الٓمٓ

الف، لام، ميم

تَنزِيلُ ٱلۡكِتَٰبِ لَا رَيۡبَ فِيهِ مِن رَّبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

نزول اين كتابي [قرآن مجيد] كه در آن هيچ شكي نيست، از طرف پروردگار جهانيان است

أَمۡ يَقُولُونَ ٱفۡتَرَىٰهُۚ بَلۡ هُوَ ٱلۡحَقُّ مِن رَّبِّكَ لِتُنذِرَ قَوۡمٗا مَّآ أَتَىٰهُم مِّن نَّذِيرٖ مِّن قَبۡلِكَ لَعَلَّهُمۡ يَهۡتَدُونَ

آيا مي‌گويند: [محمد ] اين [قرآن] را افتراء كرده است؟ بلكه [حقيقت اين است كه] اين [قرآن] حق بوده، و از طرف پروردگار تو است، تا گروهي را بيم بدهي كه پيش از تو براي آنان بيم دهندة نيامده بود، تا باشد كه هدايت شوند

ٱللَّهُ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَمَا بَيۡنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٖ ثُمَّ ٱسۡتَوَىٰ عَلَى ٱلۡعَرۡشِۖ مَا لَكُم مِّن دُونِهِۦ مِن وَلِيّٖ وَلَا شَفِيعٍۚ أَفَلَا تَتَذَكَّرُونَ

الله آن ذاتي است كه آسمانها و زمين، و آنچه را كه در بين آن دو [آسمانها و زمين] است، در شش روز آفريده نمود، بعد از آن بر عرش استواء يافت، براي شما جز او كارساز، و شفيعي نيست، آيا به خود نمي‌آييد

يُدَبِّرُ ٱلۡأَمۡرَ مِنَ ٱلسَّمَآءِ إِلَى ٱلۡأَرۡضِ ثُمَّ يَعۡرُجُ إِلَيۡهِ فِي يَوۡمٖ كَانَ مِقۡدَارُهُۥٓ أَلۡفَ سَنَةٖ مِّمَّا تَعُدُّونَ

[و الله] كار ها را از آسمان تا به زمين تدبير مي‌نمايد، بعد از آن در روزي كه به اندازة هزار سال، از سالهايي است كه شما حساب مي‌كنيد، [كه روز قيامت باشد] به سوي او بالا مي‌رود

ذَٰلِكَ عَٰلِمُ ٱلۡغَيۡبِ وَٱلشَّهَٰدَةِ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

اين است وصف الهى كه به [چيز هاي] پنهان و آشكارا دانا است، و پيروزمند مهربان است

ٱلَّذِيٓ أَحۡسَنَ كُلَّ شَيۡءٍ خَلَقَهُۥۖ وَبَدَأَ خَلۡقَ ٱلۡإِنسَٰنِ مِن طِينٖ

آن [الهى] كه هر چيزي را به نيكوترين و جهي آفريده نمود، و آفرينش انسان را از گِل شروع كرد

ثُمَّ جَعَلَ نَسۡلَهُۥ مِن سُلَٰلَةٖ مِّن مَّآءٖ مَّهِينٖ

بعد از آن، نسل او را از عصارة آب ناچيزي به وجود آورد

ثُمَّ سَوَّىٰهُ وَنَفَخَ فِيهِ مِن رُّوحِهِۦۖ وَجَعَلَ لَكُمُ ٱلسَّمۡعَ وَٱلۡأَبۡصَٰرَ وَٱلۡأَفۡـِٔدَةَۚ قَلِيلٗا مَّا تَشۡكُرُونَ

بعد از آن، اندام او را متوازن ساخت، و از روح خود در او دميد، و براي شما، گوش و چشم‌ها، و دلها آفريد، ولي شما كمتر شكرگزاري مي‌كنيد

وَقَالُوٓاْ أَءِذَا ضَلَلۡنَا فِي ٱلۡأَرۡضِ أَءِنَّا لَفِي خَلۡقٖ جَدِيدِۭۚ بَلۡ هُم بِلِقَآءِ رَبِّهِمۡ كَٰفِرُونَ

و[مشركان] گفتند: آيا زماني كه در زمين ناپديد شويم، آيا از نو آفريده خواهيم شد؟ بلكه آنان ديدار پروردگار شان را انكار مي‌كنند

۞قُلۡ يَتَوَفَّىٰكُم مَّلَكُ ٱلۡمَوۡتِ ٱلَّذِي وُكِّلَ بِكُمۡ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّكُمۡ تُرۡجَعُونَ

[اي پيامبر!] بگو: فرشتة مرگي كه بر شما گماشته شده است، جان شما را مي‌گيرد، بعد از آن به سوي پروردگار تان بازگردانده مي‌شويد

وَلَوۡ تَرَىٰٓ إِذِ ٱلۡمُجۡرِمُونَ نَاكِسُواْ رُءُوسِهِمۡ عِندَ رَبِّهِمۡ رَبَّنَآ أَبۡصَرۡنَا وَسَمِعۡنَا فَٱرۡجِعۡنَا نَعۡمَلۡ صَٰلِحًا إِنَّا مُوقِنُونَ

و اگر مجرمان را هنگامي مي‌ديدي كه سرافكنده نزد پروردگار شان [حاضر] گرديده [و مي‌گويند]: پروردگارا! ديديم و شنيديم، پس ما را بازگردان، تا كارهاي نيكي انجام دهيم، كه ما اكنون يقين كرده ايم

وَلَوۡ شِئۡنَا لَأٓتَيۡنَا كُلَّ نَفۡسٍ هُدَىٰهَا وَلَٰكِنۡ حَقَّ ٱلۡقَوۡلُ مِنِّي لَأَمۡلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ ٱلۡجِنَّةِ وَٱلنَّاسِ أَجۡمَعِينَ

و اگر مي‌خواستيم هرآينه به هركس هدايتش را مي‌داديم، ولي اين قول از طرف من مقرر شده است كه دوزخ را از همة جن و إِنس پُر مي‌كنم

فَذُوقُواْ بِمَا نَسِيتُمۡ لِقَآءَ يَوۡمِكُمۡ هَٰذَآ إِنَّا نَسِينَٰكُمۡۖ وَذُوقُواْ عَذَابَ ٱلۡخُلۡدِ بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

پس به سزاي آنكه ديدار امروز تان را فراموش كرده بوديد، [عذاب جهنم] را بچشيد، و ما نيز شما را فراموش كرديم، و عذاب هميشگي را به سبب كارهايي كه مي‌كرديد، بچشيد

إِنَّمَا يُؤۡمِنُ بِـَٔايَٰتِنَا ٱلَّذِينَ إِذَا ذُكِّرُواْ بِهَا خَرُّواْۤ سُجَّدٗاۤ وَسَبَّحُواْ بِحَمۡدِ رَبِّهِمۡ وَهُمۡ لَا يَسۡتَكۡبِرُونَ۩

جز اين نيست كه به آيات ما كساني ايمان مي‌آورند كه چون به آن آيات پند داده شوند، به سجده مي‌افتند، و به حمد و ثناي پروردگار خود تسبيح مي‌گويند، و كبر نمي‌ورزند

تَتَجَافَىٰ جُنُوبُهُمۡ عَنِ ٱلۡمَضَاجِعِ يَدۡعُونَ رَبَّهُمۡ خَوۡفٗا وَطَمَعٗا وَمِمَّا رَزَقۡنَٰهُمۡ يُنفِقُونَ

پهلوهاي شان [جهت نماز خواندن] از بسترهاي شان جدا مي‌گردد، و با بيم و اميد پروردگار خود را عبادت مي‌كنند، و از آنچه به آنان روزي داده ايم، انفاق مي‌كنند

فَلَا تَعۡلَمُ نَفۡسٞ مَّآ أُخۡفِيَ لَهُم مِّن قُرَّةِ أَعۡيُنٖ جَزَآءَۢ بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

و هيچ كس نمي‌داند در برابر آنچه كه [در دنيا] انجام مي‌دادند، چه پاداشي كه چشم را روشن مي‌كند، براي آنان نهفته شده است

أَفَمَن كَانَ مُؤۡمِنٗا كَمَن كَانَ فَاسِقٗاۚ لَّا يَسۡتَوُۥنَ

آيا كسي كه مؤمن است، همانند كسي است كه فاسق است، [كه هرگز] برابر نيستند

أَمَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ فَلَهُمۡ جَنَّـٰتُ ٱلۡمَأۡوَىٰ نُزُلَۢا بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

اما كساني كه ايمان آورده اند، و اعمال نيكي انجام داده اند، براي آنان مسكنى در باغهاى بهشت است، اين جاي مهماني است [يراي آنها] در برابر اعمالي كه انجام مي‌دادند

وَأَمَّا ٱلَّذِينَ فَسَقُواْ فَمَأۡوَىٰهُمُ ٱلنَّارُۖ كُلَّمَآ أَرَادُوٓاْ أَن يَخۡرُجُواْ مِنۡهَآ أُعِيدُواْ فِيهَا وَقِيلَ لَهُمۡ ذُوقُواْ عَذَابَ ٱلنَّارِ ٱلَّذِي كُنتُم بِهِۦ تُكَذِّبُونَ

و اما كساني كه فاسق شدند، جايگاه شان آتش دوزخ است، هرگاه بخواهند از آن خارج شوند، به آنجا بازگردانده مي‌شوند، و به آنان گفته مي‌شود: [عذاب] آتش [دوزخي] را كه دروغ مي‌پنداشتيد، [اكنون] بچشيد

وَلَنُذِيقَنَّهُم مِّنَ ٱلۡعَذَابِ ٱلۡأَدۡنَىٰ دُونَ ٱلۡعَذَابِ ٱلۡأَكۡبَرِ لَعَلَّهُمۡ يَرۡجِعُونَ

و هرآينه از عذاب نزديكتر [كه عذاب دنيا باشد] پيش از عذاب بزرگتر به ايشان مي‌چشانيم، تا باشد كه [از اعمال بد خود] باز گردند

وَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّن ذُكِّرَ بِـَٔايَٰتِ رَبِّهِۦ ثُمَّ أَعۡرَضَ عَنۡهَآۚ إِنَّا مِنَ ٱلۡمُجۡرِمِينَ مُنتَقِمُونَ

و كيست ستمگرتر از آن كسي كه به آيات پروردگارش پند داده شود، و او از آن [آيات] روي بگرداند؟ به يقين ما از مجرمان انتقام گير مي‌باشيم

وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَا مُوسَى ٱلۡكِتَٰبَ فَلَا تَكُن فِي مِرۡيَةٖ مِّن لِّقَآئِهِۦۖ وَجَعَلۡنَٰهُ هُدٗى لِّبَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ

و به تحقيق به موسي كتاب داديم، پس [اي پيامبر!] از لقاي او در شك مباش، و [آن كتاب] را [وسيلة] هدايت براي بني اسرائيل قرار داديم

وَجَعَلۡنَا مِنۡهُمۡ أَئِمَّةٗ يَهۡدُونَ بِأَمۡرِنَا لَمَّا صَبَرُواْۖ وَكَانُواْ بِـَٔايَٰتِنَا يُوقِنُونَ

و چون صبر كردند، و به آيات ما يقين داشتند، از آنان پيشواياني گردانيديم كه به فرمان ما [مردم را] هدايت مي‌كردند

إِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَفۡصِلُ بَيۡنَهُمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ فِيمَا كَانُواْ فِيهِ يَخۡتَلِفُونَ

به يقين پروردگار تو در روز قيامت ميان آنان در آنچه كه [در بارة آن] اختلاف مي‌كردند، داوري مي‌كند

أَوَلَمۡ يَهۡدِ لَهُمۡ كَمۡ أَهۡلَكۡنَا مِن قَبۡلِهِم مِّنَ ٱلۡقُرُونِ يَمۡشُونَ فِي مَسَٰكِنِهِمۡۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٍۚ أَفَلَا يَسۡمَعُونَ

آيا براي آنها روشن نشده است كه پيش از آنان چه نسلهاي بسياري را به هلاكت رسانديم، كه اينها در منازل [ويران شدة] آنان مي‌گذرند، به يقين در اين چيز دلائلي [بر قدرت الله متعال] است، آيا نمي‌شنوند

أَوَلَمۡ يَرَوۡاْ أَنَّا نَسُوقُ ٱلۡمَآءَ إِلَى ٱلۡأَرۡضِ ٱلۡجُرُزِ فَنُخۡرِجُ بِهِۦ زَرۡعٗا تَأۡكُلُ مِنۡهُ أَنۡعَٰمُهُمۡ وَأَنفُسُهُمۡۚ أَفَلَا يُبۡصِرُونَ

آيا نديده اند كه ما آب را به سوي زمين خشك و بي گياهي، گسيل مي‌داريم، و به وسيلة اين آب، كشتزارهايي را مي‌رويانيم كه هم چهار پايان شان، و هم خود شان از آن مي‌خورند، آيا نمي‌بينند

وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا ٱلۡفَتۡحُ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

و [مشركان] مي‌گويند: [اى مؤمنان!] اگر راست مي‌گوييد اين فتح و پيروزي كَي خواهد بود

قُلۡ يَوۡمَ ٱلۡفَتۡحِ لَا يَنفَعُ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ إِيمَٰنُهُمۡ وَلَا هُمۡ يُنظَرُونَ

بگو: در روز فتح [كه روز قيامت باشد]، نه ايمان كافران براي شان فائدة دارد، و نه هم براي آنان مهلت داده مي‌شود

فَأَعۡرِضۡ عَنۡهُمۡ وَٱنتَظِرۡ إِنَّهُم مُّنتَظِرُونَ

پس [اي پيامبر!] از آنان روي بگردان، و منتظر باش، كه آنان نيز منتظر مي‌باشند