شَاكِرٗا لِّأَنۡعُمِهِۚ ٱجۡتَبَىٰهُ وَهَدَىٰهُ إِلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ
شكرگزار نعمتهاي الله بود، [الله] او را برگزيد، و به راه راست هدايت نمود
وَءَاتَيۡنَٰهُ فِي ٱلدُّنۡيَا حَسَنَةٗۖ وَإِنَّهُۥ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ لَمِنَ ٱلصَّـٰلِحِينَ
و برايش در دنيا نيكويي داديم، و به يقين او در آخرت ازصالحان است
ثُمَّ أَوۡحَيۡنَآ إِلَيۡكَ أَنِ ٱتَّبِعۡ مِلَّةَ إِبۡرَٰهِيمَ حَنِيفٗاۖ وَمَا كَانَ مِنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ
بعد از آن بر تو وحي فرستاديم كه از آيين ابراهيم كه حقگرا بود، پيروي كن، و از مشركان نبود
إِنَّمَا جُعِلَ ٱلسَّبۡتُ عَلَى ٱلَّذِينَ ٱخۡتَلَفُواْ فِيهِۚ وَإِنَّ رَبَّكَ لَيَحۡكُمُ بَيۡنَهُمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ فِيمَا كَانُواْ فِيهِ يَخۡتَلِفُونَ
جز اين نيست كه [رعايت تعظيم روز] شنبه بر كساني مقرر شد كه در آن اختلاف كردند[1]، و به يقين پروردگارت روز قيامت در آنچه كه اختلاف می‌کردند، ميان آنان داوری می‌کند
1- ـ كه چون موسى روز جمعه را براى آنان تعيين نمود، با وى اختلاف كردند و گفتند: روز شنبه بهتر است.
ٱدۡعُ إِلَىٰ سَبِيلِ رَبِّكَ بِٱلۡحِكۡمَةِ وَٱلۡمَوۡعِظَةِ ٱلۡحَسَنَةِۖ وَجَٰدِلۡهُم بِٱلَّتِي هِيَ أَحۡسَنُۚ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعۡلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِۦ وَهُوَ أَعۡلَمُ بِٱلۡمُهۡتَدِينَ
[اى پيامبر!] به حكمت و اندرز نيكو [مردم را] به راه پروردگارت دعوت نما، و با آنها به شيوة نيكوتر بحث و مناظره كن، به يقين پروردگارت به [حال] گمراه شدگان، و به [حال] راه يافتگان داناتر است
وَإِنۡ عَاقَبۡتُمۡ فَعَاقِبُواْ بِمِثۡلِ مَا عُوقِبۡتُم بِهِۦۖ وَلَئِن صَبَرۡتُمۡ لَهُوَ خَيۡرٞ لِّلصَّـٰبِرِينَ
و اگر مجازات مي‌كرديد، به مانند آنچه به آن مجازات شده ايد، [آنان را] مجازات كنيد، و اگر صبر كنيد، هرآينه صبر كردن براي شكيبايان بهتر است
وَٱصۡبِرۡ وَمَا صَبۡرُكَ إِلَّا بِٱللَّهِۚ وَلَا تَحۡزَنۡ عَلَيۡهِمۡ وَلَا تَكُ فِي ضَيۡقٖ مِّمَّا يَمۡكُرُونَ
و [اي پيامبر!] صبر كن، و صبر تو جز به [توفيق] الله نيست، و بر آنان غم مخور، و از مكري كه به كار مي‌برند، دلتنگ مباش
إِنَّ ٱللَّهَ مَعَ ٱلَّذِينَ ٱتَّقَواْ وَّٱلَّذِينَ هُم مُّحۡسِنُونَ
همانا الله [به تأييد و نصرت خود] با پرهيزگاران، و با كساني است كه نيكوكار هستند
إبلاغ عن خطأ