وَٱلۡعَٰدِيَٰتِ ضَبۡحٗا
قَسَم به اسبان دوندة كه نفس نفس مي‌زنند
فَٱلۡمُورِيَٰتِ قَدۡحٗا
و قسم به اسباني كه در وقت دويدن [از برخورد سم خود با سنگ] جرقة آتش به وجود مي‌آورند
فَٱلۡمُغِيرَٰتِ صُبۡحٗا
و قسم به اسباني كه در صبحدم يورش مي‌برند
فَأَثَرۡنَ بِهِۦ نَقۡعٗا
و [بر اثر شتاب در دويدن] گرد و غبار برمي‌انگيزند
فَوَسَطۡنَ بِهِۦ جَمۡعًا
و [اسبان] به وسط دشمن يورش مي‌برند
إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ لِرَبِّهِۦ لَكَنُودٞ
به يقين انسان در برابر پروردگار خود ناسپاس است
وَإِنَّهُۥ عَلَىٰ ذَٰلِكَ لَشَهِيدٞ
و خود [انسان] بر [ناسپاس بودن خود] شهادت مي‌دهد
وَإِنَّهُۥ لِحُبِّ ٱلۡخَيۡرِ لَشَدِيدٌ
و به داشتن مال سخت شيفته است
۞أَفَلَا يَعۡلَمُ إِذَا بُعۡثِرَ مَا فِي ٱلۡقُبُورِ
آيا نمي‌داند كه چون آنچه در قبرها است، زير و رو شود
وَحُصِّلَ مَا فِي ٱلصُّدُورِ
و آنچه در سينه ها است، فاش گردد
إِنَّ رَبَّهُم بِهِمۡ يَوۡمَئِذٖ لَّخَبِيرُۢ
به يقين در اين وقت پروردگار شان به [همة احوال] آنان آگاه است
إبلاغ عن خطأ