سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِۖ وَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ

آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است، براي الله تسبيح مي‌گويند، و او پيروزمند با حكمت است

هُوَ ٱلَّذِيٓ أَخۡرَجَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِنۡ أَهۡلِ ٱلۡكِتَٰبِ مِن دِيَٰرِهِمۡ لِأَوَّلِ ٱلۡحَشۡرِۚ مَا ظَنَنتُمۡ أَن يَخۡرُجُواْۖ وَظَنُّوٓاْ أَنَّهُم مَّانِعَتُهُمۡ حُصُونُهُم مِّنَ ٱللَّهِ فَأَتَىٰهُمُ ٱللَّهُ مِنۡ حَيۡثُ لَمۡ يَحۡتَسِبُواْۖ وَقَذَفَ فِي قُلُوبِهِمُ ٱلرُّعۡبَۚ يُخۡرِبُونَ بُيُوتَهُم بِأَيۡدِيهِمۡ وَأَيۡدِي ٱلۡمُؤۡمِنِينَ فَٱعۡتَبِرُواْ يَـٰٓأُوْلِي ٱلۡأَبۡصَٰرِ

او آن ذاتي است كه كساني از اهل كتاب را كه كفر ورزيده بودند، در اولين بيرون راندن دسته جمعي از خانه هاي شان بيرون راند، شما گمان نمي‌كرديد [كه به اين آساني] بيرون شوند، و آنان گمان داشتند كه قلعه هاي شان آنان را از [عذاب] الله مانع خواهند شد، اما [عذاب] الله از جايي كه گمان نمي‌كردند، به سراغ شان آمد، و در دلهاي شان ترس و وحشت انداخت، [تا جايي كه] خانه هاي خود را به دست خود، و به دست مؤمنان خراب مي‌كردند، پس اي صاحبان بينش، پند و عبرت بگيريد

وَلَوۡلَآ أَن كَتَبَ ٱللَّهُ عَلَيۡهِمُ ٱلۡجَلَآءَ لَعَذَّبَهُمۡ فِي ٱلدُّنۡيَاۖ وَلَهُمۡ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ عَذَابُ ٱلنَّارِ

و اگر الله جلاي وطن را بر آنان مقرر نمي‌كرد، هرآينه آنان را در همين دنيا به عذاب گرفتار مي‌كرد، و در آخرت براي آنان عذاب آتش [جهنم] است

ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ شَآقُّواْ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥۖ وَمَن يُشَآقِّ ٱللَّهَ فَإِنَّ ٱللَّهَ شَدِيدُ ٱلۡعِقَابِ

اين بدان جهت است كه آنان با الله و پيامبرش مخالفت ورزيدند، و كسي كه با الله و پيامبرش مخالفت بورزد، [بداند] كه به يقين الله داراي عذاب سختي است

مَا قَطَعۡتُم مِّن لِّينَةٍ أَوۡ تَرَكۡتُمُوهَا قَآئِمَةً عَلَىٰٓ أُصُولِهَا فَبِإِذۡنِ ٱللَّهِ وَلِيُخۡزِيَ ٱلۡفَٰسِقِينَ

هرچه از درختان خرما را كه قطع كرديد، و يا آنها را ايستاده برپا نگهداشتيد، به فرمان الله بود، تا فاسقان را خوار گرداند

وَمَآ أَفَآءَ ٱللَّهُ عَلَىٰ رَسُولِهِۦ مِنۡهُمۡ فَمَآ أَوۡجَفۡتُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ خَيۡلٖ وَلَا رِكَابٖ وَلَٰكِنَّ ٱللَّهَ يُسَلِّطُ رُسُلَهُۥ عَلَىٰ مَن يَشَآءُۚ وَٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ

و آنچه را كه الله [از مال و زمين] آنها به پيامبر خود ارزاني داشت، [چيز هايي است] كه شما [در بدست آوردن آنها] نه اسپان را به جولان آورديد، و نه شتران را، و ليكن الله متعال پيامبرانش را بر هر كسي كه بخواهد، مسلط مي‌سازد، و الله بر هر چيزي توانا است

مَّآ أَفَآءَ ٱللَّهُ عَلَىٰ رَسُولِهِۦ مِنۡ أَهۡلِ ٱلۡقُرَىٰ فَلِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِي ٱلۡقُرۡبَىٰ وَٱلۡيَتَٰمَىٰ وَٱلۡمَسَٰكِينِ وَٱبۡنِ ٱلسَّبِيلِ كَيۡ لَا يَكُونَ دُولَةَۢ بَيۡنَ ٱلۡأَغۡنِيَآءِ مِنكُمۡۚ وَمَآ ءَاتَىٰكُمُ ٱلرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَىٰكُمۡ عَنۡهُ فَٱنتَهُواْۚ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَۖ إِنَّ ٱللَّهَ شَدِيدُ ٱلۡعِقَابِ

آنچه الله از اموال اهل اين آبادي‌ها به پيامبر خود ارزاني داشت، متعلق به الله و پيامبر و خويشاوندان [پيامبر] و يتيمان و مساكين و در راه ماندگان است، تا تنها در ميان ثروتمندان شما دست به دست نگردد، و آنچه را كه پيامبر براي شما مي‌دهد، بگيريد، و آنچه كه شما را از آن نهي مي‌كند، خود داري نماييد، و از الله بترسيد، كه الله داراي عذاب سختي است

لِلۡفُقَرَآءِ ٱلۡمُهَٰجِرِينَ ٱلَّذِينَ أُخۡرِجُواْ مِن دِيَٰرِهِمۡ وَأَمۡوَٰلِهِمۡ يَبۡتَغُونَ فَضۡلٗا مِّنَ ٱللَّهِ وَرِضۡوَٰنٗا وَيَنصُرُونَ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥٓۚ أُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلصَّـٰدِقُونَ

[و اين اموال] براي فقراي مهاجري است كه از خانه ها و اموال خويش بيرون رانده شدند، [و هدف شان] طلب فضل و رضاي الله است، و [اينها كساني اند كه] الله و رسول او را نصرت مي‌دهند، و صادقان [حقيقي] همينها هستند

وَٱلَّذِينَ تَبَوَّءُو ٱلدَّارَ وَٱلۡإِيمَٰنَ مِن قَبۡلِهِمۡ يُحِبُّونَ مَنۡ هَاجَرَ إِلَيۡهِمۡ وَلَا يَجِدُونَ فِي صُدُورِهِمۡ حَاجَةٗ مِّمَّآ أُوتُواْ وَيُؤۡثِرُونَ عَلَىٰٓ أَنفُسِهِمۡ وَلَوۡ كَانَ بِهِمۡ خَصَاصَةٞۚ وَمَن يُوقَ شُحَّ نَفۡسِهِۦ فَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُفۡلِحُونَ

و [نيز براي] كساني كه پيش از مهاجران در ديار خود بوده، و ايمان آورده بودند، و كساني را كه به سوي آنان هجرت كرده اند، دوست مي‌دارند، و در دلهاي خود از آنچه به آنان [به مهاجران] داده شده است، احساس حاجت [وحسد، و اندوه] نمي‌كنند، و [اينان كساني هستند] كه ديگران را بر خود ترجيح مي‌دهند، و گرچه خود شان نيازمند باشند، و كسي كه از بخل نفس خويش در امان مانده باشد، آنها رستگارانند

وَٱلَّذِينَ جَآءُو مِنۢ بَعۡدِهِمۡ يَقُولُونَ رَبَّنَا ٱغۡفِرۡ لَنَا وَلِإِخۡوَٰنِنَا ٱلَّذِينَ سَبَقُونَا بِٱلۡإِيمَٰنِ وَلَا تَجۡعَلۡ فِي قُلُوبِنَا غِلّٗا لِّلَّذِينَ ءَامَنُواْ رَبَّنَآ إِنَّكَ رَءُوفٞ رَّحِيمٌ

و [براي] كساني كه بعد از ايشان، [بعد از مهاجرين و انصار] مي‌آيند و مي‌گويند: پروردگارا! براي ما و براي برادران ما كه به ايمان آوردن بر ما سبقت جسته بودند بيامرز، و در دلهاي ما هيچ كينة را در برابر كساني كه ايمان آورده اند قرار مده، پروردگارا! تو رؤوف [و] مهربان هستي

۞أَلَمۡ تَرَ إِلَى ٱلَّذِينَ نَافَقُواْ يَقُولُونَ لِإِخۡوَٰنِهِمُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِنۡ أَهۡلِ ٱلۡكِتَٰبِ لَئِنۡ أُخۡرِجۡتُمۡ لَنَخۡرُجَنَّ مَعَكُمۡ وَلَا نُطِيعُ فِيكُمۡ أَحَدًا أَبَدٗا وَإِن قُوتِلۡتُمۡ لَنَنصُرَنَّكُمۡ وَٱللَّهُ يَشۡهَدُ إِنَّهُمۡ لَكَٰذِبُونَ

آيا كساني را كه منافقت كردند، نديدي، كه به برادران خود از اهل كتاب كه كافر شدند مي‌گويند: اگر بيرون رانده شويد، ما هم با شما بيرون خواهيم شد، و [به زيان شما] از هيچ كسي اطاعت نمي‌كنيم، و اگر با شما جنگ شود، حتما شما را ياري خواهيم داد، و الله شهادت مي‌دهد كه آنان دروغگويانند

لَئِنۡ أُخۡرِجُواْ لَا يَخۡرُجُونَ مَعَهُمۡ وَلَئِن قُوتِلُواْ لَا يَنصُرُونَهُمۡ وَلَئِن نَّصَرُوهُمۡ لَيُوَلُّنَّ ٱلۡأَدۡبَٰرَ ثُمَّ لَا يُنصَرُونَ

اگر [اهل كتاب] بيرون رانده شوند، [اين منافقان] با آنان بيرون نمي‌شوند، و اگر با آنان جنگ شود، كمك شان نمي‌كنند، و اگر كمك شان كنند، پشت گردانيده [و مي‌گريزند]، و بعد از آن ياري داده نمي‌شوند

لَأَنتُمۡ أَشَدُّ رَهۡبَةٗ فِي صُدُورِهِم مِّنَ ٱللَّهِۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ قَوۡمٞ لَّا يَفۡقَهُونَ

[اي مؤمنان!] به يقين ترس شما در دل آنها، بيش از ترس شان از الله است، زيرا آنان قومي هستند كه نمي‌فهمند

لَا يُقَٰتِلُونَكُمۡ جَمِيعًا إِلَّا فِي قُرٗى مُّحَصَّنَةٍ أَوۡ مِن وَرَآءِ جُدُرِۭۚ بَأۡسُهُم بَيۡنَهُمۡ شَدِيدٞۚ تَحۡسَبُهُمۡ جَمِيعٗا وَقُلُوبُهُمۡ شَتَّىٰۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ قَوۡمٞ لَّا يَعۡقِلُونَ

آنها [يهود] به صورت دستجمعي با شما جز در دِژهاي محكم، و يا از پشت ديوارها نمي‌جنگند، نزاع شان در بين خود شان شديد است، ايشان را با هم [و متحد] مي‌پنداري، ولي دلهاي شان مختلف است، اين به سبب آن است كه آنها مردمي هستند كه انديشه نمي‌كنند

كَمَثَلِ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡ قَرِيبٗاۖ ذَاقُواْ وَبَالَ أَمۡرِهِمۡ وَلَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ

[واقعة آنان] مانند واقعة كساني است كه اندك زماني پيش از آنان بودند، كه سزاي كار بد خود را چشيدند، و براي آنان عذاب دردناكي است

كَمَثَلِ ٱلشَّيۡطَٰنِ إِذۡ قَالَ لِلۡإِنسَٰنِ ٱكۡفُرۡ فَلَمَّا كَفَرَ قَالَ إِنِّي بَرِيٓءٞ مِّنكَ إِنِّيٓ أَخَافُ ٱللَّهَ رَبَّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

مانند داستان شيطان، هنگامي كه به انسان گفت: كافر شو، و چون كفر ورزيد، گفت: من از تو بيزارم، من از الله كه پروردگار جهانيان است، مي‌ترسم

فَكَانَ عَٰقِبَتَهُمَآ أَنَّهُمَا فِي ٱلنَّارِ خَٰلِدَيۡنِ فِيهَاۚ وَذَٰلِكَ جَزَـٰٓؤُاْ ٱلظَّـٰلِمِينَ

پس سر انجام [كار] هر دوي آنان [كه شيطان و كافر باشد] اين شد كه هر دوي آنان به طور هميشه در آتش جهنم مي‌باشند، و اين جزاي ستمكاران است

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَلۡتَنظُرۡ نَفۡسٞ مَّا قَدَّمَتۡ لِغَدٖۖ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَۚ إِنَّ ٱللَّهَ خَبِيرُۢ بِمَا تَعۡمَلُونَ

اي كساني كه ايمان آورده ايد! از الله بترسيد، و بايد هر كس بنگرد كه براي فردا [كه روز آخرت باشد] چه پيش فرستاده است، و از الله بترسيد، به يقين الله به آنچه مي‌كنيد، آگاه است

وَلَا تَكُونُواْ كَٱلَّذِينَ نَسُواْ ٱللَّهَ فَأَنسَىٰهُمۡ أَنفُسَهُمۡۚ أُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡفَٰسِقُونَ

و مانند كساني نباشيد كه الله را فراموش كردند، و خدا هم خود شان را از ياد خود شان برد، اينها همان فاسقانند

لَا يَسۡتَوِيٓ أَصۡحَٰبُ ٱلنَّارِ وَأَصۡحَٰبُ ٱلۡجَنَّةِۚ أَصۡحَٰبُ ٱلۡجَنَّةِ هُمُ ٱلۡفَآئِزُونَ

اهل دوزخ و اهل بهشت با هم برابر نمي‌باشند، اهل بهشت رستگارانند

لَوۡ أَنزَلۡنَا هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانَ عَلَىٰ جَبَلٖ لَّرَأَيۡتَهُۥ خَٰشِعٗا مُّتَصَدِّعٗا مِّنۡ خَشۡيَةِ ٱللَّهِۚ وَتِلۡكَ ٱلۡأَمۡثَٰلُ نَضۡرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمۡ يَتَفَكَّرُونَ

اگر اين قرآن را بر كوهي نازل مي‌كرديم، مي‌ديدي كه آن كوه خاشعانه پاره پاره مي‌شود، و اين مثالها را براي مردم بيان مي‌داريم، تا باشد كه تفكر نمايند

هُوَ ٱللَّهُ ٱلَّذِي لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ عَٰلِمُ ٱلۡغَيۡبِ وَٱلشَّهَٰدَةِۖ هُوَ ٱلرَّحۡمَٰنُ ٱلرَّحِيمُ

او است معبودي كه غير از او معبود ديگري نيست، داناي غيب و آشكار بوده، و بخشايندة مهربان است

هُوَ ٱللَّهُ ٱلَّذِي لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ٱلۡمَلِكُ ٱلۡقُدُّوسُ ٱلسَّلَٰمُ ٱلۡمُؤۡمِنُ ٱلۡمُهَيۡمِنُ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡجَبَّارُ ٱلۡمُتَكَبِّرُۚ سُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ عَمَّا يُشۡرِكُونَ

او معبودي است كه غير از او معبود ديگري نيست، پادشاه [حقيقي]، مُنَزَّه، ايمني بخش، مسلط بر همه چيز، پيروزمند، داراي جبروت، بالاتر و برتر از همگان است، و از هر چيزي كه براي او شريك قرار مي‌دهند، منزه است

هُوَ ٱللَّهُ ٱلۡخَٰلِقُ ٱلۡبَارِئُ ٱلۡمُصَوِّرُۖ لَهُ ٱلۡأَسۡمَآءُ ٱلۡحُسۡنَىٰۚ يُسَبِّحُ لَهُۥ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ وَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ

او است الهى كه آفرينندة جهان، نو آفرين، [و] صورت گر هستي است، براي او نيكوترين نامها است، آنچه كه در آسمانها و زمين است، تسبيح او را مي‌گويند، و او پيروزمند با حكمت است