السورة: سورۀ کهف

الآية : 91

كَذَٰلِكَۖ وَقَدۡ أَحَطۡنَا بِمَا لَدَيۡهِ خُبۡرٗا

[كار ذو القرنين] اين چنين بود، و ما به آنچه نزد او بود، آگهي كامل داشتيم



السورة: سورۀ کهف

الآية : 92

ثُمَّ أَتۡبَعَ سَبَبًا

بعد از آن در پي سببي افتاد



السورة: سورۀ کهف

الآية : 93

حَتَّىٰٓ إِذَا بَلَغَ بَيۡنَ ٱلسَّدَّيۡنِ وَجَدَ مِن دُونِهِمَا قَوۡمٗا لَّا يَكَادُونَ يَفۡقَهُونَ قَوۡلٗا

تا اينكه به ميان دو كوه رسيد، و در کنار آن دو (کوه) مردمی را يافت که هيچ سخنی را نمی‌فهميدند



السورة: سورۀ کهف

الآية : 94

قَالُواْ يَٰذَا ٱلۡقَرۡنَيۡنِ إِنَّ يَأۡجُوجَ وَمَأۡجُوجَ مُفۡسِدُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَهَلۡ نَجۡعَلُ لَكَ خَرۡجًا عَلَىٰٓ أَن تَجۡعَلَ بَيۡنَنَا وَبَيۡنَهُمۡ سَدّٗا

[آنها] گفتند: «ای ذوالقرنين! يأجوج و مأجوج در اين سرزمين فساد كاري می‌کنند، پس آيا براي تو هزينة قرار دهيم كه ميان ما و آنها سدی بسازی



السورة: سورۀ کهف

الآية : 95

قَالَ مَا مَكَّنِّي فِيهِ رَبِّي خَيۡرٞ فَأَعِينُونِي بِقُوَّةٍ أَجۡعَلۡ بَيۡنَكُمۡ وَبَيۡنَهُمۡ رَدۡمًا

[ذو القرنين] گفت: آنچه پروردگارم در اختيارم قرار داده است، [از آنچه شما مي‌گوييد] بهتر است، پس مرا به نيرو ياري كنيد، تا ميان شما و آنها سد محكمي بسازم



السورة: سورۀ کهف

الآية : 96

ءَاتُونِي زُبَرَ ٱلۡحَدِيدِۖ حَتَّىٰٓ إِذَا سَاوَىٰ بَيۡنَ ٱلصَّدَفَيۡنِ قَالَ ٱنفُخُواْۖ حَتَّىٰٓ إِذَا جَعَلَهُۥ نَارٗا قَالَ ءَاتُونِيٓ أُفۡرِغۡ عَلَيۡهِ قِطۡرٗا

قطعات [بزرگ] آهن را برايم بياوريد، تا اينكه ميان آن كوه را برابر ساخت، گفت: [در آتش] بدميد، [وآنها دميدند] تا آنكه [آن قطعات آهن را] سرخ و گداخته کرد، گفت: [اكنون] مس گداخته برايم بياوريد، تا بر روي آن فروريزم



السورة: سورۀ کهف

الآية : 97

فَمَا ٱسۡطَٰعُوٓاْ أَن يَظۡهَرُوهُ وَمَا ٱسۡتَطَٰعُواْ لَهُۥ نَقۡبٗا

و نتوانستند از آن بالا روند، و نه هم توانستند آن را سوراخ كنند.[1]


1- ـ بعد از ساختن اين سد محكم، ياجوج و ماجوج نتوانستند از آن سد بالا روند، و به آن مردم ضرر برسانند، و نه هم توانستند آن را سوراخ كنند.


السورة: سورۀ کهف

الآية : 98

قَالَ هَٰذَا رَحۡمَةٞ مِّن رَّبِّيۖ فَإِذَا جَآءَ وَعۡدُ رَبِّي جَعَلَهُۥ دَكَّآءَۖ وَكَانَ وَعۡدُ رَبِّي حَقّٗا

[ذو القرنين] گفت: اين رحمتي از طرف پروردگار من است، و  چون وعدة پروردگارم فرا رسد، آن سد را در هم مي‌كوبد، و وعدة پروردگارم حق است



السورة: سورۀ کهف

الآية : 99

۞وَتَرَكۡنَا بَعۡضَهُمۡ يَوۡمَئِذٖ يَمُوجُ فِي بَعۡضٖۖ وَنُفِخَ فِي ٱلصُّورِ فَجَمَعۡنَٰهُمۡ جَمۡعٗا

و در آن روز ما آنان را مي‌گذاريم كه مانند موج به هم ريزند، و چون در صور دميده شود، پس همه را در يكجا جمع مي‌كنيم



السورة: سورۀ کهف

الآية : 100

وَعَرَضۡنَا جَهَنَّمَ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡكَٰفِرِينَ عَرۡضًا

و در آن روز، [در روز قيامت] جهنم را بر كافران عرضه مي‌داريم



السورة: سورۀ کهف

الآية : 101

ٱلَّذِينَ كَانَتۡ أَعۡيُنُهُمۡ فِي غِطَآءٍ عَن ذِكۡرِي وَكَانُواْ لَا يَسۡتَطِيعُونَ سَمۡعًا

آناني كه چشمان شان از ياد من در پردة [غفلت] قرار داشت، و [همچنين] نمي‌توانستند حق را بشنوند



السورة: سورۀ کهف

الآية : 102

أَفَحَسِبَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ أَن يَتَّخِذُواْ عِبَادِي مِن دُونِيٓ أَوۡلِيَآءَۚ إِنَّآ أَعۡتَدۡنَا جَهَنَّمَ لِلۡكَٰفِرِينَ نُزُلٗا

آيا كساني كه كافر شدند، گمان مي‌كنند [مي‌توانند] بندگان مرا به جاي من [براي خود] دوست بگيرند، و به يقين ما جهنم را براي كافران منزلگاه قرار داده ايم



السورة: سورۀ کهف

الآية : 103

قُلۡ هَلۡ نُنَبِّئُكُم بِٱلۡأَخۡسَرِينَ أَعۡمَٰلًا

[اي پيامبر] بگو: آيا برای شما از زيانكارترين انسانها در كار شان خبر بدهم؟



السورة: سورۀ کهف

الآية : 104

ٱلَّذِينَ ضَلَّ سَعۡيُهُمۡ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا وَهُمۡ يَحۡسَبُونَ أَنَّهُمۡ يُحۡسِنُونَ صُنۡعًا

آنان كساني اند كه سعي و كوشش شان در زندگي اين دنيا به هدر رفته است، و با اين حال گمان مي‌كنند كه كار خوبي انجام مي‌دهند



السورة: سورۀ کهف

الآية : 105

أُوْلَـٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بِـَٔايَٰتِ رَبِّهِمۡ وَلِقَآئِهِۦ فَحَبِطَتۡ أَعۡمَٰلُهُمۡ فَلَا نُقِيمُ لَهُمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ وَزۡنٗا

اينها كساني اند كه به آيات پروردگار خود، و لقاي او در آخرت كافر شدند، از اينرو اعمال شان نابود گرديد، و روز قيامت براي آنها هيچ وزني نخواهيم نهاد



السورة: سورۀ کهف

الآية : 106

ذَٰلِكَ جَزَآؤُهُمۡ جَهَنَّمُ بِمَا كَفَرُواْ وَٱتَّخَذُوٓاْ ءَايَٰتِي وَرُسُلِي هُزُوًا

اين است كه سزاي شان دوزخ است، و اين به خاطر آنكه كافر شدند، و آيات و پيامبران مرا به مسخره گرفتند



السورة: سورۀ کهف

الآية : 107

إِنَّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ كَانَتۡ لَهُمۡ جَنَّـٰتُ ٱلۡفِرۡدَوۡسِ نُزُلًا

همانا كساني كه ايمان آوردند، و كار هاي نيكي انجام دادند، جننات فردوس، جاي پذيرايي آنها است



السورة: سورۀ کهف

الآية : 108

خَٰلِدِينَ فِيهَا لَا يَبۡغُونَ عَنۡهَا حِوَلٗا

هميشه در آنجا مي‌مانند، و طلب رفتن به جاي ديگري را نمي‌كنند



السورة: سورۀ کهف

الآية : 109

قُل لَّوۡ كَانَ ٱلۡبَحۡرُ مِدَادٗا لِّكَلِمَٰتِ رَبِّي لَنَفِدَ ٱلۡبَحۡرُ قَبۡلَ أَن تَنفَدَ كَلِمَٰتُ رَبِّي وَلَوۡ جِئۡنَا بِمِثۡلِهِۦ مَدَدٗا

[اي پيامبر!] بگو: اگر دريا براي [نوشتن] كلمات پروردگارم مركب قلم مي‌بود، پيش از آنكه كلمات پروردگارم به پايان برسد، به يقين دريا به پايان مي‌رسيد، ولوآنكه درياي ديگري را به مانند آن به كمك بياوريم



السورة: سورۀ کهف

الآية : 110

قُلۡ إِنَّمَآ أَنَا۠ بَشَرٞ مِّثۡلُكُمۡ يُوحَىٰٓ إِلَيَّ أَنَّمَآ إِلَٰهُكُمۡ إِلَٰهٞ وَٰحِدٞۖ فَمَن كَانَ يَرۡجُواْ لِقَآءَ رَبِّهِۦ فَلۡيَعۡمَلۡ عَمَلٗا صَٰلِحٗا وَلَا يُشۡرِكۡ بِعِبَادَةِ رَبِّهِۦٓ أَحَدَۢا

[اي پيامبر!] بگو: همانا من مانند شما بشري هستم، [با اين فرق كه] به من وحي مي‌شود كه پروردگار شما معبودي يگانه است، پس كسي كه اميد ديدار پروردگارخود را دارد، بايد عمل صالحي انجام دهد، و در عبادت پروردگار خود كسي را شريك نسازد