Sure: سورة عَلَق

Vers : 1

ٱقۡرَأۡ بِٱسۡمِ رَبِّكَ ٱلَّذِي خَلَقَ

[اى پيامبر] بخوان به نام پروردگارت، آنكه [هستي را] آفريد



Sure: سورة عَلَق

Vers : 2

خَلَقَ ٱلۡإِنسَٰنَ مِنۡ عَلَقٍ

انسان را از خون بستة آفريد



Sure: سورة عَلَق

Vers : 3

ٱقۡرَأۡ وَرَبُّكَ ٱلۡأَكۡرَمُ

بخوان و پروردگارت از همه گرامي‌تر است



Sure: سورة عَلَق

Vers : 4

ٱلَّذِي عَلَّمَ بِٱلۡقَلَمِ

آن الهى است كه به قلم تعليم داد



Sure: سورة عَلَق

Vers : 5

عَلَّمَ ٱلۡإِنسَٰنَ مَا لَمۡ يَعۡلَمۡ

آنچه را كه انسان نمي‌دانست، به او آموخت



Sure: سورة عَلَق

Vers : 6

كَلَّآ إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ لَيَطۡغَىٰٓ

به يقين انسان چون خود را بي نياز ببيند



Sure: سورة عَلَق

Vers : 7

أَن رَّءَاهُ ٱسۡتَغۡنَىٰٓ

سر به طغيان برمي‌دارد



Sure: سورة عَلَق

Vers : 8

إِنَّ إِلَىٰ رَبِّكَ ٱلرُّجۡعَىٰٓ

به يقين كه بازگشت [همگان] به سوي پروردگار تو است



Sure: سورة عَلَق

Vers : 9

أَرَءَيۡتَ ٱلَّذِي يَنۡهَىٰ

آيا ديدي آن كسي را كه بازمي‌دارد



Sure: سورة عَلَق

Vers : 10

عَبۡدًا إِذَا صَلَّىٰٓ

بندة را هنگامي كه نماز مي‌خواند



Sure: سورة عَلَق

Vers : 11

أَرَءَيۡتَ إِن كَانَ عَلَى ٱلۡهُدَىٰٓ

به من خبر بده اگر [اين بندة من] بر راه هدايت باشد



Sure: سورة عَلَق

Vers : 12

أَوۡ أَمَرَ بِٱلتَّقۡوَىٰٓ

يا اينكه [مردم را] به پرهيزگاري امر نمايد



Sure: سورة عَلَق

Vers : 13

أَرَءَيۡتَ إِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰٓ

به من خبر بده كه اگر [اين شخص] تكذيب كند، و روي بگرداند



Sure: سورة عَلَق

Vers : 14

أَلَمۡ يَعۡلَم بِأَنَّ ٱللَّهَ يَرَىٰ

آيا نمي‌داند كه الله مي‌بيند



Sure: سورة عَلَق

Vers : 15

كَلَّا لَئِن لَّمۡ يَنتَهِ لَنَسۡفَعَۢا بِٱلنَّاصِيَةِ

هرگز چنين نيست [كه او مي‌پندارد]، اگر از [اين كار زشت خود] دست بر ندارد، [روز قيامت] از موي پيشاني اش گرفته و او را [به سوي دوزخ] مي‌كشانيم



Sure: سورة عَلَق

Vers : 16

نَاصِيَةٖ كَٰذِبَةٍ خَاطِئَةٖ

مو هاي پيشاني اين شخص دروغگوي گنهكار را



Sure: سورة عَلَق

Vers : 17

فَلۡيَدۡعُ نَادِيَهُۥ

پس همنشينانش را فرا بخواند



Sure: سورة عَلَق

Vers : 18

سَنَدۡعُ ٱلزَّبَانِيَةَ

ما نيز فرشتگان عذاب را فرا خواهيم خواند



Sure: سورة عَلَق

Vers : 19

كَلَّا لَا تُطِعۡهُ وَٱسۡجُدۡۤ وَٱقۡتَرِب۩

هرگز از او اطاعت مكن، و سجده كن، و [به الله] تقرب بجوي