إِنَّ لِلۡمُتَّقِينَ مَفَازًا

همانا براي متقيان كاميابي است

حَدَآئِقَ وَأَعۡنَٰبٗا

[و] باغها و [تاكهاي] انگور است

وَكَوَاعِبَ أَتۡرَابٗا

و دختران نار پستان هم‌سن و سال

وَكَأۡسٗا دِهَاقٗا

و جامهاي لبريز [شراب] است

لَّا يَسۡمَعُونَ فِيهَا لَغۡوٗا وَلَا كِذَّـٰبٗا

در آنجا نه سخن بيهودة مي‌شنوند، و نه دروغي

جَزَآءٗ مِّن رَّبِّكَ عَطَآءً حِسَابٗا

اين [پاداشي] از جانب پروردگار تواست، كه از روي حساب براي آنان داده شده است

رَّبِّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا ٱلرَّحۡمَٰنِۖ لَا يَمۡلِكُونَ مِنۡهُ خِطَابٗا

[آن ذاتي] كه پروردگار آسمانها و زمين و همه چيز هايي است كه در بين آسمانها و زمين مي‌باشند، [و آن الله] مهربان است، [كه در برابر بزرگي او] نمي‌توانند سخني بگويند

يَوۡمَ يَقُومُ ٱلرُّوحُ وَٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ صَفّٗاۖ لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنۡ أَذِنَ لَهُ ٱلرَّحۡمَٰنُ وَقَالَ صَوَابٗا

روزي كه روح و فرشتگان به صف مي‌ايستند، [و كسي] سخن نمي‌گويد، مگر كسي كه [الله] مهربان به او اجازه بدهد، و او سخن نيكي بگويد

ذَٰلِكَ ٱلۡيَوۡمُ ٱلۡحَقُّۖ فَمَن شَآءَ ٱتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِۦ مَـَٔابًا

آن روز حق است، پس هر كس كه مي‌خواهد راه بازگشتي به سوي پروردگار خود برگزيند

إِنَّآ أَنذَرۡنَٰكُمۡ عَذَابٗا قَرِيبٗا يَوۡمَ يَنظُرُ ٱلۡمَرۡءُ مَا قَدَّمَتۡ يَدَاهُ وَيَقُولُ ٱلۡكَافِرُ يَٰلَيۡتَنِي كُنتُ تُرَٰبَۢا

همانا ما شما را از عذاب نزديكي بيم داديم، روزي كه انسان آنچه را به دست خود پيش فرستاده است، مي‌بيند، و كافر مي‌گويد: ايكاش من خاك مي‌بودم