ٱلَّذِي جَعَلَ لَكُمُ ٱلۡأَرۡضَ فِرَٰشٗا وَٱلسَّمَآءَ بِنَآءٗ وَأَنزَلَ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءٗ فَأَخۡرَجَ بِهِۦ مِنَ ٱلثَّمَرَٰتِ رِزۡقٗا لَّكُمۡۖ فَلَا تَجۡعَلُواْ لِلَّهِ أَندَادٗا وَأَنتُمۡ تَعۡلَمُونَ

آن ذاتي كه زمين را براي شما گسترده ساخت، و آسمان را همچون سقفي بالاي سر شما قرار داد، و از آسمان آبي نازل ساخت، و به وسيلة آن [آب]، ميوه‏ها را به وجود آورد، تا روزيي شما باشد، پس در حالي كه مي‏دانيد، براي الله همتاياني قرار ندهيد

وَقَالُواْ ٱتَّخَذَ ٱللَّهُ وَلَدٗاۗ سُبۡحَٰنَهُۥۖ بَل لَّهُۥ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ كُلّٞ لَّهُۥ قَٰنِتُونَ

و گفتند: الله فرزندي برگزيده است، او منزه است، بلكه هر آنچه در آسمانها و زمين است، از آن او است، و همه برايش فرمانبرداراند

وَمِنَ ٱلنَّاسِ مَن يَتَّخِذُ مِن دُونِ ٱللَّهِ أَندَادٗا يُحِبُّونَهُمۡ كَحُبِّ ٱللَّهِۖ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَشَدُّ حُبّٗا لِّلَّهِۗ وَلَوۡ يَرَى ٱلَّذِينَ ظَلَمُوٓاْ إِذۡ يَرَوۡنَ ٱلۡعَذَابَ أَنَّ ٱلۡقُوَّةَ لِلَّهِ جَمِيعٗا وَأَنَّ ٱللَّهَ شَدِيدُ ٱلۡعَذَابِ

و از مردمان كساني هستند كه جز الله، همتاياني براى او قرار مي‌دهند، و آنها را به مانند آنكه بايد الله را دوست داشته باشند، دوست مي‌دارند، و كساني كه ايمان آورده ‌اند، الله را بيشتر دوست دارند، و کسانی‌که ستم کردند اگر می‌دیدند هنگامی‌که عذاب روز قیامت را مشاهده می‌کنند [خواهند دانست] که تمام قدرت از آنِ الله است و اینکه الله سخت‌کیفر است

قُلۡ يَـٰٓأَهۡلَ ٱلۡكِتَٰبِ تَعَالَوۡاْ إِلَىٰ كَلِمَةٖ سَوَآءِۭ بَيۡنَنَا وَبَيۡنَكُمۡ أَلَّا نَعۡبُدَ إِلَّا ٱللَّهَ وَلَا نُشۡرِكَ بِهِۦ شَيۡـٔٗا وَلَا يَتَّخِذَ بَعۡضُنَا بَعۡضًا أَرۡبَابٗا مِّن دُونِ ٱللَّهِۚ فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَقُولُواْ ٱشۡهَدُواْ بِأَنَّا مُسۡلِمُونَ

بگو: اي اهل كتاب! به سخني روي آوريد كه ميان ما و شما يكسان است، [و آن] اينكه جز الله [يكتا] ديگري را نپرستيم، و چيزي را به او شريك نياوريم، و عدة از ما عدة ديگري را به جاي الله يكتا به معبودي نگيرد، و اگر از اين [پيشنهاد] روگردان شدند، بگوييد: گواه باشيد كه ما مسلمانيم

مَا كَانَ لِبَشَرٍ أَن يُؤۡتِيَهُ ٱللَّهُ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡحُكۡمَ وَٱلنُّبُوَّةَ ثُمَّ يَقُولَ لِلنَّاسِ كُونُواْ عِبَادٗا لِّي مِن دُونِ ٱللَّهِ وَلَٰكِن كُونُواْ رَبَّـٰنِيِّـۧنَ بِمَا كُنتُمۡ تُعَلِّمُونَ ٱلۡكِتَٰبَ وَبِمَا كُنتُمۡ تَدۡرُسُونَ

براي هيچ بشري روا نيست كه الله برايش كتاب، و حُكم و نبوت را بدهد، بعد از آن [اين پيامبر] براي مردم بگويد: به جاي الله، بندگان من باشيد، بلكه بايد [بگويد كه] الله شناس، و الله پرست باشيد، و اين به سبب آنكه كتاب الله را [به ديگران] تعليم مي‌داديد، و به سبب آنكه درس مي‌خوانديد

وَلَا يَأۡمُرَكُمۡ أَن تَتَّخِذُواْ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةَ وَٱلنَّبِيِّـۧنَ أَرۡبَابًاۚ أَيَأۡمُرُكُم بِٱلۡكُفۡرِ بَعۡدَ إِذۡ أَنتُم مُّسۡلِمُونَ

[و پيامبر] شما را امر نمي‌كند كه فرشتگان و پيامبران را به معبودي بگيريد، آيا بعد از اينكه مسلمان شده‌ ايد، شما را به كافر شدن امر مي‌كند

سَنُلۡقِي فِي قُلُوبِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ ٱلرُّعۡبَ بِمَآ أَشۡرَكُواْ بِٱللَّهِ مَا لَمۡ يُنَزِّلۡ بِهِۦ سُلۡطَٰنٗاۖ وَمَأۡوَىٰهُمُ ٱلنَّارُۖ وَبِئۡسَ مَثۡوَى ٱلظَّـٰلِمِينَ

به زودي در دل كساني كه كافر شدند، هراس خواهيم افكند، واينكه به الله بدون حجت و برهاني شريك آوردند، و جايگاه آنها جهنم است، و جايگاه ستمكاران بسيار بد است

۞وَٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ وَلَا تُشۡرِكُواْ بِهِۦ شَيۡـٔٗاۖ وَبِٱلۡوَٰلِدَيۡنِ إِحۡسَٰنٗا وَبِذِي ٱلۡقُرۡبَىٰ وَٱلۡيَتَٰمَىٰ وَٱلۡمَسَٰكِينِ وَٱلۡجَارِ ذِي ٱلۡقُرۡبَىٰ وَٱلۡجَارِ ٱلۡجُنُبِ وَٱلصَّاحِبِ بِٱلۡجَنۢبِ وَٱبۡنِ ٱلسَّبِيلِ وَمَا مَلَكَتۡ أَيۡمَٰنُكُمۡۗ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُحِبُّ مَن كَانَ مُخۡتَالٗا فَخُورًا

الله را عبادت كنيد، و كسي را به او شريك نياوريد، و به پدر و مادر، و خويشاوندان، و يتيمان، و مستمندان، و همساية خويشاوند، و همساية بيگانه، و دوست همنشين، و در راه ماندگان، [مسافران] و بردگاني كه مالك آنان هستيد، احسان كنيد، همانا الله متعال متكبران فخر فروش را دوست ندارد

إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَغۡفِرُ أَن يُشۡرَكَ بِهِۦ وَيَغۡفِرُ مَا دُونَ ذَٰلِكَ لِمَن يَشَآءُۚ وَمَن يُشۡرِكۡ بِٱللَّهِ فَقَدِ ٱفۡتَرَىٰٓ إِثۡمًا عَظِيمًا

همانا الله اين [گناه] را كه به او شريك آورده شود نمي‌آمرزد، و غير از آن [هر گناه ديگري] را براي كسي كه بخواهد مي‌آمرزد، به يقين كسي كه به الله شريك بياورد، گناه بزرگي را مرتكب شده است

إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَغۡفِرُ أَن يُشۡرَكَ بِهِۦ وَيَغۡفِرُ مَا دُونَ ذَٰلِكَ لِمَن يَشَآءُۚ وَمَن يُشۡرِكۡ بِٱللَّهِ فَقَدۡ ضَلَّ ضَلَٰلَۢا بَعِيدًا

به يقين الله [گناه] شرك آوردن به خود را نمي‌آمرزد، و [گناهان] غير آن را براي هركسي كه بخواهد مي‌آمرزد، و كسي كه به الله شرك بياورد، به يقين به گمراهي دور و درازي افتاده است

لَقَدۡ كَفَرَ ٱلَّذِينَ قَالُوٓاْ إِنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلۡمَسِيحُ ٱبۡنُ مَرۡيَمَۖ وَقَالَ ٱلۡمَسِيحُ يَٰبَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ رَبِّي وَرَبَّكُمۡۖ إِنَّهُۥ مَن يُشۡرِكۡ بِٱللَّهِ فَقَدۡ حَرَّمَ ٱللَّهُ عَلَيۡهِ ٱلۡجَنَّةَ وَمَأۡوَىٰهُ ٱلنَّارُۖ وَمَا لِلظَّـٰلِمِينَ مِنۡ أَنصَارٖ

به تحقيق كساني كه گفتند: الله همان مسيح بن مريم است، كافر شدند، و مسيح گفت: اي بني اسرائيل! الله را بپرستيد كه پروردگار من و پروردگار شما است، به يقين كسي كه به الله شرك بياورد، الله بهشت را بر وي حرام گردانيده، و جايگاهش آتش جهنم است، و براي ستمكاران ياوري نيست

لَّقَدۡ كَفَرَ ٱلَّذِينَ قَالُوٓاْ إِنَّ ٱللَّهَ ثَالِثُ ثَلَٰثَةٖۘ وَمَا مِنۡ إِلَٰهٍ إِلَّآ إِلَٰهٞ وَٰحِدٞۚ وَإِن لَّمۡ يَنتَهُواْ عَمَّا يَقُولُونَ لَيَمَسَّنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِنۡهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٌ

به تحقيق كساني كه گفتند الله سومين [الله]، از سه اقنوم است، كافر شدند، و جز از الله يگانه الهي ديگري وجود ندارد، و اگر از آنچه كه مي‌گويند خودداري ننمايند، به كساني از آنها كه كافر شدند، عذاب دردناكي خواهد رسيد

قُلۡ أَيُّ شَيۡءٍ أَكۡبَرُ شَهَٰدَةٗۖ قُلِ ٱللَّهُۖ شَهِيدُۢ بَيۡنِي وَبَيۡنَكُمۡۚ وَأُوحِيَ إِلَيَّ هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانُ لِأُنذِرَكُم بِهِۦ وَمَنۢ بَلَغَۚ أَئِنَّكُمۡ لَتَشۡهَدُونَ أَنَّ مَعَ ٱللَّهِ ءَالِهَةً أُخۡرَىٰۚ قُل لَّآ أَشۡهَدُۚ قُلۡ إِنَّمَا هُوَ إِلَٰهٞ وَٰحِدٞ وَإِنَّنِي بَرِيٓءٞ مِّمَّا تُشۡرِكُونَ

[اى پيامبر!] بگو! كدام چيز گواهي دادنش بزرگتر است؟ بگو! الله بين من و شما گواه است، و اين قرآن به من وحي شده است، تا شما، و هر كس ديگري را [كه حقيقت اين قرآن] به او برسد، بيم بدهم، آيا شما گواهي مي‌دهيد كه با الله [يكتا]، معبودان ديگري وجود دارند، بگو! من گواهي نمي‌دهم، بگو! جز اين نيست كه او الله يگانه است، و همانا من از آنچه كه به او شريك قرار مي‌دهيد، بيزارم

وَيَوۡمَ نَحۡشُرُهُمۡ جَمِيعٗا ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِينَ أَشۡرَكُوٓاْ أَيۡنَ شُرَكَآؤُكُمُ ٱلَّذِينَ كُنتُمۡ تَزۡعُمُونَ

و روزي كه همة آنان را حشر كنيم، بعد از آن براي مشركان مي‎گوييم، معبودهايي كه آنها را شريك الله مي‌پنداشتيد كجا هستند

قُلۡ إِنِّي نُهِيتُ أَنۡ أَعۡبُدَ ٱلَّذِينَ تَدۡعُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِۚ قُل لَّآ أَتَّبِعُ أَهۡوَآءَكُمۡ قَدۡ ضَلَلۡتُ إِذٗا وَمَآ أَنَا۠ مِنَ ٱلۡمُهۡتَدِينَ

[اي پيامبر!] بگو! من از پرستيدن چيزهايی كه شما آنها را به جاي خدا مي‌پرستيد، نهي شده‌ام، بگو! من از هوي و هوسهاي شما پيروي نمي‌كنم؛ زيرا در اين صورت به يقين گمراه گرديده و از هدايت شدگان نمي‌باشم

ذَٰلِكَ هُدَى ٱللَّهِ يَهۡدِي بِهِۦ مَن يَشَآءُ مِنۡ عِبَادِهِۦۚ وَلَوۡ أَشۡرَكُواْ لَحَبِطَ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

اين هدايت الله است، كه هر كس از بندگان خود را بخواهد به آن هدايت مي‌كند، و اگر شرك مي‌ورزيدند، هرآينه اعمال [نيك] شان به هدر مي‌رفت

وَلَا تَأۡكُلُواْ مِمَّا لَمۡ يُذۡكَرِ ٱسۡمُ ٱللَّهِ عَلَيۡهِ وَإِنَّهُۥ لَفِسۡقٞۗ وَإِنَّ ٱلشَّيَٰطِينَ لَيُوحُونَ إِلَىٰٓ أَوۡلِيَآئِهِمۡ لِيُجَٰدِلُوكُمۡۖ وَإِنۡ أَطَعۡتُمُوهُمۡ إِنَّكُمۡ لَمُشۡرِكُونَ

و از آنچه كه در وقت سر بريدن نام الله بر آن ياد نشده است، نخوريد، كه اين كار گناه است، و همانا شياطين به دوستان خويش [شبهه هايی را] القاء مي‌كنند، تا با شما مجادله نمايند، و اگر از آنها اطاعت نماييد، به يقين مشرك خواهيد بود

۞قُلۡ تَعَالَوۡاْ أَتۡلُ مَا حَرَّمَ رَبُّكُمۡ عَلَيۡكُمۡۖ أَلَّا تُشۡرِكُواْ بِهِۦ شَيۡـٔٗاۖ وَبِٱلۡوَٰلِدَيۡنِ إِحۡسَٰنٗاۖ وَلَا تَقۡتُلُوٓاْ أَوۡلَٰدَكُم مِّنۡ إِمۡلَٰقٖ نَّحۡنُ نَرۡزُقُكُمۡ وَإِيَّاهُمۡۖ وَلَا تَقۡرَبُواْ ٱلۡفَوَٰحِشَ مَا ظَهَرَ مِنۡهَا وَمَا بَطَنَۖ وَلَا تَقۡتُلُواْ ٱلنَّفۡسَ ٱلَّتِي حَرَّمَ ٱللَّهُ إِلَّا بِٱلۡحَقِّۚ ذَٰلِكُمۡ وَصَّىٰكُم بِهِۦ لَعَلَّكُمۡ تَعۡقِلُونَ

[اي پيامبر!] بگو: بياييد آنچه را كه پروردگار شما بر شما حرام كرده است، براي شما بخوانم، اينكه: چيزي را به او شريك قرار ندهيد، و به پدر و مادر احسان كنيد، و فرزندان خود را از ترس فقر نكشيد، [زيرا] ما، شما و آنها را روزي مي‌دهيم، و به كارهاي زشت ـ چه آشكارا باشد و چه پنهان ـ نزديك نشويد، و كسي را كه خداوند كشتنش را حرام كرده است، جز به حق نكشيد، اينها چيزهايي هستند كه الله شما را به انجام دادن آنها سفارش كرده است، تا باشد كه بينديشيد

قُلۡ إِنَّمَا حَرَّمَ رَبِّيَ ٱلۡفَوَٰحِشَ مَا ظَهَرَ مِنۡهَا وَمَا بَطَنَ وَٱلۡإِثۡمَ وَٱلۡبَغۡيَ بِغَيۡرِ ٱلۡحَقِّ وَأَن تُشۡرِكُواْ بِٱللَّهِ مَا لَمۡ يُنَزِّلۡ بِهِۦ سُلۡطَٰنٗا وَأَن تَقُولُواْ عَلَى ٱللَّهِ مَا لَا تَعۡلَمُونَ

[اي پيامبر!] بگو! پروردگارم [اين چيزها] را حرام كرده است: فواحش را چه آشكارا باشد و چه پنهان، و گناه را، و تعدي ناحق را، و اينكه به الله چيزي را شريك سازيد كه دليلي [به حقانيت] آن نازل نكرده است، و اينكه بر الله چيزي را نسبت دهيد كه نمي‌دانيد

فَلَمَّآ ءَاتَىٰهُمَا صَٰلِحٗا جَعَلَا لَهُۥ شُرَكَآءَ فِيمَآ ءَاتَىٰهُمَاۚ فَتَعَٰلَى ٱللَّهُ عَمَّا يُشۡرِكُونَ

و چون براي آنها فرزند شايستة داد، در آنچه براي شان داده بود، براي او شريكاني قرار دادند، و الله از آنچه كه به او شريك قرار مي‌دهند، برتر است

أَيُشۡرِكُونَ مَا لَا يَخۡلُقُ شَيۡـٔٗا وَهُمۡ يُخۡلَقُونَ

آيا چيزهايی را به الله شريك قرار مي‌دهند كه چيزي را آفرينش نمي‌كنند، و خود شان آفرينش مي‌شوند

وَأَذَٰنٞ مِّنَ ٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦٓ إِلَى ٱلنَّاسِ يَوۡمَ ٱلۡحَجِّ ٱلۡأَكۡبَرِ أَنَّ ٱللَّهَ بَرِيٓءٞ مِّنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ وَرَسُولُهُۥۚ فَإِن تُبۡتُمۡ فَهُوَ خَيۡرٞ لَّكُمۡۖ وَإِن تَوَلَّيۡتُمۡ فَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّكُمۡ غَيۡرُ مُعۡجِزِي ٱللَّهِۗ وَبَشِّرِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بِعَذَابٍ أَلِيمٍ

و اين اعلان، و اعلاني از طرف الله و رسول او در روز حج اكبر[1]، براي مردمان است كه الله و رسول او از مشركان بيزار است، پس اگر توبه كنيد، براي شما بهتر است، و اگر روي بگردانيد، پس بدانيد كه شما نمي‌توانيد كه الله را عاجز بسازيد، و [اى پيامبر!] كساني را كه كافر شدند، به عذاب دردناكي بشارت بده

قَٰتِلُواْ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ وَلَا بِٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ وَلَا يُحَرِّمُونَ مَا حَرَّمَ ٱللَّهُ وَرَسُولُهُۥ وَلَا يَدِينُونَ دِينَ ٱلۡحَقِّ مِنَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ حَتَّىٰ يُعۡطُواْ ٱلۡجِزۡيَةَ عَن يَدٖ وَهُمۡ صَٰغِرُونَ

با كساني از اهل كتاب كه به الله و روز آخرت ايمان نمي‌آورند، و آنچه را كه الله و رسول او حرام كرده‌ است، حرام نمي‌شمارند، و دين حق را نمي‌پذيرند، كارزار كنيد، تا وقتي كه با ذلت و خواري به دست خويش جزيه بدهند

وَقَالَتِ ٱلۡيَهُودُ عُزَيۡرٌ ٱبۡنُ ٱللَّهِ وَقَالَتِ ٱلنَّصَٰرَى ٱلۡمَسِيحُ ٱبۡنُ ٱللَّهِۖ ذَٰلِكَ قَوۡلُهُم بِأَفۡوَٰهِهِمۡۖ يُضَٰهِـُٔونَ قَوۡلَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِن قَبۡلُۚ قَٰتَلَهُمُ ٱللَّهُۖ أَنَّىٰ يُؤۡفَكُونَ

و يهود گفتند: عُزير پسر الله است و نصاري گفتند: مسيح پسر الله است، اين سخني كه به دهان خود مي‌گويند، شبيه گفتة كساني است كه پيش از اين كافر شده بودند[1]، الله آنها را بكشد كه چگونه از حق منحرف مي‌شوند

ٱتَّخَذُوٓاْ أَحۡبَارَهُمۡ وَرُهۡبَٰنَهُمۡ أَرۡبَابٗا مِّن دُونِ ٱللَّهِ وَٱلۡمَسِيحَ ٱبۡنَ مَرۡيَمَ وَمَآ أُمِرُوٓاْ إِلَّا لِيَعۡبُدُوٓاْ إِلَٰهٗا وَٰحِدٗاۖ لَّآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۚ سُبۡحَٰنَهُۥ عَمَّا يُشۡرِكُونَ

[نصاري] دانشمندان و راهبان خود، و مسيح بن مريم را به جاي الله، به معبودى گرفتند، در حالي كه جز به عبادت الله يگانه امر نشده بودند، جز او خداي ديگري وجود ندارد، [و] از آنچه كه به او شريك قرار مي‌دهند، منزه است

مَا كَانَ لِلنَّبِيِّ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَن يَسۡتَغۡفِرُواْ لِلۡمُشۡرِكِينَ وَلَوۡ كَانُوٓاْ أُوْلِي قُرۡبَىٰ مِنۢ بَعۡدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمۡ أَنَّهُمۡ أَصۡحَٰبُ ٱلۡجَحِيمِ

براي پيامبر و كساني كه ايمان آورده ‌اند شايسته نبود كه براي مشركان بعد از آنكه دوزخي بودن آنان واضح شد، طلب مغفرت نمايند، اگرچه نزديكان آنها باشند

وَمَا كَانَ ٱسۡتِغۡفَارُ إِبۡرَٰهِيمَ لِأَبِيهِ إِلَّا عَن مَّوۡعِدَةٖ وَعَدَهَآ إِيَّاهُ فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَهُۥٓ أَنَّهُۥ عَدُوّٞ لِّلَّهِ تَبَرَّأَ مِنۡهُۚ إِنَّ إِبۡرَٰهِيمَ لَأَوَّـٰهٌ حَلِيمٞ

و طلب آمرزش ابراهيم براي پدرش نبود مگر به سبب وعدة كه برايش داده بود، و چون برايش روشن شد كه او دشمن الله است، از او بيزاري جست، چرا كه ابراهيم دعا كنندة بردبار ‌بود

أَلَآ إِنَّ لِلَّهِ مَن فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَن فِي ٱلۡأَرۡضِۗ وَمَا يَتَّبِعُ ٱلَّذِينَ يَدۡعُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ شُرَكَآءَۚ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا ٱلظَّنَّ وَإِنۡ هُمۡ إِلَّا يَخۡرُصُونَ

آگاه باشيد كه هر كس، [و هر چه] كه در آسمانها و زمين است، از آنِ الله است، و كساني كه به درگاه غير الله به نزد شريكاني دعاء مي‌كنند، از [دليل] پيروي نمي‌كنند، بلكه از گمان خود پيروي مي‌كنند، و جز دروغ چيزي نمي‌گويند

وَٱتَّبَعۡتُ مِلَّةَ ءَابَآءِيٓ إِبۡرَٰهِيمَ وَإِسۡحَٰقَ وَيَعۡقُوبَۚ مَا كَانَ لَنَآ أَن نُّشۡرِكَ بِٱللَّهِ مِن شَيۡءٖۚ ذَٰلِكَ مِن فَضۡلِ ٱللَّهِ عَلَيۡنَا وَعَلَى ٱلنَّاسِ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يَشۡكُرُونَ

و از كيش نياكان خود ابراهيم و اسحاق و يعقوب پيروي كرده ام، براي ما سزاوار نيست كه چيزي را با الله شريك بسازيم، [و] اين از فضل الله بر ما، و بر مردم است، ولي بيشتر مردمان سپاسگزاري نمي‌كنند

وَمَا يُؤۡمِنُ أَكۡثَرُهُم بِٱللَّهِ إِلَّا وَهُم مُّشۡرِكُونَ

و بيشتر شان به الله ايمان نمي‌آورند، مگر آنكه [در حال ايمان داشتن خود] مشرك هستند