إِنَّ ٱلَّذِينَ جَآءُو بِٱلۡإِفۡكِ عُصۡبَةٞ مِّنكُمۡۚ لَا تَحۡسَبُوهُ شَرّٗا لَّكُمۖ بَلۡ هُوَ خَيۡرٞ لَّكُمۡۚ لِكُلِّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُم مَّا ٱكۡتَسَبَ مِنَ ٱلۡإِثۡمِۚ وَٱلَّذِي تَوَلَّىٰ كِبۡرَهُۥ مِنۡهُمۡ لَهُۥ عَذَابٌ عَظِيمٞ
به يقين كساني كه اين بهتان بزرگ را[1]، عدة از خود شما بودند، اين [ما جرا] را براي خود (شر) مپنداريد، بلكه به (خير) شما است، براي هر كدام از آنها همان گناهي است كه مرتكب آن شده است، و براي كسي از آنان كه بخش عمدة آن ما جرا را بر عهده داشته است، عذاب بزرگى است
1- ـ در بارة ام المؤمنين عائشة صديقه به ميان آوردند.
ٱلنَّبِيُّ أَوۡلَىٰ بِٱلۡمُؤۡمِنِينَ مِنۡ أَنفُسِهِمۡۖ وَأَزۡوَٰجُهُۥٓ أُمَّهَٰتُهُمۡۗ وَأُوْلُواْ ٱلۡأَرۡحَامِ بَعۡضُهُمۡ أَوۡلَىٰ بِبَعۡضٖ فِي كِتَٰبِ ٱللَّهِ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ وَٱلۡمُهَٰجِرِينَ إِلَّآ أَن تَفۡعَلُوٓاْ إِلَىٰٓ أَوۡلِيَآئِكُم مَّعۡرُوفٗاۚ كَانَ ذَٰلِكَ فِي ٱلۡكِتَٰبِ مَسۡطُورٗا
پيامبر به مؤمنان از خود آنها اوليتر است، و همسرانش مادران شان [مؤمنان] ميباشند، و در كتاب الله، خويشاوندان، بعضي به بعضي ديگر از مؤمنان و مهاجران سزاوارتر اند، مگر آنكه به دوستان تان نيكي كنيد، اين [حكم] در كتاب نوشته شده است
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّبِيُّ قُل لِّأَزۡوَٰجِكَ إِن كُنتُنَّ تُرِدۡنَ ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا وَزِينَتَهَا فَتَعَالَيۡنَ أُمَتِّعۡكُنَّ وَأُسَرِّحۡكُنَّ سَرَاحٗا جَمِيلٗا
اي پيامبر! به همسرانت بگو: اگر زندگي دنيا و تجملات آن را ميخواهيد، پس بياييد تا براي شما هديه بدهم، و شما را به طرز نيكويي رها سازم
وَإِن كُنتُنَّ تُرِدۡنَ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ وَٱلدَّارَ ٱلۡأٓخِرَةَ فَإِنَّ ٱللَّهَ أَعَدَّ لِلۡمُحۡسِنَٰتِ مِنكُنَّ أَجۡرًا عَظِيمٗا
و اگر الله و پيامبرش و دار آخرت را ميخواهيد، به يقين الله براي نيكو كاران تان مزد بزرگى را آماده كرده است
يَٰنِسَآءَ ٱلنَّبِيِّ مَن يَأۡتِ مِنكُنَّ بِفَٰحِشَةٖ مُّبَيِّنَةٖ يُضَٰعَفۡ لَهَا ٱلۡعَذَابُ ضِعۡفَيۡنِۚ وَكَانَ ذَٰلِكَ عَلَى ٱللَّهِ يَسِيرٗا
اي همسران پيامبر! هركس از شما كه [معاذ الله و به فرض محال] مرتكب كار نا شايست آشكاري شود، عذاب برايش دو چندان ميشود، و اين بر الله آسان است
۞وَمَن يَقۡنُتۡ مِنكُنَّ لِلَّهِ وَرَسُولِهِۦ وَتَعۡمَلۡ صَٰلِحٗا نُّؤۡتِهَآ أَجۡرَهَا مَرَّتَيۡنِ وَأَعۡتَدۡنَا لَهَا رِزۡقٗا كَرِيمٗا
و [اى همسران پيامبر!] كسي كه از شما مطيع الله و پيامبرش باشد، و عمل نيكي انجام دهد، مزدش را دو بار ميدهيم، و برايش [در بهشت] روزي ارزشمندي فراهم كرده ايم
يَٰنِسَآءَ ٱلنَّبِيِّ لَسۡتُنَّ كَأَحَدٖ مِّنَ ٱلنِّسَآءِ إِنِ ٱتَّقَيۡتُنَّۚ فَلَا تَخۡضَعۡنَ بِٱلۡقَوۡلِ فَيَطۡمَعَ ٱلَّذِي فِي قَلۡبِهِۦ مَرَضٞ وَقُلۡنَ قَوۡلٗا مَّعۡرُوفٗا
اي همسران پيامبر! شما مانند هيچ يك از زنهاي ديگر نيستيد، اگر پرهيزگاري كنيد، پس در وقت سخن زدن نرم [زباني] نكنيد، زيرا كسي كه بيمار دل است، به طمع ميافتد، و سخن شايستة بگوييد
وَقَرۡنَ فِي بُيُوتِكُنَّ وَلَا تَبَرَّجۡنَ تَبَرُّجَ ٱلۡجَٰهِلِيَّةِ ٱلۡأُولَىٰۖ وَأَقِمۡنَ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتِينَ ٱلزَّكَوٰةَ وَأَطِعۡنَ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥٓۚ إِنَّمَا يُرِيدُ ٱللَّهُ لِيُذۡهِبَ عَنكُمُ ٱلرِّجۡسَ أَهۡلَ ٱلۡبَيۡتِ وَيُطَهِّرَكُمۡ تَطۡهِيرٗا
و در خانه هاي خود بمانيد، و همچون تَجَمُّل دورة جاهليت نخستين، خود را ظاهر نسازيد، و نماز را بر پا داريد، و زكات را اداء نماييد، و از الله و پيامبر او اطاعت كنيد، زيرا الله ميخواهد پليدي را از شما اهل بيت [نبوت] دور كند، و شما را كاملا پاكيزه گرداند
وَٱذۡكُرۡنَ مَا يُتۡلَىٰ فِي بُيُوتِكُنَّ مِنۡ ءَايَٰتِ ٱللَّهِ وَٱلۡحِكۡمَةِۚ إِنَّ ٱللَّهَ كَانَ لَطِيفًا خَبِيرًا
و آنچه را كه در خانه هاي تان از آيات الله، و حكمت خوانده ميشود، به ياد داشته باشيد، بي گمان الله لطيف آگاه است
وَإِذۡ تَقُولُ لِلَّذِيٓ أَنۡعَمَ ٱللَّهُ عَلَيۡهِ وَأَنۡعَمۡتَ عَلَيۡهِ أَمۡسِكۡ عَلَيۡكَ زَوۡجَكَ وَٱتَّقِ ٱللَّهَ وَتُخۡفِي فِي نَفۡسِكَ مَا ٱللَّهُ مُبۡدِيهِ وَتَخۡشَى ٱلنَّاسَ وَٱللَّهُ أَحَقُّ أَن تَخۡشَىٰهُۖ فَلَمَّا قَضَىٰ زَيۡدٞ مِّنۡهَا وَطَرٗا زَوَّجۡنَٰكَهَا لِكَيۡ لَا يَكُونَ عَلَى ٱلۡمُؤۡمِنِينَ حَرَجٞ فِيٓ أَزۡوَٰجِ أَدۡعِيَآئِهِمۡ إِذَا قَضَوۡاْ مِنۡهُنَّ وَطَرٗاۚ وَكَانَ أَمۡرُ ٱللَّهِ مَفۡعُولٗا
و [اى پيامبر!] زماني را به ياد آور كه براي كسي كه الله به او نعمت داده بود، و تو هم به او نعمت دادي، ميگفتي: همسرت را براي خود نگهدار، و از الله بترس، و در دل خود آنچه را كه الله آشكار خواهد ساخت، پنهان ميداشتي، و از مردم ميترسيدي، در حالي كه خداوند سزوارتر است كه از او بترسي، هنگامي كه زيد حاجت خويش را از او بر آورد، [و طلاقش داد] او را به نكاح تو در آورديم، تا بر مؤمنان در ازدواج كردن با همسران پسر خواندگان شان بعد از اينكه حاجت خويش را از آنان بر آورده باشند، [و آنان را طلاق بدهند] هيچ حَرَجي نباشد، و فرمان الله انجام يافتني است
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّبِيُّ إِنَّآ أَحۡلَلۡنَا لَكَ أَزۡوَٰجَكَ ٱلَّـٰتِيٓ ءَاتَيۡتَ أُجُورَهُنَّ وَمَا مَلَكَتۡ يَمِينُكَ مِمَّآ أَفَآءَ ٱللَّهُ عَلَيۡكَ وَبَنَاتِ عَمِّكَ وَبَنَاتِ عَمَّـٰتِكَ وَبَنَاتِ خَالِكَ وَبَنَاتِ خَٰلَٰتِكَ ٱلَّـٰتِي هَاجَرۡنَ مَعَكَ وَٱمۡرَأَةٗ مُّؤۡمِنَةً إِن وَهَبَتۡ نَفۡسَهَا لِلنَّبِيِّ إِنۡ أَرَادَ ٱلنَّبِيُّ أَن يَسۡتَنكِحَهَا خَالِصَةٗ لَّكَ مِن دُونِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَۗ قَدۡ عَلِمۡنَا مَا فَرَضۡنَا عَلَيۡهِمۡ فِيٓ أَزۡوَٰجِهِمۡ وَمَا مَلَكَتۡ أَيۡمَٰنُهُمۡ لِكَيۡلَا يَكُونَ عَلَيۡكَ حَرَجٞۗ وَكَانَ ٱللَّهُ غَفُورٗا رَّحِيمٗا
اي پيامبر! ما همسران تو را كه مهر شان را دادهاي، براي تو حلال گردانيديم، و همچنين كنيزاني را كه مالك آنها شدهاى از آنچه كه الله به تو از راه غنيمت ارزاني داشته است، و دختران عمويت را، و دختران عمه هايت را، و دختران داييات را و دختران خاله هايت را كه با تو هجرت كرده اند، و زن مؤمني كه اگر خود را به پيامبر ببخشد، اگر پيامبر خواسته باشد كه او را به همسري بگيرد، كه اين خاص براي تو است، نه براي مؤمنان ديگر، به يقين آنچه را كه بر آنان در بارة همسران شان، و در بارة كنيزان شان مقرر داشته ايم، دانسته ايم، تا بر تو هيچ مشكلي نباشد، و الله آمرزندة مهربان است
۞تُرۡجِي مَن تَشَآءُ مِنۡهُنَّ وَتُـٔۡوِيٓ إِلَيۡكَ مَن تَشَآءُۖ وَمَنِ ٱبۡتَغَيۡتَ مِمَّنۡ عَزَلۡتَ فَلَا جُنَاحَ عَلَيۡكَۚ ذَٰلِكَ أَدۡنَىٰٓ أَن تَقَرَّ أَعۡيُنُهُنَّ وَلَا يَحۡزَنَّ وَيَرۡضَيۡنَ بِمَآ ءَاتَيۡتَهُنَّ كُلُّهُنَّۚ وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ مَا فِي قُلُوبِكُمۡۚ وَكَانَ ٱللَّهُ عَلِيمًا حَلِيمٗا
نوبت هر كدام از [همسران خود را] كه ميخواهي به تأخير بينداز، و هر كدام را كه ميخواهي پيش خود جاي بده، و اگر همسري را از آناني كه از او كناره گرفتهاي، بخواهي نزد خود آوري، بر تو گناهي نيست، اين نزديكتر است به آنكه چشمهاي آنان روشن شود، و اندوهناك نشوند، و همگي شان از آنچه كه به آنان دادهاي خوشنود شوند، و الله آنچه را كه در دلهاي شما است، ميداند، و الله داناي حليم است
لَّا يَحِلُّ لَكَ ٱلنِّسَآءُ مِنۢ بَعۡدُ وَلَآ أَن تَبَدَّلَ بِهِنَّ مِنۡ أَزۡوَٰجٖ وَلَوۡ أَعۡجَبَكَ حُسۡنُهُنَّ إِلَّا مَا مَلَكَتۡ يَمِينُكَۗ وَكَانَ ٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ رَّقِيبٗا
بعد از اين هيچ زن ديگري براي تو حلال نيست[1]، و نه هم آنكه به عوض اينها همسر ديگري بگيري، هرچند كه زيبايي آن [زنهاي ديگر] تو را به شگفت آورد، مگر كنيزي كه مالك آن شوي، و الله بر هر چيزي مراقب است
1- ـ اى پيامبر! بعد از اين، غير از زنهايى كه هم اكنون در نكاح تو است، هيچ زن ديگرى براى تو حلال نيست.
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَدۡخُلُواْ بُيُوتَ ٱلنَّبِيِّ إِلَّآ أَن يُؤۡذَنَ لَكُمۡ إِلَىٰ طَعَامٍ غَيۡرَ نَٰظِرِينَ إِنَىٰهُ وَلَٰكِنۡ إِذَا دُعِيتُمۡ فَٱدۡخُلُواْ فَإِذَا طَعِمۡتُمۡ فَٱنتَشِرُواْ وَلَا مُسۡتَـٔۡنِسِينَ لِحَدِيثٍۚ إِنَّ ذَٰلِكُمۡ كَانَ يُؤۡذِي ٱلنَّبِيَّ فَيَسۡتَحۡيِۦ مِنكُمۡۖ وَٱللَّهُ لَا يَسۡتَحۡيِۦ مِنَ ٱلۡحَقِّۚ وَإِذَا سَأَلۡتُمُوهُنَّ مَتَٰعٗا فَسۡـَٔلُوهُنَّ مِن وَرَآءِ حِجَابٖۚ ذَٰلِكُمۡ أَطۡهَرُ لِقُلُوبِكُمۡ وَقُلُوبِهِنَّۚ وَمَا كَانَ لَكُمۡ أَن تُؤۡذُواْ رَسُولَ ٱللَّهِ وَلَآ أَن تَنكِحُوٓاْ أَزۡوَٰجَهُۥ مِنۢ بَعۡدِهِۦٓ أَبَدًاۚ إِنَّ ذَٰلِكُمۡ كَانَ عِندَ ٱللَّهِ عَظِيمًا
اي كساني كه ايمان آورده ايد! به خانه هاي پيامبر داخل نشويد، مگر آنكه به خوردن طعامي براي شما اجازه داده شود، بدون آنكه منتظر تهيه شدن آن [طعام] باشيد، ولي چون از شما دعوت شد، [كه به خانه هاي پيامبر] داخل شويد، [داخل شويد، ولي] چون طعام خورديد، پراكنده شويد، و سرگرم سخن زدن نشويد، اين كار شما پيامبر را آزرده ميسازد، و از شما حياء ميكند، ولي الله از بيان حق، شرم نميدارد، و چون از همسران پيامبر چيزي [از وسائل زندگي به عاريت] ميخواستيد، از پس پرده بخواهيد، اين كار براي دلهاي شما، و دلهاي آنان پاكيزهتر است، و براي شما مناسب نيست كه پيامبر الله را اذيت نماييد، و ابدا نبايد همسران او را بعد از وي به نكاح بگيريد، كه اين كار در نزد الله [گناه] بزرگى است
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّبِيُّ قُل لِّأَزۡوَٰجِكَ وَبَنَاتِكَ وَنِسَآءِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ يُدۡنِينَ عَلَيۡهِنَّ مِن جَلَٰبِيبِهِنَّۚ ذَٰلِكَ أَدۡنَىٰٓ أَن يُعۡرَفۡنَ فَلَا يُؤۡذَيۡنَۗ وَكَانَ ٱللَّهُ غَفُورٗا رَّحِيمٗا
اي پيامبر! براي همسرانت، و دخترانت، و زنان مؤمنان بگو: چادر هاي خود را بر خود بپوشند، اين نزديكتر است به اينكه [به پاكدامني] شناخته شوند، و مورد اذيت قرار نگيرند، و خداوند آمرزندة مهربان است
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّبِيُّ لِمَ تُحَرِّمُ مَآ أَحَلَّ ٱللَّهُ لَكَۖ تَبۡتَغِي مَرۡضَاتَ أَزۡوَٰجِكَۚ وَٱللَّهُ غَفُورٞ رَّحِيمٞ
اي پيامبر! چرا چيزي را كه الله براي تو حلال كرده است، [بر خود] حرام ميگرداني، [وبه اين كار] خشنودي همسران خود را ميخواهي، و الله آمرزندة مهربان است
وَإِذۡ أَسَرَّ ٱلنَّبِيُّ إِلَىٰ بَعۡضِ أَزۡوَٰجِهِۦ حَدِيثٗا فَلَمَّا نَبَّأَتۡ بِهِۦ وَأَظۡهَرَهُ ٱللَّهُ عَلَيۡهِ عَرَّفَ بَعۡضَهُۥ وَأَعۡرَضَ عَنۢ بَعۡضٖۖ فَلَمَّا نَبَّأَهَا بِهِۦ قَالَتۡ مَنۡ أَنۢبَأَكَ هَٰذَاۖ قَالَ نَبَّأَنِيَ ٱلۡعَلِيمُ ٱلۡخَبِيرُ
و هنگامي كه پيامبر با بعضي از همسران خود راز نهاني گفت، و او [آن راز را] براي [همسر] ديگري فاش ساخت، و الله او را آگاه ساخت، [پيامبر] بعضي از [آنچه را كه فاش كرده بود] براي [آن همسر] بيان داشت، و از [اظهار] بعض ديگر آن خود داري نمود، و چون [موضوع] را به آن همسر خبر داد، آن همسر گفت: چه كسي اينرا براي تو خبر داده است؟ گفت: [الهى] كه دانا و آگاه است، مرا خبر داده است
إِن تَتُوبَآ إِلَى ٱللَّهِ فَقَدۡ صَغَتۡ قُلُوبُكُمَاۖ وَإِن تَظَٰهَرَا عَلَيۡهِ فَإِنَّ ٱللَّهَ هُوَ مَوۡلَىٰهُ وَجِبۡرِيلُ وَصَٰلِحُ ٱلۡمُؤۡمِنِينَۖ وَٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ بَعۡدَ ذَٰلِكَ ظَهِيرٌ
اگر شما [دو همسر پيامبر] به درگاه الله توبه كنيد، [براي تان بهتر است]، زيرا دلهاي شما [در اين مورد] منحرف گشته است، و اگر با هم بر عليه او همدست شويد، [بدانيد] كه خود الله، و جبرئيل، و مؤمنان صالح، مولاي او هستند، و از پي آن، فرشتگان پشتيبان او ميباشند
عَسَىٰ رَبُّهُۥٓ إِن طَلَّقَكُنَّ أَن يُبۡدِلَهُۥٓ أَزۡوَٰجًا خَيۡرٗا مِّنكُنَّ مُسۡلِمَٰتٖ مُّؤۡمِنَٰتٖ قَٰنِتَٰتٖ تَـٰٓئِبَٰتٍ عَٰبِدَٰتٖ سَـٰٓئِحَٰتٖ ثَيِّبَٰتٖ وَأَبۡكَارٗا
اگر شما را طلاق دهد، چه بسا كه پروردگارش همسران بهتري از شما به او عوض بدهد، كه مسلمان، مؤمن، فرمانبردار، توبه كار، عبادت كننده، روزه گير، بيوه و يا دوشيزه باشند