يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَوۡفُواْ بِٱلۡعُقُودِۚ أُحِلَّتۡ لَكُم بَهِيمَةُ ٱلۡأَنۡعَٰمِ إِلَّا مَا يُتۡلَىٰ عَلَيۡكُمۡ غَيۡرَ مُحِلِّي ٱلصَّيۡدِ وَأَنتُمۡ حُرُمٌۗ إِنَّ ٱللَّهَ يَحۡكُمُ مَا يُرِيدُ

اي كساني كه ايمان آورده ‌ايد! به عهدها و پيمانهاي وفاء كنيد، [گوشت] چهار پايان به جز آنچه كه حكمش بر شما خوانده مي‌شود، براي شما حلال گردانيده شده است، بدون آنكه در حال احرام شكار را حلال بشماريد، همانا الله هر چه را اراده كند، حكم مي‌كند

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تُحِلُّواْ شَعَـٰٓئِرَ ٱللَّهِ وَلَا ٱلشَّهۡرَ ٱلۡحَرَامَ وَلَا ٱلۡهَدۡيَ وَلَا ٱلۡقَلَـٰٓئِدَ وَلَآ ءَآمِّينَ ٱلۡبَيۡتَ ٱلۡحَرَامَ يَبۡتَغُونَ فَضۡلٗا مِّن رَّبِّهِمۡ وَرِضۡوَٰنٗاۚ وَإِذَا حَلَلۡتُمۡ فَٱصۡطَادُواْۚ وَلَا يَجۡرِمَنَّكُمۡ شَنَـَٔانُ قَوۡمٍ أَن صَدُّوكُمۡ عَنِ ٱلۡمَسۡجِدِ ٱلۡحَرَامِ أَن تَعۡتَدُواْۘ وَتَعَاوَنُواْ عَلَى ٱلۡبِرِّ وَٱلتَّقۡوَىٰۖ وَلَا تَعَاوَنُواْ عَلَى ٱلۡإِثۡمِ وَٱلۡعُدۡوَٰنِۚ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَۖ إِنَّ ٱللَّهَ شَدِيدُ ٱلۡعِقَابِ

اي كساني كه ايمان آورده‌ ايد! حرمت شعائر الله را [نگه داريد، و حرام آن را] حلال نشماريد، و [هم چنين حلال نشماريد] ماه حرام را، و و نه قربانی‌های بی‌نشان، و نه قربانی‌های نشان‌دار را، و نه قاصدان بيت [الله] الحرام را كه به طلب فضل و رضاي پروردگار خود هستند، و چون از احرام بيرون آمديد، شكار كنيد، و دشمني گروهي كه شما را از مسجد الحرام باز داشتند، به تجاوز وادار نكند، و به كار نيك و پرهيزگاري با يكديگر همكاري كنيد، و بر گناه و تجاوز، با يكديگر همكاري نكنيد، و از الله بترسيد كه الله سخت كيفر است

حُرِّمَتۡ عَلَيۡكُمُ ٱلۡمَيۡتَةُ وَٱلدَّمُ وَلَحۡمُ ٱلۡخِنزِيرِ وَمَآ أُهِلَّ لِغَيۡرِ ٱللَّهِ بِهِۦ وَٱلۡمُنۡخَنِقَةُ وَٱلۡمَوۡقُوذَةُ وَٱلۡمُتَرَدِّيَةُ وَٱلنَّطِيحَةُ وَمَآ أَكَلَ ٱلسَّبُعُ إِلَّا مَا ذَكَّيۡتُمۡ وَمَا ذُبِحَ عَلَى ٱلنُّصُبِ وَأَن تَسۡتَقۡسِمُواْ بِٱلۡأَزۡلَٰمِۚ ذَٰلِكُمۡ فِسۡقٌۗ ٱلۡيَوۡمَ يَئِسَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِن دِينِكُمۡ فَلَا تَخۡشَوۡهُمۡ وَٱخۡشَوۡنِۚ ٱلۡيَوۡمَ أَكۡمَلۡتُ لَكُمۡ دِينَكُمۡ وَأَتۡمَمۡتُ عَلَيۡكُمۡ نِعۡمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ ٱلۡإِسۡلَٰمَ دِينٗاۚ فَمَنِ ٱضۡطُرَّ فِي مَخۡمَصَةٍ غَيۡرَ مُتَجَانِفٖ لِّإِثۡمٖ فَإِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ

بر شما [اين چيز ها] حرام گردانيده شده است: [گوشت] مرده، و خون، و گوشت خوك، و آن حيواني كه هنگام سر بريدن نام غير الله بر آن برده مي‌شود، و حيوان خفه شده، و حيواني كه مضروب گرديده [و بميرد]، و [حيواني كه از بلندي] پرت گرديده [و بميرد] و [حيواني كه به اثر] شاخ زدن [حيوان ديگري بميرد]، و [حيواني كه از آن] درندگان خورده باشند، مگر آنكه ذبح آن را دريابيد، و آنچه كه براي بتها ذبح شده باشد، و اينكه [چيزي را] به تيرهاي قمار تقسيم كنيد، [خوردن] از اينها[1]، سرپيچي از فرمان الهي است، امروز كساني كه كافر شدند، از دين شما نااميد گشتند، پس از آنها نترسيد، و از من بترسيد، امروز دين شما را براي شما كامل كردم، و نعمت خود را بر شما تمام نمودم، و اسلام را براي شما دين قرار دادم، پس كسي كه [از گرسنگي] در حالت مخمصه قرار مي‌گيرد، بدون آنكه مايل به گناه باشد[2]، و به يقين الله آمرزندة مهربان است

يَسۡـَٔلُونَكَ مَاذَآ أُحِلَّ لَهُمۡۖ قُلۡ أُحِلَّ لَكُمُ ٱلطَّيِّبَٰتُ وَمَا عَلَّمۡتُم مِّنَ ٱلۡجَوَارِحِ مُكَلِّبِينَ تُعَلِّمُونَهُنَّ مِمَّا عَلَّمَكُمُ ٱللَّهُۖ فَكُلُواْ مِمَّآ أَمۡسَكۡنَ عَلَيۡكُمۡ وَٱذۡكُرُواْ ٱسۡمَ ٱللَّهِ عَلَيۡهِۖ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَۚ إِنَّ ٱللَّهَ سَرِيعُ ٱلۡحِسَابِ

از تو مي‌پرسند: چه چيز براي شان حلال شده است؟ بگو! چيزهاي پاكيزه براي شما حلال شده است، و آنچه كه حيوانات شكاري كه آنها را مطابق تعليم الله تعليم داده‌ ايد، [براي شما شكار كرده ‌اند]، پس از چيزي كه براي شما مي‌گيرند، بخوريد، و نام الله را بر آن ياد كنيد[1]، و از الله بترسيد، كه به يقين الله سريع الحساب است

ٱلۡيَوۡمَ أُحِلَّ لَكُمُ ٱلطَّيِّبَٰتُۖ وَطَعَامُ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ حِلّٞ لَّكُمۡ وَطَعَامُكُمۡ حِلّٞ لَّهُمۡۖ وَٱلۡمُحۡصَنَٰتُ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنَٰتِ وَٱلۡمُحۡصَنَٰتُ مِنَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ مِن قَبۡلِكُمۡ إِذَآ ءَاتَيۡتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ مُحۡصِنِينَ غَيۡرَ مُسَٰفِحِينَ وَلَا مُتَّخِذِيٓ أَخۡدَانٖۗ وَمَن يَكۡفُرۡ بِٱلۡإِيمَٰنِ فَقَدۡ حَبِطَ عَمَلُهُۥ وَهُوَ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ مِنَ ٱلۡخَٰسِرِينَ

امروز چيزهاي پاكيزه براي شما حلال گردانيده شد، و طعام كساني كه براي آنها كتاب داده شده است، براي شما حلال است، و طعام شما براي آنها حلال است، و براي شما حلال است از دواج با زنان پاكدامن از مؤمنان، و [با زنان] پاكدامن از آناني كه پيش از شما براي آنان كتاب داده شده است، [يهود و نصاري] در صورتي كه مهر شان را بدهيد، و پاكدامن باشيد، نه زنا كار، و نه گرفتن رفيق [پنهاني]، و كسي كه به ايمان كفر بورزد، به راستي كه عملش باطل گرديده است و او در آخرت از زيانكاران است

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِذَا قُمۡتُمۡ إِلَى ٱلصَّلَوٰةِ فَٱغۡسِلُواْ وُجُوهَكُمۡ وَأَيۡدِيَكُمۡ إِلَى ٱلۡمَرَافِقِ وَٱمۡسَحُواْ بِرُءُوسِكُمۡ وَأَرۡجُلَكُمۡ إِلَى ٱلۡكَعۡبَيۡنِۚ وَإِن كُنتُمۡ جُنُبٗا فَٱطَّهَّرُواْۚ وَإِن كُنتُم مَّرۡضَىٰٓ أَوۡ عَلَىٰ سَفَرٍ أَوۡ جَآءَ أَحَدٞ مِّنكُم مِّنَ ٱلۡغَآئِطِ أَوۡ لَٰمَسۡتُمُ ٱلنِّسَآءَ فَلَمۡ تَجِدُواْ مَآءٗ فَتَيَمَّمُواْ صَعِيدٗا طَيِّبٗا فَٱمۡسَحُواْ بِوُجُوهِكُمۡ وَأَيۡدِيكُم مِّنۡهُۚ مَا يُرِيدُ ٱللَّهُ لِيَجۡعَلَ عَلَيۡكُم مِّنۡ حَرَجٖ وَلَٰكِن يُرِيدُ لِيُطَهِّرَكُمۡ وَلِيُتِمَّ نِعۡمَتَهُۥ عَلَيۡكُمۡ لَعَلَّكُمۡ تَشۡكُرُونَ

اي كساني كه ايمان آورده‌ ايد! چون به سوي نماز برخاستيد، روي‌هاي خود را، و دستهاي خود را تا آرنجها بشوييد، و به سرهاي خود مسح كنيد، و پاهاي خود را تا قوزكها [بشوييد]، و اگر جُنب بوديد، خود را خوب پاك سازيد، [غسل كنيد] و اگر مريض، و يا در سفر بوديد، و يا كسي از شما از قضاي حاجت آمد، و يا با زنان نزديكي كرديد، و آبي را نيافتيد، با خاك پاك تيمم كنيد، و از آن [خاك پاك] به روي‌ها و دستهاي خود مسح كنيد، الله نمي‌خواهد شما را در مشقت بيندازد، و ليكن مي‌خواهد شما را پاك سازد، و نعمت خود را بر شما تمام كند، تا شايد شكرگزار باشيد

وَٱذۡكُرُواْ نِعۡمَةَ ٱللَّهِ عَلَيۡكُمۡ وَمِيثَٰقَهُ ٱلَّذِي وَاثَقَكُم بِهِۦٓ إِذۡ قُلۡتُمۡ سَمِعۡنَا وَأَطَعۡنَاۖ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَۚ إِنَّ ٱللَّهَ عَلِيمُۢ بِذَاتِ ٱلصُّدُورِ

و نعمت الله را بر خود تان به ياد آوريد، و [به ياد آوريد] پيماني را كه با شما بست كه گفتيد: شنيديم و اطاعت كرديم، و از الله بترسيد، كه به يقين الله به راز دلها آگاه است

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ كُونُواْ قَوَّـٰمِينَ لِلَّهِ شُهَدَآءَ بِٱلۡقِسۡطِۖ وَلَا يَجۡرِمَنَّكُمۡ شَنَـَٔانُ قَوۡمٍ عَلَىٰٓ أَلَّا تَعۡدِلُواْۚ ٱعۡدِلُواْ هُوَ أَقۡرَبُ لِلتَّقۡوَىٰۖ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَۚ إِنَّ ٱللَّهَ خَبِيرُۢ بِمَا تَعۡمَلُونَ

اي كساني كه ايمان آورده‌ ايد، در [راه رضاي] الله قيام كنيد، و به عدالت شهادت بدهيد، و دشمني با گروهي، شما را وادار به آن نكند كه عدالت را مراعات نكنيد، عدالت كنيد، كه [عدالت] به تقوي نزديكتر است، و از الله بترسيد كه به يقين الله به آنچه مي‌كنيد آگاه است

وَعَدَ ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ لَهُم مَّغۡفِرَةٞ وَأَجۡرٌ عَظِيمٞ

الله به كساني كه ايمان آورده ‌اند، و كارهاي شايستة انجام داده ‌اند، وعدة آمرزش و مزد بزرگي داده است

وَٱلَّذِينَ كَفَرُواْ وَكَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَآ أُوْلَـٰٓئِكَ أَصۡحَٰبُ ٱلۡجَحِيمِ

و كساني كه كافر شدند، و آيات ما را تكذيب نمودند، آنها از اهل دوزخ اند

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱذۡكُرُواْ نِعۡمَتَ ٱللَّهِ عَلَيۡكُمۡ إِذۡ هَمَّ قَوۡمٌ أَن يَبۡسُطُوٓاْ إِلَيۡكُمۡ أَيۡدِيَهُمۡ فَكَفَّ أَيۡدِيَهُمۡ عَنكُمۡۖ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَۚ وَعَلَى ٱللَّهِ فَلۡيَتَوَكَّلِ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ

اي كساني كه ايمان آورده‌ايد! نعمتي را كه الله براي شما ارزاني داشته است به ياد آوريد، آنگاه كه گروهي قصد كردند تا به سوي شما دست درازي كنند، و او دست آنها را از شما باز داشت، و از الله بترسيد، و مؤمنان بايد تنها بر الله توكل كنند

۞وَلَقَدۡ أَخَذَ ٱللَّهُ مِيثَٰقَ بَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ وَبَعَثۡنَا مِنۡهُمُ ٱثۡنَيۡ عَشَرَ نَقِيبٗاۖ وَقَالَ ٱللَّهُ إِنِّي مَعَكُمۡۖ لَئِنۡ أَقَمۡتُمُ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتَيۡتُمُ ٱلزَّكَوٰةَ وَءَامَنتُم بِرُسُلِي وَعَزَّرۡتُمُوهُمۡ وَأَقۡرَضۡتُمُ ٱللَّهَ قَرۡضًا حَسَنٗا لَّأُكَفِّرَنَّ عَنكُمۡ سَيِّـَٔاتِكُمۡ وَلَأُدۡخِلَنَّكُمۡ جَنَّـٰتٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُۚ فَمَن كَفَرَ بَعۡدَ ذَٰلِكَ مِنكُمۡ فَقَدۡ ضَلَّ سَوَآءَ ٱلسَّبِيلِ

و به تحقيق الله از بني اسرائيل پيمان گرفت، و دوازده نماينده از آنها بر انگيختيم، و الله [به آنان] گفت: من با شما هستم، اگر نماز را برپا داريد، و زكات را اداء نماييد، و به پيامبران من ايمان بياوريد، و آنها را ياري دهيد، و به الله قرض الحسنه بدهيد، [در اين صورت] هرآينه گناهان تان را از شما مي‌زدايم، و شما را به باغهايي وارد مي‌كنم، كه از پايين آنها نهرها جاري است، و كسي كه بعد از اين از شما كافر شود، به يقين كه راه راست را گم كرده است

فَبِمَا نَقۡضِهِم مِّيثَٰقَهُمۡ لَعَنَّـٰهُمۡ وَجَعَلۡنَا قُلُوبَهُمۡ قَٰسِيَةٗۖ يُحَرِّفُونَ ٱلۡكَلِمَ عَن مَّوَاضِعِهِۦ وَنَسُواْ حَظّٗا مِّمَّا ذُكِّرُواْ بِهِۦۚ وَلَا تَزَالُ تَطَّلِعُ عَلَىٰ خَآئِنَةٖ مِّنۡهُمۡ إِلَّا قَلِيلٗا مِّنۡهُمۡۖ فَٱعۡفُ عَنۡهُمۡ وَٱصۡفَحۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ يُحِبُّ ٱلۡمُحۡسِنِينَ

به سبب پيمان شكني شان [بني اسرائيل] آنها را لعنت كرديم، و دلهاي شان را سخت گردانيديم، [اينها كساني اند كه] كلمات الله را از معني و موضع معينش تحريف مي‌كنند، و قسمتي از آنچه را كه به آن پند داده شده بودند، فراموش كردند، و [اى پيامبر!] تو همواره بر خيانت [ديگري] از آنان آگاه مي‌شوي، مگر عدة اندكي از آنان، پس آنها را ببخش، و [از تقصير] آنها درگذر، همانا الله نيكوكاران را دوست مي‌دارد

وَمِنَ ٱلَّذِينَ قَالُوٓاْ إِنَّا نَصَٰرَىٰٓ أَخَذۡنَا مِيثَٰقَهُمۡ فَنَسُواْ حَظّٗا مِّمَّا ذُكِّرُواْ بِهِۦ فَأَغۡرَيۡنَا بَيۡنَهُمُ ٱلۡعَدَاوَةَ وَٱلۡبَغۡضَآءَ إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِۚ وَسَوۡفَ يُنَبِّئُهُمُ ٱللَّهُ بِمَا كَانُواْ يَصۡنَعُونَ

و از كساني كه گفتند ما نصاري هستيم، پيمان شان را گرفتيم، [ولي] آنها قسمتي از آنچه را كه به آن پند داده شده بودند، فراموش كردند، و ما تا روز قيامت در بين آنها دشمني و كينه اندوزي افكنديم، و به زودي الله آنها را به آنچه كه مي‌كردند، آگاه مي‌سازد

يَـٰٓأَهۡلَ ٱلۡكِتَٰبِ قَدۡ جَآءَكُمۡ رَسُولُنَا يُبَيِّنُ لَكُمۡ كَثِيرٗا مِّمَّا كُنتُمۡ تُخۡفُونَ مِنَ ٱلۡكِتَٰبِ وَيَعۡفُواْ عَن كَثِيرٖۚ قَدۡ جَآءَكُم مِّنَ ٱللَّهِ نُورٞ وَكِتَٰبٞ مُّبِينٞ

اي اهل كتاب! به تحقيق پيامبر ما [محمد ] براي شما آمد تا بسياري از چيزهايی را كه از كتاب پنهان مي‌كرديد، براي شما بيان نمايد، و از چيز هاي بسياري درمي‌گذرد، به تحقيق كه از طرف الله براي شما نور و كتاب آشكاري آمد

يَهۡدِي بِهِ ٱللَّهُ مَنِ ٱتَّبَعَ رِضۡوَٰنَهُۥ سُبُلَ ٱلسَّلَٰمِ وَيُخۡرِجُهُم مِّنَ ٱلظُّلُمَٰتِ إِلَى ٱلنُّورِ بِإِذۡنِهِۦ وَيَهۡدِيهِمۡ إِلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ

الله به وسيلة آن، كساني را كه از رضاي او پيروي كنند، به راه‌هاي سلامتي رهنمايي مي‌كند، و آنها را به توفيق خود از تاريكيها، به سوي روشني مي‌برد، و به راه راست هدايت مي‌نمايد

لَّقَدۡ كَفَرَ ٱلَّذِينَ قَالُوٓاْ إِنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلۡمَسِيحُ ٱبۡنُ مَرۡيَمَۚ قُلۡ فَمَن يَمۡلِكُ مِنَ ٱللَّهِ شَيۡـًٔا إِنۡ أَرَادَ أَن يُهۡلِكَ ٱلۡمَسِيحَ ٱبۡنَ مَرۡيَمَ وَأُمَّهُۥ وَمَن فِي ٱلۡأَرۡضِ جَمِيعٗاۗ وَلِلَّهِ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَاۚ يَخۡلُقُ مَا يَشَآءُۚ وَٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ

كساني كه گفتند: الله همان مسيح بن مريم است، به يقين كه كافر شدند، [اي پيامبر!] بگو! اگر خدا بخواهد كه مسيح بن مريم، و مادرش و همة كساني را كه در زمين قرار دارند، به هلاكت برساند، چه كسي مي‌تواند [مانع آن] در برابر الله شود، و فرمانروايي آسمانها و زمين و آنچه كه در بين اين دو [ آسمانها و زمين] است، از آنِ الله است، آنچه را كه بخواهد خلق مي‌كند، و الله بر هر چيزي قادر است

وَقَالَتِ ٱلۡيَهُودُ وَٱلنَّصَٰرَىٰ نَحۡنُ أَبۡنَـٰٓؤُاْ ٱللَّهِ وَأَحِبَّـٰٓؤُهُۥۚ قُلۡ فَلِمَ يُعَذِّبُكُم بِذُنُوبِكُمۖ بَلۡ أَنتُم بَشَرٞ مِّمَّنۡ خَلَقَۚ يَغۡفِرُ لِمَن يَشَآءُ وَيُعَذِّبُ مَن يَشَآءُۚ وَلِلَّهِ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَاۖ وَإِلَيۡهِ ٱلۡمَصِيرُ

و يهود و نصاري گفتند: ما فرزندان الله و دوستان او هستيم، [اى پيامبر!] بگو! پس چرا شما را در برابر گناهان شما عذاب مي‌كند، بلكه شما هم بشري از جملة كاني هستيد كه خلق كرده است، براي كسي كه بخواهد مي‌آمرزد، و كسي را كه بخواهد عذاب مي‌كند، و فرمانروايي آسمانها و زمين از آنِ الله است[1]، و بازگشت به سوي او مي‌باشد

يَـٰٓأَهۡلَ ٱلۡكِتَٰبِ قَدۡ جَآءَكُمۡ رَسُولُنَا يُبَيِّنُ لَكُمۡ عَلَىٰ فَتۡرَةٖ مِّنَ ٱلرُّسُلِ أَن تَقُولُواْ مَا جَآءَنَا مِنۢ بَشِيرٖ وَلَا نَذِيرٖۖ فَقَدۡ جَآءَكُم بَشِيرٞ وَنَذِيرٞۗ وَٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ

اي اهل كتاب! پيامبر ما [بعد از انقطاع وحي] و وقتي كه فترت پيامبران بود به سوي شما آمد، تا [وحي الهي را] براي شما بيان كند، تا نگوييد كه بشارت دهنده و بيم دهندة براي ما نيامده است، [و اكنون] به يقين كه براي شما بشارت دهنده و بيم دهندة آمده است، و الله بر هر چيزي قادر است

وَإِذۡ قَالَ مُوسَىٰ لِقَوۡمِهِۦ يَٰقَوۡمِ ٱذۡكُرُواْ نِعۡمَةَ ٱللَّهِ عَلَيۡكُمۡ إِذۡ جَعَلَ فِيكُمۡ أَنۢبِيَآءَ وَجَعَلَكُم مُّلُوكٗا وَءَاتَىٰكُم مَّا لَمۡ يُؤۡتِ أَحَدٗا مِّنَ ٱلۡعَٰلَمِينَ

آن زماني را به ياد آوريد كه موسي به قوم خود گفت: اي قوم من! نعمت الله را بر خود به ياد آوريد، آنگاه كه پيامبراني را در بين شما فرستاد، و شما را پادشاهان گردانيد، و به شما چيزهايی داد، كه به هيچ يك از جهانيان نداده بود

يَٰقَوۡمِ ٱدۡخُلُواْ ٱلۡأَرۡضَ ٱلۡمُقَدَّسَةَ ٱلَّتِي كَتَبَ ٱللَّهُ لَكُمۡ وَلَا تَرۡتَدُّواْ عَلَىٰٓ أَدۡبَارِكُمۡ فَتَنقَلِبُواْ خَٰسِرِينَ

اي قوم من! به سرزمين مقدسي كه الله [داخل شدن به آن را] براي شما مقرر داشته است، داخل شويد، و به عقب بر نگرديد كه زيانكار مي‌شويد

قَالُواْ يَٰمُوسَىٰٓ إِنَّ فِيهَا قَوۡمٗا جَبَّارِينَ وَإِنَّا لَن نَّدۡخُلَهَا حَتَّىٰ يَخۡرُجُواْ مِنۡهَا فَإِن يَخۡرُجُواْ مِنۡهَا فَإِنَّا دَٰخِلُونَ

گفتند: اي موسي! در آنجا مردم زورمندي هستند، و تا آنها از آنجا بيرون نشوند، ما هرگز به آنجا وارد نمي‌شويم، و اگر آنها از آنجا بيرون شدند، ما [به آنجا] وارد خواهيم شد

قَالَ رَجُلَانِ مِنَ ٱلَّذِينَ يَخَافُونَ أَنۡعَمَ ٱللَّهُ عَلَيۡهِمَا ٱدۡخُلُواْ عَلَيۡهِمُ ٱلۡبَابَ فَإِذَا دَخَلۡتُمُوهُ فَإِنَّكُمۡ غَٰلِبُونَۚ وَعَلَى ٱللَّهِ فَتَوَكَّلُوٓاْ إِن كُنتُم مُّؤۡمِنِينَ

دو مرد از كساني كه [از الله] مي‌ترسيدند، و الله برآنان نعمت ارزاني داشته بود، گفتند: بر آنان از راه دروازه داخل شويد، و چون به شهر وارد شديد، پيروز مي‌شويد، و اگر مؤمن هستيد، پس [بايد] بر الله توكل كنيد

قَالُواْ يَٰمُوسَىٰٓ إِنَّا لَن نَّدۡخُلَهَآ أَبَدٗا مَّا دَامُواْ فِيهَا فَٱذۡهَبۡ أَنتَ وَرَبُّكَ فَقَٰتِلَآ إِنَّا هَٰهُنَا قَٰعِدُونَ

گفتند: اي موسي! تا وقتي كه آنها در آنجا باشند، ما ابدا به آنجا داخل نمي‌شويم، پس تو و پروردگارت برويد و [با آنان] جنگ كنيد، و ما در اينجا نشسته‌ا يم

قَالَ رَبِّ إِنِّي لَآ أَمۡلِكُ إِلَّا نَفۡسِي وَأَخِيۖ فَٱفۡرُقۡ بَيۡنَنَا وَبَيۡنَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡفَٰسِقِينَ

[موسي] گفت: پروردگارا! من جز اختيار خود، و [اختيار] برادر خود را ندارم، پس بين ما و بين اين قوم فاسق جدايي بينداز

قَالَ فَإِنَّهَا مُحَرَّمَةٌ عَلَيۡهِمۡۛ أَرۡبَعِينَ سَنَةٗۛ يَتِيهُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِۚ فَلَا تَأۡسَ عَلَى ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡفَٰسِقِينَ

[الله] فرمود: [ورود] به آن [سرزمين مقدس] چهل سال بر آنها حرام شد، و پيوسته در زمين سرگردان خواهند بود، پس تو بر اين گروه فاسق غمگين مباش

۞وَٱتۡلُ عَلَيۡهِمۡ نَبَأَ ٱبۡنَيۡ ءَادَمَ بِٱلۡحَقِّ إِذۡ قَرَّبَا قُرۡبَانٗا فَتُقُبِّلَ مِنۡ أَحَدِهِمَا وَلَمۡ يُتَقَبَّلۡ مِنَ ٱلۡأٓخَرِ قَالَ لَأَقۡتُلَنَّكَۖ قَالَ إِنَّمَا يَتَقَبَّلُ ٱللَّهُ مِنَ ٱلۡمُتَّقِينَ

داستان دو فرزند آدم را بر آنان به درستي بخوان، آنگاه كه [هر كدام] قربانيی را تقديم كردند، و از يكي از آنها پذيرفته شد، و از ديگري پذيرفته نشد، آنكه قرباني اش قبول نشده بود، گفت: تو را خواهم كشت، آنكه قرباني اش قبول شده بود گفت: جز اين نيست كه الله از پرهیزگاران قبول مي‌كند

لَئِنۢ بَسَطتَ إِلَيَّ يَدَكَ لِتَقۡتُلَنِي مَآ أَنَا۠ بِبَاسِطٖ يَدِيَ إِلَيۡكَ لِأَقۡتُلَكَۖ إِنِّيٓ أَخَافُ ٱللَّهَ رَبَّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

اگر دست خود را به سوي من دراز كني كه مرا بكشي، من دست خود را به سوي تو دراز نمي‌كنم تا تو را بكشم؛ زيرا من از الله كه پروردگار عالميان است مي‌ترسم

إِنِّيٓ أُرِيدُ أَن تَبُوٓأَ بِإِثۡمِي وَإِثۡمِكَ فَتَكُونَ مِنۡ أَصۡحَٰبِ ٱلنَّارِۚ وَذَٰلِكَ جَزَـٰٓؤُاْ ٱلظَّـٰلِمِينَ

من مي‌خواهم كه تو با گناه من، و با گناه خود به سوي او[الله] بازگردي، تا از دوزخيان باشي، و اين جزاي ستمكاران است

فَطَوَّعَتۡ لَهُۥ نَفۡسُهُۥ قَتۡلَ أَخِيهِ فَقَتَلَهُۥ فَأَصۡبَحَ مِنَ ٱلۡخَٰسِرِينَ

نَفْسِ [اماره] او، كشتن برادرش را برايش بياراست، و او برادر خود را كشت، و از زيانكاران شد