يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ كُتِبَ عَلَيۡكُمُ ٱلصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِكُمۡ لَعَلَّكُمۡ تَتَّقُونَ

اي كساني كه ايمان آورده‌ايد! روزه بر شما فرض شده است، همان گونه كه بر كساني كه پيش از شما بودند، فرض شده بود، تا باشد كه پرهيزگار شويد

أَيَّامٗا مَّعۡدُودَٰتٖۚ فَمَن كَانَ مِنكُم مَّرِيضًا أَوۡ عَلَىٰ سَفَرٖ فَعِدَّةٞ مِّنۡ أَيَّامٍ أُخَرَۚ وَعَلَى ٱلَّذِينَ يُطِيقُونَهُۥ فِدۡيَةٞ طَعَامُ مِسۡكِينٖۖ فَمَن تَطَوَّعَ خَيۡرٗا فَهُوَ خَيۡرٞ لَّهُۥۚ وَأَن تَصُومُواْ خَيۡرٞ لَّكُمۡ إِن كُنتُمۡ تَعۡلَمُونَ

[روزه] چند روز معيني است، پس كسي از شما كه مريض و يا در سفر باشد، و روزه نگرفت به همان اندازه از روزهاي ديگر روزه بگيرد، و بر كساني كه توانايي روزه گرفتن را ندارند، كفاره لازم است، كه مسكيني را طعام بدهند، و كسي كه كار خيري انجام بدهد، برايش بهتر است و اگر بدانيد روزه گرفتن براي شما بهتر است

شَهۡرُ رَمَضَانَ ٱلَّذِيٓ أُنزِلَ فِيهِ ٱلۡقُرۡءَانُ هُدٗى لِّلنَّاسِ وَبَيِّنَٰتٖ مِّنَ ٱلۡهُدَىٰ وَٱلۡفُرۡقَانِۚ فَمَن شَهِدَ مِنكُمُ ٱلشَّهۡرَ فَلۡيَصُمۡهُۖ وَمَن كَانَ مَرِيضًا أَوۡ عَلَىٰ سَفَرٖ فَعِدَّةٞ مِّنۡ أَيَّامٍ أُخَرَۗ يُرِيدُ ٱللَّهُ بِكُمُ ٱلۡيُسۡرَ وَلَا يُرِيدُ بِكُمُ ٱلۡعُسۡرَ وَلِتُكۡمِلُواْ ٱلۡعِدَّةَ وَلِتُكَبِّرُواْ ٱللَّهَ عَلَىٰ مَا هَدَىٰكُمۡ وَلَعَلَّكُمۡ تَشۡكُرُونَ

[ماه رمضان] ماهي است كه قرآن در آن نازل شده است، واين هدايتي براي مردمان، و نشانه‌هايی از هدايت، و تشخيص دهندة حق از باطل است، پس كسي كه اين ماه را دريابد، بايد آن را روزه بگيرد، و كسي كه مريض بوده و يا مسافر باشد[1]، روز هاي ديگري را روزه بگيرد، الله تعالى براي شما ارادة آسانگيري را دارد، و ارادة سخت گيري را ندارد، و تا اينكه شماره هاي روزه را كامل كنيد، و الله متعال را به پاس آنكه شما را هدايت كرده است، به بزرگي ياد كنيد، تا باشد كه شكرگزاري كنيد

أُحِلَّ لَكُمۡ لَيۡلَةَ ٱلصِّيَامِ ٱلرَّفَثُ إِلَىٰ نِسَآئِكُمۡۚ هُنَّ لِبَاسٞ لَّكُمۡ وَأَنتُمۡ لِبَاسٞ لَّهُنَّۗ عَلِمَ ٱللَّهُ أَنَّكُمۡ كُنتُمۡ تَخۡتَانُونَ أَنفُسَكُمۡ فَتَابَ عَلَيۡكُمۡ وَعَفَا عَنكُمۡۖ فَٱلۡـَٰٔنَ بَٰشِرُوهُنَّ وَٱبۡتَغُواْ مَا كَتَبَ ٱللَّهُ لَكُمۡۚ وَكُلُواْ وَٱشۡرَبُواْ حَتَّىٰ يَتَبَيَّنَ لَكُمُ ٱلۡخَيۡطُ ٱلۡأَبۡيَضُ مِنَ ٱلۡخَيۡطِ ٱلۡأَسۡوَدِ مِنَ ٱلۡفَجۡرِۖ ثُمَّ أَتِمُّواْ ٱلصِّيَامَ إِلَى ٱلَّيۡلِۚ وَلَا تُبَٰشِرُوهُنَّ وَأَنتُمۡ عَٰكِفُونَ فِي ٱلۡمَسَٰجِدِۗ تِلۡكَ حُدُودُ ٱللَّهِ فَلَا تَقۡرَبُوهَاۗ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ ٱللَّهُ ءَايَٰتِهِۦ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمۡ يَتَّقُونَ

در شب روزه، آميزش با همسران تان براي شما حلال گردانيده شده است آنها براي شما لباس‌اند، و شما براي آنها لباس هستيد، الله تعالى مي‌دانست كه شما به خود خيانت مي‌كرديد، الله توبة شما را پذيرفت، و از [گناهان] شما در گذشت، پس از حالا در شبها با آنها آميزش نماييد، و آنچه را الله براي شما مقرر كرده است، طلب كنيد و بخوريد و بياشاميد، تا وقتي كه رشتة سفيد [صبح] از رشتة سياه [شب] براي شما نمايان شود، [فجر طلوع كند] بعد از آن روزه را تا شب به اتمام رسانيد، و در حالي كه در مساجد معتكف هستيد، با زنها آميزش نكنيد، اين احكام، حدود الهي است، به آن نزديك نشويد، [كه بر خلاف آن عمل كنيد] الله به اين گونه، آيات خود را براي مردمان بيان مي‌دارد، تا باشد كه پرهيزگار شوند

وَأَتِمُّواْ ٱلۡحَجَّ وَٱلۡعُمۡرَةَ لِلَّهِۚ فَإِنۡ أُحۡصِرۡتُمۡ فَمَا ٱسۡتَيۡسَرَ مِنَ ٱلۡهَدۡيِۖ وَلَا تَحۡلِقُواْ رُءُوسَكُمۡ حَتَّىٰ يَبۡلُغَ ٱلۡهَدۡيُ مَحِلَّهُۥۚ فَمَن كَانَ مِنكُم مَّرِيضًا أَوۡ بِهِۦٓ أَذٗى مِّن رَّأۡسِهِۦ فَفِدۡيَةٞ مِّن صِيَامٍ أَوۡ صَدَقَةٍ أَوۡ نُسُكٖۚ فَإِذَآ أَمِنتُمۡ فَمَن تَمَتَّعَ بِٱلۡعُمۡرَةِ إِلَى ٱلۡحَجِّ فَمَا ٱسۡتَيۡسَرَ مِنَ ٱلۡهَدۡيِۚ فَمَن لَّمۡ يَجِدۡ فَصِيَامُ ثَلَٰثَةِ أَيَّامٖ فِي ٱلۡحَجِّ وَسَبۡعَةٍ إِذَا رَجَعۡتُمۡۗ تِلۡكَ عَشَرَةٞ كَامِلَةٞۗ ذَٰلِكَ لِمَن لَّمۡ يَكُنۡ أَهۡلُهُۥ حَاضِرِي ٱلۡمَسۡجِدِ ٱلۡحَرَامِۚ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ شَدِيدُ ٱلۡعِقَابِ

و حج و عمره را براي الله به پايان برسانيد، و اگر [از رفتن به حج و يا عمره] بازداشته شديد، پس آنچه كه از قرباني ميسراست، [قرباني كنيد]، و تا وقتي كه قرباني به قربانگاهش مي‌رسد، سر خود را نتراشيد، و اگر كسي از شما مريض بود، و يا از سرش برايش مشكلي بود، [و سر خود را تراشيد]، بر وي فديه‌اي است از روزه گرفتن، يا صدقه دادن، و يا ذبح گوسفند، و چون ايمن شديد، پس هر كس كه پس از عمرة تمتع به حج پرداخت، بايد آنچه از هدي ميسر است، [ذبح كند]، و كسي كه [هدي] را نيابد، سه روز در حج، و هفت روز در وقتي كه بازگشتيد، روزه بگيرد، اين ده روز كامل است، [اين حج تمتع] براي كسي است كه خانواده‌اش از ساكنان مسجد الحرام نباشند، و از الله بترسيد، و بدانيد كه الله سخت كيفر است

وَمَا كَانَ لِمُؤۡمِنٍ أَن يَقۡتُلَ مُؤۡمِنًا إِلَّا خَطَـٔٗاۚ وَمَن قَتَلَ مُؤۡمِنًا خَطَـٔٗا فَتَحۡرِيرُ رَقَبَةٖ مُّؤۡمِنَةٖ وَدِيَةٞ مُّسَلَّمَةٌ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦٓ إِلَّآ أَن يَصَّدَّقُواْۚ فَإِن كَانَ مِن قَوۡمٍ عَدُوّٖ لَّكُمۡ وَهُوَ مُؤۡمِنٞ فَتَحۡرِيرُ رَقَبَةٖ مُّؤۡمِنَةٖۖ وَإِن كَانَ مِن قَوۡمِۭ بَيۡنَكُمۡ وَبَيۡنَهُم مِّيثَٰقٞ فَدِيَةٞ مُّسَلَّمَةٌ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ وَتَحۡرِيرُ رَقَبَةٖ مُّؤۡمِنَةٖۖ فَمَن لَّمۡ يَجِدۡ فَصِيَامُ شَهۡرَيۡنِ مُتَتَابِعَيۡنِ تَوۡبَةٗ مِّنَ ٱللَّهِۗ وَكَانَ ٱللَّهُ عَلِيمًا حَكِيمٗا

براي هيچ مؤمني روا نيست كه مؤمن ديگري را جز به خطا و اشتباه به قتل برساند، و كسي كه مؤمني را به خطا به قتل برساند، بر وي لازم است كه بردة غلام مؤمني را آزاد كند، و خونبهايی به خانوادة او تسليم نمايد، مگر آنكه [او را] ببخشند، و اگر [مقتول] مؤمن بود، و از مردمي باشد كه با شما دشمن هستند، بايد بردة مؤمني را آزاد نمايد، و اگر [مقتول] از مردمي باشد كه بين شما و آنان پيماني وجود داشته باشد، بايد به خانوادة او ديت بپردازد، و بردة مؤمني را آزاد نمايد، و كسي كه بردة [مؤمني] را نيافت، بايد كه دو ماه پياپي روزه بگيرد، اين [براي قبول] توبه از طرف الله است، و الله داناي با حكمت است

لَا يُؤَاخِذُكُمُ ٱللَّهُ بِٱللَّغۡوِ فِيٓ أَيۡمَٰنِكُمۡ وَلَٰكِن يُؤَاخِذُكُم بِمَا عَقَّدتُّمُ ٱلۡأَيۡمَٰنَۖ فَكَفَّـٰرَتُهُۥٓ إِطۡعَامُ عَشَرَةِ مَسَٰكِينَ مِنۡ أَوۡسَطِ مَا تُطۡعِمُونَ أَهۡلِيكُمۡ أَوۡ كِسۡوَتُهُمۡ أَوۡ تَحۡرِيرُ رَقَبَةٖۖ فَمَن لَّمۡ يَجِدۡ فَصِيَامُ ثَلَٰثَةِ أَيَّامٖۚ ذَٰلِكَ كَفَّـٰرَةُ أَيۡمَٰنِكُمۡ إِذَا حَلَفۡتُمۡۚ وَٱحۡفَظُوٓاْ أَيۡمَٰنَكُمۡۚ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ ٱللَّهُ لَكُمۡ ءَايَٰتِهِۦ لَعَلَّكُمۡ تَشۡكُرُونَ

الله شما را به قَسَمهاي لغو و بيهودة مؤاخذه نمي‌کند، ولي شما را به سبب قَسَمهاي تان كه از روي قصد باشد، مؤاخذه مي‌کند، و كفارة آن، طعام دادن ده مسكين از طعام ميانه‌اى است كه خانوادة خود را به آن طعام مي‌دهيد، و يا [لباس] پوشاندن آنان، و يا آزاد كردن يك برده است، و كسي كه [اين چيزها را] نيابد، پس [بايد] سه روز روزه بگيرد، اين كفارة قسمهاي شما است كه قسم ياد كرديد، و قَسَمهاي خود را حفظ كنيد، و الله آيات خود را اين چنين براي شما بيان مي‌دارد، تا شايد شكرگزاري كنيد

إِنَّ ٱلۡمُسۡلِمِينَ وَٱلۡمُسۡلِمَٰتِ وَٱلۡمُؤۡمِنِينَ وَٱلۡمُؤۡمِنَٰتِ وَٱلۡقَٰنِتِينَ وَٱلۡقَٰنِتَٰتِ وَٱلصَّـٰدِقِينَ وَٱلصَّـٰدِقَٰتِ وَٱلصَّـٰبِرِينَ وَٱلصَّـٰبِرَٰتِ وَٱلۡخَٰشِعِينَ وَٱلۡخَٰشِعَٰتِ وَٱلۡمُتَصَدِّقِينَ وَٱلۡمُتَصَدِّقَٰتِ وَٱلصَّـٰٓئِمِينَ وَٱلصَّـٰٓئِمَٰتِ وَٱلۡحَٰفِظِينَ فُرُوجَهُمۡ وَٱلۡحَٰفِظَٰتِ وَٱلذَّـٰكِرِينَ ٱللَّهَ كَثِيرٗا وَٱلذَّـٰكِرَٰتِ أَعَدَّ ٱللَّهُ لَهُم مَّغۡفِرَةٗ وَأَجۡرًا عَظِيمٗا

به يقين مردان مسلمان، و زنان مسلمان، و مردان مؤمن و زنان مؤمن، و مردان فرمانبردار و زنان فرمانبردار، و مردان راستگو، و زنان راستگو، و مردان صبر كننده و زنان صبر كننده، و مردان متواضع و زنان متواضع، و مردان صدقه دهنده و زنان صدقه دهنده، و مردان روزه‌گير و زنان روزه‌گير، و مردان پاكدامن و زنان پاكدامن، و مرداني كه الله را بسيار ياد مي‌كنند و زناني كه الله را بسيار ياد مي‌كنند، الله براي همة آنان آمرزش، و مزد بزرگى را آماده كرده است

فَمَن لَّمۡ يَجِدۡ فَصِيَامُ شَهۡرَيۡنِ مُتَتَابِعَيۡنِ مِن قَبۡلِ أَن يَتَمَآسَّاۖ فَمَن لَّمۡ يَسۡتَطِعۡ فَإِطۡعَامُ سِتِّينَ مِسۡكِينٗاۚ ذَٰلِكَ لِتُؤۡمِنُواْ بِٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦۚ وَتِلۡكَ حُدُودُ ٱللَّهِۗ وَلِلۡكَٰفِرِينَ عَذَابٌ أَلِيمٌ

پس كسي كه [غلامي را] نيافت، بايد پيش از همبستر شدن، دو ماه پياپي روزه بگيرد، و كسي كه [روزه گرفته نتواند] شصت مسكين را طعام بدهد، اين [حكم] براي آن است كه به الله و پيامبر او ايمان بياوريد، و [اين احكام] حدود الله است، و براي كافران عذاب دردناكي است