وَجَعَلۡنَا مِنۢ بَيۡنِ أَيۡدِيهِمۡ سَدّٗا وَمِنۡ خَلۡفِهِمۡ سَدّٗا فَأَغۡشَيۡنَٰهُمۡ فَهُمۡ لَا يُبۡصِرُونَ

و در پيش روي آنها سَدِّي، و از پشت سر شان سدي قرار داده ايم، و بر چشمان شان پرده افكنده ايم، از اين سبب نمي‌بينند

وَسَوَآءٌ عَلَيۡهِمۡ ءَأَنذَرۡتَهُمۡ أَمۡ لَمۡ تُنذِرۡهُمۡ لَا يُؤۡمِنُونَ

[اي پيامبر!] چه آنان را بيم بدهي، و چه بيم ندهي [براي شان يكسان است]، ايمان نمي‌آورند

إِنَّمَا تُنذِرُ مَنِ ٱتَّبَعَ ٱلذِّكۡرَ وَخَشِيَ ٱلرَّحۡمَٰنَ بِٱلۡغَيۡبِۖ فَبَشِّرۡهُ بِمَغۡفِرَةٖ وَأَجۡرٖ كَرِيمٍ

[اي پيامبر!] جز اين نيست كه تو فقط كسي را بيم مي‌دهي كه از قرآن پيروي كند، و در عالَم غيب از [الله] مهربان بترسد، پس او را به آمرزش، و مزد ارزشمندي بشارت بده

إِنَّا نَحۡنُ نُحۡيِ ٱلۡمَوۡتَىٰ وَنَكۡتُبُ مَا قَدَّمُواْ وَءَاثَٰرَهُمۡۚ وَكُلَّ شَيۡءٍ أَحۡصَيۡنَٰهُ فِيٓ إِمَامٖ مُّبِينٖ

به يقين كه ما مردگان را [در قيامت] زنده مي‌كنيم، و آنچه را كه پيش فرستاده اند، و آثار [اعمال] آنان را مي‌نويسيم، و هر چيزي را در كتاب مبيني بر شمرديم

وَٱضۡرِبۡ لَهُم مَّثَلًا أَصۡحَٰبَ ٱلۡقَرۡيَةِ إِذۡ جَآءَهَا ٱلۡمُرۡسَلُونَ

[اي پيامبر!] براي آنان [داستان] مردم شهر را مثال بزن، آنگاه كه فرستادگان [از طرف عيسي به امر الله] آنجا آمدند

إِذۡ أَرۡسَلۡنَآ إِلَيۡهِمُ ٱثۡنَيۡنِ فَكَذَّبُوهُمَا فَعَزَّزۡنَا بِثَالِثٖ فَقَالُوٓاْ إِنَّآ إِلَيۡكُم مُّرۡسَلُونَ

زماني كه دو نفر [از رسولان] را به سوي آنان فرستاديم، و [آن مردم] آنان را تكذيب نمودند، و ما آن [دو فرستاده را] به [فرستادن رسول] سومي تقويت نموديم، و آن [رسولان] گفتند: به يقين ما به سوي شما فرستاده شده ايم

قَالُواْ مَآ أَنتُمۡ إِلَّا بَشَرٞ مِّثۡلُنَا وَمَآ أَنزَلَ ٱلرَّحۡمَٰنُ مِن شَيۡءٍ إِنۡ أَنتُمۡ إِلَّا تَكۡذِبُونَ

[آن مردم] گفتند: شما جز انسانهايي همانند ما نيستيد، و [الله] مهربان چيزي را نازل نكرده است، و شما دروغ گوياني بيش نمي‌باشيد

قَالُواْ رَبُّنَا يَعۡلَمُ إِنَّآ إِلَيۡكُمۡ لَمُرۡسَلُونَ

[پيامبران] گفتند: پروردگار ما مي‌داند كه ما به يقين به سوي شما فرستاده شده ايم

وَمَا عَلَيۡنَآ إِلَّا ٱلۡبَلَٰغُ ٱلۡمُبِينُ

و بر ما جز تبليغ آشكار، [چيز ديگري] نيست

قَالُوٓاْ إِنَّا تَطَيَّرۡنَا بِكُمۡۖ لَئِن لَّمۡ تَنتَهُواْ لَنَرۡجُمَنَّكُمۡ وَلَيَمَسَّنَّكُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِيمٞ

[آنها] گفتند: ما شما را به فال بد گرفته ايم، اگر [از ما] دست بر نداريد، به يقين شما را سنگسار خواهيم كرد، و هرآينه از طرف ما عذاب دردناكي به شما خواهد رسيد

قَالُواْ طَـٰٓئِرُكُم مَّعَكُمۡ أَئِن ذُكِّرۡتُمۚ بَلۡ أَنتُمۡ قَوۡمٞ مُّسۡرِفُونَ

[پيامبران] گفتند: شومي شما با خود شما است، آيا اگر براي تان پند داده شود، [آنرا حمل بر بدشگوني مي‌كنيد] بلكه [حقيقت اين است كه] شما مردم اسراف كاري هستيد

وَجَآءَ مِنۡ أَقۡصَا ٱلۡمَدِينَةِ رَجُلٞ يَسۡعَىٰ قَالَ يَٰقَوۡمِ ٱتَّبِعُواْ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

و از دور ترين نقطة شهر، شخصي شتابان آمد [و خطاب به مردم آن شهر] گفت: اي قوم من! از فرستادگان [الله] اطاعت كنيد

ٱتَّبِعُواْ مَن لَّا يَسۡـَٔلُكُمۡ أَجۡرٗا وَهُم مُّهۡتَدُونَ

از كساني اطاعت كنيد كه از شما مزدي نمي‌خواهند، و هدايت شدگان هستند

وَمَالِيَ لَآ أَعۡبُدُ ٱلَّذِي فَطَرَنِي وَإِلَيۡهِ تُرۡجَعُونَ

و مرا چه شده است آن [الهى] را نپرستم كه مرا آفريده كرده است، و به سوي او بازگردانده مي‌شويد

ءَأَتَّخِذُ مِن دُونِهِۦٓ ءَالِهَةً إِن يُرِدۡنِ ٱلرَّحۡمَٰنُ بِضُرّٖ لَّا تُغۡنِ عَنِّي شَفَٰعَتُهُمۡ شَيۡـٔٗا وَلَا يُنقِذُونِ

آيا به جاي او معبودانى را اختيار كنم كه اگر [الله] مهربان بخواهد كه به من ضرري برسد، شفاعت آنان چيزي را از من دفع نمي‌كند، و مرا نجات داده نمي‌توانند

إِنِّيٓ إِذٗا لَّفِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٍ

اگر چنين كنم، بدون شك در گمراهي آشكاري خواهم بود

إِنِّيٓ ءَامَنتُ بِرَبِّكُمۡ فَٱسۡمَعُونِ

همانا من به پروردگار شما ايمان آورده ام، پس از من بشنويد

قِيلَ ٱدۡخُلِ ٱلۡجَنَّةَۖ قَالَ يَٰلَيۡتَ قَوۡمِي يَعۡلَمُونَ

براي او گفته شد: وارد بهشت شو، گفت: اي كاش، قوم من مي‌دانستند

بِمَا غَفَرَ لِي رَبِّي وَجَعَلَنِي مِنَ ٱلۡمُكۡرَمِينَ

كه پروردگارم مرا آمرزيد، و مرا از جملة گراميان گردانيد