يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ كُلُواْ مِمَّا فِي ٱلۡأَرۡضِ حَلَٰلٗا طَيِّبٗا وَلَا تَتَّبِعُواْ خُطُوَٰتِ ٱلشَّيۡطَٰنِۚ إِنَّهُۥ لَكُمۡ عَدُوّٞ مُّبِينٌ
اي مردم، از آنچه در زمين حلال و پاكيزه است، بخوريد، و از راههاي شيطان پيروي نكنيد؛ زيرا او براي شما دشمن آشكاري است
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ كُلُواْ مِن طَيِّبَٰتِ مَا رَزَقۡنَٰكُمۡ وَٱشۡكُرُواْ لِلَّهِ إِن كُنتُمۡ إِيَّاهُ تَعۡبُدُونَ
اي مؤمنان!، از چيزهاي پاكيزة كه به شما روزي دادهايم، بخوريد، و اگر تنها الله را ميپرستيد، شكرگزار او باشيد
إِنَّمَا حَرَّمَ عَلَيۡكُمُ ٱلۡمَيۡتَةَ وَٱلدَّمَ وَلَحۡمَ ٱلۡخِنزِيرِ وَمَآ أُهِلَّ بِهِۦ لِغَيۡرِ ٱللَّهِۖ فَمَنِ ٱضۡطُرَّ غَيۡرَ بَاغٖ وَلَا عَادٖ فَلَآ إِثۡمَ عَلَيۡهِۚ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٌ
جز اين نيست كه [الله] مردار، و خون، و گوشت خوك، و آنچه را كه به نام غير الله ذبح ميشود، بر شما حرام گردانيده است، ولي كسي كه ناچار باشد[1]، در صورتي كه ستمگر و متجاوز نباشد[2]، بر وي گناهي نيست، همانا كه الله آمرزندة مهربان است
1- ـ اگر از اين چيز ها نخورد به هلاكت برسد.
2- ـ از اين چيز ها بيشتر از آنچه كه او را از هلاكت نجات بدهد، نخورد.
۞كُلُّ ٱلطَّعَامِ كَانَ حِلّٗا لِّبَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ إِلَّا مَا حَرَّمَ إِسۡرَـٰٓءِيلُ عَلَىٰ نَفۡسِهِۦ مِن قَبۡلِ أَن تُنَزَّلَ ٱلتَّوۡرَىٰةُۚ قُلۡ فَأۡتُواْ بِٱلتَّوۡرَىٰةِ فَٱتۡلُوهَآ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ
همة طعامها براي بني اسرائيل حلال بود، جز آنچه را كه اسرائيل [يعقوب] پيش از نزول تورات بر خود حرام كرده بود، بگو! اگر راست ميگوييد، تورات را بياوريد و بخوانيد
حُرِّمَتۡ عَلَيۡكُمُ ٱلۡمَيۡتَةُ وَٱلدَّمُ وَلَحۡمُ ٱلۡخِنزِيرِ وَمَآ أُهِلَّ لِغَيۡرِ ٱللَّهِ بِهِۦ وَٱلۡمُنۡخَنِقَةُ وَٱلۡمَوۡقُوذَةُ وَٱلۡمُتَرَدِّيَةُ وَٱلنَّطِيحَةُ وَمَآ أَكَلَ ٱلسَّبُعُ إِلَّا مَا ذَكَّيۡتُمۡ وَمَا ذُبِحَ عَلَى ٱلنُّصُبِ وَأَن تَسۡتَقۡسِمُواْ بِٱلۡأَزۡلَٰمِۚ ذَٰلِكُمۡ فِسۡقٌۗ ٱلۡيَوۡمَ يَئِسَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِن دِينِكُمۡ فَلَا تَخۡشَوۡهُمۡ وَٱخۡشَوۡنِۚ ٱلۡيَوۡمَ أَكۡمَلۡتُ لَكُمۡ دِينَكُمۡ وَأَتۡمَمۡتُ عَلَيۡكُمۡ نِعۡمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ ٱلۡإِسۡلَٰمَ دِينٗاۚ فَمَنِ ٱضۡطُرَّ فِي مَخۡمَصَةٍ غَيۡرَ مُتَجَانِفٖ لِّإِثۡمٖ فَإِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ
بر شما [اين چيز ها] حرام گردانيده شده است: [گوشت] مرده، و خون، و گوشت خوك، و آن حيواني كه هنگام سر بريدن نام غير الله بر آن برده ميشود، و حيوان خفه شده، و حيواني كه مضروب گرديده [و بميرد]، و [حيواني كه از بلندي] پرت گرديده [و بميرد] و [حيواني كه به اثر] شاخ زدن [حيوان ديگري بميرد]، و [حيواني كه از آن] درندگان خورده باشند، مگر آنكه ذبح آن را دريابيد، و آنچه كه براي بتها ذبح شده باشد، و اينكه [چيزي را] به تيرهاي قمار تقسيم كنيد، [خوردن] از اينها[1]، سرپيچي از فرمان الهي است، امروز كساني كه كافر شدند، از دين شما نااميد گشتند، پس از آنها نترسيد، و از من بترسيد، امروز دين شما را براي شما كامل كردم، و نعمت خود را بر شما تمام نمودم، و اسلام را براي شما دين قرار دادم، پس كسي كه [از گرسنگي] در حالت مخمصه قرار ميگيرد، بدون آنكه مايل به گناه باشد[2]، و به يقين الله آمرزندة مهربان است
1- ـ خوردن از آنچه كه بيان گرديد.
2- ـ خوردن از اين چيزها، به اندازه سد رمق برايش جواز دارد.
يَسۡـَٔلُونَكَ مَاذَآ أُحِلَّ لَهُمۡۖ قُلۡ أُحِلَّ لَكُمُ ٱلطَّيِّبَٰتُ وَمَا عَلَّمۡتُم مِّنَ ٱلۡجَوَارِحِ مُكَلِّبِينَ تُعَلِّمُونَهُنَّ مِمَّا عَلَّمَكُمُ ٱللَّهُۖ فَكُلُواْ مِمَّآ أَمۡسَكۡنَ عَلَيۡكُمۡ وَٱذۡكُرُواْ ٱسۡمَ ٱللَّهِ عَلَيۡهِۖ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَۚ إِنَّ ٱللَّهَ سَرِيعُ ٱلۡحِسَابِ
از تو ميپرسند: چه چيز براي شان حلال شده است؟ بگو! چيزهاي پاكيزه براي شما حلال شده است، و آنچه كه حيوانات شكاري كه آنها را مطابق تعليم الله تعليم داده ايد، [براي شما شكار كرده اند]، پس از چيزي كه براي شما ميگيرند، بخوريد، و نام الله را بر آن ياد كنيد[1]، و از الله بترسيد، كه به يقين الله سريع الحساب است
1- ـ هنگام فرستادن حيوان شكارى به شكار، نام الله را بر آن ياد كنيد.
ٱلۡيَوۡمَ أُحِلَّ لَكُمُ ٱلطَّيِّبَٰتُۖ وَطَعَامُ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ حِلّٞ لَّكُمۡ وَطَعَامُكُمۡ حِلّٞ لَّهُمۡۖ وَٱلۡمُحۡصَنَٰتُ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنَٰتِ وَٱلۡمُحۡصَنَٰتُ مِنَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ مِن قَبۡلِكُمۡ إِذَآ ءَاتَيۡتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ مُحۡصِنِينَ غَيۡرَ مُسَٰفِحِينَ وَلَا مُتَّخِذِيٓ أَخۡدَانٖۗ وَمَن يَكۡفُرۡ بِٱلۡإِيمَٰنِ فَقَدۡ حَبِطَ عَمَلُهُۥ وَهُوَ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ مِنَ ٱلۡخَٰسِرِينَ
امروز چيزهاي پاكيزه براي شما حلال گردانيده شد، و طعام كساني كه براي آنها كتاب داده شده است، براي شما حلال است، و طعام شما براي آنها حلال است، و براي شما حلال است از دواج با زنان پاكدامن از مؤمنان، و [با زنان] پاكدامن از آناني كه پيش از شما براي آنان كتاب داده شده است، [يهود و نصاري] در صورتي كه مهر شان را بدهيد، و پاكدامن باشيد، نه زنا كار، و نه گرفتن رفيق [پنهاني]، و كسي كه به ايمان كفر بورزد، به راستي كه عملش باطل گرديده است و او در آخرت از زيانكاران است
وَكُلُواْ مِمَّا رَزَقَكُمُ ٱللَّهُ حَلَٰلٗا طَيِّبٗاۚ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ ٱلَّذِيٓ أَنتُم بِهِۦ مُؤۡمِنُونَ
و از آنچه الله براي شما روزي كرده است بخوريد، و از [عقوبت] الهي كه به او ايمان داريد، بترسيد
قُل لَّآ أَجِدُ فِي مَآ أُوحِيَ إِلَيَّ مُحَرَّمًا عَلَىٰ طَاعِمٖ يَطۡعَمُهُۥٓ إِلَّآ أَن يَكُونَ مَيۡتَةً أَوۡ دَمٗا مَّسۡفُوحًا أَوۡ لَحۡمَ خِنزِيرٖ فَإِنَّهُۥ رِجۡسٌ أَوۡ فِسۡقًا أُهِلَّ لِغَيۡرِ ٱللَّهِ بِهِۦۚ فَمَنِ ٱضۡطُرَّ غَيۡرَ بَاغٖ وَلَا عَادٖ فَإِنَّ رَبَّكَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ
[اي پيامبر!] بگو! در آنچه كه بر من وحي شده است، براي كسي كه بخواهد طعام بخورد، چيزي را كه حرام شده باشد، نمييابم، مگر آنكه: خود مرده، و يا خون ريخته شده، و يا گوشت خوك باشد كه به يقين پليدي است، و يا آنكه در وقت ذبحش نافرماني شده و نام غير الله بر آن برده شده باشد، پس هر كسي كه به خوردن اينها ناچار شود[1]، در صورتي كه متجاوز نبوده، و زياده روي نكند، [گناهي بر وي نيست] و به يقين پروردگار تو آمرزندة مهربان است
1- ـ به گونه كه اگر از اين چيز هايى كه حرام شده است، نخورد به هلاكت برسد.
فَكُلُواْ مِمَّا رَزَقَكُمُ ٱللَّهُ حَلَٰلٗا طَيِّبٗا وَٱشۡكُرُواْ نِعۡمَتَ ٱللَّهِ إِن كُنتُمۡ إِيَّاهُ تَعۡبُدُونَ
و از آنچه كه الله براي شما روزي داده است، در حالي كه حلال و پاكيزه باشد، بخوريد، و اگر تنها او را ميپرستيد، شكر نعمت الله را به جاي آوريد
لِّيَشۡهَدُواْ مَنَٰفِعَ لَهُمۡ وَيَذۡكُرُواْ ٱسۡمَ ٱللَّهِ فِيٓ أَيَّامٖ مَّعۡلُومَٰتٍ عَلَىٰ مَا رَزَقَهُم مِّنۢ بَهِيمَةِ ٱلۡأَنۡعَٰمِۖ فَكُلُواْ مِنۡهَا وَأَطۡعِمُواْ ٱلۡبَآئِسَ ٱلۡفَقِيرَ
تا شاهد منافع خويش باشند، و در روز هاي معيني نام الله را [در وقت ذبح] حيواناتي ياد كنند كه روزي شان كرده ايم، پس از [گوشت] آنها بخوريد، و به درماندة بينوا هم بخورانيد
وَٱلۡبُدۡنَ جَعَلۡنَٰهَا لَكُم مِّن شَعَـٰٓئِرِ ٱللَّهِ لَكُمۡ فِيهَا خَيۡرٞۖ فَٱذۡكُرُواْ ٱسۡمَ ٱللَّهِ عَلَيۡهَا صَوَآفَّۖ فَإِذَا وَجَبَتۡ جُنُوبُهَا فَكُلُواْ مِنۡهَا وَأَطۡعِمُواْ ٱلۡقَانِعَ وَٱلۡمُعۡتَرَّۚ كَذَٰلِكَ سَخَّرۡنَٰهَا لَكُمۡ لَعَلَّكُمۡ تَشۡكُرُونَ
و شترهاي [قرباني] را براي شما از نشانه هاي [عبادت] الله قرار داده ايم، براي شما در آن خير [و بركت] است، پس در حالي كه هنوز [اين شترها] ايستاده اند، [و میخواهيد آنها را ذبح كنيد] نام الله را بر آنها ياد كنيد، و هنگامي كه پهلوي آنها [بر زمين] افتاد، از آنها بخوريد، و به [فقيران] قانع و سؤال كننده بخورانيد، اين چنين آنها را تحت تصرف شما در آورديم، تا باشد كه شكرگزاري كنيد
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَدۡخُلُواْ بُيُوتَ ٱلنَّبِيِّ إِلَّآ أَن يُؤۡذَنَ لَكُمۡ إِلَىٰ طَعَامٍ غَيۡرَ نَٰظِرِينَ إِنَىٰهُ وَلَٰكِنۡ إِذَا دُعِيتُمۡ فَٱدۡخُلُواْ فَإِذَا طَعِمۡتُمۡ فَٱنتَشِرُواْ وَلَا مُسۡتَـٔۡنِسِينَ لِحَدِيثٍۚ إِنَّ ذَٰلِكُمۡ كَانَ يُؤۡذِي ٱلنَّبِيَّ فَيَسۡتَحۡيِۦ مِنكُمۡۖ وَٱللَّهُ لَا يَسۡتَحۡيِۦ مِنَ ٱلۡحَقِّۚ وَإِذَا سَأَلۡتُمُوهُنَّ مَتَٰعٗا فَسۡـَٔلُوهُنَّ مِن وَرَآءِ حِجَابٖۚ ذَٰلِكُمۡ أَطۡهَرُ لِقُلُوبِكُمۡ وَقُلُوبِهِنَّۚ وَمَا كَانَ لَكُمۡ أَن تُؤۡذُواْ رَسُولَ ٱللَّهِ وَلَآ أَن تَنكِحُوٓاْ أَزۡوَٰجَهُۥ مِنۢ بَعۡدِهِۦٓ أَبَدًاۚ إِنَّ ذَٰلِكُمۡ كَانَ عِندَ ٱللَّهِ عَظِيمًا
اي كساني كه ايمان آورده ايد! به خانه هاي پيامبر داخل نشويد، مگر آنكه به خوردن طعامي براي شما اجازه داده شود، بدون آنكه منتظر تهيه شدن آن [طعام] باشيد، ولي چون از شما دعوت شد، [كه به خانه هاي پيامبر] داخل شويد، [داخل شويد، ولي] چون طعام خورديد، پراكنده شويد، و سرگرم سخن زدن نشويد، اين كار شما پيامبر را آزرده ميسازد، و از شما حياء ميكند، ولي الله از بيان حق، شرم نميدارد، و چون از همسران پيامبر چيزي [از وسائل زندگي به عاريت] ميخواستيد، از پس پرده بخواهيد، اين كار براي دلهاي شما، و دلهاي آنان پاكيزهتر است، و براي شما مناسب نيست كه پيامبر الله را اذيت نماييد، و ابدا نبايد همسران او را بعد از وي به نكاح بگيريد، كه اين كار در نزد الله [گناه] بزرگى است
وَيُطۡعِمُونَ ٱلطَّعَامَ عَلَىٰ حُبِّهِۦ مِسۡكِينٗا وَيَتِيمٗا وَأَسِيرًا
و طعام را در حالي كه [خود شان] دوست دارند، به مسكين، و يتيم، و اسير ميدهند
فَلۡيَنظُرِ ٱلۡإِنسَٰنُ إِلَىٰ طَعَامِهِۦٓ
پس انسان بايد به طعام خويش بنگرد
أَنَّا صَبَبۡنَا ٱلۡمَآءَ صَبّٗا
كه ما آب فراواني را فرو ريختيم
ثُمَّ شَقَقۡنَا ٱلۡأَرۡضَ شَقّٗا
بعد از آن زمين را به گونة مناسبي شكافتيم
فَأَنۢبَتۡنَا فِيهَا حَبّٗا
و در آن دانه ها رويانيديم
وَعِنَبٗا وَقَضۡبٗا
و انگور و سبزيجات را
وَزَيۡتُونٗا وَنَخۡلٗا
و زيتون و درختان خرما را
وَحَدَآئِقَ غُلۡبٗا
و باغهاي پر درخت را
وَفَٰكِهَةٗ وَأَبّٗا
و ميوه و چراگاه ها را [به وجود آورديم]
مَّتَٰعٗا لَّكُمۡ وَلِأَنۡعَٰمِكُمۡ
تا [وسيلة] بهره بردن براي شما و براي چهارپايان شما باشد