إِذَا جَآءَكَ ٱلۡمُنَٰفِقُونَ قَالُواْ نَشۡهَدُ إِنَّكَ لَرَسُولُ ٱللَّهِۗ وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ إِنَّكَ لَرَسُولُهُۥ وَٱللَّهُ يَشۡهَدُ إِنَّ ٱلۡمُنَٰفِقِينَ لَكَٰذِبُونَ

[اي پيامبر!] هنگامي كه منافقان نزد تو مي‌آيند، مي‌گويند: شهادت مي‌دهيم كه به يقين تو پيامبر خدا هستي، و الله مي‌داند كه به يقين تو پيامبر او هستي، و الله شهادت مي‌دهد كه هرآينه منافقان دروغگويانند

ٱتَّخَذُوٓاْ أَيۡمَٰنَهُمۡ جُنَّةٗ فَصَدُّواْ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِۚ إِنَّهُمۡ سَآءَ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

آنان قَسَمهاي خود را سپر قرار داده اند، و از [داخل شدن مردم] در راه الله جلوگيري نمودند، واقعا آنها كار [بسيار] بدي انجام مي‌دهند

ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ ءَامَنُواْ ثُمَّ كَفَرُواْ فَطُبِعَ عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ فَهُمۡ لَا يَفۡقَهُونَ

اين به خاطر آن است كه آنان ايمان آوردند، و بعد از آن كافر شدند، پس بر دلهاي شان مُهر نهاده شد، [و اين به سبب آن است كه] نمي‌فهمند

۞وَإِذَا رَأَيۡتَهُمۡ تُعۡجِبُكَ أَجۡسَامُهُمۡۖ وَإِن يَقُولُواْ تَسۡمَعۡ لِقَوۡلِهِمۡۖ كَأَنَّهُمۡ خُشُبٞ مُّسَنَّدَةٞۖ يَحۡسَبُونَ كُلَّ صَيۡحَةٍ عَلَيۡهِمۡۚ هُمُ ٱلۡعَدُوُّ فَٱحۡذَرۡهُمۡۚ قَٰتَلَهُمُ ٱللَّهُۖ أَنَّىٰ يُؤۡفَكُونَ

و هنگامي كه آنان را ببيني، هيكل شان تو را به تعجب وامي‌دارد، اگر سخن بگويند، به سخن شان گوش فرا مي‌دهي، [و در حقيقت] گويا چوبهاي تكيه داده شده [به ديوار] مي‌باشند، هر آوازي را بر عليه خود مي‌پندارند، آنها دشمن [شما] هستند، از آنان بر حذر باش، الله آنها را بكشد، كه چگونه [از حق] منحرف مي‌شوند

وَإِذَا قِيلَ لَهُمۡ تَعَالَوۡاْ يَسۡتَغۡفِرۡ لَكُمۡ رَسُولُ ٱللَّهِ لَوَّوۡاْ رُءُوسَهُمۡ وَرَأَيۡتَهُمۡ يَصُدُّونَ وَهُم مُّسۡتَكۡبِرُونَ

وچون براي آنان گفته شود: بياييد تا پيامبر الله براي شما طلب آمرزش نمايد، سرهاي خود را برمي‌گردانند، و آنان را مي‌بيني كه تكبر كنان روي مي‌گردانند

سَوَآءٌ عَلَيۡهِمۡ أَسۡتَغۡفَرۡتَ لَهُمۡ أَمۡ لَمۡ تَسۡتَغۡفِرۡ لَهُمۡ لَن يَغۡفِرَ ٱللَّهُ لَهُمۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلۡفَٰسِقِينَ

براي آنان چه آمرزش بخواهي و چه آمرزش نخواهي يكسان است، هرگز الله براي آنان نمي‌آمرزد، به يقين الله مردم فاسق را هدايت نمي‌كند

هُمُ ٱلَّذِينَ يَقُولُونَ لَا تُنفِقُواْ عَلَىٰ مَنۡ عِندَ رَسُولِ ٱللَّهِ حَتَّىٰ يَنفَضُّواْۗ وَلِلَّهِ خَزَآئِنُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَلَٰكِنَّ ٱلۡمُنَٰفِقِينَ لَا يَفۡقَهُونَ

اينان همان كساني هستند كه مي‌گويند: بر كساني كه نزد پيامبر الله هستند، انفاق نكنيد، تا پراكنده شوند، و حال آنكه گنجينه هاي آسمانها و زمين از آنِ الله است، و ليكن منافقان نمي‌فهمند

يَقُولُونَ لَئِن رَّجَعۡنَآ إِلَى ٱلۡمَدِينَةِ لَيُخۡرِجَنَّ ٱلۡأَعَزُّ مِنۡهَا ٱلۡأَذَلَّۚ وَلِلَّهِ ٱلۡعِزَّةُ وَلِرَسُولِهِۦ وَلِلۡمُؤۡمِنِينَ وَلَٰكِنَّ ٱلۡمُنَٰفِقِينَ لَا يَعۡلَمُونَ

مي‌گويند: اگر به مدينه باز گرديم، به يقين آنكه با عزت‌تر مي‌باشد، آن كسي را كه ذليل‌تر است، از آنجا بيرون مي‌كند، در حالي كه عزت براي الله، و براي پيامبر او، و براي مؤمنان است، و ليكن منافقان نمي‌دانند

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تُلۡهِكُمۡ أَمۡوَٰلُكُمۡ وَلَآ أَوۡلَٰدُكُمۡ عَن ذِكۡرِ ٱللَّهِۚ وَمَن يَفۡعَلۡ ذَٰلِكَ فَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡخَٰسِرُونَ

اي كساني كه ايمان آورده ايد! اموال و اولاد تان، شما را از ياد الله غافل نكنند، و كسي كه چنين كند، از جملة زيان كاران است

وَأَنفِقُواْ مِن مَّا رَزَقۡنَٰكُم مِّن قَبۡلِ أَن يَأۡتِيَ أَحَدَكُمُ ٱلۡمَوۡتُ فَيَقُولَ رَبِّ لَوۡلَآ أَخَّرۡتَنِيٓ إِلَىٰٓ أَجَلٖ قَرِيبٖ فَأَصَّدَّقَ وَأَكُن مِّنَ ٱلصَّـٰلِحِينَ

و از آنچه به شما روزي داده ايم، انفاق كنيد، پيش ازآنكه مرگ كدام يكي از شما فرا رسد، و بگويد: پروردگارا! چرا اندكي مرگ مرا به تأخير نينداختي تا صدقه بدهم، و از نيكو كاران باشم

وَلَن يُؤَخِّرَ ٱللَّهُ نَفۡسًا إِذَا جَآءَ أَجَلُهَاۚ وَٱللَّهُ خَبِيرُۢ بِمَا تَعۡمَلُونَ

و الله هرگز مرگ كسي را كه اجلش رسيده است، به تأخير نمي‌اندازد، و الله به آنچه مي‌كنيد، آگاه است