إِذۡ قَالَ ٱلۡحَوَارِيُّونَ يَٰعِيسَى ٱبۡنَ مَرۡيَمَ هَلۡ يَسۡتَطِيعُ رَبُّكَ أَن يُنَزِّلَ عَلَيۡنَا مَآئِدَةٗ مِّنَ ٱلسَّمَآءِۖ قَالَ ٱتَّقُواْ ٱللَّهَ إِن كُنتُم مُّؤۡمِنِينَ

و زماني را به ياد آور كه حواريون گفتند: اي عيسي بن مريم! آيا پروردگار تو مي‌تواند بر ما سفرة از آسمان نازل كند؟ گفت: اگر مؤمن هستيد از الله بترسيد

قَالُواْ نُرِيدُ أَن نَّأۡكُلَ مِنۡهَا وَتَطۡمَئِنَّ قُلُوبُنَا وَنَعۡلَمَ أَن قَدۡ صَدَقۡتَنَا وَنَكُونَ عَلَيۡهَا مِنَ ٱلشَّـٰهِدِينَ

گفتند: مي‌خواهيم از آن بخوريم، ودلهاي ما اطمينان بيابد، و بدانيم كه براي ما راست گفته‌اي، و بر آن از شاهدان باشيم

قَالَ عِيسَى ٱبۡنُ مَرۡيَمَ ٱللَّهُمَّ رَبَّنَآ أَنزِلۡ عَلَيۡنَا مَآئِدَةٗ مِّنَ ٱلسَّمَآءِ تَكُونُ لَنَا عِيدٗا لِّأَوَّلِنَا وَءَاخِرِنَا وَءَايَةٗ مِّنكَۖ وَٱرۡزُقۡنَا وَأَنتَ خَيۡرُ ٱلرَّـٰزِقِينَ

عيسي بن مريم [دعاء كرد و] گفت: بار الها! پروردگارا!، سفرة از آسمان بر ما نازل فرما، تا براي اول و آخر ما عيدي، و دليلي از طرف تو باشد، وما را روزي ده كه تو بهترين روزي دهندگاني

قَالَ ٱللَّهُ إِنِّي مُنَزِّلُهَا عَلَيۡكُمۡۖ فَمَن يَكۡفُرۡ بَعۡدُ مِنكُمۡ فَإِنِّيٓ أُعَذِّبُهُۥ عَذَابٗا لَّآ أُعَذِّبُهُۥٓ أَحَدٗا مِّنَ ٱلۡعَٰلَمِينَ

الله فرمود: من اين [سفره] را بر شما نازل مي‌كنم، ولي بعد از آن هر كس از شما كه كافر شود، او را چنان عذابي مي‌كنم، كه هيچ يك از جهانيان را چنان عذابي نكرده باشم

وَإِذۡ قَالَ ٱللَّهُ يَٰعِيسَى ٱبۡنَ مَرۡيَمَ ءَأَنتَ قُلۡتَ لِلنَّاسِ ٱتَّخِذُونِي وَأُمِّيَ إِلَٰهَيۡنِ مِن دُونِ ٱللَّهِۖ قَالَ سُبۡحَٰنَكَ مَا يَكُونُ لِيٓ أَنۡ أَقُولَ مَا لَيۡسَ لِي بِحَقٍّۚ إِن كُنتُ قُلۡتُهُۥ فَقَدۡ عَلِمۡتَهُۥۚ تَعۡلَمُ مَا فِي نَفۡسِي وَلَآ أَعۡلَمُ مَا فِي نَفۡسِكَۚ إِنَّكَ أَنتَ عَلَّـٰمُ ٱلۡغُيُوبِ

و آن زماني را به ياد آور كه الله مي گويد: اي عيسي بن مريم! آيا تو براي مردم گفته بودي كه من و مادرم را دو معبود به جاي الله به پرستش بگيريد؟ [عيسي] گفت: بار الها! تو پاک و منزّه هستی، من حق ندارم چيزي را كه سزاوار من نيست، بگويم، اگر چنين سخني را گفته باشم، به يقين كه مي‌داني، تو آنچه را در ضمير من است مي‌داني، و من آنچه را در ذات تو است نمي‌دانم، تو داناي اسرار پنهان هستی

مَا قُلۡتُ لَهُمۡ إِلَّا مَآ أَمَرۡتَنِي بِهِۦٓ أَنِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ رَبِّي وَرَبَّكُمۡۚ وَكُنتُ عَلَيۡهِمۡ شَهِيدٗا مَّا دُمۡتُ فِيهِمۡۖ فَلَمَّا تَوَفَّيۡتَنِي كُنتَ أَنتَ ٱلرَّقِيبَ عَلَيۡهِمۡۚ وَأَنتَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ شَهِيدٌ

براي آنها جز آنچه كه مرا به آن امر كرده بودي نگفتم، [و آن] اينكه الهي را كه پروردگار من و پروردگار شما است، عبادت كنيد، و تا وقتي كه در ميان آنها بودم، بر آنها [مراقب و] شاهد بودم، و چون مرا برگرفتي، خودت بر آنها مراقب بودي، و تو بر هر چيزي شاهد هستي

إِن تُعَذِّبۡهُمۡ فَإِنَّهُمۡ عِبَادُكَۖ وَإِن تَغۡفِرۡ لَهُمۡ فَإِنَّكَ أَنتَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ

اگر آنها را عذاب كني، آنان بندگان تو هستند، و اگر آنها را بيامرزي، همانا خودت پيروزمند با حكمت هستي

قَالَ ٱللَّهُ هَٰذَا يَوۡمُ يَنفَعُ ٱلصَّـٰدِقِينَ صِدۡقُهُمۡۚ لَهُمۡ جَنَّـٰتٞ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَآ أَبَدٗاۖ رَّضِيَ ٱللَّهُ عَنۡهُمۡ وَرَضُواْ عَنۡهُۚ ذَٰلِكَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ

الله فرمود: اين روزي است كه راستي راستگويان براي شان نفع مي‌رساند، براي آنها باغهاي بهشتي است كه از پايين آنها جويها روان است، [و] تا ابد جاودانه در آن مي‌مانند، الله از آنها خشنود است، و آنها از الله خشنود مي‌باشند، [و] اين [خوشنود بودن] رستگاري برزگي است

لِلَّهِ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا فِيهِنَّۚ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرُۢ

فرمانروايي آسمانها و زمين و آنچه كه در آنها است، براي الله است، و او بر هر چيزي قادر است

ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَجَعَلَ ٱلظُّلُمَٰتِ وَٱلنُّورَۖ ثُمَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بِرَبِّهِمۡ يَعۡدِلُونَ

ستايش براي الله است كه آسمانها و زمين را آفريد كرد، و تاريكيها و روشني را پديد آورد، و با اينهم كساني كه كافر شدند، [بتان را] به پروردگار خويش برابر مي‌كنند

هُوَ ٱلَّذِي خَلَقَكُم مِّن طِينٖ ثُمَّ قَضَىٰٓ أَجَلٗاۖ وَأَجَلٞ مُّسَمًّى عِندَهُۥۖ ثُمَّ أَنتُمۡ تَمۡتَرُونَ

او ذاتي است كه شما را از گِل آفريد، آنگاه مدتي را [براي زندگي شما] مقرر داشت، و مدت معين در نزد او است، با اين هم باز شما شك مي‌كنيد

وَهُوَ ٱللَّهُ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَفِي ٱلۡأَرۡضِ يَعۡلَمُ سِرَّكُمۡ وَجَهۡرَكُمۡ وَيَعۡلَمُ مَا تَكۡسِبُونَ

و او است الله يكتا در آسمانها و در زمين، و نهان و آشكار تان را مي‌داند، و [از] آنچه مي‌كنيد [و انجام مي‌دهيد] آگاه است

وَمَا تَأۡتِيهِم مِّنۡ ءَايَةٖ مِّنۡ ءَايَٰتِ رَبِّهِمۡ إِلَّا كَانُواْ عَنۡهَا مُعۡرِضِينَ

و هيچ دليلي از دلائل پروردگار شان براي آنان نمي‎آيد، مگر آنكه از آن روي گردان مي‌شوند

فَقَدۡ كَذَّبُواْ بِٱلۡحَقِّ لَمَّا جَآءَهُمۡ فَسَوۡفَ يَأۡتِيهِمۡ أَنۢبَـٰٓؤُاْ مَا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ

و همانا هنگامي كه حق [قرآن كريم] براي شان آمد، آن را تكذيب نمودند، و به زودي خبرهاي آنچه كه به آن مسخره مي‌كردند، براي شان خواهد آمد

أَلَمۡ يَرَوۡاْ كَمۡ أَهۡلَكۡنَا مِن قَبۡلِهِم مِّن قَرۡنٖ مَّكَّنَّـٰهُمۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ مَا لَمۡ نُمَكِّن لَّكُمۡ وَأَرۡسَلۡنَا ٱلسَّمَآءَ عَلَيۡهِم مِّدۡرَارٗا وَجَعَلۡنَا ٱلۡأَنۡهَٰرَ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهِمۡ فَأَهۡلَكۡنَٰهُم بِذُنُوبِهِمۡ وَأَنشَأۡنَا مِنۢ بَعۡدِهِمۡ قَرۡنًا ءَاخَرِينَ

آيا نديدند كه چه امتهايی را پيش از آنان هلاك ساختيم، آنان [امتهايی بودند كه براي آنان] در زمين [چنان] امكاناتي داده بوديم كه براي شما نداده بوديم، و بارانهاي پياپي را از آسمان بر آنان فرستاديم، و جويها را براي آنها روان ساختيم، و آنگاه آنان را به سبب گناهان شان هلاك ساختيم، و بعد از آنان مردم ديگري را پديد آورديم

وَلَوۡ نَزَّلۡنَا عَلَيۡكَ كِتَٰبٗا فِي قِرۡطَاسٖ فَلَمَسُوهُ بِأَيۡدِيهِمۡ لَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ مُّبِينٞ

و [اى پيامبر!] اگر بر تو كتابي را كه بر كاغذي نوشته شده باشد، نازل كنيم، و [مشركان] آن را با دستهاي خود لمس كنند، به يقين كساني كه كافر شده ‎اند مي‌گويند: اين جز سحر آشكار چيز ديگري نيست

وَقَالُواْ لَوۡلَآ أُنزِلَ عَلَيۡهِ مَلَكٞۖ وَلَوۡ أَنزَلۡنَا مَلَكٗا لَّقُضِيَ ٱلۡأَمۡرُ ثُمَّ لَا يُنظَرُونَ

و [مشركان مكه] گفتند: چرا فرشتة بر او نازل نشده است؟ و اگر فرشتة را نازل مي‌كرديم، هرآينه كار تمام مي‎شد، و مهلت داده نمي‎شدند

وَلَوۡ جَعَلۡنَٰهُ مَلَكٗا لَّجَعَلۡنَٰهُ رَجُلٗا وَلَلَبَسۡنَا عَلَيۡهِم مَّا يَلۡبِسُونَ

واگر او را فرشتة مي‎ساختيم[1]، به يقين او را به صورت مردي مي‎ساختيم، و باز آنچه را [كه اكنون بر خود و ديگران] مشتبه مي‌سازند، در شبهة شان نگه مي‎داشتيم

وَلَقَدِ ٱسۡتُهۡزِئَ بِرُسُلٖ مِّن قَبۡلِكَ فَحَاقَ بِٱلَّذِينَ سَخِرُواْ مِنۡهُم مَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ

[اي پيامبر!] و به تحقيق پيامبراني پيش از تو، نيز استهزاء شدند، و كساني كه آنها را مسخره مي‌كردند، [گناه] آن مسخره كردن دامن شان را گرفت

قُلۡ سِيرُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ ثُمَّ ٱنظُرُواْ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُكَذِّبِينَ

[اي پيامبر] بگو! در زمين به گردش بپردازيد، تا ببينيد كه سرانجام تكذيب كنندگان چگونه بوده است

قُل لِّمَن مَّا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ قُل لِّلَّهِۚ كَتَبَ عَلَىٰ نَفۡسِهِ ٱلرَّحۡمَةَۚ لَيَجۡمَعَنَّكُمۡ إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ لَا رَيۡبَ فِيهِۚ ٱلَّذِينَ خَسِرُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ فَهُمۡ لَا يُؤۡمِنُونَ

بگو! آنچه كه در آسمانها و زمين است از آنِ كيست؟ بگو از آنِ الله است، كه رحمت را بر خود مقرر داشته است، به يقين شما را در روز قيامت كه شكي در آن نيست، جمع مي‌كند، كساني كه خود را خساره ‌مند ساخته‌اند، ايمان نمي‌آورند

۞وَلَهُۥ مَا سَكَنَ فِي ٱلَّيۡلِ وَٱلنَّهَارِۚ وَهُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ

هر آنچه كه در شب و روز استقرار يافته است از آنِ او است، و او شنواي دانا است

قُلۡ أَغَيۡرَ ٱللَّهِ أَتَّخِذُ وَلِيّٗا فَاطِرِ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَهُوَ يُطۡعِمُ وَلَا يُطۡعَمُۗ قُلۡ إِنِّيٓ أُمِرۡتُ أَنۡ أَكُونَ أَوَّلَ مَنۡ أَسۡلَمَۖ وَلَا تَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ

[اى پيامبر!] بگو! آيا غير از الله را كه آفرينندة آسمانها و زمين است، و [به همگان] روزي مي‌دهد، و به روزي احتياجي ندارد، يار و ياور بگيرم؟ بگو! من امر شده‌ ام اولين كسي باشم كه مسلمان شده است، و از مشركان نباشم

قُلۡ إِنِّيٓ أَخَافُ إِنۡ عَصَيۡتُ رَبِّي عَذَابَ يَوۡمٍ عَظِيمٖ

بگو! اگر از پروردگارم نافرماني كنم، [از اينكه گرفتار] عذاب روز بزرگي [شوم] مي‌ترسم

مَّن يُصۡرَفۡ عَنۡهُ يَوۡمَئِذٖ فَقَدۡ رَحِمَهُۥۚ وَذَٰلِكَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡمُبِينُ

هر كس كه در آن روز، از عذاب نجات يابد، به يقين الله بر او رحمت آورده است، و اين همان پيروزي آشكار است

وَإِن يَمۡسَسۡكَ ٱللَّهُ بِضُرّٖ فَلَا كَاشِفَ لَهُۥٓ إِلَّا هُوَۖ وَإِن يَمۡسَسۡكَ بِخَيۡرٖ فَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ

اگر الله ضرري به تو برساند، هيچ كسي جز او برطرف كنندة آن نيست، و اگر خيري به تو برساند، پس او بر هر چيزي قادر است

وَهُوَ ٱلۡقَاهِرُ فَوۡقَ عِبَادِهِۦۚ وَهُوَ ٱلۡحَكِيمُ ٱلۡخَبِيرُ

و او است كه بر بندگانش مسلط است، و او با حكمت آگاه است

قُلۡ أَيُّ شَيۡءٍ أَكۡبَرُ شَهَٰدَةٗۖ قُلِ ٱللَّهُۖ شَهِيدُۢ بَيۡنِي وَبَيۡنَكُمۡۚ وَأُوحِيَ إِلَيَّ هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانُ لِأُنذِرَكُم بِهِۦ وَمَنۢ بَلَغَۚ أَئِنَّكُمۡ لَتَشۡهَدُونَ أَنَّ مَعَ ٱللَّهِ ءَالِهَةً أُخۡرَىٰۚ قُل لَّآ أَشۡهَدُۚ قُلۡ إِنَّمَا هُوَ إِلَٰهٞ وَٰحِدٞ وَإِنَّنِي بَرِيٓءٞ مِّمَّا تُشۡرِكُونَ

[اى پيامبر!] بگو! كدام چيز گواهي دادنش بزرگتر است؟ بگو! الله بين من و شما گواه است، و اين قرآن به من وحي شده است، تا شما، و هر كس ديگري را [كه حقيقت اين قرآن] به او برسد، بيم بدهم، آيا شما گواهي مي‌دهيد كه با الله [يكتا]، معبودان ديگري وجود دارند، بگو! من گواهي نمي‌دهم، بگو! جز اين نيست كه او الله يگانه است، و همانا من از آنچه كه به او شريك قرار مي‌دهيد، بيزارم

ٱلَّذِينَ ءَاتَيۡنَٰهُمُ ٱلۡكِتَٰبَ يَعۡرِفُونَهُۥ كَمَا يَعۡرِفُونَ أَبۡنَآءَهُمُۘ ٱلَّذِينَ خَسِرُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ فَهُمۡ لَا يُؤۡمِنُونَ

كساني كه به آنان كتاب داده ‌ايم، [يهود و نصارى] او را [صدق نبوت محمد  را] همان طور مي‌شناسند، كه فرزندان خود را مي‌شناسند، كساني كه به خود زيان رسانده ‌اند، ايمان نمي‌آورند

وَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّنِ ٱفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبًا أَوۡ كَذَّبَ بِـَٔايَٰتِهِۦٓۚ إِنَّهُۥ لَا يُفۡلِحُ ٱلظَّـٰلِمُونَ

و چه كسي ‌ستمكاتر است از آن كسي كه بر الله دروغ ببندد، و يا آيات او را تكذيب نمايد، همانا ستمكاران رستگار نمي‌شوند