وَأَنِ ٱعۡبُدُونِيۚ هَٰذَا صِرَٰطٞ مُّسۡتَقِيمٞ

و اينكه مرا عبادت كنيد، كه راه مستقيم اين است

وَلَقَدۡ أَضَلَّ مِنكُمۡ جِبِلّٗا كَثِيرًاۖ أَفَلَمۡ تَكُونُواْ تَعۡقِلُونَ

و به راستي [شيطان] گروه‌هاي بسياري از شما را گمراه ساخت، آيا انديشه نكرده بوديد

هَٰذِهِۦ جَهَنَّمُ ٱلَّتِي كُنتُمۡ تُوعَدُونَ

اين همان جهنمي است كه به شما وعده داده مي‌شد

ٱصۡلَوۡهَا ٱلۡيَوۡمَ بِمَا كُنتُمۡ تَكۡفُرُونَ

امروز به سبب كفري كه مي‌ورزيديد، به آن وارد شويد

ٱلۡيَوۡمَ نَخۡتِمُ عَلَىٰٓ أَفۡوَٰهِهِمۡ وَتُكَلِّمُنَآ أَيۡدِيهِمۡ وَتَشۡهَدُ أَرۡجُلُهُم بِمَا كَانُواْ يَكۡسِبُونَ

امروز بر دهان هاي شان مهر مي‌نهيم، و دستهاي شان با ما سخن مي‌گويند، و پاهاي شان به آنچه مي‌كردند، شهادت مي‌دهند

وَلَوۡ نَشَآءُ لَطَمَسۡنَا عَلَىٰٓ أَعۡيُنِهِمۡ فَٱسۡتَبَقُواْ ٱلصِّرَٰطَ فَأَنَّىٰ يُبۡصِرُونَ

و اگر بخواهيم چشمان شان را محو مي‌كنيم، آنگاه در راه از يكديگر سبقت مي‌جويند، ولي چگونه راه را مي‌بينند

وَلَوۡ نَشَآءُ لَمَسَخۡنَٰهُمۡ عَلَىٰ مَكَانَتِهِمۡ فَمَا ٱسۡتَطَٰعُواْ مُضِيّٗا وَلَا يَرۡجِعُونَ

و اگر بخواهيم آنان را در جاي شان مسخ مي‌كنيم، كه نتوانند به پيش بروند، و نه بتوانند به عقب برگردند

وَمَن نُّعَمِّرۡهُ نُنَكِّسۡهُ فِي ٱلۡخَلۡقِۚ أَفَلَا يَعۡقِلُونَ

و هر كسي را كه طول عمر بدهيم، آفرينش او را ديگرگون مي‌سازيم، آيا انديشه نمي‌كنيد

وَمَا عَلَّمۡنَٰهُ ٱلشِّعۡرَ وَمَا يَنۢبَغِي لَهُۥٓۚ إِنۡ هُوَ إِلَّا ذِكۡرٞ وَقُرۡءَانٞ مُّبِينٞ

و ما برايش [محمد] شعر نياموختيم، و [آموختن شعر] برايش سزاوار نيست، اين [كتابي كه به او وحي شده است] جز پندي، و قرآن روشنگري نيست

لِّيُنذِرَ مَن كَانَ حَيّٗا وَيَحِقَّ ٱلۡقَوۡلُ عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ

تا كسي را كه زنده است، بيم بدهد، و تا گفتار [حق] بر كافران ثابت شود

أَوَلَمۡ يَرَوۡاْ أَنَّا خَلَقۡنَا لَهُم مِّمَّا عَمِلَتۡ أَيۡدِينَآ أَنۡعَٰمٗا فَهُمۡ لَهَا مَٰلِكُونَ

آيا نديده اند كه ما براي آنان از ساختة دستهاي خود چهار پاياني را آفريده ايم، كه [اكنون] مالك آنها هستند

وَذَلَّلۡنَٰهَا لَهُمۡ فَمِنۡهَا رَكُوبُهُمۡ وَمِنۡهَا يَأۡكُلُونَ

و آن [چهار پايان] را براي شان رام ساخته ايم، كه بعضي از آنها براي سوار شدن شان است، و از بعضي از آنها مي‌خورند

وَلَهُمۡ فِيهَا مَنَٰفِعُ وَمَشَارِبُۚ أَفَلَا يَشۡكُرُونَ

و در اين [چهار پايان] براي آنان استفاده‌ها، و نوشیدني‌هايي است، پس آيا شكرگزاري نمي‌كنند

وَٱتَّخَذُواْ مِن دُونِ ٱللَّهِ ءَالِهَةٗ لَّعَلَّهُمۡ يُنصَرُونَ

و به جاي الله [براي خود] معبوداني گرفته اند كه شايد ياري داده شوند

لَا يَسۡتَطِيعُونَ نَصۡرَهُمۡ وَهُمۡ لَهُمۡ جُندٞ مُّحۡضَرُونَ

[آن معبودان] آنان را ياري داده نمي‌توانند، و آنان براي [بتها] لشكريان آماده شدة هستند

فَلَا يَحۡزُنكَ قَوۡلُهُمۡۘ إِنَّا نَعۡلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعۡلِنُونَ

پس [اي پيامبر!] سخن آنان تو را اندوهگين نسازد، زيرا ما آنچه را كه پنهان نموده، و آنچه را كه آشكارا مي‌كنند، مي‌دانيم

أَوَلَمۡ يَرَ ٱلۡإِنسَٰنُ أَنَّا خَلَقۡنَٰهُ مِن نُّطۡفَةٖ فَإِذَا هُوَ خَصِيمٞ مُّبِينٞ

آيا انسان ندانسته است كه ما او را از نطفة آفريده كرديم، و با آنهم او ستيزه جوي آشكاري است

وَضَرَبَ لَنَا مَثَلٗا وَنَسِيَ خَلۡقَهُۥۖ قَالَ مَن يُحۡيِ ٱلۡعِظَٰمَ وَهِيَ رَمِيمٞ

و براي ما مَثَلي زد، و آفرينش خود را فراموش كرد، [و] گفت: استخوانهاي پوسيده را چه كسي زنده مي‌كند

قُلۡ يُحۡيِيهَا ٱلَّذِيٓ أَنشَأَهَآ أَوَّلَ مَرَّةٖۖ وَهُوَ بِكُلِّ خَلۡقٍ عَلِيمٌ

[اي پيامبر!] بگو: آن ذاتي آنها را زنده مي‌كند كه براي اولين بار آنها را آفريد، و او به هر آفرينش كردني دانا است

ٱلَّذِي جَعَلَ لَكُم مِّنَ ٱلشَّجَرِ ٱلۡأَخۡضَرِ نَارٗا فَإِذَآ أَنتُم مِّنۡهُ تُوقِدُونَ

آن [الهى] كه از درخت سبز براي شما آتشي به وجود آورد، و شما از آن، آتش مي‌افروزيد

أَوَلَيۡسَ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ بِقَٰدِرٍ عَلَىٰٓ أَن يَخۡلُقَ مِثۡلَهُمۚ بَلَىٰ وَهُوَ ٱلۡخَلَّـٰقُ ٱلۡعَلِيمُ

آيا آن ذاتي كه آسمانها و زمين را آفريده كرده است، قدرت ندارد كه همانند آنها را آفريده كند، چرا نه؟ [بلكه مي‌تواند]، و او آفريده كنندة دانا است

إِنَّمَآ أَمۡرُهُۥٓ إِذَآ أَرَادَ شَيۡـًٔا أَن يَقُولَ لَهُۥ كُن فَيَكُونُ

امر او جز اين نيست كه چون چيزي را بخواهد برايش مي‌گويد: باش، و او بيدرنگ [به همان لحظة كه الله بخواهد] بوجود مى آيد

فَسُبۡحَٰنَ ٱلَّذِي بِيَدِهِۦ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيۡءٖ وَإِلَيۡهِ تُرۡجَعُونَ

پس منزه است آن ذاتي كه ملكوت [زمام امور] همه چيز در دست او است، و [همگان] به سوي او بازگردانده مي‌شويد