مِن فِرۡعَوۡنَۚ إِنَّهُۥ كَانَ عَالِيٗا مِّنَ ٱلۡمُسۡرِفِينَ

از فرعون كه متكبر، و از افراط گرايان بود

وَلَقَدِ ٱخۡتَرۡنَٰهُمۡ عَلَىٰ عِلۡمٍ عَلَى ٱلۡعَٰلَمِينَ

و دانسته [بني اسرائيل] را بر جهانيان [زمان شان] برگزيديم

وَءَاتَيۡنَٰهُم مِّنَ ٱلۡأٓيَٰتِ مَا فِيهِ بَلَـٰٓؤٞاْ مُّبِينٌ

و از معجزات [موسي] كه در آنها آزمون آشكاري بود، براي آنها داديم

إِنَّ هَـٰٓؤُلَآءِ لَيَقُولُونَ

به يقين اينها [مشركان] مي‌گويند

إِنۡ هِيَ إِلَّا مَوۡتَتُنَا ٱلۡأُولَىٰ وَمَا نَحۡنُ بِمُنشَرِينَ

كه اين جز همان مرگ اول ما نيست، و ما برانگيخته نمي‌شويم

فَأۡتُواْ بِـَٔابَآئِنَآ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

و اگر راست مي‌گوييد، پدران ما را [زنده كنيد و] بياوريد

أَهُمۡ خَيۡرٌ أَمۡ قَوۡمُ تُبَّعٖ وَٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡ أَهۡلَكۡنَٰهُمۡۚ إِنَّهُمۡ كَانُواْ مُجۡرِمِينَ

آيا اينها بهتر اند، يا قوم تُبَّعْ، و كساني كه پيش از اينها بودند، ما آنها را به هلاكت رسانديم، چرا كه آنها مُجْرم بودند

وَمَا خَلَقۡنَا ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَمَا بَيۡنَهُمَا لَٰعِبِينَ

و ما آسمانها و زمين، و آنچه را كه ميان آن دو [ميان آسمانها و زمين] است، بيهوده نيافريده ايم

مَا خَلَقۡنَٰهُمَآ إِلَّا بِٱلۡحَقِّ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ

ما اين دو را را جز به حق نيافريده ايم، ولي اكثر آنها نمي‌دانند

إِنَّ يَوۡمَ ٱلۡفَصۡلِ مِيقَٰتُهُمۡ أَجۡمَعِينَ

به يقين روز فيصله كردن وعده گاه همة آنها است

يَوۡمَ لَا يُغۡنِي مَوۡلًى عَن مَّوۡلٗى شَيۡـٔٗا وَلَا هُمۡ يُنصَرُونَ

روزي كه هيچ دوستي، از دوست خود، چيزي را دفع كرده نمي‌تواند، و نه هم آنها ياري داده مي‌شوند

إِلَّا مَن رَّحِمَ ٱللَّهُۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

مگر كسي كه الله او را مورد رحمت خود قرار دهد، زيرا او پيروزمند مهربان است

إِنَّ شَجَرَتَ ٱلزَّقُّومِ

به يقين درخت زقوم

طَعَامُ ٱلۡأَثِيمِ

خوراك گنهكار است

كَٱلۡمُهۡلِ يَغۡلِي فِي ٱلۡبُطُونِ

كه در شكمها، مانند مِس گداخته شده مي‌جوشد

كَغَلۡيِ ٱلۡحَمِيمِ

مانند جوشيدن آب جوشان

خُذُوهُ فَٱعۡتِلُوهُ إِلَىٰ سَوَآءِ ٱلۡجَحِيمِ

او را بگيريد، و به سختي ميان دوزخ بكشانيد

ثُمَّ صُبُّواْ فَوۡقَ رَأۡسِهِۦ مِنۡ عَذَابِ ٱلۡحَمِيمِ

[و] سپس از عذاب [مواد] جوشان بر سرش بريزيد

ذُقۡ إِنَّكَ أَنتَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡكَرِيمُ

[و برايش بگوييد:] بچش، كه تو [به گمان خود] همان عزيز بزرگوار هستي

إِنَّ هَٰذَا مَا كُنتُم بِهِۦ تَمۡتَرُونَ

همانا اين همان چيزي است كه در بارة آن ترديد مي‌كرديد

إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي مَقَامٍ أَمِينٖ

به يقين پرهيزگاران در جايگاه امني مي‌باشند

فِي جَنَّـٰتٖ وَعُيُونٖ

در باغها، و [كنار] چشمه ساران

يَلۡبَسُونَ مِن سُندُسٖ وَإِسۡتَبۡرَقٖ مُّتَقَٰبِلِينَ

از جامه هاي ابريشمين نازك، و ابريشم ضخيم مي‌پوشند، و در مقابل يكديگر مي‌نشينند

كَذَٰلِكَ وَزَوَّجۡنَٰهُم بِحُورٍ عِينٖ

اينچنين، و از حوريان كلان چشم براي شان همسر مي‌دهيم

يَدۡعُونَ فِيهَا بِكُلِّ فَٰكِهَةٍ ءَامِنِينَ

در آنجا هر ميوة را كه بخواهند به ايمني طلب مي‌كنندز

لَا يَذُوقُونَ فِيهَا ٱلۡمَوۡتَ إِلَّا ٱلۡمَوۡتَةَ ٱلۡأُولَىٰۖ وَوَقَىٰهُمۡ عَذَابَ ٱلۡجَحِيمِ

در آنجا جز بار اول، [كه در دنيا مردند] بار ديگر طعم مرگ را نمي‌چشند، و او آنها را از عذاب جهنم حفظ نمود

فَضۡلٗا مِّن رَّبِّكَۚ ذَٰلِكَ هُوَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ

[اين چيزها] فضل و رحمتي از طرف پروردگار تو است، و اين همان كاميابي بزرگ است

فَإِنَّمَا يَسَّرۡنَٰهُ بِلِسَانِكَ لَعَلَّهُمۡ يَتَذَكَّرُونَ

[اي پيامبر!] ما [قرآن] را به زبان تو آسان كرديم، تا باشد كه پند بگيرند

فَٱرۡتَقِبۡ إِنَّهُم مُّرۡتَقِبُونَ

پس [اي پيامبر!] منتظر [وعدة ما] باش، كه آنها نيز منتظر مي‌باشند