إِنَّآ أَرۡسَلۡنَٰكَ بِٱلۡحَقِّ بَشِيرٗا وَنَذِيرٗاۚ وَإِن مِّنۡ أُمَّةٍ إِلَّا خَلَا فِيهَا نَذِيرٞ

[اي پيامبر!] به يقين ما تو را به حق، بشارت دهنده، و بيم دهندة فرستاديم، و هيچ امتي نبود مگر آنكه در ميان شان بيم دهندة گذشته است

وَإِن يُكَذِّبُوكَ فَقَدۡ كَذَّبَ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡ جَآءَتۡهُمۡ رُسُلُهُم بِٱلۡبَيِّنَٰتِ وَبِٱلزُّبُرِ وَبِٱلۡكِتَٰبِ ٱلۡمُنِيرِ

[اي پيامبر!] اگر تو را تكذيب نمودند، به يقين كساني كه پيش از آنان بودند، نيز پيامبران خود را كه با معجزات و نوشته ها، و كتاب مبيني براي شان آمده بودند، تكذيب نمودند

ثُمَّ أَخَذۡتُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْۖ فَكَيۡفَ كَانَ نَكِيرِ

سپس كساني را كه كافر شده بودند، مورد مؤاخذه قرار دادم، و [ببين] كه كيفر من چگونه بود

أَلَمۡ تَرَ أَنَّ ٱللَّهَ أَنزَلَ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءٗ فَأَخۡرَجۡنَا بِهِۦ ثَمَرَٰتٖ مُّخۡتَلِفًا أَلۡوَٰنُهَاۚ وَمِنَ ٱلۡجِبَالِ جُدَدُۢ بِيضٞ وَحُمۡرٞ مُّخۡتَلِفٌ أَلۡوَٰنُهَا وَغَرَابِيبُ سُودٞ

آيا نديدي كه الله از آسمان آبي نازل كرد، آنگاه به وسيلة آن آب، ميوه هاي رنگارنگ [از زمين] بيرون آورديم، و از كوه‌‌ها، راه هايي به رنگهاي گوناگون سفيد، و سرخ، و نهايت سياه به وجود آورديم

وَمِنَ ٱلنَّاسِ وَٱلدَّوَآبِّ وَٱلۡأَنۡعَٰمِ مُخۡتَلِفٌ أَلۡوَٰنُهُۥ كَذَٰلِكَۗ إِنَّمَا يَخۡشَى ٱللَّهَ مِنۡ عِبَادِهِ ٱلۡعُلَمَـٰٓؤُاْۗ إِنَّ ٱللَّهَ عَزِيزٌ غَفُورٌ

و از انسانها و جنبندگان و چهار پايان نيز با رنگهاي گوناگون [پديد آورديم]، جز اين نيست كه از بندگان الله، فقط علماء از او مي‌ترسند، به درستى الله پيروزمند آمرزنده است

إِنَّ ٱلَّذِينَ يَتۡلُونَ كِتَٰبَ ٱللَّهِ وَأَقَامُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَأَنفَقُواْ مِمَّا رَزَقۡنَٰهُمۡ سِرّٗا وَعَلَانِيَةٗ يَرۡجُونَ تِجَٰرَةٗ لَّن تَبُورَ

به يقين كساني كه كتاب الله را تلاوت مي‌كنند، و نماز را برپا مي‌دارند، و از آنچه كه به آنان روزي داده ايم، پنهان و آشكار انفاق مي‌كنند، اميد به تجارتي دارند كه هرگز زيان نمي‌كند

لِيُوَفِّيَهُمۡ أُجُورَهُمۡ وَيَزِيدَهُم مِّن فَضۡلِهِۦٓۚ إِنَّهُۥ غَفُورٞ شَكُورٞ

تا [الله] پاداشهاي شان را به طور كامل بدهد، و از فضل خود، بر [پاداش هاي شان] بيفزايد، بي گمان او آمرزندة شكر پذير است

وَٱلَّذِيٓ أَوۡحَيۡنَآ إِلَيۡكَ مِنَ ٱلۡكِتَٰبِ هُوَ ٱلۡحَقُّ مُصَدِّقٗا لِّمَا بَيۡنَ يَدَيۡهِۗ إِنَّ ٱللَّهَ بِعِبَادِهِۦ لَخَبِيرُۢ بَصِيرٞ

و [اي پيامبر] آنچه را كه از كتاب [قرآن] به تو وحي كرديم، حق است، كه تصديق كنندة [كتابهايي است] كه پيش از آن بوده است، به درستى الله به [حال] بندگان آگاه بينا است

ثُمَّ أَوۡرَثۡنَا ٱلۡكِتَٰبَ ٱلَّذِينَ ٱصۡطَفَيۡنَا مِنۡ عِبَادِنَاۖ فَمِنۡهُمۡ ظَالِمٞ لِّنَفۡسِهِۦ وَمِنۡهُم مُّقۡتَصِدٞ وَمِنۡهُمۡ سَابِقُۢ بِٱلۡخَيۡرَٰتِ بِإِذۡنِ ٱللَّهِۚ ذَٰلِكَ هُوَ ٱلۡفَضۡلُ ٱلۡكَبِيرُ

سپس اين كتاب [قرآن] را به كساني از بندگان خود به ميراث داديم، كه از بندگان برگزيدة ما بودند، بعضي از آنان به خود ستم كردند، و بعضي از آنان ميانه روي نمودند، و بعضي از آنان به اذن [و توفيق] الله به كار هاي نيك سبقت جويندگانند، [و] اين همان فضل بزرگ است

جَنَّـٰتُ عَدۡنٖ يَدۡخُلُونَهَا يُحَلَّوۡنَ فِيهَا مِنۡ أَسَاوِرَ مِن ذَهَبٖ وَلُؤۡلُؤٗاۖ وَلِبَاسُهُمۡ فِيهَا حَرِيرٞ

[مزد آنها] باغهاي جاويدان است كه به آنها وارد مي‌شوند، و در آنجا به دستبند‌هايي از طلا و مرواريد آراسته مي‌شوند، و لباسهاي شان در آنجا از ابريشم است

وَقَالُواْ ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ ٱلَّذِيٓ أَذۡهَبَ عَنَّا ٱلۡحَزَنَۖ إِنَّ رَبَّنَا لَغَفُورٞ شَكُورٌ

و مي‌گويند: ستايش خاص براي الهى است كه اندوه ما را از بين برد، به يقين پروردگار ما آمرزندة شكر پذير است

ٱلَّذِيٓ أَحَلَّنَا دَارَ ٱلۡمُقَامَةِ مِن فَضۡلِهِۦ لَا يَمَسُّنَا فِيهَا نَصَبٞ وَلَا يَمَسُّنَا فِيهَا لُغُوبٞ

آن الهى كه از فضل خويش ما را در اين سرايي كه اقامتگاه بوده و در آن، نه رنجي به ما مي‌رسد، و نه خستگي و زحمتي، [براي هميشه] سكني‌گزين ساخت

وَٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَهُمۡ نَارُ جَهَنَّمَ لَا يُقۡضَىٰ عَلَيۡهِمۡ فَيَمُوتُواْ وَلَا يُخَفَّفُ عَنۡهُم مِّنۡ عَذَابِهَاۚ كَذَٰلِكَ نَجۡزِي كُلَّ كَفُورٖ

و كساني كه كفر ورزيده اند، براي آنان آتش جهنم است، نه بر آنها حكم مي‌شود كه بميرند، و نه عذاب دوزخ از آنها تخفيف مي‌يابد، به اين گونه هر كسي را كه كفر ورزيده است كيفر مي‌دهيم

وَهُمۡ يَصۡطَرِخُونَ فِيهَا رَبَّنَآ أَخۡرِجۡنَا نَعۡمَلۡ صَٰلِحًا غَيۡرَ ٱلَّذِي كُنَّا نَعۡمَلُۚ أَوَلَمۡ نُعَمِّرۡكُم مَّا يَتَذَكَّرُ فِيهِ مَن تَذَكَّرَ وَجَآءَكُمُ ٱلنَّذِيرُۖ فَذُوقُواْ فَمَا لِلظَّـٰلِمِينَ مِن نَّصِيرٍ

و آنان در دوزخ فرياد كنان [مي گويند:] پروردگارا! ما را از اينجا نجات بده، تا به عوض آنچه [در دنيا] مي‌كرديم، عمل صالحي انجام دهيم، [و در جواب شان گفته مي‌شود] آيا براي شما آنقدر عمر نداديم كه اگر كسي پند پذير باشد، پند بگيرد، و براي شما بيم دهندة هم آمد، پس [عذاب جهنم را] بچشيد، و براي ستمكاران هيچ ياوري نيست

إِنَّ ٱللَّهَ عَٰلِمُ غَيۡبِ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۚ إِنَّهُۥ عَلِيمُۢ بِذَاتِ ٱلصُّدُورِ

به درستى الله داناي غيب آسمانها و زمين است، و او از راز درون سينه‌ها آگاه است

هُوَ ٱلَّذِي جَعَلَكُمۡ خَلَـٰٓئِفَ فِي ٱلۡأَرۡضِۚ فَمَن كَفَرَ فَعَلَيۡهِ كُفۡرُهُۥۖ وَلَا يَزِيدُ ٱلۡكَٰفِرِينَ كُفۡرُهُمۡ عِندَ رَبِّهِمۡ إِلَّا مَقۡتٗاۖ وَلَا يَزِيدُ ٱلۡكَٰفِرِينَ كُفۡرُهُمۡ إِلَّا خَسَارٗا

او آن ذاتي است كه شما را جانشينان [پيشينيان] گردانيد، پس هر كس كه كافر شود، كفرش به زيان خود او است، و كفر كافران در نزد پروردگار شان جز بر قهر و غضب او نمي‌افزايد، و كفر كافران جز سبب زيادي خساره و زيان بر كافران نمي‌شود

قُلۡ أَرَءَيۡتُمۡ شُرَكَآءَكُمُ ٱلَّذِينَ تَدۡعُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ أَرُونِي مَاذَا خَلَقُواْ مِنَ ٱلۡأَرۡضِ أَمۡ لَهُمۡ شِرۡكٞ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ أَمۡ ءَاتَيۡنَٰهُمۡ كِتَٰبٗا فَهُمۡ عَلَىٰ بَيِّنَتٖ مِّنۡهُۚ بَلۡ إِن يَعِدُ ٱلظَّـٰلِمُونَ بَعۡضُهُم بَعۡضًا إِلَّا غُرُورًا

[اي پيامبر!] بگو: آيا به شريكان خود، كه آنان را به جاي الله مي‌پرستيد، نگريسته ايد، برايم نشان بدهيد كه چه چيزي را در زمين آفريده اند، و يا آنكه در آفرينش آسمانها مشاركتي داشته اند، يا براي آنان [مشركان] كتابي داده ايم، كه آنها از آن حجتي داشته باشند، بلكه ستمكاران جز فريب، وعدة ديگري به يكديگر خود نمي‌دهند

۞إِنَّ ٱللَّهَ يُمۡسِكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ أَن تَزُولَاۚ وَلَئِن زَالَتَآ إِنۡ أَمۡسَكَهُمَا مِنۡ أَحَدٖ مِّنۢ بَعۡدِهِۦٓۚ إِنَّهُۥ كَانَ حَلِيمًا غَفُورٗا

به درستى الله آسمانها و زمين را از زائل شدن نگه مي‌دارد، و اگر زائل شوند، هيچ كس بعد از او نمي‌تواند آنها را نگه دارد، همانا او بردبار آمرزنده است

وَأَقۡسَمُواْ بِٱللَّهِ جَهۡدَ أَيۡمَٰنِهِمۡ لَئِن جَآءَهُمۡ نَذِيرٞ لَّيَكُونُنَّ أَهۡدَىٰ مِنۡ إِحۡدَى ٱلۡأُمَمِۖ فَلَمَّا جَآءَهُمۡ نَذِيرٞ مَّا زَادَهُمۡ إِلَّا نُفُورًا

و آنها [مشركان] به مؤكد ترين قَسَمهاي هاي خود، به الله قَسَم ياد كردند كه اگر براي آنان بيم دهندة بيايد، هرآينه از هر امتي راه يافته‌تر خواهند بود، ولي چون بيم دهندة براي شان آمد، جز بر فرار شان [از حق] نيفزود

ٱسۡتِكۡبَارٗا فِي ٱلۡأَرۡضِ وَمَكۡرَ ٱلسَّيِّيِٕۚ وَلَا يَحِيقُ ٱلۡمَكۡرُ ٱلسَّيِّئُ إِلَّا بِأَهۡلِهِۦۚ فَهَلۡ يَنظُرُونَ إِلَّا سُنَّتَ ٱلۡأَوَّلِينَۚ فَلَن تَجِدَ لِسُنَّتِ ٱللَّهِ تَبۡدِيلٗاۖ وَلَن تَجِدَ لِسُنَّتِ ٱللَّهِ تَحۡوِيلًا

[فرار شان از حق] به خاطر استكبار و نيرنگ بد آنها بود، و نيرنگ بد، جز دامن صاحب خود را نمي‌گيرد، آيا منتظر چيز ديگري جز سرنوشت گذشتگان هستند، و هرگز بر راه الله دگرگوني نخواهي يافت، و هرگز بر راه الله تغييري نخواهي يافت

أَوَلَمۡ يَسِيرُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَيَنظُرُواْ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡ وَكَانُوٓاْ أَشَدَّ مِنۡهُمۡ قُوَّةٗۚ وَمَا كَانَ ٱللَّهُ لِيُعۡجِزَهُۥ مِن شَيۡءٖ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَلَا فِي ٱلۡأَرۡضِۚ إِنَّهُۥ كَانَ عَلِيمٗا قَدِيرٗا

آيا [اين مشركان] در زمين به سير و سياحت نپرداخته اند؟ تا سرانجام كار كساني را كه پيش از آنان بودند، ببينند كه چگونه بوده اند؟ در حالي كه گذشتگان از اينها نيرومندتر بودند، و هيچ چيزي در آسمانها و زمين وجود ندارد كه الله را [از آنچه كه ارادة او است] عاجز بگرداند، به درستى او داناي توانا است

وَلَوۡ يُؤَاخِذُ ٱللَّهُ ٱلنَّاسَ بِمَا كَسَبُواْ مَا تَرَكَ عَلَىٰ ظَهۡرِهَا مِن دَآبَّةٖ وَلَٰكِن يُؤَخِّرُهُمۡ إِلَىٰٓ أَجَلٖ مُّسَمّٗىۖ فَإِذَا جَآءَ أَجَلُهُمۡ فَإِنَّ ٱللَّهَ كَانَ بِعِبَادِهِۦ بَصِيرَۢا

و اگر الله مردم را به سزاي اعمال شان مي‌گرفت، هيچ جنبندة را بر روي [زمين] باقي نمي‌گذاشت، وليكن آنها را تا وقت معيني مهلت مي‌دهد، و چون اجل شان فرا رسد، بي گمان الله به بندگانش بينا است

يسٓ

يا، سين

وَٱلۡقُرۡءَانِ ٱلۡحَكِيمِ

و سوگند به قرآن حكيم

إِنَّكَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

[اى محمد!] به يقين كه تو از جملة پيامبران هستي

عَلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ

و بر راه راست [قرار داري]

تَنزِيلَ ٱلۡعَزِيزِ ٱلرَّحِيمِ

[اين قرآن] نازل شده از طرف [الله] پیروزمند مهربان است

لِتُنذِرَ قَوۡمٗا مَّآ أُنذِرَ ءَابَآؤُهُمۡ فَهُمۡ غَٰفِلُونَ

تا مردمي را بيم بدهي كه پدران شان بيم داده نشده بودند، و خود شان غافل مي‌باشند

لَقَدۡ حَقَّ ٱلۡقَوۡلُ عَلَىٰٓ أَكۡثَرِهِمۡ فَهُمۡ لَا يُؤۡمِنُونَ

به يقين اكثر شان سزاوار وعدة [عذاب] گشته اند، و آنان ايمان نمي‌آورند

إِنَّا جَعَلۡنَا فِيٓ أَعۡنَٰقِهِمۡ أَغۡلَٰلٗا فَهِيَ إِلَى ٱلۡأَذۡقَانِ فَهُم مُّقۡمَحُونَ

همانا ما بر گردن آنها غُلهايي قرار داده ايم كه تا چانه هاي [شان] مي‌رسد، كه سرهاي شان را بالا نگهداشته است