عَلَىٰٓ أَن نُّبَدِّلَ أَمۡثَٰلَكُمۡ وَنُنشِئَكُمۡ فِي مَا لَا تَعۡلَمُونَ

كه همانند شما را به جاي شما بياوريم، و شما را در آنچه كه نمي‌دانيد، دوباره زنده گردانيم

وَلَقَدۡ عَلِمۡتُمُ ٱلنَّشۡأَةَ ٱلۡأُولَىٰ فَلَوۡلَا تَذَكَّرُونَ

و به تحقيق كه شما آفرينش اول را دانسته ايد، پس چرا پند نمي‌گيريد

أَفَرَءَيۡتُم مَّا تَحۡرُثُونَ

در بارة آنچه كه مي‌كاريد، برايم خبر بدهيد

ءَأَنتُمۡ تَزۡرَعُونَهُۥٓ أَمۡ نَحۡنُ ٱلزَّـٰرِعُونَ

آيا شما آن را مي‌رويانيد، و يا مي‌رويانيم

لَوۡ نَشَآءُ لَجَعَلۡنَٰهُ حُطَٰمٗا فَظَلۡتُمۡ تَفَكَّهُونَ

اگر بخواهيم آنرا گياه در هم كوبيدة مي‌گردانيم، كه [افسوس خورده] و تعجب كنيد

إِنَّا لَمُغۡرَمُونَ

[و بگوييد] ما زيان ديده ايم

بَلۡ نَحۡنُ مَحۡرُومُونَ

بلكه كاملا محروم شده ايم

أَفَرَءَيۡتُمُ ٱلۡمَآءَ ٱلَّذِي تَشۡرَبُونَ

از آبي كه مي‌آشاميد برايم خبر بدهيد

ءَأَنتُمۡ أَنزَلۡتُمُوهُ مِنَ ٱلۡمُزۡنِ أَمۡ نَحۡنُ ٱلۡمُنزِلُونَ

آيا شما آنرا از ابر نازل كرده ايد، و يا ما نازل كننده ايم

لَوۡ نَشَآءُ جَعَلۡنَٰهُ أُجَاجٗا فَلَوۡلَا تَشۡكُرُونَ

و اگر بخواهيم آنرا شور مي‌گردانيم، پس چرا شكرگزاري نمي‌كنيد

أَفَرَءَيۡتُمُ ٱلنَّارَ ٱلَّتِي تُورُونَ

از آتشي كه بر مي‌افروزيد، برايم خبر بدهيد

ءَأَنتُمۡ أَنشَأۡتُمۡ شَجَرَتَهَآ أَمۡ نَحۡنُ ٱلۡمُنشِـُٔونَ

آيا درخت آن را شما پديد آورده ايد، و يا ما پديد آورنده ايم

نَحۡنُ جَعَلۡنَٰهَا تَذۡكِرَةٗ وَمَتَٰعٗا لِّلۡمُقۡوِينَ

ما آن را وسيلة پند آموختن، و منفعتي براي رهگذران قرار داده ايم

فَسَبِّحۡ بِٱسۡمِ رَبِّكَ ٱلۡعَظِيمِ

پس [اي پيامبر!] به نام پروردگار با عظمت خود تسبيح بگوي

۞فَلَآ أُقۡسِمُ بِمَوَٰقِعِ ٱلنُّجُومِ

پس به غروبگاه هاي ستارگان قسم ياد مي‌كنم

وَإِنَّهُۥ لَقَسَمٞ لَّوۡ تَعۡلَمُونَ عَظِيمٌ

و اگر بدانيد اين قسم بزرگي است

إِنَّهُۥ لَقُرۡءَانٞ كَرِيمٞ

كه اين، قرآن گران قدري است

فِي كِتَٰبٖ مَّكۡنُونٖ

در كتابي پنهان قرار دارد

لَّا يَمَسُّهُۥٓ إِلَّا ٱلۡمُطَهَّرُونَ

[و] جز پاكان به آن دست نمي‌زنند

تَنزِيلٞ مِّن رَّبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

از سوي پروردگار جهانيان نازل شده است

أَفَبِهَٰذَا ٱلۡحَدِيثِ أَنتُم مُّدۡهِنُونَ

پس آيا نسبت به اين كلام سهل ‌انگاري مي‌كنيد

وَتَجۡعَلُونَ رِزۡقَكُمۡ أَنَّكُمۡ تُكَذِّبُونَ

و شكرگزاري رزق خود را تكذيب كردن آن قرار مي‌دهيد

فَلَوۡلَآ إِذَا بَلَغَتِ ٱلۡحُلۡقُومَ

پس چرا هنگامي كه جان به حلقوم مي‌رسد

وَأَنتُمۡ حِينَئِذٖ تَنظُرُونَ

و شما در آن وقت نظر مي‌كنيد

وَنَحۡنُ أَقۡرَبُ إِلَيۡهِ مِنكُمۡ وَلَٰكِن لَّا تُبۡصِرُونَ

و ما به او از شما نزديك‌تر مي‌باشيم، ولي شما نمي‌بينيد

فَلَوۡلَآ إِن كُنتُمۡ غَيۡرَ مَدِينِينَ

اگر راست مي‌گوييد، كه براي شما حساب و عقابي نيست

تَرۡجِعُونَهَآ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

پس چرا آن [روح را] باز نمي‌گردانيد

فَأَمَّآ إِن كَانَ مِنَ ٱلۡمُقَرَّبِينَ

و اگر [متوفي] از مقربان [درگاه الهي] باشد

فَرَوۡحٞ وَرَيۡحَانٞ وَجَنَّتُ نَعِيمٖ

پس براي او راحت، و ريحان، و بهشت پُر ناز و نعمتي است

وَأَمَّآ إِن كَانَ مِنۡ أَصۡحَٰبِ ٱلۡيَمِينِ

و اگر از اصحاب يمين باشد