وَلَا يُنفِقُونَ نَفَقَةٗ صَغِيرَةٗ وَلَا كَبِيرَةٗ وَلَا يَقۡطَعُونَ وَادِيًا إِلَّا كُتِبَ لَهُمۡ لِيَجۡزِيَهُمُ ٱللَّهُ أَحۡسَنَ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
و هيچ مال كم و زيادي را انفاق نميكنند، و هيچ واديی را نميپيمايند، مگر آنكه [ثواب آن] براي شان نوشته ميشود، تا الله آنان را به بهترين آنچه كه انجام ميدادند، پاداش بدهد
۞وَمَا كَانَ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ لِيَنفِرُواْ كَآفَّةٗۚ فَلَوۡلَا نَفَرَ مِن كُلِّ فِرۡقَةٖ مِّنۡهُمۡ طَآئِفَةٞ لِّيَتَفَقَّهُواْ فِي ٱلدِّينِ وَلِيُنذِرُواْ قَوۡمَهُمۡ إِذَا رَجَعُوٓاْ إِلَيۡهِمۡ لَعَلَّهُمۡ يَحۡذَرُونَ
و مناسب نيست كه همة مؤمنان به جهاد بيرون شوند، پس چرا از هر گروهي از ايشان عدة سفر نميكنند تا در دين دانش بياموزند، و چون نزد قوم خود برگردند، آنان را بيم بدهند، تا شايد حذر كنند
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ قَٰتِلُواْ ٱلَّذِينَ يَلُونَكُم مِّنَ ٱلۡكُفَّارِ وَلۡيَجِدُواْ فِيكُمۡ غِلۡظَةٗۚ وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ مَعَ ٱلۡمُتَّقِينَ
اي كساني كه ايمان آورده ايد! با كافراني كه با شما نزديك اند، به جنگ بپردازيد، و بايد در شما خشونت احساس كنند، و بدانيد كه الله با پرهيزگاران است
وَإِذَا مَآ أُنزِلَتۡ سُورَةٞ فَمِنۡهُم مَّن يَقُولُ أَيُّكُمۡ زَادَتۡهُ هَٰذِهِۦٓ إِيمَٰنٗاۚ فَأَمَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ فَزَادَتۡهُمۡ إِيمَٰنٗا وَهُمۡ يَسۡتَبۡشِرُونَ
و چون سورة نازل شود، بعضي از آنها ميگويند: اين سوره بر ايمان كدام يك از شما افزود؟ اما كساني كه ايمان آورده اند، يقينا بر ايمان شان افزوده است، و آنان شادماني ميكنند
وَأَمَّا ٱلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٞ فَزَادَتۡهُمۡ رِجۡسًا إِلَىٰ رِجۡسِهِمۡ وَمَاتُواْ وَهُمۡ كَٰفِرُونَ
و اما كساني كه در دلهاي شان مرض است، [نزول آن سوره] پليدي بر پليدي شان افزود، و در حال كفر مردند
أَوَلَا يَرَوۡنَ أَنَّهُمۡ يُفۡتَنُونَ فِي كُلِّ عَامٖ مَّرَّةً أَوۡ مَرَّتَيۡنِ ثُمَّ لَا يَتُوبُونَ وَلَا هُمۡ يَذَّكَّرُونَ
آيا نميبينند كه در هر سالي يك يا دو بار مورد آزمايش قرار ميگيرند، و باز نه توبه ميكنند، و نه پند ميپذيرند
وَإِذَا مَآ أُنزِلَتۡ سُورَةٞ نَّظَرَ بَعۡضُهُمۡ إِلَىٰ بَعۡضٍ هَلۡ يَرَىٰكُم مِّنۡ أَحَدٖ ثُمَّ ٱنصَرَفُواْۚ صَرَفَ ٱللَّهُ قُلُوبَهُم بِأَنَّهُمۡ قَوۡمٞ لَّا يَفۡقَهُونَ
و چون سورة نازل شود، بعضي از آنان به [طرف] بعضي ديگر نگاه ميكنند، [و ميگويند] آيا كسي شما را ميبيند، بعد از آن بر ميگردند، الله دلهاي شان را [از راه حق] منصرف ساخته است؛ زيرا آنان مردمي هستند كه نميفهمند
لَقَدۡ جَآءَكُمۡ رَسُولٞ مِّنۡ أَنفُسِكُمۡ عَزِيزٌ عَلَيۡهِ مَا عَنِتُّمۡ حَرِيصٌ عَلَيۡكُم بِٱلۡمُؤۡمِنِينَ رَءُوفٞ رَّحِيمٞ
هرآيينه پيامبري از خود شما براي شما آمد كه رنجهاي شما بر او گران ميآيد، [و به رساندن خير ونيكويي] براي شما حريص، و به مؤمنان رؤوف و رحيم است
فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَقُلۡ حَسۡبِيَ ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ عَلَيۡهِ تَوَكَّلۡتُۖ وَهُوَ رَبُّ ٱلۡعَرۡشِ ٱلۡعَظِيمِ
[اى پيامبر!] اگر روي برگردانند، بگو: الله براي من كافي است، هيچ معبود [بر حقي] جز او نيست، بر او توكل كردم، و او پروردگار عرش بزرگى است