وَإِذَا ٱنقَلَبُوٓاْ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِمُ ٱنقَلَبُواْ فَكِهِينَ

و هنگامي كه به نزد خانوادة خود برمي‌گشتند، خوش و خندان بر مي‌گشتند

وَإِذَا رَأَوۡهُمۡ قَالُوٓاْ إِنَّ هَـٰٓؤُلَآءِ لَضَآلُّونَ

و چون [مؤمنان] را مي‌ديدند، مي‌گفتند: اينها گمراه هستند

وَمَآ أُرۡسِلُواْ عَلَيۡهِمۡ حَٰفِظِينَ

در حالي كه به مواظبت از آنان گماشته نشده بودند

فَٱلۡيَوۡمَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مِنَ ٱلۡكُفَّارِ يَضۡحَكُونَ

لذا امروز كساني كه ايمان آورده اند، بر كافران مي‌خندند

عَلَى ٱلۡأَرَآئِكِ يَنظُرُونَ

و بر تخت‌ها نشسته و تماشا مي‌كنند

هَلۡ ثُوِّبَ ٱلۡكُفَّارُ مَا كَانُواْ يَفۡعَلُونَ

آيا كافران به جزاي آنچه مي‌كردند، رسيده اند