسۡجِدِ ٱلۡحَرَامِۚ وَحَيۡثُ مَا كُنتُمۡ فَوَلُّواْ وُجُوهَكُمۡ شَطۡرَهُۥۗ وَإِنَّ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ لَيَعۡلَمُونَ أَنَّهُ ٱلۡحَقُّ مِن رَّبِّهِمۡۗ وَمَا ٱللَّهُ بِغَٰفِلٍ عَمَّا يَعۡمَلُونَ
[اي پيامبر!] ما روي آوردن تو را به سوي آسمان ميبينيم، پس تو را به قبلة اي متوجه ميسازيم كه مورد پسند تو است، پس روي خود را به طرف مسجد الحرام بگردان، و هرجا كه بوديد، روي خود را به طرف آن بگردانيد، و اهل كتاب به خوبي ميدانند كه اين [تغيير قبله] حق بوده و از طرف پروردگار ايشان است، و الله متعال از آنچه ميكنند غافل نيست
وَلَئِنۡ أَتَيۡتَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ بِكُلِّ ءَايَةٖ مَّا تَبِعُواْ قِبۡلَتَكَۚ وَمَآ أَنتَ بِتَابِعٖ قِبۡلَتَهُمۡۚ وَمَا بَعۡضُهُم بِتَابِعٖ قِبۡلَةَ بَعۡضٖۚ وَلَئِنِ ٱتَّبَعۡتَ أَهۡوَآءَهُم مِّنۢ بَعۡدِ مَا جَآءَكَ مِنَ ٱلۡعِلۡمِ إِنَّكَ إِذٗا لَّمِنَ ٱلظَّـٰلِمِينَ
اگر براي اهل كتاب هر دليلي بياوري، از قبلة تو پيروي نميكنند، و تو هم از قبلة آنها پيروي نميكني، و خود آنان نيز از قبلة يكديگر پيروي نمى كنند، و اگر بعد از علمي كه برايت آمده است از هوسهاي آنها پيروي كني، به يقين كه تو از ستمكاران خواهي بود
ٱلَّذِينَ ءَاتَيۡنَٰهُمُ ٱلۡكِتَٰبَ يَعۡرِفُونَهُۥ كَمَا يَعۡرِفُونَ أَبۡنَآءَهُمۡۖ وَإِنَّ فَرِيقٗا مِّنۡهُمۡ لَيَكۡتُمُونَ ٱلۡحَقَّ وَهُمۡ يَعۡلَمُونَ
كساني كه براي آنها كتاب داده ايم، [يهود] باشند، او را [يپيامبر ] را آنچنان ميشناسند كه پسران خود را مي شناسند، و به يقين گروهي از آنان در حالي كه ميدانند، حق را كتمان مى كنند
ٱلۡحَقُّ مِن رَّبِّكَ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمُمۡتَرِينَ
حق از جانب پروردگار تو است، پس به هيچ وجه از ترديد كنندگان مباش
وَلِكُلّٖ وِجۡهَةٌ هُوَ مُوَلِّيهَاۖ فَٱسۡتَبِقُواْ ٱلۡخَيۡرَٰتِۚ أَيۡنَ مَا تَكُونُواْ يَأۡتِ بِكُمُ ٱللَّهُ جَمِيعًاۚ إِنَّ ٱللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ
و براي هر گروه قبلهاى است كه به آن روي ميآورد، پس در كارهاي نيك از يكديگر سبقت بجوييد، هر كجا كه باشيد، الله همة شما را به سوي خود باز ميآورد، زيرا كه الله بر هر چيزي توانا است
وَمِنۡ حَيۡثُ خَرَجۡتَ فَوَلِّ وَجۡهَكَ شَطۡرَ ٱلۡمَسۡجِدِ ٱلۡحَرَامِۖ وَإِنَّهُۥ لَلۡحَقُّ مِن رَّبِّكَۗ وَمَا ٱللَّهُ بِغَٰفِلٍ عَمَّا تَعۡمَلُونَ
و از هر كجا خارج شدي، روي خود را به طرف مسجد الحرام بگردان، اين امر حق است و از جانب پروردگار تو است، و الله از آنچه ميكنيد غافل نيست
وَمِنۡ حَيۡثُ خَرَجۡتَ فَوَلِّ وَجۡهَكَ شَطۡرَ ٱلۡمَسۡجِدِ ٱلۡحَرَامِۚ وَحَيۡثُ مَا كُنتُمۡ فَوَلُّواْ وُجُوهَكُمۡ شَطۡرَهُۥ لِئَلَّا يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَيۡكُمۡ حُجَّةٌ إِلَّا ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ مِنۡهُمۡ فَلَا تَخۡشَوۡهُمۡ وَٱخۡشَوۡنِي وَلِأُتِمَّ نِعۡمَتِي عَلَيۡكُمۡ وَلَعَلَّكُمۡ تَهۡتَدُونَ
و از هر كجا خارج شدي، روي خود را به طرف مسجد الحرام بگردان، و هر كجا كه بوديد، روي خود را به سوي آن برگردانيد، تا براي مردم بر شما حجتي نباشد، مگر كساني از آنها كه ستم كردند، پس از آنها نترسيد و از من بترسيد، و تا اينكه نعمت خود را بر شما تمام كنم، و باشد كه هدايت شويد