۞أَوۡفُواْ ٱلۡكَيۡلَ وَلَا تَكُونُواْ مِنَ ٱلۡمُخۡسِرِينَ

پيمانه را كامل بدهيد، و از كم فروشان نباشيد

وَزِنُواْ بِٱلۡقِسۡطَاسِ ٱلۡمُسۡتَقِيمِ

و با ترازوي درست وزن كنيد

وَلَا تَبۡخَسُواْ ٱلنَّاسَ أَشۡيَآءَهُمۡ وَلَا تَعۡثَوۡاْ فِي ٱلۡأَرۡضِ مُفۡسِدِينَ

و از ارزش اموال مردم نكاهيد، و در زمين فساد كاري نكنيد

وَٱتَّقُواْ ٱلَّذِي خَلَقَكُمۡ وَٱلۡجِبِلَّةَ ٱلۡأَوَّلِينَ

و از آن ذاتي كه شما و آفريدگان پيشين را آفريد بترسيد

قَالُوٓاْ إِنَّمَآ أَنتَ مِنَ ٱلۡمُسَحَّرِينَ

[مردمان ايكه] گفتند: [اي شعيب] تو به يقين از سحر شدگاني

وَمَآ أَنتَ إِلَّا بَشَرٞ مِّثۡلُنَا وَإِن نَّظُنُّكَ لَمِنَ ٱلۡكَٰذِبِينَ

و تو جز بشري همانند ما نيستي، و گمان مي‌كنيم كه تو از دروغگويان مي‌باشي

فَأَسۡقِطۡ عَلَيۡنَا كِسَفٗا مِّنَ ٱلسَّمَآءِ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّـٰدِقِينَ

و اگر از راستگويان هستي، قطعة از آسمان را بر سر ما فرو افكن

قَالَ رَبِّيٓ أَعۡلَمُ بِمَا تَعۡمَلُونَ

[شعيب] گفت: پروردگارم به آنچه مي‌كنيد، داناتر است

فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمۡ عَذَابُ يَوۡمِ ٱلظُّلَّةِۚ إِنَّهُۥ كَانَ عَذَابَ يَوۡمٍ عَظِيمٍ

پس او را تكذيب كردند، و عذاب روز ظُلَّه آنان را فرو گرفت، بي گمان آن [عذاب]، عذاب روز بزرگى بود

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

همانا در اين ماجرا نشانة [از قدرت الله متعال] است، ولي اكثر شان ايمان نياوردند

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

و به يقين پروردگار تو پيروزمند مهربان است

وَإِنَّهُۥ لَتَنزِيلُ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

و به يقين اين [قرآن] نازل كردة پروردگار جهانيان است

نَزَلَ بِهِ ٱلرُّوحُ ٱلۡأَمِينُ

كه روح الأمين [جبرئيل] آنرا بر قلب تو نازل كرده است

عَلَىٰ قَلۡبِكَ لِتَكُونَ مِنَ ٱلۡمُنذِرِينَ

تا از بيم دهندگان باشي

بِلِسَانٍ عَرَبِيّٖ مُّبِينٖ

[و اين قرآن] به زبان عربي واضحي است

وَإِنَّهُۥ لَفِي زُبُرِ ٱلۡأَوَّلِينَ

و همانا [وصف] اين [قرآن] در كتابهاي پيشينيان [تورات و انجيل] آمده است

أَوَلَمۡ يَكُن لَّهُمۡ ءَايَةً أَن يَعۡلَمَهُۥ عُلَمَـٰٓؤُاْ بَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ

آيا اين براي آنها دليلي نيست كه علماي بني اسرائيل آن را مي‌دانند

وَلَوۡ نَزَّلۡنَٰهُ عَلَىٰ بَعۡضِ ٱلۡأَعۡجَمِينَ

و اگر اين [قرآن] را بر بعضي از عجم‌ها نازل مي‌كرديم

فَقَرَأَهُۥ عَلَيۡهِم مَّا كَانُواْ بِهِۦ مُؤۡمِنِينَ

و او آنرا براي شان مي‌خواند، به آن ايمان نمي‌آوردند

كَذَٰلِكَ سَلَكۡنَٰهُ فِي قُلُوبِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ

به اين گونه آن [تكذيب] را در دلهاي مجرمان راه داديم

لَا يُؤۡمِنُونَ بِهِۦ حَتَّىٰ يَرَوُاْ ٱلۡعَذَابَ ٱلۡأَلِيمَ

به آن ايمان نمي‌آورند، مگر وقتي كه عذاب دردناك را ببينند

فَيَأۡتِيَهُم بَغۡتَةٗ وَهُمۡ لَا يَشۡعُرُونَ

و [اين عذاب] به طور ناگهاني كه از آن بي خبرند، به آنان مي‌رسد

فَيَقُولُواْ هَلۡ نَحۡنُ مُنظَرُونَ

و در اين وقت مي‌گويند، آيا براي ما مهلتي داده مي‌شود

أَفَبِعَذَابِنَا يَسۡتَعۡجِلُونَ

آيا عذاب ما را به شتاب مي‌طلبند

أَفَرَءَيۡتَ إِن مَّتَّعۡنَٰهُمۡ سِنِينَ

آيا مي‌داني كه اگر سالها بهره مند شان سازيم

ثُمَّ جَآءَهُم مَّا كَانُواْ يُوعَدُونَ

[و] سپس عذابي كه به آنان وعده داده مي‌شود، به آنان برسد

مَآ أَغۡنَىٰ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يُمَتَّعُونَ

برخورداري [و نعمتهایي] كه به آنان داده شده بود، سودي به حال شان ندارد

وَمَآ أَهۡلَكۡنَا مِن قَرۡيَةٍ إِلَّا لَهَا مُنذِرُونَ

و ما مردم هيچ شهري را هلاك نكرديم، مگر آنكه براي آنان بيم دهندگاني بودند

ذِكۡرَىٰ وَمَا كُنَّا ظَٰلِمِينَ

تا پندي باشد، و ما ستمكار نبوديم

وَمَا تَنَزَّلَتۡ بِهِ ٱلشَّيَٰطِينُ

و اين [قرآن] را شياطين نازل نكرده اند