قَالَ يَٰقَوۡمِ لَيۡسَ بِي ضَلَٰلَةٞ وَلَٰكِنِّي رَسُولٞ مِّن رَّبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

گفت: اي قوم من! هيچ گونه گمراهي در من نيست، بلكه من فرستادة از جانب پروردگار جهانيان هستم

أُبَلِّغُكُمۡ رِسَٰلَٰتِ رَبِّي وَأَنصَحُ لَكُمۡ وَأَعۡلَمُ مِنَ ٱللَّهِ مَا لَا تَعۡلَمُونَ

پيامهاي پروردگارم را به شما مي‌رسانم، و به شما نصيحت مي‌كنم، و از [شريعت] الله من چيزهايي را مي‌دانم كه شما نمي‌دانيد

أَوَعَجِبۡتُمۡ أَن جَآءَكُمۡ ذِكۡرٞ مِّن رَّبِّكُمۡ عَلَىٰ رَجُلٖ مِّنكُمۡ لِيُنذِرَكُمۡ وَلِتَتَّقُواْ وَلَعَلَّكُمۡ تُرۡحَمُونَ

آيا از اين تعجب مي‌كنيد كه به ذريعة شخصي از خود شما تذكري از جانب پروردگار تان آمده باشد تا شما را بيم بدهد، تا اينكه پرهيزگاري نموده، و تا باشد كه مورد رحمت قرار بگيريد

فَكَذَّبُوهُ فَأَنجَيۡنَٰهُ وَٱلَّذِينَ مَعَهُۥ فِي ٱلۡفُلۡكِ وَأَغۡرَقۡنَا ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَآۚ إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَوۡمًا عَمِينَ

پس او را تكذيب نمودند، و[ما] او و كساني را كه در كشتي با وي بودند، نجات داديم، و كساني كه آيات ما را تكذيب نموده بودند، غرق نموديم؛ زيرا آنها مردم كور [دلي] بودند

۞وَإِلَىٰ عَادٍ أَخَاهُمۡ هُودٗاۚ قَالَ يَٰقَوۡمِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ مَا لَكُم مِّنۡ إِلَٰهٍ غَيۡرُهُۥٓۚ أَفَلَا تَتَّقُونَ

و به سوي [قوم] عاد برادر شان هود را فرستاديم، گفت: اي قوم من! الله را پرستش كنيد، كه براي شما جز او معبودي نيست، آيا پرهيزگاري نمي‌كنيد

قَالَ ٱلۡمَلَأُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِن قَوۡمِهِۦٓ إِنَّا لَنَرَىٰكَ فِي سَفَاهَةٖ وَإِنَّا لَنَظُنُّكَ مِنَ ٱلۡكَٰذِبِينَ

بزرگان قوم او كه كافر بودند گفتند: به يقين ما تو را در سفاهت مي‌بينيم، و به يقين ما تو را از دروغگويان مي‌پنداريم

قَالَ يَٰقَوۡمِ لَيۡسَ بِي سَفَاهَةٞ وَلَٰكِنِّي رَسُولٞ مِّن رَّبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

گفت: اي قوم من! هيچ گونه سفاهتي در من نيست، بلكه من فرستادة از جانب پروردگار جهانيان مي‌باشم

أُبَلِّغُكُمۡ رِسَٰلَٰتِ رَبِّي وَأَنَا۠ لَكُمۡ نَاصِحٌ أَمِينٌ

پيامهاي پروردگارم را به شما مي‌رسانم، و من براي شما نصيحت كنندة اميني هستم

أَوَعَجِبۡتُمۡ أَن جَآءَكُمۡ ذِكۡرٞ مِّن رَّبِّكُمۡ عَلَىٰ رَجُلٖ مِّنكُمۡ لِيُنذِرَكُمۡۚ وَٱذۡكُرُوٓاْ إِذۡ جَعَلَكُمۡ خُلَفَآءَ مِنۢ بَعۡدِ قَوۡمِ نُوحٖ وَزَادَكُمۡ فِي ٱلۡخَلۡقِ بَصۜۡطَةٗۖ فَٱذۡكُرُوٓاْ ءَالَآءَ ٱللَّهِ لَعَلَّكُمۡ تُفۡلِحُونَ

آيا از اين تعجب مي‌كنيد كه پندي از سوي پروردگار تان به ذريعة شخصي از خود شما براي شما برسد، تا شما را بيم بدهد، و آن زماني را به ياد آوريد كه [الله] بعد از قوم نوح، شما را جانشين [آنها] قرار داد، و شما را در آفرينش از قدرت جسمي بيشتري برخوار نمود، پس نعمتهاي الله را به ياد آوريد، تا باشد كه رستگار شويد

قَالُوٓاْ أَجِئۡتَنَا لِنَعۡبُدَ ٱللَّهَ وَحۡدَهُۥ وَنَذَرَ مَا كَانَ يَعۡبُدُ ءَابَآؤُنَا فَأۡتِنَا بِمَا تَعِدُنَآ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّـٰدِقِينَ

[قوم او] گفتند: آيا به سوي ما آمده‌اي تا تنها الله را عبادت كنيم، و آنچه را كه پدران ما مي‌پرستيدند، ترك نماييم؟ پس اگر راست مي‌گويي، آنچه را كه به ما وعده مي‌دهي، [بر سر ما] بياوريد

قَالَ قَدۡ وَقَعَ عَلَيۡكُم مِّن رَّبِّكُمۡ رِجۡسٞ وَغَضَبٌۖ أَتُجَٰدِلُونَنِي فِيٓ أَسۡمَآءٖ سَمَّيۡتُمُوهَآ أَنتُمۡ وَءَابَآؤُكُم مَّا نَزَّلَ ٱللَّهُ بِهَا مِن سُلۡطَٰنٖۚ فَٱنتَظِرُوٓاْ إِنِّي مَعَكُم مِّنَ ٱلۡمُنتَظِرِينَ

گفت: اينك عذاب و غضبي از طرف پروردگار تان بر شما واقع گرديده است، آيا با من در [بارة] نامهايی مجادله مي‌كنيد كه شما و پدران شما [بر بتها نهاده ‌ايد]، و الله در بارة آنها هيچ دليلي نازل نكرده است؟ پس منتظر [عذاب] باشيد، و به يقين من هم با شما از منتظران هستم

فَأَنجَيۡنَٰهُ وَٱلَّذِينَ مَعَهُۥ بِرَحۡمَةٖ مِّنَّا وَقَطَعۡنَا دَابِرَ ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَاۖ وَمَا كَانُواْ مُؤۡمِنِينَ

پس او و كساني را كه با او بودند، به رحمت خود نجات داديم، و بنياد كساني كه آيات ما را تكذيب مي‌كردند، و مؤمن نبودند، بركنديم

وَإِلَىٰ ثَمُودَ أَخَاهُمۡ صَٰلِحٗاۚ قَالَ يَٰقَوۡمِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ مَا لَكُم مِّنۡ إِلَٰهٍ غَيۡرُهُۥۖ قَدۡ جَآءَتۡكُم بَيِّنَةٞ مِّن رَّبِّكُمۡۖ هَٰذِهِۦ نَاقَةُ ٱللَّهِ لَكُمۡ ءَايَةٗۖ فَذَرُوهَا تَأۡكُلۡ فِيٓ أَرۡضِ ٱللَّهِۖ وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوٓءٖ فَيَأۡخُذَكُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ

و به سوي [قوم] ثمود برادر شان صالح را [فرستاديم]، گفت: اي قوم من! الله را بپرستيد، كه براي شما معبودي ديگري جز او نيست، به تحقيق براي شما دليل روشني از طرف پروردگار شما آمده است، اين شتر الله براي شما معجزه‌اى است، پس او را بگذاريد كه در زمين الله [علف] بخورد، و هيچ ضرري به او نرسانيد، ورنه عذاب دردناكي شما را خواهد گرفت

وَٱذۡكُرُوٓاْ إِذۡ جَعَلَكُمۡ خُلَفَآءَ مِنۢ بَعۡدِ عَادٖ وَبَوَّأَكُمۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ تَتَّخِذُونَ مِن سُهُولِهَا قُصُورٗا وَتَنۡحِتُونَ ٱلۡجِبَالَ بُيُوتٗاۖ فَٱذۡكُرُوٓاْ ءَالَآءَ ٱللَّهِ وَلَا تَعۡثَوۡاْ فِي ٱلۡأَرۡضِ مُفۡسِدِينَ

و آن زماني را به ياد آوريد كه شما را بعد از قوم عاد جانشينان آنها قرار داد، و شما را در آن سرزمين جاي داد، كه در جاهاي هموار براي خود قصر مي‌سازيد، و كوه‌ها را براي ساختن خانه‌ها حفاري مي‌كنيد، پس نعمتهاي الله را به ياد آوريد، و تبهكارانه در روي زمين به فسادكاري نپردازيد

قَالَ ٱلۡمَلَأُ ٱلَّذِينَ ٱسۡتَكۡبَرُواْ مِن قَوۡمِهِۦ لِلَّذِينَ ٱسۡتُضۡعِفُواْ لِمَنۡ ءَامَنَ مِنۡهُمۡ أَتَعۡلَمُونَ أَنَّ صَٰلِحٗا مُّرۡسَلٞ مِّن رَّبِّهِۦۚ قَالُوٓاْ إِنَّا بِمَآ أُرۡسِلَ بِهِۦ مُؤۡمِنُونَ

سركردگان قوم او كه گردنكشي مي‌كردند، به مستضعفاني كه ايمان آورده بودند گفتند: آيا شما به يقين مي‌دانيد كه صالح از طرف پروردگارش فرستاده شده است؟ گفتند: ما به آنچه كه به آن فرستاده شده است، ايمان داريم

قَالَ ٱلَّذِينَ ٱسۡتَكۡبَرُوٓاْ إِنَّا بِٱلَّذِيٓ ءَامَنتُم بِهِۦ كَٰفِرُونَ

آناني كه گردنكشي مي‌كردند گفتند: ما به آنچه كه شما به آن ايمان آورده ‌ايد، كافر مي باشيم

فَعَقَرُواْ ٱلنَّاقَةَ وَعَتَوۡاْ عَنۡ أَمۡرِ رَبِّهِمۡ وَقَالُواْ يَٰصَٰلِحُ ٱئۡتِنَا بِمَا تَعِدُنَآ إِن كُنتَ مِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

وماده شتر را كشتند، و از فرمان پروردگار شان سر برتافتند، و گفتند: اي صالح! اگر از پيامبران مي‌باشي آنچه را به ما [از عذاب] وعده مي‌دهي بياور

فَأَخَذَتۡهُمُ ٱلرَّجۡفَةُ فَأَصۡبَحُواْ فِي دَارِهِمۡ جَٰثِمِينَ

آنگاه زلزلة ايشان را فراگرفت، و در خانه‌هاي خود از پاي در آمدند

فَتَوَلَّىٰ عَنۡهُمۡ وَقَالَ يَٰقَوۡمِ لَقَدۡ أَبۡلَغۡتُكُمۡ رِسَالَةَ رَبِّي وَنَصَحۡتُ لَكُمۡ وَلَٰكِن لَّا تُحِبُّونَ ٱلنَّـٰصِحِينَ

و [صالح] از آنان روي گردانيد و گفت: اي قوم من! هرآينه پيام پروردگارم را براي شما رساندم، و شما را نصيحت كردم، ولي شما نصيحت كنندگان را دوست نداريد

وَلُوطًا إِذۡ قَالَ لِقَوۡمِهِۦٓ أَتَأۡتُونَ ٱلۡفَٰحِشَةَ مَا سَبَقَكُم بِهَا مِنۡ أَحَدٖ مِّنَ ٱلۡعَٰلَمِينَ

و آن زماني را به ياد آور كه لوط به قوم خود گفت: آيا مرتكب كار زشتي مي‌شويد كه هيچ كس از جهانيان پيش از شما مرتكب اين [كار زشت] نشده است

إِنَّكُمۡ لَتَأۡتُونَ ٱلرِّجَالَ شَهۡوَةٗ مِّن دُونِ ٱلنِّسَآءِۚ بَلۡ أَنتُمۡ قَوۡمٞ مُّسۡرِفُونَ

همانا شما به جاي زنان با مردان شهوتراني مي‌كنيد، به راستي كه شما مردم تجاوز كاري هستيد

وَمَا كَانَ جَوَابَ قَوۡمِهِۦٓ إِلَّآ أَن قَالُوٓاْ أَخۡرِجُوهُم مِّن قَرۡيَتِكُمۡۖ إِنَّهُمۡ أُنَاسٞ يَتَطَهَّرُونَ

و جواب قومش جز اين نبود كه گفتند: اينها را از قرية خود بيرون كنيد؛ زيرا اينها مردم پاك دامني هستند

فَأَنجَيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥٓ إِلَّا ٱمۡرَأَتَهُۥ كَانَتۡ مِنَ ٱلۡغَٰبِرِينَ

پس او و خانواده‌اش را نجات داديم، مگر زنش را كه از بازماندگان بود

وَأَمۡطَرۡنَا عَلَيۡهِم مَّطَرٗاۖ فَٱنظُرۡ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُجۡرِمِينَ

و بر آنها باراني [از سنگ] بارانيديم، پس ببين كه عاقبت مجرمان چگونه است

وَإِلَىٰ مَدۡيَنَ أَخَاهُمۡ شُعَيۡبٗاۚ قَالَ يَٰقَوۡمِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ مَا لَكُم مِّنۡ إِلَٰهٍ غَيۡرُهُۥۖ قَدۡ جَآءَتۡكُم بَيِّنَةٞ مِّن رَّبِّكُمۡۖ فَأَوۡفُواْ ٱلۡكَيۡلَ وَٱلۡمِيزَانَ وَلَا تَبۡخَسُواْ ٱلنَّاسَ أَشۡيَآءَهُمۡ وَلَا تُفۡسِدُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ بَعۡدَ إِصۡلَٰحِهَاۚ ذَٰلِكُمۡ خَيۡرٞ لَّكُمۡ إِن كُنتُم مُّؤۡمِنِينَ

و به سوي [مردم] مدين برادر شان شعيب را [فرستاديم]، گفت: اي قوم من! الله را بپرستيد كه براي شما هيچ معبودي به حقي جز او نيست، به تحقيق براي شما از جانب پروردگار تان دليل روشني آمده است، پس پيمانه و ترازو را كامل بدهيد، و حق مردم را كم ندهيد، و در زمين بعد از اصلاح آن فسادكاري نكنيد، اگر ايمان داريد، اين براي شما بهتر است

وَلَا تَقۡعُدُواْ بِكُلِّ صِرَٰطٖ تُوعِدُونَ وَتَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِ مَنۡ ءَامَنَ بِهِۦ وَتَبۡغُونَهَا عِوَجٗاۚ وَٱذۡكُرُوٓاْ إِذۡ كُنتُمۡ قَلِيلٗا فَكَثَّرَكُمۡۖ وَٱنظُرُواْ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُفۡسِدِينَ

و بر سر هر راهي منشينيد كه [مردم را] تهديد كنيد، و كساني را كه به او ايمان آورده‌ اند، از راه الله باز داريد، و راه كج را اختيار كنيد، و آن زماني را به ياد آوريد كه اندك بوديد و شما را بسيار گردانيد، و ببينيد كه عاقبت فسادكاران چگونه بود

وَإِن كَانَ طَآئِفَةٞ مِّنكُمۡ ءَامَنُواْ بِٱلَّذِيٓ أُرۡسِلۡتُ بِهِۦ وَطَآئِفَةٞ لَّمۡ يُؤۡمِنُواْ فَٱصۡبِرُواْ حَتَّىٰ يَحۡكُمَ ٱللَّهُ بَيۡنَنَاۚ وَهُوَ خَيۡرُ ٱلۡحَٰكِمِينَ

و اگر گروهي از شما به آنچه كه به آن فرستاده شده‌ام ايمان بياورند، و گروه ديگري ايمان نياورند، پس صبر كنيد تا الله در ميان ما حكم كند، و او بهترين حكم كنندگان است

۞قَالَ ٱلۡمَلَأُ ٱلَّذِينَ ٱسۡتَكۡبَرُواْ مِن قَوۡمِهِۦ لَنُخۡرِجَنَّكَ يَٰشُعَيۡبُ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مَعَكَ مِن قَرۡيَتِنَآ أَوۡ لَتَعُودُنَّ فِي مِلَّتِنَاۚ قَالَ أَوَلَوۡ كُنَّا كَٰرِهِينَ

اشرافيان [و بزرگان] قوم او كه سر كشي مي‌كردند گفتند: اي شعيب! هرآينه تو و كساني را كه با تو ايمان آورده ‌اند، از شهر خود بيرون مي‌كنيم، يا آنكه بايد به آيين ما برگرديد، گفت: [آيا بايد به آيين شما باز گرديم] حتي اگر [گراييدن به ملت شما] براي ما ناپسند باشد

قَدِ ٱفۡتَرَيۡنَا عَلَى ٱللَّهِ كَذِبًا إِنۡ عُدۡنَا فِي مِلَّتِكُم بَعۡدَ إِذۡ نَجَّىٰنَا ٱللَّهُ مِنۡهَاۚ وَمَا يَكُونُ لَنَآ أَن نَّعُودَ فِيهَآ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُ رَبُّنَاۚ وَسِعَ رَبُّنَا كُلَّ شَيۡءٍ عِلۡمًاۚ عَلَى ٱللَّهِ تَوَكَّلۡنَاۚ رَبَّنَا ٱفۡتَحۡ بَيۡنَنَا وَبَيۡنَ قَوۡمِنَا بِٱلۡحَقِّ وَأَنتَ خَيۡرُ ٱلۡفَٰتِحِينَ

اگر به آيين شما بعد از آنكه الله ما را از آن نجات داده است برگرديم، به الله دروغ بسته ايم، و براي ما مناسب نيست كه به آيين شما برگرديم، مگر آنكه الله متعال كه پروردگار ما است، چنين چيزي بخواهد، كه علم او همه چيز را فرا گرفته است، بر الله توكل كرده‌ ايم، پروردگارا! ميان ما و ميان قوم ما بر حق داوري كن، كه تو بهترين داوراني

وَقَالَ ٱلۡمَلَأُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِن قَوۡمِهِۦ لَئِنِ ٱتَّبَعۡتُمۡ شُعَيۡبًا إِنَّكُمۡ إِذٗا لَّخَٰسِرُونَ

و اشرافيان قوم او كه كافر بودند، [براي مردم] گفتند: اگر از شعيب پيروي كنيد، به يقين كه زيانكار خواهيد بود