إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

همانا ما نيكوكاران را به اين گونه مزد مي‌‎دهيم

إِنَّهُمَا مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

به يقين آن دو [پيامبر] از بندگان مؤمنان ما بودند

وَإِنَّ إِلۡيَاسَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

و همانا إلياس از پيامبران بود

إِذۡ قَالَ لِقَوۡمِهِۦٓ أَلَا تَتَّقُونَ

آنگاه كه به قوم خود گفت: آيا [از الله] نمي‌ترسيد

أَتَدۡعُونَ بَعۡلٗا وَتَذَرُونَ أَحۡسَنَ ٱلۡخَٰلِقِينَ

آيا بُت بَعْل را مي‌‎خوانيد، و نيكوترين آفرينندگان را [كه الله يكتا باشد] ترك مي‌‎كنيد

ٱللَّهَ رَبَّكُمۡ وَرَبَّ ءَابَآئِكُمُ ٱلۡأَوَّلِينَ

الله را، كه پروردگار شما و پروردگار نياكان نخستين شما است

فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمۡ لَمُحۡضَرُونَ

پس [قومش] او را تكذيب نمودند، و به يقين آنان [به جهنم] احضار مي‌شوند

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

مگر بندگان مُخْلَص الله

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

و براي او نام نيكي در آيندگان باقي گذاشتيم

سَلَٰمٌ عَلَىٰٓ إِلۡ يَاسِينَ

سلام بر إلياس

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

همانا ما نيكو كاران را به اين گونه مزد مي‌‎دهيم

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

به يقين او از بندگان مؤمن ما بود

وَإِنَّ لُوطٗا لَّمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

و همانا لوط از پيامبران بود

إِذۡ نَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ

آنگاه كه او و همة خانواده اش را نجات داديم

إِلَّا عَجُوزٗا فِي ٱلۡغَٰبِرِينَ

مگر پير زني را كه از باقي ماندگان بود

ثُمَّ دَمَّرۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ

بعد از آن ديگران را هلاك ساختيم

وَإِنَّكُمۡ لَتَمُرُّونَ عَلَيۡهِم مُّصۡبِحِينَ

و همانا شما، بامدادان، و شامگاهان بر [ويرانة خانه هاي] آنان مي‌‎گذريد

وَبِٱلَّيۡلِۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ

آيا انديشه نمي‌كنيد

وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

و همانا يونس از پيامبران بود

إِذۡ أَبَقَ إِلَى ٱلۡفُلۡكِ ٱلۡمَشۡحُونِ

آنگاه كه به سوي آن كشتي پُر بار گريخت

فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ ٱلۡمُدۡحَضِينَ

و با آنها قرعه كشي نمود، و از مغلوبان شد

فَٱلۡتَقَمَهُ ٱلۡحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٞ

و در حالي كه سزاوار سرزنش بود، ماهي او را بلعيد

فَلَوۡلَآ أَنَّهُۥ كَانَ مِنَ ٱلۡمُسَبِّحِينَ

و اگر از تسبيح گويندگان نمي‌بود

لَلَبِثَ فِي بَطۡنِهِۦٓ إِلَىٰ يَوۡمِ يُبۡعَثُونَ

به يقين تا روزي كه [مردم] دوباره زنده مي‌شوند. [كه روز قيامت باشد] در شكم آن [ماهي] باقي مي‌‎ماند

۞فَنَبَذۡنَٰهُ بِٱلۡعَرَآءِ وَهُوَ سَقِيمٞ

و در حالي كه مريض بود، او را به خشكي انداختيم

وَأَنۢبَتۡنَا عَلَيۡهِ شَجَرَةٗ مِّن يَقۡطِينٖ

و در كنارش، بوتة كدويي را رويانيديم

وَأَرۡسَلۡنَٰهُ إِلَىٰ مِاْئَةِ أَلۡفٍ أَوۡ يَزِيدُونَ

و او را به سوي مردمي كه صد هزار نفر و يا بيشتر از آن بودند، فرستاديم

فَـَٔامَنُواْ فَمَتَّعۡنَٰهُمۡ إِلَىٰ حِينٖ

و آنان ايمان آوردند، و آنان را تا مدتي از نعمتها بهره‌مند ساختيم

فَٱسۡتَفۡتِهِمۡ أَلِرَبِّكَ ٱلۡبَنَاتُ وَلَهُمُ ٱلۡبَنُونَ

پس [اي پيامبر] ازآنها بپرس، آيا براي پروردگار تو دختران است، و براي آنان پسران

أَمۡ خَلَقۡنَا ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةَ إِنَٰثٗا وَهُمۡ شَٰهِدُونَ

آيا ما فرشتگان را ماده آفريده كرديم، و آنان حاضر بودند