قُلۡ تَرَبَّصُواْ فَإِنِّي مَعَكُم مِّنَ ٱلۡمُتَرَبِّصِينَ

بگو: انتظار بكشيد، كه من هم با شما انتظار مي‌كشم

أَمۡ تَأۡمُرُهُمۡ أَحۡلَٰمُهُم بِهَٰذَآۚ أَمۡ هُمۡ قَوۡمٞ طَاغُونَ

آيا عقلهاي شان، آنان را وادار به اين چيز مي‌كند؟ [و] يا ايشان گروه طغيانگري هستند

أَمۡ يَقُولُونَ تَقَوَّلَهُۥۚ بَل لَّا يُؤۡمِنُونَ

آيا مي‌گويند: [قرآن] را از نزد خود آورده است، [نه خير چنين نيست] بلكه آنان ايمان نمي‌آورند

فَلۡيَأۡتُواْ بِحَدِيثٖ مِّثۡلِهِۦٓ إِن كَانُواْ صَٰدِقِينَ

پس اگر راست مي‌گويند: سخني همانند آنرا بياورند

أَمۡ خُلِقُواْ مِنۡ غَيۡرِ شَيۡءٍ أَمۡ هُمُ ٱلۡخَٰلِقُونَ

آيا آنان بدون [خالق] آفريده شده اند؟ و يا اينكه خود، آفريننده خود مي‌باشند [كه البته نه چنين است و نه چنان]

أَمۡ خَلَقُواْ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَۚ بَل لَّا يُوقِنُونَ

آيا آسمانها و زمين را آفريده اند؟ [نه] بلكه آنان يقين ندارند

أَمۡ عِندَهُمۡ خَزَآئِنُ رَبِّكَ أَمۡ هُمُ ٱلۡمُصَۜيۡطِرُونَ

آيا خزانه هاي پروردگار تو در نزد آنها است؟ [و] يا [بر هر چيزي] سيطره دارند

أَمۡ لَهُمۡ سُلَّمٞ يَسۡتَمِعُونَ فِيهِۖ فَلۡيَأۡتِ مُسۡتَمِعُهُم بِسُلۡطَٰنٖ مُّبِينٍ

آيا نردباني دارند كه به وسيلة آن مي‌شنوند پس شنوندة آنان [بر اين ادعاء] دليل آشكاري بياورد

أَمۡ لَهُ ٱلۡبَنَٰتُ وَلَكُمُ ٱلۡبَنُونَ

آيا براي او دختران، و براي شما پسران است

أَمۡ تَسۡـَٔلُهُمۡ أَجۡرٗا فَهُم مِّن مَّغۡرَمٖ مُّثۡقَلُونَ

[اي پيامبر!] آيا از آنان مزدي مي‌خواهي؟ كه به زير بار گران آن بمانند

أَمۡ عِندَهُمُ ٱلۡغَيۡبُ فَهُمۡ يَكۡتُبُونَ

آيا علم غيب در نزد شان است، كه [از آنجا] مي‌نويسند

أَمۡ يُرِيدُونَ كَيۡدٗاۖ فَٱلَّذِينَ كَفَرُواْ هُمُ ٱلۡمَكِيدُونَ

آيا مي‌خواهند [بر عليه تو] مكر وحيلة به كار ببرند؟ در حالي كه خود [كافران] در مكر گرفتار هستند

أَمۡ لَهُمۡ إِلَٰهٌ غَيۡرُ ٱللَّهِۚ سُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ عَمَّا يُشۡرِكُونَ

آيا براي آنان جز الله [يكتا] معبود ديگري وجود دارد؟ منزه است الله، از آنچه كه به او شريك قرار مي‌دهند

وَإِن يَرَوۡاْ كِسۡفٗا مِّنَ ٱلسَّمَآءِ سَاقِطٗا يَقُولُواْ سَحَابٞ مَّرۡكُومٞ

واگر [مشركان] افتادن قطعة از آسمان را ببينند، مي‌گويند اين ابر متراكمي است

فَذَرۡهُمۡ حَتَّىٰ يُلَٰقُواْ يَوۡمَهُمُ ٱلَّذِي فِيهِ يُصۡعَقُونَ

پس [اي پيامبر!] آنان را تا روزي كه به بيهوشي مرگ مي‌افتند، به حال خود شان واگذار

يَوۡمَ لَا يُغۡنِي عَنۡهُمۡ كَيۡدُهُمۡ شَيۡـٔٗا وَلَا هُمۡ يُنصَرُونَ

روزي كه حيله و مكر آنها براي شان سودي ندارد، و نه ياري داده مي‌شوند

وَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُواْ عَذَابٗا دُونَ ذَٰلِكَ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ

و به يقين براي ستمكاران، عذاب ديگري غير از اين نيز مي‌باشد، ولي بيشتر شان نمي‌دانند

وَٱصۡبِرۡ لِحُكۡمِ رَبِّكَ فَإِنَّكَ بِأَعۡيُنِنَاۖ وَسَبِّحۡ بِحَمۡدِ رَبِّكَ حِينَ تَقُومُ

و [اى پيامبر!] در برابر حكم پروردگار خود صبر كن، كه تو در زير نظر ما هستي، و هنگامي كه از جايت [و يا از خواب] بر مي‌خيزي، به حمد و تسبيح و تقديس پروردگارت بپرداز

وَمِنَ ٱلَّيۡلِ فَسَبِّحۡهُ وَإِدۡبَٰرَ ٱلنُّجُومِ

و در پاسي از شب، و در وقت افول ستارگان، او را تسبيح بگوي