وَفَٰكِهَةٗ وَأَبّٗا

و ميوه و چراگاه ها را [به وجود آورديم]

مَّتَٰعٗا لَّكُمۡ وَلِأَنۡعَٰمِكُمۡ

تا [وسيلة] بهره بردن براي شما و براي چهارپايان شما باشد

فَإِذَا جَآءَتِ ٱلصَّآخَّةُ

در آن هنگام كه آن صداي مهيب بر آيد

يَوۡمَ يَفِرُّ ٱلۡمَرۡءُ مِنۡ أَخِيهِ

روزي است كه هر كس از برادر خود

وَأُمِّهِۦ وَأَبِيهِ

و [از] مادر و پدر خود

وَصَٰحِبَتِهِۦ وَبَنِيهِ

و [از] همسر و فرزندان خود مي‌گريزد

لِكُلِّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ يَوۡمَئِذٖ شَأۡنٞ يُغۡنِيهِ

در اين روز براي هر كس كاري است كه او را به خود مشغول مي‌دارد

وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٖ مُّسۡفِرَةٞ

در آن روز چهره هايي است درخشان

ضَاحِكَةٞ مُّسۡتَبۡشِرَةٞ

كه خندان و شادمان اند

وَوُجُوهٞ يَوۡمَئِذٍ عَلَيۡهَا غَبَرَةٞ

و در آن روز چهره هايي است غبار آلود است

تَرۡهَقُهَا قَتَرَةٌ

كه دود آنها را پوشانده است

أُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡكَفَرَةُ ٱلۡفَجَرَةُ

اينها همان كافران بدكار اند