وَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّن مَّنَعَ مَسَٰجِدَ ٱللَّهِ أَن يُذۡكَرَ فِيهَا ٱسۡمُهُۥ وَسَعَىٰ فِي خَرَابِهَآۚ أُوْلَـٰٓئِكَ مَا كَانَ لَهُمۡ أَن يَدۡخُلُوهَآ إِلَّا خَآئِفِينَۚ لَهُمۡ فِي ٱلدُّنۡيَا خِزۡيٞ وَلَهُمۡ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٞ

و كيست ستمكار تر از كسي كه مردم را از ذكر الله در مساجد منع نموده، و سعي در خراب كردن آن داشته باشد؟ براي چنين اشخاصي سزاوار نيست كه جز با ترس داخل مساجد گردند، براي آنها در دنيا رسوايي و در آخرت عذاب بزرگي است

وَلِلَّهِ ٱلۡمَشۡرِقُ وَٱلۡمَغۡرِبُۚ فَأَيۡنَمَا تُوَلُّواْ فَثَمَّ وَجۡهُ ٱللَّهِۚ إِنَّ ٱللَّهَ وَٰسِعٌ عَلِيمٞ

و مشرق و مغرب از آن الله است، به هر طرف روي آوريد، روي به طرف الله داريد، و به يقين الله متعال نعمت گستر دانا است

أُحِلَّ لَكُمۡ لَيۡلَةَ ٱلصِّيَامِ ٱلرَّفَثُ إِلَىٰ نِسَآئِكُمۡۚ هُنَّ لِبَاسٞ لَّكُمۡ وَأَنتُمۡ لِبَاسٞ لَّهُنَّۗ عَلِمَ ٱللَّهُ أَنَّكُمۡ كُنتُمۡ تَخۡتَانُونَ أَنفُسَكُمۡ فَتَابَ عَلَيۡكُمۡ وَعَفَا عَنكُمۡۖ فَٱلۡـَٰٔنَ بَٰشِرُوهُنَّ وَٱبۡتَغُواْ مَا كَتَبَ ٱللَّهُ لَكُمۡۚ وَكُلُواْ وَٱشۡرَبُواْ حَتَّىٰ يَتَبَيَّنَ لَكُمُ ٱلۡخَيۡطُ ٱلۡأَبۡيَضُ مِنَ ٱلۡخَيۡطِ ٱلۡأَسۡوَدِ مِنَ ٱلۡفَجۡرِۖ ثُمَّ أَتِمُّواْ ٱلصِّيَامَ إِلَى ٱلَّيۡلِۚ وَلَا تُبَٰشِرُوهُنَّ وَأَنتُمۡ عَٰكِفُونَ فِي ٱلۡمَسَٰجِدِۗ تِلۡكَ حُدُودُ ٱللَّهِ فَلَا تَقۡرَبُوهَاۗ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ ٱللَّهُ ءَايَٰتِهِۦ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمۡ يَتَّقُونَ

در شب روزه، آميزش با همسران تان براي شما حلال گردانيده شده است آنها براي شما لباس‌اند، و شما براي آنها لباس هستيد، الله تعالى مي‌دانست كه شما به خود خيانت مي‌كرديد، الله توبة شما را پذيرفت، و از [گناهان] شما در گذشت، پس از حالا در شبها با آنها آميزش نماييد، و آنچه را الله براي شما مقرر كرده است، طلب كنيد و بخوريد و بياشاميد، تا وقتي كه رشتة سفيد [صبح] از رشتة سياه [شب] براي شما نمايان شود، [فجر طلوع كند] بعد از آن روزه را تا شب به اتمام رسانيد، و در حالي كه در مساجد معتكف هستيد، با زنها آميزش نكنيد، اين احكام، حدود الهي است، به آن نزديك نشويد، [كه بر خلاف آن عمل كنيد] الله به اين گونه، آيات خود را براي مردمان بيان مي‌دارد، تا باشد كه پرهيزگار شوند

قُلۡ أَمَرَ رَبِّي بِٱلۡقِسۡطِۖ وَأَقِيمُواْ وُجُوهَكُمۡ عِندَ كُلِّ مَسۡجِدٖ وَٱدۡعُوهُ مُخۡلِصِينَ لَهُ ٱلدِّينَۚ كَمَا بَدَأَكُمۡ تَعُودُونَ

[اي پيامبر!] بگو! پروردگارم به عدالت امر كرده است، و اينكه روي خود را در هر مسجدي سوي او كنيد، و او را بخوانيد، در حالي كه دين خود را برايش خالص گردانيد، و همان گونه كه شما را آفريد، بر مي‌گرديد.[1]

۞يَٰبَنِيٓ ءَادَمَ خُذُواْ زِينَتَكُمۡ عِندَ كُلِّ مَسۡجِدٖ وَكُلُواْ وَٱشۡرَبُواْ وَلَا تُسۡرِفُوٓاْۚ إِنَّهُۥ لَا يُحِبُّ ٱلۡمُسۡرِفِينَ

اي بني آدم! [در وقت رفتن] به هر مسجدي، زينت خود را برگيريد، و بخوريد و بياشاميد، ولي اسراف نكنيد؛ زيرا الله تعالى اسراف كنندگان را دوست ندارد

مَا كَانَ لِلۡمُشۡرِكِينَ أَن يَعۡمُرُواْ مَسَٰجِدَ ٱللَّهِ شَٰهِدِينَ عَلَىٰٓ أَنفُسِهِم بِٱلۡكُفۡرِۚ أُوْلَـٰٓئِكَ حَبِطَتۡ أَعۡمَٰلُهُمۡ وَفِي ٱلنَّارِ هُمۡ خَٰلِدُونَ

سزاوار نيست كه مشركان مساجد الله را آباد كنند، در حالي كه بر كفر خويش شهادت مي‌دهند، اعمال اينان نابود گرديده و به طور هميشه در آتش مي‌مانند

إِنَّمَا يَعۡمُرُ مَسَٰجِدَ ٱللَّهِ مَنۡ ءَامَنَ بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ وَأَقَامَ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتَى ٱلزَّكَوٰةَ وَلَمۡ يَخۡشَ إِلَّا ٱللَّهَۖ فَعَسَىٰٓ أُوْلَـٰٓئِكَ أَن يَكُونُواْ مِنَ ٱلۡمُهۡتَدِينَ

جز اين نيست كه مساجد الله را تنها كساني آباد مي‎كنند كه به الله و روز آخرت ايمان آورده‌ اند، نماز را برپا داشته، و زكات را اداء مي‎كنند، و جز از الله از ديگري نمي‌ترسند، پس اميد است كه اينان از راه يافتگان باشند

۞أَجَعَلۡتُمۡ سِقَايَةَ ٱلۡحَآجِّ وَعِمَارَةَ ٱلۡمَسۡجِدِ ٱلۡحَرَامِ كَمَنۡ ءَامَنَ بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ وَجَٰهَدَ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِۚ لَا يَسۡتَوُۥنَ عِندَ ٱللَّهِۗ وَٱللَّهُ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّـٰلِمِينَ

آيا آب دادن به حاجيان، و آباد كردن مسجد الحرام را، همانند [عمل] كسي قرار مي‌دهيد كه به الله و روز آخرت ايمان آورده است، و در راه الله جهاد كرده است؟ در نزد الله باهم برابر نيستند، و الله مردم ستمگر را هدايت نمي‎كند

وَٱلَّذِينَ ٱتَّخَذُواْ مَسۡجِدٗا ضِرَارٗا وَكُفۡرٗا وَتَفۡرِيقَۢا بَيۡنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ وَإِرۡصَادٗا لِّمَنۡ حَارَبَ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ مِن قَبۡلُۚ وَلَيَحۡلِفُنَّ إِنۡ أَرَدۡنَآ إِلَّا ٱلۡحُسۡنَىٰۖ وَٱللَّهُ يَشۡهَدُ إِنَّهُمۡ لَكَٰذِبُونَ

و كساني كه جهت ضرر رساندن [به مسلمانان] و [تقويت] كفر، و تفرقه انداختن بين مسلمانان، مسجدي ساختند، تا كمينگاهي براي كساني باشد كه پيش از اين با الله و پيامبرش به دشمني برخاسته بودند، و حتما آنان قسم ياد مي‎كنند كه هدفي جز نيكي نداشتيم، و الله شهادت مي‌دهد كه آنان دروغگو مي‌باشند

لَا تَقُمۡ فِيهِ أَبَدٗاۚ لَّمَسۡجِدٌ أُسِّسَ عَلَى ٱلتَّقۡوَىٰ مِنۡ أَوَّلِ يَوۡمٍ أَحَقُّ أَن تَقُومَ فِيهِۚ فِيهِ رِجَالٞ يُحِبُّونَ أَن يَتَطَهَّرُواْۚ وَٱللَّهُ يُحِبُّ ٱلۡمُطَّهِّرِينَ

[اي پيامبر!] هرگز در آن [مسجد براي نماز خواندن] ايستاده مشو، به يقين مسجدي كه از روز اول بنيادش بر اساس تقوي بناء شده است، سزاوارتر است كه در آن ايستاده شوي، در آن [مسجد] مرداني هستند كه مي‌خواهند خود را پاك سازند، و الله پاكيزگان را دوست دارد

أَفَمَنۡ أَسَّسَ بُنۡيَٰنَهُۥ عَلَىٰ تَقۡوَىٰ مِنَ ٱللَّهِ وَرِضۡوَٰنٍ خَيۡرٌ أَم مَّنۡ أَسَّسَ بُنۡيَٰنَهُۥ عَلَىٰ شَفَا جُرُفٍ هَارٖ فَٱنۡهَارَ بِهِۦ فِي نَارِ جَهَنَّمَۗ وَٱللَّهُ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّـٰلِمِينَ

آيا كسي كه اساس [كار] خود را بر تقوي و رضاي الله بناء نهاده است، بهتر است، و يا كسي كه اساس [كار] خود را بر لبة پرتگاه سستي بناء نهاده است، كه ناگاه با وي در آتش دوزخ فروريزد، و الله گروه ستمكاران را هدايت نمي‎كند

سُبۡحَٰنَ ٱلَّذِيٓ أَسۡرَىٰ بِعَبۡدِهِۦ لَيۡلٗا مِّنَ ٱلۡمَسۡجِدِ ٱلۡحَرَامِ إِلَى ٱلۡمَسۡجِدِ ٱلۡأَقۡصَا ٱلَّذِي بَٰرَكۡنَا حَوۡلَهُۥ لِنُرِيَهُۥ مِنۡ ءَايَٰتِنَآۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡبَصِيرُ

منزه است آن [الهي] كه بندة خود [محمد ] را شبانگاه از مسجد الحرام، به مسجد الأقصي كه پيرامون آن را بركت داده ايم، بُرد، تا برخي از دلائل [قدرت] خود را براي او بنمايانيم، كه به يقين او شنواي بينا است

إِنۡ أَحۡسَنتُمۡ أَحۡسَنتُمۡ لِأَنفُسِكُمۡۖ وَإِنۡ أَسَأۡتُمۡ فَلَهَاۚ فَإِذَا جَآءَ وَعۡدُ ٱلۡأٓخِرَةِ لِيَسُـُٔواْ وُجُوهَكُمۡ وَلِيَدۡخُلُواْ ٱلۡمَسۡجِدَ كَمَا دَخَلُوهُ أَوَّلَ مَرَّةٖ وَلِيُتَبِّرُواْ مَا عَلَوۡاْ تَتۡبِيرًا

اگر خوبي كنيد، به خود خوبي مي‌كنيد، و اگر بدي كنيد، به خود بدي مي‌كنيد، و چون هنگام وعدة [تهديد] ديگر فرا رسد، [دشمن چنان بر شما غلبه مي‌كند] كه آثار غم و اندوه در چهره‌هاي شما نمايان مي‌شود، و به مانند بار اول به مسجد [الأقصي] وارد مي‌شوند، و تا بر هر چيزي كه تسلط مي‌يابند آنرا نابود كنند

ٱلَّذِينَ أُخۡرِجُواْ مِن دِيَٰرِهِم بِغَيۡرِ حَقٍّ إِلَّآ أَن يَقُولُواْ رَبُّنَا ٱللَّهُۗ وَلَوۡلَا دَفۡعُ ٱللَّهِ ٱلنَّاسَ بَعۡضَهُم بِبَعۡضٖ لَّهُدِّمَتۡ صَوَٰمِعُ وَبِيَعٞ وَصَلَوَٰتٞ وَمَسَٰجِدُ يُذۡكَرُ فِيهَا ٱسۡمُ ٱللَّهِ كَثِيرٗاۗ وَلَيَنصُرَنَّ ٱللَّهُ مَن يَنصُرُهُۥٓۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ

آن كساني كه از ديار شان به ناحق رانده شدند، [و به رانده شدن شان سبب] ديگري جز اين نبود كه مي‌گفتند: پروردگار ما الله است، و اگر الله بعضي از مردم را به وسيلة ‌بعض [ديگر] دفع نمي‌كرد، صومعه ها، و كليساها، و كنيسه ها، و مسجدهايي كه در آنها نام الله بسيار ياد مي‌شود، و يران مي‌گرديد، و به يقين الله كسي را ياري مي‌دهد، كه [دين] او را ياري دهد، و به درستى الله قوي و پيروزمند است

وَأَنَّ ٱلۡمَسَٰجِدَ لِلَّهِ فَلَا تَدۡعُواْ مَعَ ٱللَّهِ أَحَدٗا

و اينكه مساجد خاص براي الله است، پس با الله [يكتا] كسي را مخوانيد