السورة: سورة مائده

الآية : 91

إِنَّمَا يُرِيدُ ٱلشَّيۡطَٰنُ أَن يُوقِعَ بَيۡنَكُمُ ٱلۡعَدَٰوَةَ وَٱلۡبَغۡضَآءَ فِي ٱلۡخَمۡرِ وَٱلۡمَيۡسِرِ وَيَصُدَّكُمۡ عَن ذِكۡرِ ٱللَّهِ وَعَنِ ٱلصَّلَوٰةِۖ فَهَلۡ أَنتُم مُّنتَهُونَ

جز اين نيست كه شيطان مي‌خواهد به سبب شراب و قمار در ميان شما دشمني و كينه ايجاد كند، و شما را از ياد الله و از نماز باز دارد، پس آيا خودداري خواهيد كرد[1]؟


1- ـ كه البته بايد با شيطان مخالفت نموده و حتمًا از شراب و قمار خوددارى نماييد.


السورة: سورة مائده

الآية : 92

وَأَطِيعُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُواْ ٱلرَّسُولَ وَٱحۡذَرُواْۚ فَإِن تَوَلَّيۡتُمۡ فَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّمَا عَلَىٰ رَسُولِنَا ٱلۡبَلَٰغُ ٱلۡمُبِينُ

و از الله اطاعت كنيد، و از پيامبر اطاعت كنيد، و [از نافرماني] بپرهيزيد، و اگر روي گردان شديد، پس بدانيد كه [وظيفة] پيامبر ما تبليغ آشكار است



السورة: سورة مائده

الآية : 93

لَيۡسَ عَلَى ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ جُنَاحٞ فِيمَا طَعِمُوٓاْ إِذَا مَا ٱتَّقَواْ وَّءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ ثُمَّ ٱتَّقَواْ وَّءَامَنُواْ ثُمَّ ٱتَّقَواْ وَّأَحۡسَنُواْۚ وَٱللَّهُ يُحِبُّ ٱلۡمُحۡسِنِينَ

بر كساني كه ايمان آورده‌ اند، و اعمال شايستة انجام داده ‌‌اند، از آنچه كه [از شراب پيش حكم تحريم آن] خورده ‌اند بر آنها گناهي نيست، اگر پرهيزگار بوده و ايمان داشته باشند و كارهاي شايستة انجام دهند، بعد از آن پرهيزگاري كنند، و ايمان بياورند، و باز پرهيزگاري نموده، و كارهاي نيكي انجام دهند، و الله نيكوكاران را دوست مي‌دارد



السورة: سورة مائده

الآية : 94

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَيَبۡلُوَنَّكُمُ ٱللَّهُ بِشَيۡءٖ مِّنَ ٱلصَّيۡدِ تَنَالُهُۥٓ أَيۡدِيكُمۡ وَرِمَاحُكُمۡ لِيَعۡلَمَ ٱللَّهُ مَن يَخَافُهُۥ بِٱلۡغَيۡبِۚ فَمَنِ ٱعۡتَدَىٰ بَعۡدَ ذَٰلِكَ فَلَهُۥ عَذَابٌ أَلِيمٞ

اي كساني كه ايمان آورده ‌ايد، هرآينه الله شما را به چيزي از شكار كه دستها و نيزه‌هاي شما به آن مي‌رسد، مورد آزمايش قرار مي‌دهد، تا معلوم بدارد كه چه كسي در حالت نهان از او مي‌ترسد، و هركس كه بعد از آن تجاوز كند، برايش عذاب دردناكي است



السورة: سورة مائده

الآية : 95

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَقۡتُلُواْ ٱلصَّيۡدَ وَأَنتُمۡ حُرُمٞۚ وَمَن قَتَلَهُۥ مِنكُم مُّتَعَمِّدٗا فَجَزَآءٞ مِّثۡلُ مَا قَتَلَ مِنَ ٱلنَّعَمِ يَحۡكُمُ بِهِۦ ذَوَا عَدۡلٖ مِّنكُمۡ هَدۡيَۢا بَٰلِغَ ٱلۡكَعۡبَةِ أَوۡ كَفَّـٰرَةٞ طَعَامُ مَسَٰكِينَ أَوۡ عَدۡلُ ذَٰلِكَ صِيَامٗا لِّيَذُوقَ وَبَالَ أَمۡرِهِۦۗ عَفَا ٱللَّهُ عَمَّا سَلَفَۚ وَمَنۡ عَادَ فَيَنتَقِمُ ٱللَّهُ مِنۡهُۚ وَٱللَّهُ عَزِيزٞ ذُو ٱنتِقَامٍ

اي كساني كه ايمان آورده‌ ايد، در حال احرام شكار را نكنيد، و كسي از شما كه از روي قصد، شكار را بكند، بايد همانند آن را از چهار پايان، كفاره بدهد، و دو نفر از شما كه عادل باشند كه حكم كنند، و بايد اين هدي به كعبه برسد، و يا [به جاي هدي] كفارة [بدهد] كه طعام دادن چند مسكين باشد، و يا معادل آن روزه بگيرد، [اين براي آن است كه] كيفر [عمل] خود را بچشد، الله از گذشته عفو كرده است، و كسي كه دو باره [مرتكب] آن شود، پس الله از وي انتقام مي‌گيرد، و الله پيروزمند صاحب انتقام است



السورة: سورة مائده

الآية : 96

أُحِلَّ لَكُمۡ صَيۡدُ ٱلۡبَحۡرِ وَطَعَامُهُۥ مَتَٰعٗا لَّكُمۡ وَلِلسَّيَّارَةِۖ وَحُرِّمَ عَلَيۡكُمۡ صَيۡدُ ٱلۡبَرِّ مَا دُمۡتُمۡ حُرُمٗاۗ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ ٱلَّذِيٓ إِلَيۡهِ تُحۡشَرُونَ

ودر حال احرام شكار دريا و خوردنيهاي آن براي شما حلال گردانيده شده است، [تا براي شما] و مسافران متاعي باشد، و شكار صحرا تا وقتي كه در احرام مي‌باشيد، بر شما حرام گردانيده شده است، و از [عذاب] الهي بترسيد كه به پيشگاه او حشر مي‌شويد



السورة: سورة مائده

الآية : 97

۞جَعَلَ ٱللَّهُ ٱلۡكَعۡبَةَ ٱلۡبَيۡتَ ٱلۡحَرَامَ قِيَٰمٗا لِّلنَّاسِ وَٱلشَّهۡرَ ٱلۡحَرَامَ وَٱلۡهَدۡيَ وَٱلۡقَلَـٰٓئِدَۚ ذَٰلِكَ لِتَعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ يَعۡلَمُ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِ وَأَنَّ ٱللَّهَ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٌ

الله كعبه را كه بيت الله الحرام است، و ماه حرام، و هدي، و قلائد را، وسيلة برپايي [مصالح] مردم قرار داده است، اين به خاطر آن است تا بدانيد كه الله آنچه را كه در آسمانها و آنچه را كه در زمين است مي‌داند، و به يقين الله به هر چيزي دانا است



السورة: سورة مائده

الآية : 98

ٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ شَدِيدُ ٱلۡعِقَابِ وَأَنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ

بدانيد كه به يقين الله شديد العقاب است، و به يقين الله آمرزندة مهربان است



السورة: سورة مائده

الآية : 99

مَّا عَلَى ٱلرَّسُولِ إِلَّا ٱلۡبَلَٰغُۗ وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ مَا تُبۡدُونَ وَمَا تَكۡتُمُونَ

بر [عهدة] پيامبر وظيفة جز رساندن [پيام الهي] نيست، و الله آنچه را كه ظاهر مي‌سازيد، و آنچه را كه پنهان مي‎داريد، مي‌داند



السورة: سورة مائده

الآية : 100

قُل لَّا يَسۡتَوِي ٱلۡخَبِيثُ وَٱلطَّيِّبُ وَلَوۡ أَعۡجَبَكَ كَثۡرَةُ ٱلۡخَبِيثِۚ فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ يَـٰٓأُوْلِي ٱلۡأَلۡبَٰبِ لَعَلَّكُمۡ تُفۡلِحُونَ

[اي پيامبر!] بگو: پليد و پاكيزه با هم برابر نيستند، هرچند كه بسيار بودن پليد تو را به شگفتي وادارد، پس اي خردمندان از الله بترسيد، تا باشد كه رستگار شويد



السورة: سورة مائده

الآية : 101

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَسۡـَٔلُواْ عَنۡ أَشۡيَآءَ إِن تُبۡدَ لَكُمۡ تَسُؤۡكُمۡ وَإِن تَسۡـَٔلُواْ عَنۡهَا حِينَ يُنَزَّلُ ٱلۡقُرۡءَانُ تُبۡدَ لَكُمۡ عَفَا ٱللَّهُ عَنۡهَاۗ وَٱللَّهُ غَفُورٌ حَلِيمٞ

اي كساني كه ايمان آورده‌ ايد! از چيزهايی نپرسيد كه اگر براي شما آشكار شود، شما را اندوهگين سازد، و اگر از آن چيزها به هنگام نزول قرآن پرسان كنيد، براي شما آشكار مي‌شوند، الله از آنها عفو كرده است، و الله آمرزندة بردبار است



السورة: سورة مائده

الآية : 102

قَدۡ سَأَلَهَا قَوۡمٞ مِّن قَبۡلِكُمۡ ثُمَّ أَصۡبَحُواْ بِهَا كَٰفِرِينَ

به تحقيق گروهي پيش از شما از [چيزهايی] سؤال كردند، و سپس به آن چيزها كافر شدند[1]


1- ـ مانند قوم صالح عليه السلام كه آمدن ماده شتر را، سؤال كردند.


السورة: سورة مائده

الآية : 103

مَا جَعَلَ ٱللَّهُ مِنۢ بَحِيرَةٖ وَلَا سَآئِبَةٖ وَلَا وَصِيلَةٖ وَلَا حَامٖ وَلَٰكِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ يَفۡتَرُونَ عَلَى ٱللَّهِ ٱلۡكَذِبَۖ وَأَكۡثَرُهُمۡ لَا يَعۡقِلُونَ

الله هيچ گونه بحيره و سائبه و وصيله و حامي قرار نداده است، ولي كساني كه كافر شدند، بر الله دروغ مي‌بندند، و اكثر شان انديشه نمي‌كنند



السورة: سورة مائده

الآية : 104

وَإِذَا قِيلَ لَهُمۡ تَعَالَوۡاْ إِلَىٰ مَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ وَإِلَى ٱلرَّسُولِ قَالُواْ حَسۡبُنَا مَا وَجَدۡنَا عَلَيۡهِ ءَابَآءَنَآۚ أَوَلَوۡ كَانَ ءَابَآؤُهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ شَيۡـٔٗا وَلَا يَهۡتَدُونَ

و چون براي آنها گفته شود به سوي آنچه كه الله نازل كرده است، و به سوي پيامبر بياييد، مي‌گويند: آنچه كه پدران خود را بر آن يافته‎ايم، براي ما بس است، آيا [چنين مي‌گويند] اگر چه پدران شان نه چيزي را مي‌دانستند، و نه هدايت شده بودند



السورة: سورة مائده

الآية : 105

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ عَلَيۡكُمۡ أَنفُسَكُمۡۖ لَا يَضُرُّكُم مَّن ضَلَّ إِذَا ٱهۡتَدَيۡتُمۡۚ إِلَى ٱللَّهِ مَرۡجِعُكُمۡ جَمِيعٗا فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

اي كساني كه ايمان آورده‌ايد! شما مواظب خود باشيد، هرگاه شما هدايت شده باشيد[1]، كس ديگري كه گمراه شود، به شما ضرر نمي‌رساند، بازگشت همة شما به سوي الله است، آنگاه شما را به آنچه كه مي‌كرديد، خبر مي‌دهد


1- ـ كه به امر به معروف و نهى از منكر را به صورت درست آن انجام داده باشيد.


السورة: سورة مائده

الآية : 106

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ شَهَٰدَةُ بَيۡنِكُمۡ إِذَا حَضَرَ أَحَدَكُمُ ٱلۡمَوۡتُ حِينَ ٱلۡوَصِيَّةِ ٱثۡنَانِ ذَوَا عَدۡلٖ مِّنكُمۡ أَوۡ ءَاخَرَانِ مِنۡ غَيۡرِكُمۡ إِنۡ أَنتُمۡ ضَرَبۡتُمۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَأَصَٰبَتۡكُم مُّصِيبَةُ ٱلۡمَوۡتِۚ تَحۡبِسُونَهُمَا مِنۢ بَعۡدِ ٱلصَّلَوٰةِ فَيُقۡسِمَانِ بِٱللَّهِ إِنِ ٱرۡتَبۡتُمۡ لَا نَشۡتَرِي بِهِۦ ثَمَنٗا وَلَوۡ كَانَ ذَا قُرۡبَىٰ وَلَا نَكۡتُمُ شَهَٰدَةَ ٱللَّهِ إِنَّآ إِذٗا لَّمِنَ ٱلۡأٓثِمِينَ

اي كساني كه ايمان آورده‌ايد! هنگامي كه مرگ كسي از شما فرا رسد، گواهي گرفتن در هنگام وصيت كردن، اين طور است كه دو نفر عادل را از خود شاهد بگيريد، و اگر در سفر بوديد، و به مصيبت مرگ گرفتار شديد، دو نفر را از غير خود شاهد بگيريد، و اگر [هنگام اداي شهادت] به آنان شك پيدا كرديد، آن دو شاهد تا بعد از نماز نگه داريد، تا به الله قَسَم بخورند كه ما حق را به هيچ قيمتي معامله نمي‌كنيم، اگر چه براي خويشاوندان [ما] باشد، و شهادت الله را پنهان نمي‌كنيم، [كه اگر پنهان كنيم] در اين صورت از گنهكاران خواهيم بود



السورة: سورة مائده

الآية : 107

فَإِنۡ عُثِرَ عَلَىٰٓ أَنَّهُمَا ٱسۡتَحَقَّآ إِثۡمٗا فَـَٔاخَرَانِ يَقُومَانِ مَقَامَهُمَا مِنَ ٱلَّذِينَ ٱسۡتَحَقَّ عَلَيۡهِمُ ٱلۡأَوۡلَيَٰنِ فَيُقۡسِمَانِ بِٱللَّهِ لَشَهَٰدَتُنَآ أَحَقُّ مِن شَهَٰدَتِهِمَا وَمَا ٱعۡتَدَيۡنَآ إِنَّآ إِذٗا لَّمِنَ ٱلظَّـٰلِمِينَ

و اگر معلوم شد كه آن دو نفر [به شهادت دروغ خود] مرتكب گناه شده‎ اند، به عوض آنها دو نفر ديگر از نزديكان ميت كه به ميراث مستحق‌تر باشند، به جاي آن دو شاهد اول قرار بگيرند، و به الله سوگند بخورند كه گواهي ما از گواهي آنها درست‌تر است، و ما [از حق] تجاوز نكرده ‌ايم، در اين صورت هرآينه از ستمكاران خواهيم بود



السورة: سورة مائده

الآية : 108

ذَٰلِكَ أَدۡنَىٰٓ أَن يَأۡتُواْ بِٱلشَّهَٰدَةِ عَلَىٰ وَجۡهِهَآ أَوۡ يَخَافُوٓاْ أَن تُرَدَّ أَيۡمَٰنُۢ بَعۡدَ أَيۡمَٰنِهِمۡۗ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَٱسۡمَعُواْۗ وَٱللَّهُ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلۡفَٰسِقِينَ

و اين حكم، نزديكترين طريق به گواهي دادن به صورت درست آن است، و يا از اينكه مبادا قَسَمهايي بعد از قَسَمهاي شان رد شود، بترسند، و از الله بترسيد، و بشنويد، و الله مردم فاسق را هدايت نمي‌كند



السورة: سورة مائده

الآية : 109

۞يَوۡمَ يَجۡمَعُ ٱللَّهُ ٱلرُّسُلَ فَيَقُولُ مَاذَآ أُجِبۡتُمۡۖ قَالُواْ لَا عِلۡمَ لَنَآۖ إِنَّكَ أَنتَ عَلَّـٰمُ ٱلۡغُيُوبِ

[اى مردم!] روزي را [به ياد آوريد] كه الله پيامبران را جمع مي‌كند، و مي‌گويد: دعوت شما را چه‌گونه اجابت كردند، [پيامبران] مي‌گويند: ما را هیچ آگاهی و دانشی نیست، همانا تو به تمام امور پنهان آگاه هستی



السورة: سورة مائده

الآية : 110

إِذۡ قَالَ ٱللَّهُ يَٰعِيسَى ٱبۡنَ مَرۡيَمَ ٱذۡكُرۡ نِعۡمَتِي عَلَيۡكَ وَعَلَىٰ وَٰلِدَتِكَ إِذۡ أَيَّدتُّكَ بِرُوحِ ٱلۡقُدُسِ تُكَلِّمُ ٱلنَّاسَ فِي ٱلۡمَهۡدِ وَكَهۡلٗاۖ وَإِذۡ عَلَّمۡتُكَ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡحِكۡمَةَ وَٱلتَّوۡرَىٰةَ وَٱلۡإِنجِيلَۖ وَإِذۡ تَخۡلُقُ مِنَ ٱلطِّينِ كَهَيۡـَٔةِ ٱلطَّيۡرِ بِإِذۡنِي فَتَنفُخُ فِيهَا فَتَكُونُ طَيۡرَۢا بِإِذۡنِيۖ وَتُبۡرِئُ ٱلۡأَكۡمَهَ وَٱلۡأَبۡرَصَ بِإِذۡنِيۖ وَإِذۡ تُخۡرِجُ ٱلۡمَوۡتَىٰ بِإِذۡنِيۖ وَإِذۡ كَفَفۡتُ بَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ عَنكَ إِذۡ جِئۡتَهُم بِٱلۡبَيِّنَٰتِ فَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِنۡهُمۡ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ مُّبِينٞ

[اى پيامبر!] آن زماني را به ياد آور كه الله فرمود: اي عيسي بن مريم! نعمت مرا كه بر تو و بر مادر تو ارزاني داشتم به ياد آور، آن زمان كه تو را به روح القدس مؤيد ساختم، كه در گهواره، و بزرگسالي با مردم سخن مي‌گفتي، و آنگاه كه كتاب و حكمت و تورات و انجيل را به تو آموختم، و هنگامي كه به فرمان من از گِل به مانند پرندة مي‎ساختي، و در آن مي‌دميدي، و به فرمان من پرندة مي‌شد، و كور مادرزاد، و پيس را به فرمان من شفا مي‌دادي، و آنگاه كه مردگان را به فرمان من زنده مي‌كردي، و هنگامي كه بني اسرائيل را از [آسيب رساندن به تو] بازداشتم، هنگامي كه دلائل روشني براي شان آوردي، و كساني كه از آنها كافر شدند، گفتند: اين [چيزها] جز سحر آشكار چيز ديگري نيست



السورة: سورة مائده

الآية : 111

وَإِذۡ أَوۡحَيۡتُ إِلَى ٱلۡحَوَارِيِّـۧنَ أَنۡ ءَامِنُواْ بِي وَبِرَسُولِي قَالُوٓاْ ءَامَنَّا وَٱشۡهَدۡ بِأَنَّنَا مُسۡلِمُونَ

و زماني را به ياد آور كه به حواريون الهام كردم كه به من و به پبامبرم ايمان بياوريد، گفتند: ايمان آورديم، و شاهد باش كه ما مسلمانيم



السورة: سورة مائده

الآية : 112

إِذۡ قَالَ ٱلۡحَوَارِيُّونَ يَٰعِيسَى ٱبۡنَ مَرۡيَمَ هَلۡ يَسۡتَطِيعُ رَبُّكَ أَن يُنَزِّلَ عَلَيۡنَا مَآئِدَةٗ مِّنَ ٱلسَّمَآءِۖ قَالَ ٱتَّقُواْ ٱللَّهَ إِن كُنتُم مُّؤۡمِنِينَ

و زماني را به ياد آور كه حواريون گفتند: اي عيسي بن مريم! آيا پروردگار تو مي‌تواند بر ما سفرة از آسمان نازل كند؟ گفت: اگر مؤمن هستيد از الله بترسيد



السورة: سورة مائده

الآية : 113

قَالُواْ نُرِيدُ أَن نَّأۡكُلَ مِنۡهَا وَتَطۡمَئِنَّ قُلُوبُنَا وَنَعۡلَمَ أَن قَدۡ صَدَقۡتَنَا وَنَكُونَ عَلَيۡهَا مِنَ ٱلشَّـٰهِدِينَ

گفتند: مي‌خواهيم از آن بخوريم، ودلهاي ما اطمينان بيابد، و بدانيم كه براي ما راست گفته‌اي، و بر آن از شاهدان باشيم



السورة: سورة مائده

الآية : 114

قَالَ عِيسَى ٱبۡنُ مَرۡيَمَ ٱللَّهُمَّ رَبَّنَآ أَنزِلۡ عَلَيۡنَا مَآئِدَةٗ مِّنَ ٱلسَّمَآءِ تَكُونُ لَنَا عِيدٗا لِّأَوَّلِنَا وَءَاخِرِنَا وَءَايَةٗ مِّنكَۖ وَٱرۡزُقۡنَا وَأَنتَ خَيۡرُ ٱلرَّـٰزِقِينَ

عيسي بن مريم [دعاء كرد و] گفت: بار الها! پروردگارا!، سفرة از آسمان بر ما نازل فرما، تا براي اول و آخر ما عيدي، و دليلي از طرف تو باشد، وما را روزي ده كه تو بهترين روزي دهندگاني



السورة: سورة مائده

الآية : 115

قَالَ ٱللَّهُ إِنِّي مُنَزِّلُهَا عَلَيۡكُمۡۖ فَمَن يَكۡفُرۡ بَعۡدُ مِنكُمۡ فَإِنِّيٓ أُعَذِّبُهُۥ عَذَابٗا لَّآ أُعَذِّبُهُۥٓ أَحَدٗا مِّنَ ٱلۡعَٰلَمِينَ

الله فرمود: من اين [سفره] را بر شما نازل مي‌كنم، ولي بعد از آن هر كس از شما كه كافر شود، او را چنان عذابي مي‌كنم، كه هيچ يك از جهانيان را چنان عذابي نكرده باشم



السورة: سورة مائده

الآية : 116

وَإِذۡ قَالَ ٱللَّهُ يَٰعِيسَى ٱبۡنَ مَرۡيَمَ ءَأَنتَ قُلۡتَ لِلنَّاسِ ٱتَّخِذُونِي وَأُمِّيَ إِلَٰهَيۡنِ مِن دُونِ ٱللَّهِۖ قَالَ سُبۡحَٰنَكَ مَا يَكُونُ لِيٓ أَنۡ أَقُولَ مَا لَيۡسَ لِي بِحَقٍّۚ إِن كُنتُ قُلۡتُهُۥ فَقَدۡ عَلِمۡتَهُۥۚ تَعۡلَمُ مَا فِي نَفۡسِي وَلَآ أَعۡلَمُ مَا فِي نَفۡسِكَۚ إِنَّكَ أَنتَ عَلَّـٰمُ ٱلۡغُيُوبِ

و آن زماني را به ياد آور كه الله مي گويد: اي عيسي بن مريم! آيا تو براي مردم گفته بودي كه من و مادرم را دو معبود به جاي الله به پرستش بگيريد؟ [عيسي] گفت: بار الها! تو پاک و منزّه هستی، من حق ندارم چيزي را كه سزاوار من نيست، بگويم، اگر چنين سخني را گفته باشم، به يقين كه مي‌داني، تو آنچه را در ضمير من است مي‌داني، و من آنچه را در ذات تو است نمي‌دانم، تو داناي اسرار پنهان هستی



السورة: سورة مائده

الآية : 117

مَا قُلۡتُ لَهُمۡ إِلَّا مَآ أَمَرۡتَنِي بِهِۦٓ أَنِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ رَبِّي وَرَبَّكُمۡۚ وَكُنتُ عَلَيۡهِمۡ شَهِيدٗا مَّا دُمۡتُ فِيهِمۡۖ فَلَمَّا تَوَفَّيۡتَنِي كُنتَ أَنتَ ٱلرَّقِيبَ عَلَيۡهِمۡۚ وَأَنتَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ شَهِيدٌ

براي آنها جز آنچه كه مرا به آن امر كرده بودي نگفتم، [و آن] اينكه الهي را كه پروردگار من و پروردگار شما است، عبادت كنيد، و تا وقتي كه در ميان آنها بودم، بر آنها [مراقب و] شاهد بودم، و چون مرا برگرفتي، خودت بر آنها مراقب بودي، و تو بر هر چيزي شاهد هستي



السورة: سورة مائده

الآية : 118

إِن تُعَذِّبۡهُمۡ فَإِنَّهُمۡ عِبَادُكَۖ وَإِن تَغۡفِرۡ لَهُمۡ فَإِنَّكَ أَنتَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ

اگر آنها را عذاب كني، آنان بندگان تو هستند، و اگر آنها را بيامرزي، همانا خودت پيروزمند با حكمت هستي



السورة: سورة مائده

الآية : 119

قَالَ ٱللَّهُ هَٰذَا يَوۡمُ يَنفَعُ ٱلصَّـٰدِقِينَ صِدۡقُهُمۡۚ لَهُمۡ جَنَّـٰتٞ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَآ أَبَدٗاۖ رَّضِيَ ٱللَّهُ عَنۡهُمۡ وَرَضُواْ عَنۡهُۚ ذَٰلِكَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ

الله فرمود: اين روزي است كه راستي راستگويان براي شان نفع مي‌رساند، براي آنها باغهاي بهشتي است كه از پايين آنها جويها روان است، [و] تا ابد جاودانه در آن مي‌مانند، الله از آنها خشنود است، و آنها از الله خشنود مي‌باشند، [و] اين [خوشنود بودن] رستگاري برزگي است



السورة: سورة مائده

الآية : 120

لِلَّهِ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا فِيهِنَّۚ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرُۢ

فرمانروايي آسمانها و زمين و آنچه كه در آنها است، براي الله است، و او بر هر چيزي قادر است