حمٓ

حا، مبم

عٓسٓقٓ

عين، سين، قاف

كَذَٰلِكَ يُوحِيٓ إِلَيۡكَ وَإِلَى ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِكَ ٱللَّهُ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ

[اي پيامبر!] الله كه پيروزمند با حكمت است اين گونه بر تو، و بر كساني [پيامبراني] كه پيش از تو بودند، وحي [نازل] مي‌كند

لَهُۥ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِۖ وَهُوَ ٱلۡعَلِيُّ ٱلۡعَظِيمُ

آنچه كه در آسمانها و آنچه كه در زمين است، براي او است، و او والا مرتبه و با بزرگ است

تَكَادُ ٱلسَّمَٰوَٰتُ يَتَفَطَّرۡنَ مِن فَوۡقِهِنَّۚ وَٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ يُسَبِّحُونَ بِحَمۡدِ رَبِّهِمۡ وَيَسۡتَغۡفِرُونَ لِمَن فِي ٱلۡأَرۡضِۗ أَلَآ إِنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلۡغَفُورُ ٱلرَّحِيمُ

نزديك است كه آسمانها از [بزرگى او] بر فراز يكديگر پاره پاره شوند، و فرشتگان به ستايش پروردگار خود تسبيح مي‌گويند، و براي كساني كه در زمين مي‌باشند، طلب آمرزش مي‌نمايند، آگاه باش! كه همانا الله آمرزندة مهربان است

وَٱلَّذِينَ ٱتَّخَذُواْ مِن دُونِهِۦٓ أَوۡلِيَآءَ ٱللَّهُ حَفِيظٌ عَلَيۡهِمۡ وَمَآ أَنتَ عَلَيۡهِم بِوَكِيلٖ

و الله مراقب كساني است كه غير الله را به دوستي گرفته اند، و تو وكيل آنان نيستي

وَكَذَٰلِكَ أَوۡحَيۡنَآ إِلَيۡكَ قُرۡءَانًا عَرَبِيّٗا لِّتُنذِرَ أُمَّ ٱلۡقُرَىٰ وَمَنۡ حَوۡلَهَا وَتُنذِرَ يَوۡمَ ٱلۡجَمۡعِ لَا رَيۡبَ فِيهِۚ فَرِيقٞ فِي ٱلۡجَنَّةِ وَفَرِيقٞ فِي ٱلسَّعِيرِ

و [اي پيامبر!] به اين گونه، قرآني را به زبان عربي بر تو وحي كرديم، تا اهل مكه، و كساني را كه در اطراف آن هستند، بيم بدهي، و آنان را از روزي كه همه با هم جمع مي‌شوند، كه هيچ شك و شبهة در آن نيست، بترساني، [اين روزي است] كه گروهي به بهشت مي‌روند، و گروهي به دوزخ

وَلَوۡ شَآءَ ٱللَّهُ لَجَعَلَهُمۡ أُمَّةٗ وَٰحِدَةٗ وَلَٰكِن يُدۡخِلُ مَن يَشَآءُ فِي رَحۡمَتِهِۦۚ وَٱلظَّـٰلِمُونَ مَا لَهُم مِّن وَلِيّٖ وَلَا نَصِيرٍ

و اگر الله مي‌خواست، همگان را يك امت قرار مي‌داد، ولي الله هر كسي را بخواهد مشمول رحمت خود مي‌گرداند، و براي ستمگاران هيچ دوست و ياوري نيست

أَمِ ٱتَّخَذُواْ مِن دُونِهِۦٓ أَوۡلِيَآءَۖ فَٱللَّهُ هُوَ ٱلۡوَلِيُّ وَهُوَ يُحۡيِ ٱلۡمَوۡتَىٰ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ

آيا به جاي او براي خود سرپرستان ديگري گرفته اند، حال آنكه سرپرست [حقيقي] او است، و او است كه مردگان را زنده مي‌كند، و او است كه بر همه چيز توانا است

وَمَا ٱخۡتَلَفۡتُمۡ فِيهِ مِن شَيۡءٖ فَحُكۡمُهُۥٓ إِلَى ٱللَّهِۚ ذَٰلِكُمُ ٱللَّهُ رَبِّي عَلَيۡهِ تَوَكَّلۡتُ وَإِلَيۡهِ أُنِيبُ

و هر چيزي كه [با اهل كتاب در حقانيت] آن اختلاف كرديد، حكمش با الله است، اين الله است كه پروردگار من است، بر او توكل كردم، و به سوي او بازمي‌گردم

فَاطِرُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۚ جَعَلَ لَكُم مِّنۡ أَنفُسِكُمۡ أَزۡوَٰجٗا وَمِنَ ٱلۡأَنۡعَٰمِ أَزۡوَٰجٗا يَذۡرَؤُكُمۡ فِيهِۚ لَيۡسَ كَمِثۡلِهِۦ شَيۡءٞۖ وَهُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡبَصِيرُ

به وجود آورندة آسمانها و زمين است، از [جنس] خود شما براي شما همسراني قرار داد، و جفتهايي از چهار پايان قرار داد، و [به وسيلة ازواج و همسران] شما را بسيار و پراكنده مي‌گرداند، هيچ چيزي همانند او نيست، و او شنواي بينا است

لَهُۥ مَقَالِيدُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ يَبۡسُطُ ٱلرِّزۡقَ لِمَن يَشَآءُ وَيَقۡدِرُۚ إِنَّهُۥ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٞ

كليدهاي آسمانها و زمين از آنِ او است، روزي را براي هر كس كه بخواهد فراخ مي‌كند، و هر كسي را كه بخواهد تنگ دست مي‌گرداند، به يقين او به همه چيز دانا است

۞شَرَعَ لَكُم مِّنَ ٱلدِّينِ مَا وَصَّىٰ بِهِۦ نُوحٗا وَٱلَّذِيٓ أَوۡحَيۡنَآ إِلَيۡكَ وَمَا وَصَّيۡنَا بِهِۦٓ إِبۡرَٰهِيمَ وَمُوسَىٰ وَعِيسَىٰٓۖ أَنۡ أَقِيمُواْ ٱلدِّينَ وَلَا تَتَفَرَّقُواْ فِيهِۚ كَبُرَ عَلَى ٱلۡمُشۡرِكِينَ مَا تَدۡعُوهُمۡ إِلَيۡهِۚ ٱللَّهُ يَجۡتَبِيٓ إِلَيۡهِ مَن يَشَآءُ وَيَهۡدِيٓ إِلَيۡهِ مَن يُنِيبُ

براي شما از دِين چيزي را مقرر نمود، كه نوح را بدان سفارش كرده بود، و چيزي را كه به تو وحي كرديم، و آنچه را كه به ابراهيم، و موسي، و عيسي سفارش نموديم اين است كه: دِين را برپا داريد، و در آن فرقه فرقه نشويد، آنچه كه مشركان را به آن دعوت مي‌نمايي، بر آنان گران مي‌آيد، الله هر كسي را كه بخواهد، برمي‌گزيند، و كسي كه به سوي او بازگردد، او را به سوي خود هدايت مي‌كند

وَمَا تَفَرَّقُوٓاْ إِلَّا مِنۢ بَعۡدِ مَا جَآءَهُمُ ٱلۡعِلۡمُ بَغۡيَۢا بَيۡنَهُمۡۚ وَلَوۡلَا كَلِمَةٞ سَبَقَتۡ مِن رَّبِّكَ إِلَىٰٓ أَجَلٖ مُّسَمّٗى لَّقُضِيَ بَيۡنَهُمۡۚ وَإِنَّ ٱلَّذِينَ أُورِثُواْ ٱلۡكِتَٰبَ مِنۢ بَعۡدِهِمۡ لَفِي شَكّٖ مِّنۡهُ مُرِيبٖ

و [پيروان اديان] متفرق نشدند، مگر بعد از رسيدن علم به آنان، و اين [متفرق شدن] فقط از روي حسادت در بين خود شان بود، و اگر فرماني پيش از اين از سوي پروردگارت نمي‌بود، كه تا زمان معين [براي شان مهلت داده شود] به يقين حكم [عذاب] در بارة آنها صادر مي‌شد، و به يقين كساني كه بعد از آنان وارث كتاب شدند، در آن در شك و ترديد هستند

فَلِذَٰلِكَ فَٱدۡعُۖ وَٱسۡتَقِمۡ كَمَآ أُمِرۡتَۖ وَلَا تَتَّبِعۡ أَهۡوَآءَهُمۡۖ وَقُلۡ ءَامَنتُ بِمَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ مِن كِتَٰبٖۖ وَأُمِرۡتُ لِأَعۡدِلَ بَيۡنَكُمُۖ ٱللَّهُ رَبُّنَا وَرَبُّكُمۡۖ لَنَآ أَعۡمَٰلُنَا وَلَكُمۡ أَعۡمَٰلُكُمۡۖ لَا حُجَّةَ بَيۡنَنَا وَبَيۡنَكُمُۖ ٱللَّهُ يَجۡمَعُ بَيۡنَنَاۖ وَإِلَيۡهِ ٱلۡمَصِيرُ

پس [اي پيامبر!] براي [اين دين] دعوت كن، و همان گونه كه ماموريت يافته‌اي استقامت نما، و از هوسهاي آنان پيروي مكن، و بگو: به همه كتابهايي كه الله نازل كرده است، ايمان دارم، و فرمان يافته ام تا در ميان شما به عدالت رفتار نمايم، الله پروردگار ما و پروردگار شما است، [نتيجة] اعمال ما براي ما، و [نتيجة] اعمال شما براي شما است، ميان ما و شما هيچ جدالي نيست، الله ما را در يكجا جمع مي‌كند، و بازگشت [همگان] به سوي او است

وَٱلَّذِينَ يُحَآجُّونَ فِي ٱللَّهِ مِنۢ بَعۡدِ مَا ٱسۡتُجِيبَ لَهُۥ حُجَّتُهُمۡ دَاحِضَةٌ عِندَ رَبِّهِمۡ وَعَلَيۡهِمۡ غَضَبٞ وَلَهُمۡ عَذَابٞ شَدِيدٌ

و كساني كه در بارة الله بعد از آنكه دعوت او پذيرفته شده است مجادله مي‌كنند، مجادلة شان در نزد پروردگار شان باطل است، و بر آنان غضبي مي‌باشد، و براي آنان عذاب سختي است

ٱللَّهُ ٱلَّذِيٓ أَنزَلَ ٱلۡكِتَٰبَ بِٱلۡحَقِّ وَٱلۡمِيزَانَۗ وَمَا يُدۡرِيكَ لَعَلَّ ٱلسَّاعَةَ قَرِيبٞ

الله است كه كتاب و ميزان را به حق نازل كرده است، و تو چه ميداني شايد قيامت نزديك باشد

يَسۡتَعۡجِلُ بِهَا ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِهَاۖ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مُشۡفِقُونَ مِنۡهَا وَيَعۡلَمُونَ أَنَّهَا ٱلۡحَقُّۗ أَلَآ إِنَّ ٱلَّذِينَ يُمَارُونَ فِي ٱلسَّاعَةِ لَفِي ضَلَٰلِۭ بَعِيدٍ

كساني كه به قيامت ايمان ندارند، در آمدن آن عجله مي‌كنند، و كساني كه ايمان آورده اند، از آن در خوف و هراس مي‌باشند، و مي‌دانند كه آن [يعني: قيامت] حق است، آگاه باشيد! به يقين كساني كه در بارة قيامت ستيزه جويي مي‌كنند، در گمراهي دور و درازي افتاده اند

ٱللَّهُ لَطِيفُۢ بِعِبَادِهِۦ يَرۡزُقُ مَن يَشَآءُۖ وَهُوَ ٱلۡقَوِيُّ ٱلۡعَزِيزُ

الله به بندگان خود مهربان است، هر كه را بخواهد روزي مي‌دهد، و او قوي پيروزمند است

مَن كَانَ يُرِيدُ حَرۡثَ ٱلۡأٓخِرَةِ نَزِدۡ لَهُۥ فِي حَرۡثِهِۦۖ وَمَن كَانَ يُرِيدُ حَرۡثَ ٱلدُّنۡيَا نُؤۡتِهِۦ مِنۡهَا وَمَا لَهُۥ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ مِن نَّصِيبٍ

كسي كه كِشت آخرت را بخواهد، براي او در كشتش فزوني مي‌دهيم، و كسي كه كِشت اين جهان را بخواهد، از آن به او مي‌دهيم، و در آخرت برايش هيچ نصيبي نيست

أَمۡ لَهُمۡ شُرَكَـٰٓؤُاْ شَرَعُواْ لَهُم مِّنَ ٱلدِّينِ مَا لَمۡ يَأۡذَنۢ بِهِ ٱللَّهُۚ وَلَوۡلَا كَلِمَةُ ٱلۡفَصۡلِ لَقُضِيَ بَيۡنَهُمۡۗ وَإِنَّ ٱلظَّـٰلِمِينَ لَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ

آيا براي [مشركان] شريكاني است كه براي شان بدون اجازة الله ديني مقرر داشته اند؟ و اگر فرمان قاطع [در تاخير عذاب] وجود نمي‌داشت، به يقين بين آنان قضاوت مي‌شد، و به يقين براي ستمگاران عذاب دردناكي است

تَرَى ٱلظَّـٰلِمِينَ مُشۡفِقِينَ مِمَّا كَسَبُواْ وَهُوَ وَاقِعُۢ بِهِمۡۗ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ فِي رَوۡضَاتِ ٱلۡجَنَّاتِۖ لَهُم مَّا يَشَآءُونَ عِندَ رَبِّهِمۡۚ ذَٰلِكَ هُوَ ٱلۡفَضۡلُ ٱلۡكَبِيرُ

[در قيامت] ستمگاران را خواهي ديد كه از كار هاي كه [در دنيا] كرده اند، در ترس و هراس مي‌باشند، و [جزاي كار هاي شان] حتما به آنها خواهد رسيد، و كساني كه ايمان آورده اند، و اعمال نيكي انجام داده اند، در باغهاي جنات مي‌باشند، براي آنان هر چه بخواهند، نزد پروردگار شان موجود است، [و] اين همان فضل بزرگ است

ذَٰلِكَ ٱلَّذِي يُبَشِّرُ ٱللَّهُ عِبَادَهُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِۗ قُل لَّآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ أَجۡرًا إِلَّا ٱلۡمَوَدَّةَ فِي ٱلۡقُرۡبَىٰۗ وَمَن يَقۡتَرِفۡ حَسَنَةٗ نَّزِدۡ لَهُۥ فِيهَا حُسۡنًاۚ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ شَكُورٌ

اين همان چيزي است كه الله بندگان مؤمنش را كه كار هاي نيكي كرده اند، به آن بشارت مي‌دهد، [اي پيامبر!] بگو: در برابر آن [تبليغ رسالت] از شما مزدي جز محبت خويشاوندي، نمي‌خواهم، و كسي كه كار نيكي انجام دهد، بر نيكي اش، نيكي [ديگري] مي‌افزاييم، همانا الله آمرزندة شكر پذير است

أَمۡ يَقُولُونَ ٱفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبٗاۖ فَإِن يَشَإِ ٱللَّهُ يَخۡتِمۡ عَلَىٰ قَلۡبِكَۗ وَيَمۡحُ ٱللَّهُ ٱلۡبَٰطِلَ وَيُحِقُّ ٱلۡحَقَّ بِكَلِمَٰتِهِۦٓۚ إِنَّهُۥ عَلِيمُۢ بِذَاتِ ٱلصُّدُورِ

آيا مي‌گويند [پيامبر] دروغي را بر الله افتراء كرده است، و اگر الله بخواهد، بر دل تو مهر مي‌نهد، و الله باطل را محو مي‌كند، و حق را به كلمات خويش استوار مي‌سازد، به يقين او به اسرار دلها آگاه است

وَهُوَ ٱلَّذِي يَقۡبَلُ ٱلتَّوۡبَةَ عَنۡ عِبَادِهِۦ وَيَعۡفُواْ عَنِ ٱلسَّيِّـَٔاتِ وَيَعۡلَمُ مَا تَفۡعَلُونَ

و او آن ذاتي است كه توبه را از بندگان خود قبول مي‌كند، و از گناهان عفو مي‌كند، و همة آنچه را كه انجام مي‌دهيد مي‌داند

وَيَسۡتَجِيبُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ وَيَزِيدُهُم مِّن فَضۡلِهِۦۚ وَٱلۡكَٰفِرُونَ لَهُمۡ عَذَابٞ شَدِيدٞ

و [دعاي] كساني را كه ايمان آورده اند، و كار هاي نيكي انجام داده اند، اجابت مي‌كند، و از فضل خويش به آنان مي‌افزايد، و براي كافران عذاب شديدي است

۞وَلَوۡ بَسَطَ ٱللَّهُ ٱلرِّزۡقَ لِعِبَادِهِۦ لَبَغَوۡاْ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَٰكِن يُنَزِّلُ بِقَدَرٖ مَّا يَشَآءُۚ إِنَّهُۥ بِعِبَادِهِۦ خَبِيرُۢ بَصِيرٞ

و اگر الله روزي را بر بندگان خود فراخ مي‌كرد، هرآينه در زمين سركشي مي‌كردند، ولي به اندازة كه بخواهد نازل مي‌كند، به يقين او به بندگان خويش آگاه بينا است

وَهُوَ ٱلَّذِي يُنَزِّلُ ٱلۡغَيۡثَ مِنۢ بَعۡدِ مَا قَنَطُواْ وَيَنشُرُ رَحۡمَتَهُۥۚ وَهُوَ ٱلۡوَلِيُّ ٱلۡحَمِيدُ

و او آن ذاتي است كه باران را بعد از اينكه از آمدنش نا اميد شده بودند، نازل مي‌كند، و رحمت خويش را مي‌گستراند، و او است كار سازي كه سزاوار ستايش است

وَمِنۡ ءَايَٰتِهِۦ خَلۡقُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَثَّ فِيهِمَا مِن دَآبَّةٖۚ وَهُوَ عَلَىٰ جَمۡعِهِمۡ إِذَا يَشَآءُ قَدِيرٞ

و از دلائل قدرت او آفريده كردن آسمانها و زمين است، و آنچه را كه در آنها [آسمانها و زمين] پراكنده است، [نيز آفريده نمود]، و او هرگاه بخواهد، بر جمع كردن آنها توانا است

وَمَآ أَصَٰبَكُم مِّن مُّصِيبَةٖ فَبِمَا كَسَبَتۡ أَيۡدِيكُمۡ وَيَعۡفُواْ عَن كَثِيرٖ

و هر مصيبتي كه به شما مي‌رسد، به خاطر كار هايي است كه خود كرده ايد، و [الله] از [گناهان] بسياري در مي‌گذرد