وَٱتۡلُ مَآ أُوحِيَ إِلَيۡكَ مِن كِتَابِ رَبِّكَۖ لَا مُبَدِّلَ لِكَلِمَٰتِهِۦ وَلَن تَجِدَ مِن دُونِهِۦ مُلۡتَحَدٗا
و آنچه را كه از كتاب پروردگارت بر تو وحي شده است، تلاوت كن، هيچ كسي نميتواند كلمات پروردگارت را تبديل كند، و هرگز جز او پشت و پناهي نخواهي يافت
وَٱصۡبِرۡ نَفۡسَكَ مَعَ ٱلَّذِينَ يَدۡعُونَ رَبَّهُم بِٱلۡغَدَوٰةِ وَٱلۡعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجۡهَهُۥۖ وَلَا تَعۡدُ عَيۡنَاكَ عَنۡهُمۡ تُرِيدُ زِينَةَ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَاۖ وَلَا تُطِعۡ مَنۡ أَغۡفَلۡنَا قَلۡبَهُۥ عَن ذِكۡرِنَا وَٱتَّبَعَ هَوَىٰهُ وَكَانَ أَمۡرُهُۥ فُرُطٗا
و [اى پيامبر!] با كساني باش كه در صبح و شام به درگاه پروردگار خود دعاء ميكنند، و تنها خوشنودي او را ميطلبند، و چشمانت را از آنها به جهت آنكه زينت دنيا را بخواهي بر مگردان، و از كسي كه دلش را از ياد خود غافل كرده ايم، و پيرو هوي وهوس خود شده است، و كارش از حد گذشته است، پيروي مكن
فَٱصۡبِرۡ عَلَىٰ مَا يَقُولُونَ وَسَبِّحۡ بِحَمۡدِ رَبِّكَ قَبۡلَ طُلُوعِ ٱلشَّمۡسِ وَقَبۡلَ غُرُوبِهَاۖ وَمِنۡ ءَانَآيِٕ ٱلَّيۡلِ فَسَبِّحۡ وَأَطۡرَافَ ٱلنَّهَارِ لَعَلَّكَ تَرۡضَىٰ
پس در برابر آنچه می گويند، صبر کن، و پيش از طلوع آفتاب و قبل از غروب آن، به ستايش پروردگارت تسبيح بگوي، و [همچنين] در ساعاتی از شب و اطراف روز تسبيح بگوي، تا باشد که [از رحمت پروردگارت] راضي شوي
وَجَٰهِدُواْ فِي ٱللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِۦۚ هُوَ ٱجۡتَبَىٰكُمۡ وَمَا جَعَلَ عَلَيۡكُمۡ فِي ٱلدِّينِ مِنۡ حَرَجٖۚ مِّلَّةَ أَبِيكُمۡ إِبۡرَٰهِيمَۚ هُوَ سَمَّىٰكُمُ ٱلۡمُسۡلِمِينَ مِن قَبۡلُ وَفِي هَٰذَا لِيَكُونَ ٱلرَّسُولُ شَهِيدًا عَلَيۡكُمۡ وَتَكُونُواْ شُهَدَآءَ عَلَى ٱلنَّاسِۚ فَأَقِيمُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتُواْ ٱلزَّكَوٰةَ وَٱعۡتَصِمُواْ بِٱللَّهِ هُوَ مَوۡلَىٰكُمۡۖ فَنِعۡمَ ٱلۡمَوۡلَىٰ وَنِعۡمَ ٱلنَّصِيرُ
و در راه الله همان طوري كه شايستة آن است، جهاد كنيد، او شما را برگزيد، و در امور دين هيچ دشواري بر شما قرار نداد، [اين همان] ملت پدر شما ابراهيم است، او پيش از اين [در كتابهاي گذشته] و در اين [قرآن] شما را مسلمان ناميد، تا اين پيامبر بر شما شاهد باشد، و شما بر مردمان شاهد باشيد، پس نماز را برپا داريد، و زكات را اداء نماييد، و به الله تمسك بجوييد، كه او مولاي شما است، چه نيكو مولايي، و چه نيكو ياوري است
قُلۡ أَطِيعُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُواْ ٱلرَّسُولَۖ فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَإِنَّمَا عَلَيۡهِ مَا حُمِّلَ وَعَلَيۡكُم مَّا حُمِّلۡتُمۡۖ وَإِن تُطِيعُوهُ تَهۡتَدُواْۚ وَمَا عَلَى ٱلرَّسُولِ إِلَّا ٱلۡبَلَٰغُ ٱلۡمُبِينُ
[اي پيامبر!] بگو: از الله و رسول او اطاعت كنيد، و اگر سرپيچي كردند، بر [پيامبر] چيزي لازم است كه به آن مكلف شده است، و بر شما چيزي لازم است كه به آن مكلف شده ايد، و اگر از [پيامبر] اطاعت كنيد، هدايت ميشويد، و بر پيامبر جز تبليغ آشكار [چيز ديگري] نيست
قُلۡ مَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍ إِلَّا مَن شَآءَ أَن يَتَّخِذَ إِلَىٰ رَبِّهِۦ سَبِيلٗا
[اي پيامبر!] بگو: من در برابر [تبليغ اين رسالت] از شما هيچ مزدي نميطلبم، مگر كسي كه بخواهد به سوي پروردگارش راهي برگزيند
فَلَا تَدۡعُ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَ فَتَكُونَ مِنَ ٱلۡمُعَذَّبِينَ
پس با الله يكتا، معبودان ديگري را مخوان، كه از عذاب شدگان خواهي بود
وَأَنذِرۡ عَشِيرَتَكَ ٱلۡأَقۡرَبِينَ
و خويشاوندان نزديك خود را بيم بده
وَٱخۡفِضۡ جَنَاحَكَ لِمَنِ ٱتَّبَعَكَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
و بال مهرباني خود را براي مؤمناني كه از تو پيروي ميكنند، هموار كن
فَإِنۡ عَصَوۡكَ فَقُلۡ إِنِّي بَرِيٓءٞ مِّمَّا تَعۡمَلُونَ
و اگر از تو نافرماني كردند، بگو: من از آنچه كه ميكنيد، بيزارم
وَتَوَكَّلۡ عَلَى ٱلۡعَزِيزِ ٱلرَّحِيمِ
و بر الله كه پيروزمند مهربان است توكل كن
إِنَّمَآ أُمِرۡتُ أَنۡ أَعۡبُدَ رَبَّ هَٰذِهِ ٱلۡبَلۡدَةِ ٱلَّذِي حَرَّمَهَا وَلَهُۥ كُلُّ شَيۡءٖۖ وَأُمِرۡتُ أَنۡ أَكُونَ مِنَ ٱلۡمُسۡلِمِينَ
[اي پيامبر بگو:] جز اين نيست كه من فرمان يافته ام كه تنها پروردگار اين شهري را كه حرمت بخشيده است [كه شهر مكه باشد]، و همه چيز از آن او است، پرستش كنم، و فرمان يافته ام كه از مسلمانان باشم
وَأَنۡ أَتۡلُوَاْ ٱلۡقُرۡءَانَۖ فَمَنِ ٱهۡتَدَىٰ فَإِنَّمَا يَهۡتَدِي لِنَفۡسِهِۦۖ وَمَن ضَلَّ فَقُلۡ إِنَّمَآ أَنَا۠ مِنَ ٱلۡمُنذِرِينَ
و اينكه قرآن بخوانم، و هركس كه هدايت شود، به سود خود هدايت ميشود، و هركس كه گمراه شود، بگو: جز اين نيست كه من از بيم دهندگانم
وَقُلِ ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ سَيُرِيكُمۡ ءَايَٰتِهِۦ فَتَعۡرِفُونَهَاۚ وَمَا رَبُّكَ بِغَٰفِلٍ عَمَّا تَعۡمَلُونَ
و بگو: ستايش مخصوص الله است، به زودي آيات [قدرت] خود را براي شما نشان ميدهد، و شما آنها را خواهيد شناخت، و پروردگار تو از آنچه انجام ميدهيد غافل نيست
وَإِن تُكَذِّبُواْ فَقَدۡ كَذَّبَ أُمَمٞ مِّن قَبۡلِكُمۡۖ وَمَا عَلَى ٱلرَّسُولِ إِلَّا ٱلۡبَلَٰغُ ٱلۡمُبِينُ
و [اي مشركان!] اگر شما [پيامبر را] تكذيب ميكنيد، همانا امتهاي پيش از شما نيز [پيامبران خود را] تكذيب نموده بودند، و بر پيامبر جز تبليغ آشكار [چيز ديگري] نيست
فَأَقِمۡ وَجۡهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفٗاۚ فِطۡرَتَ ٱللَّهِ ٱلَّتِي فَطَرَ ٱلنَّاسَ عَلَيۡهَاۚ لَا تَبۡدِيلَ لِخَلۡقِ ٱللَّهِۚ ذَٰلِكَ ٱلدِّينُ ٱلۡقَيِّمُ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يَعۡلَمُونَ
و به يكتا پرستي روي آور، به همان فطرتي كه الله مردم را بر آن آفريده است، دگرگوني در آفرينش الله نيست، اين همان دين محكم و استوار است، ولي بيشتر مردم [اين حقيقت را] نميدانند
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّبِيُّ ٱتَّقِ ٱللَّهَ وَلَا تُطِعِ ٱلۡكَٰفِرِينَ وَٱلۡمُنَٰفِقِينَۚ إِنَّ ٱللَّهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمٗا
اي پيامبر! به ترسيدن از الله ادامه بده، و از كافران و منافقان اطاعت مكن، به درستى الله داناي با حكمت است
وَٱتَّبِعۡ مَا يُوحَىٰٓ إِلَيۡكَ مِن رَّبِّكَۚ إِنَّ ٱللَّهَ كَانَ بِمَا تَعۡمَلُونَ خَبِيرٗا
و از آنچه از سوي پروردگارت به تو وحي ميشود، پيروي كن، به يقين خدا به كار هايي كه انجام ميدهيد، آگاه است
مَّا كَانَ عَلَى ٱلنَّبِيِّ مِنۡ حَرَجٖ فِيمَا فَرَضَ ٱللَّهُ لَهُۥۖ سُنَّةَ ٱللَّهِ فِي ٱلَّذِينَ خَلَوۡاْ مِن قَبۡلُۚ وَكَانَ أَمۡرُ ٱللَّهِ قَدَرٗا مَّقۡدُورًا
بر پيامبر در آنچه كه الله برايش مقدر نموده است، هيچ باكي نيست، اين سنت الله در بارة آنان كه پيش از اين گذشته بودند، نيز جاري بود، و فرمان الله به اندازه و دقيق است
وَبَشِّرِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ بِأَنَّ لَهُم مِّنَ ٱللَّهِ فَضۡلٗا كَبِيرٗا
و مؤمنان را بشارت بده كه براي آنان از طرف الله فضل بزرگي است
وَلَا تُطِعِ ٱلۡكَٰفِرِينَ وَٱلۡمُنَٰفِقِينَ وَدَعۡ أَذَىٰهُمۡ وَتَوَكَّلۡ عَلَى ٱللَّهِۚ وَكَفَىٰ بِٱللَّهِ وَكِيلٗا
و از كافران و منافقان اطاعت مكن، و از آزار و اذيت شان بگذر، و بر الله توكل كن، و حامي بودن الله [براي تو] كافي است
إِنۡ أَنتَ إِلَّا نَذِيرٌ
تو جز بيم دهندة نيستي
قُلۡ مَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٖ وَمَآ أَنَا۠ مِنَ ٱلۡمُتَكَلِّفِينَ
[اي پيامبر!] بگو من در برابر [تبليغ رسالت] از شما مزدي نميخواهم، و از [مدعيان دروغين نبوت] نميباشم
فَٱصۡبِرۡ إِنَّ وَعۡدَ ٱللَّهِ حَقّٞ وَٱسۡتَغۡفِرۡ لِذَنۢبِكَ وَسَبِّحۡ بِحَمۡدِ رَبِّكَ بِٱلۡعَشِيِّ وَٱلۡإِبۡكَٰرِ
پس [اي پيامبر!] صبر كن، زيرا به يقين وعدة الله حق است، و براي گناه [امت] خود آمرزش بخواه، و در شامگاهان و بامدادان، به حمد و سپاس و ستايش پروردگار خود بپرداز
فَلِذَٰلِكَ فَٱدۡعُۖ وَٱسۡتَقِمۡ كَمَآ أُمِرۡتَۖ وَلَا تَتَّبِعۡ أَهۡوَآءَهُمۡۖ وَقُلۡ ءَامَنتُ بِمَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ مِن كِتَٰبٖۖ وَأُمِرۡتُ لِأَعۡدِلَ بَيۡنَكُمُۖ ٱللَّهُ رَبُّنَا وَرَبُّكُمۡۖ لَنَآ أَعۡمَٰلُنَا وَلَكُمۡ أَعۡمَٰلُكُمۡۖ لَا حُجَّةَ بَيۡنَنَا وَبَيۡنَكُمُۖ ٱللَّهُ يَجۡمَعُ بَيۡنَنَاۖ وَإِلَيۡهِ ٱلۡمَصِيرُ
پس [اي پيامبر!] براي [اين دين] دعوت كن، و همان گونه كه ماموريت يافتهاي استقامت نما، و از هوسهاي آنان پيروي مكن، و بگو: به همه كتابهايي كه الله نازل كرده است، ايمان دارم، و فرمان يافته ام تا در ميان شما به عدالت رفتار نمايم، الله پروردگار ما و پروردگار شما است، [نتيجة] اعمال ما براي ما، و [نتيجة] اعمال شما براي شما است، ميان ما و شما هيچ جدالي نيست، الله ما را در يكجا جمع ميكند، و بازگشت [همگان] به سوي او است
ذَٰلِكَ ٱلَّذِي يُبَشِّرُ ٱللَّهُ عِبَادَهُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِۗ قُل لَّآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ أَجۡرًا إِلَّا ٱلۡمَوَدَّةَ فِي ٱلۡقُرۡبَىٰۗ وَمَن يَقۡتَرِفۡ حَسَنَةٗ نَّزِدۡ لَهُۥ فِيهَا حُسۡنًاۚ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ شَكُورٌ
اين همان چيزي است كه الله بندگان مؤمنش را كه كار هاي نيكي كرده اند، به آن بشارت ميدهد، [اي پيامبر!] بگو: در برابر آن [تبليغ رسالت] از شما مزدي جز محبت خويشاوندي، نميخواهم، و كسي كه كار نيكي انجام دهد، بر نيكي اش، نيكي [ديگري] ميافزاييم، همانا الله آمرزندة شكر پذير است
فَإِنۡ أَعۡرَضُواْ فَمَآ أَرۡسَلۡنَٰكَ عَلَيۡهِمۡ حَفِيظًاۖ إِنۡ عَلَيۡكَ إِلَّا ٱلۡبَلَٰغُۗ وَإِنَّآ إِذَآ أَذَقۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ مِنَّا رَحۡمَةٗ فَرِحَ بِهَاۖ وَإِن تُصِبۡهُمۡ سَيِّئَةُۢ بِمَا قَدَّمَتۡ أَيۡدِيهِمۡ فَإِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ كَفُورٞ
و [اي پيامبر!] اگر [مشركان] اعراض كردند، [اندوهگين مشو] تو را حافظ آنان قرار نداده ايم، بر تو جز تبليغ [رسالت پروردگار تو] چيز ديگري نيست، هنگامي كه ما از جانب خويش به انسان رحمتي بدهيم، به آن خوشحال ميشود، و اگر به سبب كار هايي كه كرده است، برايش مصيبتي برسد، به يقين [در اين حالت] انسان ناسپاس است
ثُمَّ جَعَلۡنَٰكَ عَلَىٰ شَرِيعَةٖ مِّنَ ٱلۡأَمۡرِ فَٱتَّبِعۡهَا وَلَا تَتَّبِعۡ أَهۡوَآءَ ٱلَّذِينَ لَا يَعۡلَمُونَ
[اي پيامبر!] بعد از آن تو را بر شريعتي از امر [دين] قرار داديم، پس، از اين شريعت پيروي كن، و از هوا و هوس كساني كه نميدانند، پيروي مكن
فَٱصۡبِرۡ كَمَا صَبَرَ أُوْلُواْ ٱلۡعَزۡمِ مِنَ ٱلرُّسُلِ وَلَا تَسۡتَعۡجِل لَّهُمۡۚ كَأَنَّهُمۡ يَوۡمَ يَرَوۡنَ مَا يُوعَدُونَ لَمۡ يَلۡبَثُوٓاْ إِلَّا سَاعَةٗ مِّن نَّهَارِۭۚ بَلَٰغٞۚ فَهَلۡ يُهۡلَكُ إِلَّا ٱلۡقَوۡمُ ٱلۡفَٰسِقُونَ
پس [اي پيامبر!] همان گونه كه پيامبران أولوا العزم صبر كردند، تو هم صبر كن[1]، و [بر نزول عذاب] بر آنان شتاب مكن، هنگامي وعدة را كه به آنان داده شده است، ببينند، گويا جز ساعتي از روز [در دنيا] درنگ نكرده اند، اين [قرآن] بلاغي است، و آيا جز مردمان فاسق [مردم ديگري] به هلاكت ميرسند
1- ـ زيرا تو هم از پيامبران أولوا العزم مىباشى، و پيامبران أولوا العزم عبارت اند: از نوح، ابراهيم، موسى، عيسى، و محمد .
فَٱصۡبِرۡ عَلَىٰ مَا يَقُولُونَ وَسَبِّحۡ بِحَمۡدِ رَبِّكَ قَبۡلَ طُلُوعِ ٱلشَّمۡسِ وَقَبۡلَ ٱلۡغُرُوبِ
پس در برابر آنچه ميگويند، صبر كن، و پيش از طلوع خورشيد، و پيش از غروب آن، به ستايش پرودگارت تسبيح بگوي