يَٰقَوۡمَنَآ أَجِيبُواْ دَاعِيَ ٱللَّهِ وَءَامِنُواْ بِهِۦ يَغۡفِرۡ لَكُم مِّن ذُنُوبِكُمۡ وَيُجِرۡكُم مِّنۡ عَذَابٍ أَلِيمٖ
اي قوم ما! سخنان دعوت كنندة الله را بپذيريد، و به او ايمان بياوريد، تا از گناهان تان بيامرزد، و شما را از عذاب دردناكي نجات بدهد
وَمَن لَّا يُجِبۡ دَاعِيَ ٱللَّهِ فَلَيۡسَ بِمُعۡجِزٖ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَيۡسَ لَهُۥ مِن دُونِهِۦٓ أَوۡلِيَآءُۚ أُوْلَـٰٓئِكَ فِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٍ
و كسي كه دعوت دعوت كننده به سوي الله را نپذيرد، [پس بداند] كه در زمين مانع عذاب الله شده نمي‌تواند، و براي او جز الله هيچ ياوراني نيست، و آنان در گمراهي آشكاري مي‌باشند
أَوَلَمۡ يَرَوۡاْ أَنَّ ٱللَّهَ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَلَمۡ يَعۡيَ بِخَلۡقِهِنَّ بِقَٰدِرٍ عَلَىٰٓ أَن يُحۡـِۧيَ ٱلۡمَوۡتَىٰۚ بَلَىٰٓۚ إِنَّهُۥ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ
آيا ندانستند، آن الهى كه آسمانها و زمين را آفريده است، و در آفرينش آنها خسته و درمانده نشده است، قادر است كه مردگان را زنده كند، آري الله بر هر چيزي توانا است
وَيَوۡمَ يُعۡرَضُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ عَلَى ٱلنَّارِ أَلَيۡسَ هَٰذَا بِٱلۡحَقِّۖ قَالُواْ بَلَىٰ وَرَبِّنَاۚ قَالَ فَذُوقُواْ ٱلۡعَذَابَ بِمَا كُنتُمۡ تَكۡفُرُونَ
و روزي كه كافران بر آتش عرضه شوند، [وبه آنان گفته شود كه] آيا اين حق نيست؟ مي‌گويند: بلي و به پروردگار ما قَسَم [كه حق است]، مي‌گويد: پس به سبب آنكه كفر مي‌ورزيديد، اين عذاب را بچشيد
فَٱصۡبِرۡ كَمَا صَبَرَ أُوْلُواْ ٱلۡعَزۡمِ مِنَ ٱلرُّسُلِ وَلَا تَسۡتَعۡجِل لَّهُمۡۚ كَأَنَّهُمۡ يَوۡمَ يَرَوۡنَ مَا يُوعَدُونَ لَمۡ يَلۡبَثُوٓاْ إِلَّا سَاعَةٗ مِّن نَّهَارِۭۚ بَلَٰغٞۚ فَهَلۡ يُهۡلَكُ إِلَّا ٱلۡقَوۡمُ ٱلۡفَٰسِقُونَ
پس [اي پيامبر!] همان گونه كه پيامبران أولوا العزم صبر كردند، تو هم صبر كن[1]، و [بر نزول عذاب] بر آنان شتاب مكن، هنگامي وعدة را كه به آنان داده شده است، ببينند، گويا جز ساعتي از روز [در دنيا] درنگ نكرده اند، اين [قرآن] بلاغي است، و آيا جز مردمان فاسق [مردم ديگري] به هلاكت مي‌رسند
1- ـ زيرا تو هم از پيامبران أولوا العزم مى‌باشى، و پيامبران أولوا العزم عبارت اند: از نوح، ابراهيم، موسى، عيسى، و محمد .
إبلاغ عن خطأ