ٱللَّهُ ٱلَّذِي جَعَلَ لَكُمُ ٱلَّيۡلَ لِتَسۡكُنُواْ فِيهِ وَٱلنَّهَارَ مُبۡصِرًاۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَذُو فَضۡلٍ عَلَى ٱلنَّاسِ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يَشۡكُرُونَ

الله آن ذاتي است كه شب را براي شما آفريد، تا در آن آرام بگيريد، و روز را روشني بخش گردانيد، به يقين الله نسبت به مردم داراي فضل و كرم است، و ليكن بيشتر مردم شكرگزاري نمي‌كنند

ذَٰلِكُمُ ٱللَّهُ رَبُّكُمۡ خَٰلِقُ كُلِّ شَيۡءٖ لَّآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ فَأَنَّىٰ تُؤۡفَكُونَ

اين پروردگار شما است كه آفرينندة همه چيز است، هيچ معبود جز او وجود ندارد، پس چگونه [از حق] منحرف مي‌شويد

كَذَٰلِكَ يُؤۡفَكُ ٱلَّذِينَ كَانُواْ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ يَجۡحَدُونَ

كساني كه آيات الله را انكار مي‌كنند، اين گونه [از راه حق] منحرف مي‌شوند

ٱللَّهُ ٱلَّذِي جَعَلَ لَكُمُ ٱلۡأَرۡضَ قَرَارٗا وَٱلسَّمَآءَ بِنَآءٗ وَصَوَّرَكُمۡ فَأَحۡسَنَ صُوَرَكُمۡ وَرَزَقَكُم مِّنَ ٱلطَّيِّبَٰتِۚ ذَٰلِكُمُ ٱللَّهُ رَبُّكُمۡۖ فَتَبَارَكَ ٱللَّهُ رَبُّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

اين الله است كه زمين را براي شما جاي آرامي، و آسمان را برافراشته گردانيد، و شما را صورت بخشيد، و صورت شما را نيكو ساخت، و از چيز هاي خوب و پاكيزه براي شما روزي داد، اين است الهى كه پروردگار شما است، پس مبارك و خجسته است الهى كه پروردگار جهانيان است

هُوَ ٱلۡحَيُّ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ فَٱدۡعُوهُ مُخۡلِصِينَ لَهُ ٱلدِّينَۗ ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

او زنده است، هيچ معبودى جز او نيست، پس در حالي كه دين خود را خالص براي او گردانيده ايد، به درگاه او دعاء كنيد، ستايش خاص براي الله است، كه پروردگار جهانيان است

۞قُلۡ إِنِّي نُهِيتُ أَنۡ أَعۡبُدَ ٱلَّذِينَ تَدۡعُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ لَمَّا جَآءَنِيَ ٱلۡبَيِّنَٰتُ مِن رَّبِّي وَأُمِرۡتُ أَنۡ أُسۡلِمَ لِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

[اي پيامبر!] بگو از طرف پروردگار من، برايم دلائل روشني آمده است، كه از پرستيدن چيزهايي كه شما به غير الله به نزد آنان دعاء مي‌كنيد، نهي شده ام، و به من امر شده است كه تسليم پروردگار جهانيان باشم

هُوَ ٱلَّذِي خَلَقَكُم مِّن تُرَابٖ ثُمَّ مِن نُّطۡفَةٖ ثُمَّ مِنۡ عَلَقَةٖ ثُمَّ يُخۡرِجُكُمۡ طِفۡلٗا ثُمَّ لِتَبۡلُغُوٓاْ أَشُدَّكُمۡ ثُمَّ لِتَكُونُواْ شُيُوخٗاۚ وَمِنكُم مَّن يُتَوَفَّىٰ مِن قَبۡلُۖ وَلِتَبۡلُغُوٓاْ أَجَلٗا مُّسَمّٗى وَلَعَلَّكُمۡ تَعۡقِلُونَ

او آن ذاتي است كه شما را از خاك آفريد، و سپس از نطفه، و بعد از آن از خون بسته، و آنگاه شما را به صورت كودكي [از شكم مادر تان] بيرون مي‌آورد، بعد از آن به كمال قوت خود مي‌رسيد، تا اينكه بعد از آن پير مي‌شويد، و بعضي از شما پيش از [رسيدن به پيري] مي‌ميرند، و [بعضي از شما را مهلت مي‌دهد]، تا به اجل معين برسيد، و تا باشد كه بينديشيد

هُوَ ٱلَّذِي يُحۡيِۦ وَيُمِيتُۖ فَإِذَا قَضَىٰٓ أَمۡرٗا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُۥ كُن فَيَكُونُ

او آن ذاتي است كه زنده مي‌كند، و مي‌ميراند، و هنگامي كه چيزي را اراده نمايد، مي‌گويد: موجود شو، پس موجود مي‌شود

أَلَمۡ تَرَ إِلَى ٱلَّذِينَ يُجَٰدِلُونَ فِيٓ ءَايَٰتِ ٱللَّهِ أَنَّىٰ يُصۡرَفُونَ

آيا نديدي كساني كه در بارة آيات الله مجادله مي‌كنند، چگونه [از راه حق] منحرف مي‌شوند

ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِٱلۡكِتَٰبِ وَبِمَآ أَرۡسَلۡنَا بِهِۦ رُسُلَنَاۖ فَسَوۡفَ يَعۡلَمُونَ

[آنان] كساني اند كه اين كتاب [قرآن مجيد]، و آنچه را كه به پيامبران خود فرستاده بوديم، تكذيب نمودند، پس به زودي خواهند دانست

إِذِ ٱلۡأَغۡلَٰلُ فِيٓ أَعۡنَٰقِهِمۡ وَٱلسَّلَٰسِلُ يُسۡحَبُونَ

آنگاه كه [در روز قيامت در حاليكه] غُل و زنجير به گردن، [شان مي‌باشد] كشانده مي‌شوند

فِي ٱلۡحَمِيمِ ثُمَّ فِي ٱلنَّارِ يُسۡجَرُونَ

در آب جوشان و سپس در آتش بريان مي‌شوند

ثُمَّ قِيلَ لَهُمۡ أَيۡنَ مَا كُنتُمۡ تُشۡرِكُونَ

سپس براي شان گفته مي‌شود: آن چيزهايي را كه به جاي الله شريك قرار مي‌داديد، كجا هستند

مِن دُونِ ٱللَّهِۖ قَالُواْ ضَلُّواْ عَنَّا بَل لَّمۡ نَكُن نَّدۡعُواْ مِن قَبۡلُ شَيۡـٔٗاۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ ٱللَّهُ ٱلۡكَٰفِرِينَ

مي‌گويند: از [چشم] ما ناپديد شده اند، بلكه ما پيش از اين هم چيزي را عبادت نمي‌كرديم، خداوند كافران را اين گونه گمراه مي‌كند

ذَٰلِكُم بِمَا كُنتُمۡ تَفۡرَحُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ بِغَيۡرِ ٱلۡحَقِّ وَبِمَا كُنتُمۡ تَمۡرَحُونَ

اين به خاطر آن است كه در زمين به غير حق خوشگذراني مي‌كرديد، و مغرور و مست به شادماني مي‌پرداختيد

ٱدۡخُلُوٓاْ أَبۡوَٰبَ جَهَنَّمَ خَٰلِدِينَ فِيهَاۖ فَبِئۡسَ مَثۡوَى ٱلۡمُتَكَبِّرِينَ

به درهاي دوزخ داخل شويد، كه جاودانه در آنجا خواهيد بود، و جايگاه متكبران بسيار بد است

فَٱصۡبِرۡ إِنَّ وَعۡدَ ٱللَّهِ حَقّٞۚ فَإِمَّا نُرِيَنَّكَ بَعۡضَ ٱلَّذِي نَعِدُهُمۡ أَوۡ نَتَوَفَّيَنَّكَ فَإِلَيۡنَا يُرۡجَعُونَ

پس [اي پيامبر!] صبر كن، به يقين كه وعدة الله حق است، و اگر چيزي از عذابي را كه به آنها وعده داده ايم [كه به آن گرفتار مي‌شوند]، به تو نشان دهيم، و يا تو را [پيش از مشاهدة آن عذابها] بميرانيم، [در هر صورت] آنان به سوي ما بازگردانده مي‌شوند [و جزاي اعمال خود را مي‌بينند]

وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا رُسُلٗا مِّن قَبۡلِكَ مِنۡهُم مَّن قَصَصۡنَا عَلَيۡكَ وَمِنۡهُم مَّن لَّمۡ نَقۡصُصۡ عَلَيۡكَۗ وَمَا كَانَ لِرَسُولٍ أَن يَأۡتِيَ بِـَٔايَةٍ إِلَّا بِإِذۡنِ ٱللَّهِۚ فَإِذَا جَآءَ أَمۡرُ ٱللَّهِ قُضِيَ بِٱلۡحَقِّ وَخَسِرَ هُنَالِكَ ٱلۡمُبۡطِلُونَ

و [اي پيامبر!] به يقين پيش از تو پيامبراني را فرستاديم، كه سرگذشت بعضي از آنان را براي تو بازگو كرديم، و سرگذشت بعضي از آنان را براي تو بازگو نكرديم، و براي هيچ پيامبري [اين قدرت] نيست كه بدون اذن الله معجزة بياورد، و چون فرمان الله بيايد، به حق حكم مي‌شود، و باطل گرايان در آنجا خساره مند مي‌شوند

ٱللَّهُ ٱلَّذِي جَعَلَ لَكُمُ ٱلۡأَنۡعَٰمَ لِتَرۡكَبُواْ مِنۡهَا وَمِنۡهَا تَأۡكُلُونَ

الله آن ذاتي است كه چهار پايان را براي شما آفريد، تا برخي از آنها را سوار شويد، و برخي از آنان را بخوريد

وَلَكُمۡ فِيهَا مَنَٰفِعُ وَلِتَبۡلُغُواْ عَلَيۡهَا حَاجَةٗ فِي صُدُورِكُمۡ وَعَلَيۡهَا وَعَلَى ٱلۡفُلۡكِ تُحۡمَلُونَ

و براي شما در آنها منافعي است، و تا [با سوار شدن] بر آنها به حاجتي كه در دلهاي خود داريد، برسيد، و بر آن چهار پايان، و بر كشتي [ها] سوار مي‌شويد

وَيُرِيكُمۡ ءَايَٰتِهِۦ فَأَيَّ ءَايَٰتِ ٱللَّهِ تُنكِرُونَ

و [الله] دلائل [وحدانيت و قدرت] خود را براي شما نشان مي‌دهد، پس كدام يك از دلائل [وحدانيت و قدرت] الله را انكار مي‌كنيد

أَفَلَمۡ يَسِيرُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَيَنظُرُواْ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡۚ كَانُوٓاْ أَكۡثَرَ مِنۡهُمۡ وَأَشَدَّ قُوَّةٗ وَءَاثَارٗا فِي ٱلۡأَرۡضِ فَمَآ أَغۡنَىٰ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يَكۡسِبُونَ

آيا آنان در روي زمين به سير و سياحت نپرداخته اند، تا ببينند عاقبت كساني كه پيش از آنان بودند، چگونه بوده است؟ در حالي كه آنان از اينها نيرومندتر، و در زمين داراي آثار بيشتري بودند، و با آنهم آنچه كه مي‌كردند، مانع عذاب الله از آنها نگرديد

فَلَمَّا جَآءَتۡهُمۡ رُسُلُهُم بِٱلۡبَيِّنَٰتِ فَرِحُواْ بِمَا عِندَهُم مِّنَ ٱلۡعِلۡمِ وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ

پس چون پيامبران شان با معجزه ها نزد شان آمدند، آنان به دانشي كه داشتند، دلخوش بودند، تا اينكه آنچه را كه به استهزاء مي‌گرفتند، آنان را فرا گرفت

فَلَمَّا رَأَوۡاْ بَأۡسَنَا قَالُوٓاْ ءَامَنَّا بِٱللَّهِ وَحۡدَهُۥ وَكَفَرۡنَا بِمَا كُنَّا بِهِۦ مُشۡرِكِينَ

و هنگامي كه [مشركان] عذاب ما را ديدند، گفتند: تنها به الله ايمان آورديم، و به آنچه كه شرك مي‌ورزيديم، كافر شديم

فَلَمۡ يَكُ يَنفَعُهُمۡ إِيمَٰنُهُمۡ لَمَّا رَأَوۡاْ بَأۡسَنَاۖ سُنَّتَ ٱللَّهِ ٱلَّتِي قَدۡ خَلَتۡ فِي عِبَادِهِۦۖ وَخَسِرَ هُنَالِكَ ٱلۡكَٰفِرُونَ

ولي اين ايمان شان، بعد از آنكه عذاب ما را ديدند، براي شان منفعتي نداشت، اين سنت الهي است كه در بين بندگانش جريان داشته است، و كافران در آنجا زيانكار شدند