ذَٰلِكَ بِأَنَّ ٱللَّهَ نَزَّلَ ٱلۡكِتَٰبَ بِٱلۡحَقِّۗ وَإِنَّ ٱلَّذِينَ ٱخۡتَلَفُواْ فِي ٱلۡكِتَٰبِ لَفِي شِقَاقِۭ بَعِيدٖ

و اين به سبب آن است كه الله كتاب را [قرآن مجيد] به حق نازل ساخت، و به يقين كساني كه در بارة كتاب [تورات] به اختلاف پرداختند، هرآينه در ستيزة دور از [حق و حقيقت] گرفتار شده ‌اند

تِلۡكَ ءَايَٰتُ ٱللَّهِ نَتۡلُوهَا عَلَيۡكَ بِٱلۡحَقِّۚ وَإِنَّكَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

[اي پيامبر!] اينها آيات الله است كه به حق بر تو مي‌خوانيم، و به يقين تو از جملة پيامبران مي‌باشي

نَزَّلَ عَلَيۡكَ ٱلۡكِتَٰبَ بِٱلۡحَقِّ مُصَدِّقٗا لِّمَا بَيۡنَ يَدَيۡهِ وَأَنزَلَ ٱلتَّوۡرَىٰةَ وَٱلۡإِنجِيلَ

اين كتاب را [قرآن مجيد] به حق بر تو نازل كرد، كه تصديق كنندة [كتابهاي آسمانيي] كه پيش از آن بوده است، و تورات و انجيل را نازل ساخت

هُوَ ٱلَّذِيٓ أَنزَلَ عَلَيۡكَ ٱلۡكِتَٰبَ مِنۡهُ ءَايَٰتٞ مُّحۡكَمَٰتٌ هُنَّ أُمُّ ٱلۡكِتَٰبِ وَأُخَرُ مُتَشَٰبِهَٰتٞۖ فَأَمَّا ٱلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمۡ زَيۡغٞ فَيَتَّبِعُونَ مَا تَشَٰبَهَ مِنۡهُ ٱبۡتِغَآءَ ٱلۡفِتۡنَةِ وَٱبۡتِغَآءَ تَأۡوِيلِهِۦۖ وَمَا يَعۡلَمُ تَأۡوِيلَهُۥٓ إِلَّا ٱللَّهُۗ وَٱلرَّـٰسِخُونَ فِي ٱلۡعِلۡمِ يَقُولُونَ ءَامَنَّا بِهِۦ كُلّٞ مِّنۡ عِندِ رَبِّنَاۗ وَمَا يَذَّكَّرُ إِلَّآ أُوْلُواْ ٱلۡأَلۡبَٰبِ

او آن ذاتي است كه اين كتاب را بر تو نازل ساخت، كه بعضي از آن، آيات محكمات [صريح و واضح] كه آنها اساس كتاب هستند، و [آيات] ديگر آن متشابهات [داراي معاني محتمل] مى باشند، كساني كه در دلهاي شان انحراف و شك و ترديد وجود دارد، در پي متشابهات مي‌گردند، تا فتنه انگيزي كرده و آنها را تأويل نمايند، حال آنكه تأويل آنها را جز الله كس ديگري نمي‌داند، و علمای متبحر مي‌گويند: ما به آن ايمان آورده ‌ايم، همگي [چه محكم و چه متشابه] از طرف پروردگار ما است، و جز خردمندان پند نمي‌پذيرند

تِلۡكَ ءَايَٰتُ ٱللَّهِ نَتۡلُوهَا عَلَيۡكَ بِٱلۡحَقِّۗ وَمَا ٱللَّهُ يُرِيدُ ظُلۡمٗا لِّلۡعَٰلَمِينَ

اينها آيات الله است كه به حق بر تو مي‌خوانيم، و الله تعالي ارادة ستم را بر جهانيان ندارد

إِنَّآ أَنزَلۡنَآ إِلَيۡكَ ٱلۡكِتَٰبَ بِٱلۡحَقِّ لِتَحۡكُمَ بَيۡنَ ٱلنَّاسِ بِمَآ أَرَىٰكَ ٱللَّهُۚ وَلَا تَكُن لِّلۡخَآئِنِينَ خَصِيمٗا

به يقين ما [اين] كتاب را [قرآن مجيد] به حق بر تو نازل كرديم، تا در بين مردم به همان گونه كه الله برايت مي‌نماياند، حكم نمايي، و از خائنان جانبداري مكن

وَلَوۡلَا فَضۡلُ ٱللَّهِ عَلَيۡكَ وَرَحۡمَتُهُۥ لَهَمَّت طَّآئِفَةٞ مِّنۡهُمۡ أَن يُضِلُّوكَ وَمَا يُضِلُّونَ إِلَّآ أَنفُسَهُمۡۖ وَمَا يَضُرُّونَكَ مِن شَيۡءٖۚ وَأَنزَلَ ٱللَّهُ عَلَيۡكَ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡحِكۡمَةَ وَعَلَّمَكَ مَا لَمۡ تَكُن تَعۡلَمُۚ وَكَانَ فَضۡلُ ٱللَّهِ عَلَيۡكَ عَظِيمٗا

و [اى پيامبر!] اگر فضل و رحمت الله بر تو نمي‌بود، گروهي از آنان تصميم داشتند، كه تو را گمراه كنند، و در حالي كه جز خود [ديگري] را گمراه نمي‌كنند، و به تو هيچ ضرري نمي‌رسانند، و الله كتاب و حكمت را بر تو نازل كرد، و آنچه را كه نمي‌دانستي به تو آموخت، و فضل الله بر تو بسيار زياد است

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ ءَامِنُواْ بِٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦ وَٱلۡكِتَٰبِ ٱلَّذِي نَزَّلَ عَلَىٰ رَسُولِهِۦ وَٱلۡكِتَٰبِ ٱلَّذِيٓ أَنزَلَ مِن قَبۡلُۚ وَمَن يَكۡفُرۡ بِٱللَّهِ وَمَلَـٰٓئِكَتِهِۦ وَكُتُبِهِۦ وَرُسُلِهِۦ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ فَقَدۡ ضَلَّ ضَلَٰلَۢا بَعِيدًا

اي كساني كه ايمان آورده ‌ايد! به الله و رسول او، و [به] كتابي كه بر پيامبر خود [محمد ] نازل كرده است، و [به] كتابي كه پيشتر نازل كرده است، [ همه كتابهايي گذشته] ايمان بياوريد، و كسي كه به الله، و فرشتگان او، و كتابهاي او، و پيامبران او، و به روز قيامت كافر شود، به يقين به گمراهي دور و درازي افتاده است

لَّـٰكِنِ ٱللَّهُ يَشۡهَدُ بِمَآ أَنزَلَ إِلَيۡكَۖ أَنزَلَهُۥ بِعِلۡمِهِۦۖ وَٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ يَشۡهَدُونَۚ وَكَفَىٰ بِٱللَّهِ شَهِيدًا

ليكن الله به آنچه كه بر تو فرستاده است، گواهي مي‌دهد، [كه] آن را به علم خود نازل كرده است، و فرشتگان نيز شهادت مي‌دهند، و [گرچه] شهادت دادن الله كافي است

أَفَغَيۡرَ ٱللَّهِ أَبۡتَغِي حَكَمٗا وَهُوَ ٱلَّذِيٓ أَنزَلَ إِلَيۡكُمُ ٱلۡكِتَٰبَ مُفَصَّلٗاۚ وَٱلَّذِينَ ءَاتَيۡنَٰهُمُ ٱلۡكِتَٰبَ يَعۡلَمُونَ أَنَّهُۥ مُنَزَّلٞ مِّن رَّبِّكَ بِٱلۡحَقِّۖ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمُمۡتَرِينَ

[اي پيامبر! بگو:] آيا غير الله را به داوري طلب كنم؟ و حال آنكه او كتاب را به طور مفصل به سوي شما نازل كرده است، و كساني كه براي آنها كتاب داده ‌ايم، مي‌دانند كه اين [قرآن كريم] از طرف پروردگار تو به حق نازل شده است، پس هرگز از ترديد كنندگان مباش

وَهَٰذَا كِتَٰبٌ أَنزَلۡنَٰهُ مُبَارَكٞ فَٱتَّبِعُوهُ وَٱتَّقُواْ لَعَلَّكُمۡ تُرۡحَمُونَ

و اين [قرآن] كتاب مباركي است كه آن را نازل ساختيم، پس [بايد] از اين كتاب پيروي كنيد، و پرهيزگاري نماييد، تا باشد كه مورد رحمت [الهي] قرار بگيريد

كِتَٰبٌ أُنزِلَ إِلَيۡكَ فَلَا يَكُن فِي صَدۡرِكَ حَرَجٞ مِّنۡهُ لِتُنذِرَ بِهِۦ وَذِكۡرَىٰ لِلۡمُؤۡمِنِينَ

[اين قرآن] كتابي است كه بر تو نازل شده است، پس نبايد از آن در سينه‌ات تنگي و حَرَجِي باشد، تا به اين [كتاب مردم] را بيم بدهي، و براي مؤمنان تذكري باشد

إِنَّ وَلِـِّۧيَ ٱللَّهُ ٱلَّذِي نَزَّلَ ٱلۡكِتَٰبَۖ وَهُوَ يَتَوَلَّى ٱلصَّـٰلِحِينَ

[بگو]: همانا كارساز من پروردگارى است كه اين كتاب [قرآن كريم] را نازل كرد، و او كارساز شايستگان است

قُل لَّوۡ شَآءَ ٱللَّهُ مَا تَلَوۡتُهُۥ عَلَيۡكُمۡ وَلَآ أَدۡرَىٰكُم بِهِۦۖ فَقَدۡ لَبِثۡتُ فِيكُمۡ عُمُرٗا مِّن قَبۡلِهِۦٓۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ

بگو! اگر الله مي‌خواست، من آن را بر شما تلاوت نمي‌كردم، و نه هم او شما را به آن آگاه مي‌كرد، به يقين كه پيش از اين عمري در ميان شما بودم، آيا نمي‌انديشيد

وَمَا كَانَ هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانُ أَن يُفۡتَرَىٰ مِن دُونِ ٱللَّهِ وَلَٰكِن تَصۡدِيقَ ٱلَّذِي بَيۡنَ يَدَيۡهِ وَتَفۡصِيلَ ٱلۡكِتَٰبِ لَا رَيۡبَ فِيهِ مِن رَّبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

و اين طور نيست كه اين قرآن از سوي غير الله به دروغ ساخته شده باشد، بلكه تصديق كنندة [كتابهايي است] كه پيش از آن بوده اند، و تفصيل [آن] كتاب است، [و] شكي در آن نيست، [و] از طرف پروردگار جهانيان است

فَإِن كُنتَ فِي شَكّٖ مِّمَّآ أَنزَلۡنَآ إِلَيۡكَ فَسۡـَٔلِ ٱلَّذِينَ يَقۡرَءُونَ ٱلۡكِتَٰبَ مِن قَبۡلِكَۚ لَقَدۡ جَآءَكَ ٱلۡحَقُّ مِن رَّبِّكَ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمُمۡتَرِينَ

و اگر در آنچه بر تو نازل كرديم، در شك هستي، پس از كساني كه پيش از تو كتاب [آسماني] را مي‌خواندند، بپرس، به يقين كه حق از جانب پروردگار تو بر تو نازل شده است، پس از شك كنندگان مباش

الٓرۚ كِتَٰبٌ أُحۡكِمَتۡ ءَايَٰتُهُۥ ثُمَّ فُصِّلَتۡ مِن لَّدُنۡ حَكِيمٍ خَبِيرٍ

الف، لام، را[1]، اين كتابي است که آيات آن استوار شد، و سپس از جانب ذات با حكمت آگاه بيان گرديد

إِنَّآ أَنزَلۡنَٰهُ قُرۡءَٰنًا عَرَبِيّٗا لَّعَلَّكُمۡ تَعۡقِلُونَ

ما آنرا قرآني عربي نازل كرديم، تا باشد كه بينديشيد

نَحۡنُ نَقُصُّ عَلَيۡكَ أَحۡسَنَ ٱلۡقَصَصِ بِمَآ أَوۡحَيۡنَآ إِلَيۡكَ هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانَ وَإِن كُنتَ مِن قَبۡلِهِۦ لَمِنَ ٱلۡغَٰفِلِينَ

[اي پيامبر!] ما نيكوترين داستان را به وحي كردن اين قرآن بر تو حكايت مي‌كنيم، و گر چه پيش از [نزول] آن از بي‌خبران بودي

الٓمٓرۚ تِلۡكَ ءَايَٰتُ ٱلۡكِتَٰبِۗ وَٱلَّذِيٓ أُنزِلَ إِلَيۡكَ مِن رَّبِّكَ ٱلۡحَقُّ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يُؤۡمِنُونَ

الف، لام، را[1]، اينها آيات اين كتاب [قرآن كريم] است، و [اى پيامبر!] آنچه كه از جانب پروردگار تو بر تو نازل شده است، حق است، ولي بيشتر مردم ايمان نمي‌آورند

الٓرۚ كِتَٰبٌ أَنزَلۡنَٰهُ إِلَيۡكَ لِتُخۡرِجَ ٱلنَّاسَ مِنَ ٱلظُّلُمَٰتِ إِلَى ٱلنُّورِ بِإِذۡنِ رَبِّهِمۡ إِلَىٰ صِرَٰطِ ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡحَمِيدِ

الف، لام، را[1]، [اي پيامبر] اين [قرآن] كتابي است كه بر تو نازل كرديم، تا مردم را به اذن پروردگار شان از تاريكيها به سوي روشنايي به راه پيروزمند ستوده است رهنمون شوي

إِنَّا نَحۡنُ نَزَّلۡنَا ٱلذِّكۡرَ وَإِنَّا لَهُۥ لَحَٰفِظُونَ

به يقين ما قرآن را نازل كرديم، و به يقين ما نگهبان آن مي‌باشيم

وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَٰكَ سَبۡعٗا مِّنَ ٱلۡمَثَانِي وَٱلۡقُرۡءَانَ ٱلۡعَظِيمَ

و به تحقيق كه (سبع مثاني) [كه سورة فاتحه باشد] و قرآن عظيم را به تو داديم

بِٱلۡبَيِّنَٰتِ وَٱلزُّبُرِۗ وَأَنزَلۡنَآ إِلَيۡكَ ٱلذِّكۡرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَيۡهِمۡ وَلَعَلَّهُمۡ يَتَفَكَّرُونَ

[که آن پيامبران را] با دلائل روشن و کتابها [فرستاده بوديم]، قرآن را بر تو نازل کرديم تا برای مردم آنچه را كه براي آنان نازل شده است، روشن سازی، و تا باشد که آنها بينديشند

وَإِذَا بَدَّلۡنَآ ءَايَةٗ مَّكَانَ ءَايَةٖ وَٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِمَا يُنَزِّلُ قَالُوٓاْ إِنَّمَآ أَنتَ مُفۡتَرِۭۚ بَلۡ أَكۡثَرُهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ

و چون آية را جايگزين آية ديگري سازيم در حالي كه الله به آنچه كه نازل مي‌كند داناتر است مي‌گويند: جز اين نيست كه تو افتراء كننده هستي، بلكه اكثر شان نمي‌دانند

قُلۡ نَزَّلَهُۥ رُوحُ ٱلۡقُدُسِ مِن رَّبِّكَ بِٱلۡحَقِّ لِيُثَبِّتَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَهُدٗى وَبُشۡرَىٰ لِلۡمُسۡلِمِينَ

[اي پيامبر!] بگو: آنرا روح القدس از طرف پروردگار تو به حق نازل كرده است، تا كساني را كه ايمان آورده اند، ثابت قدم ساخته، و هدايت و بشارتي براي مسلمانان باشد

وَبِٱلۡحَقِّ أَنزَلۡنَٰهُ وَبِٱلۡحَقِّ نَزَلَۗ وَمَآ أَرۡسَلۡنَٰكَ إِلَّا مُبَشِّرٗا وَنَذِيرٗا

و اين [قرآن] را به حق نازل كرديم، وبه حق نازل شده است، و [اي پيامبر!] ما تو را جز بشارت دهنده، و بيم دهنده نفرستاديم

وَقُرۡءَانٗا فَرَقۡنَٰهُ لِتَقۡرَأَهُۥ عَلَى ٱلنَّاسِ عَلَىٰ مُكۡثٖ وَنَزَّلۡنَٰهُ تَنزِيلٗا

و اين قرآن را که مُفَرَّق ساختيم به جهت آن است تا آن را بر مردم به مكث و مهلت بخواني، و آن را به اين گونة خاص نازل كرديم

ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ ٱلَّذِيٓ أَنزَلَ عَلَىٰ عَبۡدِهِ ٱلۡكِتَٰبَ وَلَمۡ يَجۡعَل لَّهُۥ عِوَجَاۜ

سپاس و ستايش خاص براي معبودى است كه اين كتاب [قرآن مجيد] را بر بندة خود [محمد ] نازل فرمود، و هيچ كجي و انحرافي در آن قرار نداد

قَيِّمٗا لِّيُنذِرَ بَأۡسٗا شَدِيدٗا مِّن لَّدُنۡهُ وَيُبَشِّرَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ ٱلَّذِينَ يَعۡمَلُونَ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ أَنَّ لَهُمۡ أَجۡرًا حَسَنٗا

در حالي كه [اين كتاب] ثابت و مستقيم است، تا [كافران را] از عذاب شديد او بترساند، و مؤمناني را كه كارهاي نيكي انجام مي‌دهند، بشارت دهد كه براي شان مزد نيكي است