كَمَآ أَرۡسَلۡنَا فِيكُمۡ رَسُولٗا مِّنكُمۡ يَتۡلُواْ عَلَيۡكُمۡ ءَايَٰتِنَا وَيُزَكِّيكُمۡ وَيُعَلِّمُكُمُ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡحِكۡمَةَ وَيُعَلِّمُكُم مَّا لَمۡ تَكُونُواْ تَعۡلَمُونَ

و همچنين پيامبري از خود شما بر شما فرستادم، كه آيات مرا بر شما مي‌خواند، و شما را پاکيزه گرداند، و كتاب و حكمت را براي شما مي‌آموزد، و آنچه را كه نمي‌دانستيد به شما ياد مي‌دهد

فَٱذۡكُرُونِيٓ أَذۡكُرۡكُمۡ وَٱشۡكُرُواْ لِي وَلَا تَكۡفُرُونِ

پس مرا ياد كنيد، تا شما را ياد كنم، و شكرگزار من باشيد، و كفران نعمت مرا نكنيد

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱسۡتَعِينُواْ بِٱلصَّبۡرِ وَٱلصَّلَوٰةِۚ إِنَّ ٱللَّهَ مَعَ ٱلصَّـٰبِرِينَ

ای کسانی‌که ایمان آورده‌اید، از شکیبائی و نماز یاری بجویید، که همانا الله با شکیبایان است

وَلَا تَقُولُواْ لِمَن يُقۡتَلُ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ أَمۡوَٰتُۢۚ بَلۡ أَحۡيَآءٞ وَلَٰكِن لَّا تَشۡعُرُونَ

براي كساني كه در راه الله كشته مي‌شوند، نگوييد مردگانند، بلكه آنها زنده ‌اند، ولي شما درك نمي‌كنيد

وَلَنَبۡلُوَنَّكُم بِشَيۡءٖ مِّنَ ٱلۡخَوۡفِ وَٱلۡجُوعِ وَنَقۡصٖ مِّنَ ٱلۡأَمۡوَٰلِ وَٱلۡأَنفُسِ وَٱلثَّمَرَٰتِۗ وَبَشِّرِ ٱلصَّـٰبِرِينَ

و هر آينه شما را به چيزي از ترس و گرسنگي و كاهش مالي و جاني و كمبود ميوه‌ها آزمايش مي‌كنيم، و شکیبايى كنندگان را بشارت بده

ٱلَّذِينَ إِذَآ أَصَٰبَتۡهُم مُّصِيبَةٞ قَالُوٓاْ إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّآ إِلَيۡهِ رَٰجِعُونَ

آن‌ها که هرگاه مصیبتی به ایشان برسد می‌گویند: ما از آنِ الله هستیم، و به سوی او باز می‌گردیم

أُوْلَـٰٓئِكَ عَلَيۡهِمۡ صَلَوَٰتٞ مِّن رَّبِّهِمۡ وَرَحۡمَةٞۖ وَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُهۡتَدُونَ

اينها كساني اند كه بر آنها درودهايي و رحمتي از طرف پروردگار شان است، و اين گروه، هدايت شدگان هستند

۞إِنَّ ٱلصَّفَا وَٱلۡمَرۡوَةَ مِن شَعَآئِرِ ٱللَّهِۖ فَمَنۡ حَجَّ ٱلۡبَيۡتَ أَوِ ٱعۡتَمَرَ فَلَا جُنَاحَ عَلَيۡهِ أَن يَطَّوَّفَ بِهِمَاۚ وَمَن تَطَوَّعَ خَيۡرٗا فَإِنَّ ٱللَّهَ شَاكِرٌ عَلِيمٌ

به يقين صفا و مروه از شعائر الله است، پس هر كس كه حج و يا عمره مي‌كند، بر وي گناهي نيست كه بين آن دو سعي نمايد،و هرکس که طاعتي را به دلخواه و مخلصانه انجام دهد پس همانا سپاس‌گذار و آگاه است

إِنَّ ٱلَّذِينَ يَكۡتُمُونَ مَآ أَنزَلۡنَا مِنَ ٱلۡبَيِّنَٰتِ وَٱلۡهُدَىٰ مِنۢ بَعۡدِ مَا بَيَّنَّـٰهُ لِلنَّاسِ فِي ٱلۡكِتَٰبِ أُوْلَـٰٓئِكَ يَلۡعَنُهُمُ ٱللَّهُ وَيَلۡعَنُهُمُ ٱللَّـٰعِنُونَ

به يقين كساني كه دلائل و هدايتي را كه فرستاديم، بعد از اينكه براي مردم بيان داشتيم پنهان مي‌كنند، آنها را الله، و لعنت كنند‌گان لعنت مي‌كند

إِلَّا ٱلَّذِينَ تَابُواْ وَأَصۡلَحُواْ وَبَيَّنُواْ فَأُوْلَـٰٓئِكَ أَتُوبُ عَلَيۡهِمۡ وَأَنَا ٱلتَّوَّابُ ٱلرَّحِيمُ

مگر آنها كه توبه كردند، و خود را اصلاح نمودند، و [آنچه را كه پنهان كرده بودند] بيان داشتند، اينها هستند كه توبة شان را مي‌پذيرم، و من توبه پذير مهربان هستم

إِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ وَمَاتُواْ وَهُمۡ كُفَّارٌ أُوْلَـٰٓئِكَ عَلَيۡهِمۡ لَعۡنَةُ ٱللَّهِ وَٱلۡمَلَـٰٓئِكَةِ وَٱلنَّاسِ أَجۡمَعِينَ

به يقين كساني كه كافر شدند، و در حال كفر مردند، آنان كساني اند كه مورد لعنت الله، و فرشتگان، و همة مردمان قرار گرفته اند

خَٰلِدِينَ فِيهَا لَا يُخَفَّفُ عَنۡهُمُ ٱلۡعَذَابُ وَلَا هُمۡ يُنظَرُونَ

در آن لعنت هميشه باقي مي‌مانند، و عذاب از آنها تخفيف داده نشده، و به آنها مهلت داده نمي‌شود

وَإِلَٰهُكُمۡ إِلَٰهٞ وَٰحِدٞۖ لَّآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ٱلرَّحۡمَٰنُ ٱلرَّحِيمُ

و الله شما الله یگانه است که غیر از او معبودی نیست؛ بخشنده‌ی مهربان است

إِنَّ فِي خَلۡقِ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَٱخۡتِلَٰفِ ٱلَّيۡلِ وَٱلنَّهَارِ وَٱلۡفُلۡكِ ٱلَّتِي تَجۡرِي فِي ٱلۡبَحۡرِ بِمَا يَنفَعُ ٱلنَّاسَ وَمَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مِن مَّآءٖ فَأَحۡيَا بِهِ ٱلۡأَرۡضَ بَعۡدَ مَوۡتِهَا وَبَثَّ فِيهَا مِن كُلِّ دَآبَّةٖ وَتَصۡرِيفِ ٱلرِّيَٰحِ وَٱلسَّحَابِ ٱلۡمُسَخَّرِ بَيۡنَ ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِ لَأٓيَٰتٖ لِّقَوۡمٖ يَعۡقِلُونَ

به يقين در آفرينش آسمانها و زمين، و گردش شب و روز، و كشتيهايی كه در دريا در حركت اند به مردم فائدة مى رسانند، و آبي كه الله از آسمان نازل كرده، و زمين مرده را به آن زنده گردانيده است، و در آن انواع جنبندگان را پراكنده ساخت، و در تغيير مسير بادها، وابرهاي تحت فرمان در بين آسمان و زمين، هرآينه در هر يك از اينها دلائلي بر قدرت الله متعال براي مردمي است كه مي‌انديشند

وَمِنَ ٱلنَّاسِ مَن يَتَّخِذُ مِن دُونِ ٱللَّهِ أَندَادٗا يُحِبُّونَهُمۡ كَحُبِّ ٱللَّهِۖ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَشَدُّ حُبّٗا لِّلَّهِۗ وَلَوۡ يَرَى ٱلَّذِينَ ظَلَمُوٓاْ إِذۡ يَرَوۡنَ ٱلۡعَذَابَ أَنَّ ٱلۡقُوَّةَ لِلَّهِ جَمِيعٗا وَأَنَّ ٱللَّهَ شَدِيدُ ٱلۡعَذَابِ

و از مردمان كساني هستند كه جز الله، همتاياني براى او قرار مي‌دهند، و آنها را به مانند آنكه بايد الله را دوست داشته باشند، دوست مي‌دارند، و كساني كه ايمان آورده ‌اند، الله را بيشتر دوست دارند، و کسانی‌که ستم کردند اگر می‌دیدند هنگامی‌که عذاب روز قیامت را مشاهده می‌کنند [خواهند دانست] که تمام قدرت از آنِ الله است و اینکه الله سخت‌کیفر است

إِذۡ تَبَرَّأَ ٱلَّذِينَ ٱتُّبِعُواْ مِنَ ٱلَّذِينَ ٱتَّبَعُواْ وَرَأَوُاْ ٱلۡعَذَابَ وَتَقَطَّعَتۡ بِهِمُ ٱلۡأَسۡبَابُ

در آن وقت كساني كه از آنان پيروي مي‌شد از كساني كه از آنان پيروي مي‌كردند، دوري مي‌جويند، و عذاب را مشاهده مي‌كنند، و روابط بين شان گسيخته مي‌گردد

وَقَالَ ٱلَّذِينَ ٱتَّبَعُواْ لَوۡ أَنَّ لَنَا كَرَّةٗ فَنَتَبَرَّأَ مِنۡهُمۡ كَمَا تَبَرَّءُواْ مِنَّاۗ كَذَٰلِكَ يُرِيهِمُ ٱللَّهُ أَعۡمَٰلَهُمۡ حَسَرَٰتٍ عَلَيۡهِمۡۖ وَمَا هُم بِخَٰرِجِينَ مِنَ ٱلنَّارِ

و كساني كه پيرو بودند مي‌گويند كاش براي ما راه برگشتي مي‌بود، تا از آنها بيزاري مي‌جستيم، همان طوري كه امروز آنها از ما بيزاري جسته اند، بدينسان الله اعمال شان را جهت آنكه ماية حسرتي بر آنان باشد، براي شان نشان مي‌دهد، و آنها بيرون شونده از آتش جهنم نيستند

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ كُلُواْ مِمَّا فِي ٱلۡأَرۡضِ حَلَٰلٗا طَيِّبٗا وَلَا تَتَّبِعُواْ خُطُوَٰتِ ٱلشَّيۡطَٰنِۚ إِنَّهُۥ لَكُمۡ عَدُوّٞ مُّبِينٌ

اي مردم، از آنچه در زمين حلال و پاكيزه است، بخوريد، و از راههاي شيطان پيروي نكنيد؛ زيرا او براي شما دشمن آشكاري است

إِنَّمَا يَأۡمُرُكُم بِٱلسُّوٓءِ وَٱلۡفَحۡشَآءِ وَأَن تَقُولُواْ عَلَى ٱللَّهِ مَا لَا تَعۡلَمُونَ

جز اين نيست كه [شيطان] شما را به كارهاي بد و فحشاء امر مي‌كند، و اينكه به الله چيزهايی را نسبت بدهيد كه نمي‌دانيد

وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ ٱتَّبِعُواْ مَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ قَالُواْ بَلۡ نَتَّبِعُ مَآ أَلۡفَيۡنَا عَلَيۡهِ ءَابَآءَنَآۚ أَوَلَوۡ كَانَ ءَابَآؤُهُمۡ لَا يَعۡقِلُونَ شَيۡـٔٗا وَلَا يَهۡتَدُونَ

و چون براي آنان گفته شود: از آنچه كه الله نازل كرده‌است، پيروي كنيد، مي‌گويند: بلكه از آنچه كه پدران خود را بر آن يافته ايم پيروي مي‌كنيم، اگر چه پدران آنان چيزي را نمي‌فهميدند، و هدايت نشده بودند

وَمَثَلُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ كَمَثَلِ ٱلَّذِي يَنۡعِقُ بِمَا لَا يَسۡمَعُ إِلَّا دُعَآءٗ وَنِدَآءٗۚ صُمُّۢ بُكۡمٌ عُمۡيٞ فَهُمۡ لَا يَعۡقِلُونَ

مَثَل [دعوت كردن] كساني كه كفر ورزيده اند [به سوي حق] مانند كسي است كه [حيواني را] صدا بزند، و آن [حيوان] جز صدا و نداء چيزي را نشنود، [اين كافران] ناشنوايان، گنگان، و نابينايان هستند[1]، از اين جهت است كه نمي‌انديشند

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ كُلُواْ مِن طَيِّبَٰتِ مَا رَزَقۡنَٰكُمۡ وَٱشۡكُرُواْ لِلَّهِ إِن كُنتُمۡ إِيَّاهُ تَعۡبُدُونَ

اي مؤمنان!، از چيزهاي پاكيزة كه به شما روزي داده‌ايم، بخوريد، و اگر تنها الله را مي‌پرستيد، شكرگزار او باشيد

إِنَّمَا حَرَّمَ عَلَيۡكُمُ ٱلۡمَيۡتَةَ وَٱلدَّمَ وَلَحۡمَ ٱلۡخِنزِيرِ وَمَآ أُهِلَّ بِهِۦ لِغَيۡرِ ٱللَّهِۖ فَمَنِ ٱضۡطُرَّ غَيۡرَ بَاغٖ وَلَا عَادٖ فَلَآ إِثۡمَ عَلَيۡهِۚ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٌ

جز اين نيست كه [الله] مردار، و خون، و گوشت خوك، و آنچه را كه به نام غير الله ذبح مي‌شود، بر شما حرام گردانيده است، ولي كسي كه ناچار باشد[1]، در صورتي كه ستمگر و متجاوز نباشد[2]، بر وي گناهي نيست، همانا كه الله آمرزندة مهربان است

إِنَّ ٱلَّذِينَ يَكۡتُمُونَ مَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ مِنَ ٱلۡكِتَٰبِ وَيَشۡتَرُونَ بِهِۦ ثَمَنٗا قَلِيلًا أُوْلَـٰٓئِكَ مَا يَأۡكُلُونَ فِي بُطُونِهِمۡ إِلَّا ٱلنَّارَ وَلَا يُكَلِّمُهُمُ ٱللَّهُ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ وَلَا يُزَكِّيهِمۡ وَلَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٌ

به يقين كساني كه آنچه را الله از كتاب نازل كرده است، پنهان مي‌كنند، و آن را به بهاي اندكي مي‌فروشند، آنان جز آتش چيز ديگري را در شكم خود نمي‌خورند، و الله در روز قيامت با آنها سخن نمي‌گويد، و آنها را پاكيزه نمي‌سازد، و براي آنها عذاب دردناكي است

أُوْلَـٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ ٱشۡتَرَوُاْ ٱلضَّلَٰلَةَ بِٱلۡهُدَىٰ وَٱلۡعَذَابَ بِٱلۡمَغۡفِرَةِۚ فَمَآ أَصۡبَرَهُمۡ عَلَى ٱلنَّارِ

اينها كساني ‌اند كه گمراهي را به [بهاي] هدايت، و عذاب را به [بهاي] مغفرت خريده ‌اند، اينها در برابر آتش چقدر شكيبا هستند

ذَٰلِكَ بِأَنَّ ٱللَّهَ نَزَّلَ ٱلۡكِتَٰبَ بِٱلۡحَقِّۗ وَإِنَّ ٱلَّذِينَ ٱخۡتَلَفُواْ فِي ٱلۡكِتَٰبِ لَفِي شِقَاقِۭ بَعِيدٖ

و اين به سبب آن است كه الله كتاب را [قرآن مجيد] به حق نازل ساخت، و به يقين كساني كه در بارة كتاب [تورات] به اختلاف پرداختند، هرآينه در ستيزة دور از [حق و حقيقت] گرفتار شده ‌اند

۞لَّيۡسَ ٱلۡبِرَّ أَن تُوَلُّواْ وُجُوهَكُمۡ قِبَلَ ٱلۡمَشۡرِقِ وَٱلۡمَغۡرِبِ وَلَٰكِنَّ ٱلۡبِرَّ مَنۡ ءَامَنَ بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ وَٱلۡمَلَـٰٓئِكَةِ وَٱلۡكِتَٰبِ وَٱلنَّبِيِّـۧنَ وَءَاتَى ٱلۡمَالَ عَلَىٰ حُبِّهِۦ ذَوِي ٱلۡقُرۡبَىٰ وَٱلۡيَتَٰمَىٰ وَٱلۡمَسَٰكِينَ وَٱبۡنَ ٱلسَّبِيلِ وَٱلسَّآئِلِينَ وَفِي ٱلرِّقَابِ وَأَقَامَ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتَى ٱلزَّكَوٰةَ وَٱلۡمُوفُونَ بِعَهۡدِهِمۡ إِذَا عَٰهَدُواْۖ وَٱلصَّـٰبِرِينَ فِي ٱلۡبَأۡسَآءِ وَٱلضَّرَّآءِ وَحِينَ ٱلۡبَأۡسِۗ أُوْلَـٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ صَدَقُواْۖ وَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُتَّقُونَ

[اى مردم!] نيكو كاري آن نيست كه روي‌هاي خود را به طرف مشرق و يا مغرب كنيد، بلكه نيكوكار كسي است كه به الله، و روز آخرت، و فرشتگان، و كتاب، و پيامبران ايمان بياورد، و مال خود را با وجود دوست داشتنش، به خويشاوندان، و يتيمان، و مساكين، و در راه ماندگان، و گدايان، و در راه آزاد ساختن بردگان به مصرف برساند و نماز را برپا داشته، و زكات را اداء نمايد، و به عهد و پيماني كه مي‌بندند وفاء مي‌كنند، و در سختيها و مصائب، و در وقت جنگ شكيبائي مي‌كنند، اينها كساني هستند كه راست مي‌گويند، و اينها كساني هستند كه پرهيزگارانند

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ كُتِبَ عَلَيۡكُمُ ٱلۡقِصَاصُ فِي ٱلۡقَتۡلَىۖ ٱلۡحُرُّ بِٱلۡحُرِّ وَٱلۡعَبۡدُ بِٱلۡعَبۡدِ وَٱلۡأُنثَىٰ بِٱلۡأُنثَىٰۚ فَمَنۡ عُفِيَ لَهُۥ مِنۡ أَخِيهِ شَيۡءٞ فَٱتِّبَاعُۢ بِٱلۡمَعۡرُوفِ وَأَدَآءٌ إِلَيۡهِ بِإِحۡسَٰنٖۗ ذَٰلِكَ تَخۡفِيفٞ مِّن رَّبِّكُمۡ وَرَحۡمَةٞۗ فَمَنِ ٱعۡتَدَىٰ بَعۡدَ ذَٰلِكَ فَلَهُۥ عَذَابٌ أَلِيمٞ

اي مؤمنان! بر شما در بارة كشته شدگان، قصاص مقرر شده است آزاد در برابر آزاد، و برده در برابر برده، و زن در برابر زن قصاص مي‌شود، و كسي كه چيزي از جانب خود كه حق قصاص را دارد عفو گرديد، بايد [در دادن ديت] از شايستگي پيروي نموده، و [خونبها را] به خوبي برايش اداء نمايد، اين تخفيف و رحمتي از طرف پروردگار شما است، و كسي كه بعد از آن تجاوز كند، برايش عذاب دردناكي است

وَلَكُمۡ فِي ٱلۡقِصَاصِ حَيَوٰةٞ يَـٰٓأُوْلِي ٱلۡأَلۡبَٰبِ لَعَلَّكُمۡ تَتَّقُونَ

اي خردمندان، براي شما در قصاص زندگي است[1]، تا باشد كه پرهيزگاري پيشه كنيد

كُتِبَ عَلَيۡكُمۡ إِذَا حَضَرَ أَحَدَكُمُ ٱلۡمَوۡتُ إِن تَرَكَ خَيۡرًا ٱلۡوَصِيَّةُ لِلۡوَٰلِدَيۡنِ وَٱلۡأَقۡرَبِينَ بِٱلۡمَعۡرُوفِۖ حَقًّا عَلَى ٱلۡمُتَّقِينَ

بر شما واجب شده است كه چون [مقدمات] مرگ يكي از شما فرا رسيد، اگر مالي داشت، براي پدر و مادر و نزديكان به طور شايستة وصيت نمايد[1]، اين حقي بر پرهيزگاران است