وَلَوۡ أَنَّ قُرۡءَانٗا سُيِّرَتۡ بِهِ ٱلۡجِبَالُ أَوۡ قُطِّعَتۡ بِهِ ٱلۡأَرۡضُ أَوۡ كُلِّمَ بِهِ ٱلۡمَوۡتَىٰۗ بَل لِّلَّهِ ٱلۡأَمۡرُ جَمِيعًاۗ أَفَلَمۡ يَاْيۡـَٔسِ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَن لَّوۡ يَشَآءُ ٱللَّهُ لَهَدَى ٱلنَّاسَ جَمِيعٗاۗ وَلَا يَزَالُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ تُصِيبُهُم بِمَا صَنَعُواْ قَارِعَةٌ أَوۡ تَحُلُّ قَرِيبٗا مِّن دَارِهِمۡ حَتَّىٰ يَأۡتِيَ وَعۡدُ ٱللَّهِۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُخۡلِفُ ٱلۡمِيعَادَ
و اگر قرآني مي‌بود كه كوه‌ها به آن به راه مي‌افتادند، و يا زمين به آن قطعه قطعه مي‌شد، و يا مردگان به آن به سخن در مي‌آمدند[1]، بلكه همة كار‌ها در اختيار الله است، آيا كساني كه ايمان آورده اند، نااميد نشده اند، [و نمي‌دانند] كه اگر الله مي‌خواست، هرآينه همة مردم را هدايت مي‌كرد، و كساني كه كافر شده اند، پيوسته به سزاي آنچه كه كرده اند، مصيبت كوبندة به آنان مي‌رسد، و يا [اين مصيبت كوبنده] نزديك خانه هاي شان فرود مي‌آيد، تا وعدة الله فرا رسد، به يقين الله خلاف وعده نمي‌كند
1- ـ باز هم اين مشركان معاند، با وجود ديدن چنين قرآنى، ايمان نمى‌آوردند.
وَلَقَدِ ٱسۡتُهۡزِئَ بِرُسُلٖ مِّن قَبۡلِكَ فَأَمۡلَيۡتُ لِلَّذِينَ كَفَرُواْ ثُمَّ أَخَذۡتُهُمۡۖ فَكَيۡفَ كَانَ عِقَابِ
به يقين پيامبران پيش از تو نيز مورد استهزاء قرار گرفتند، پس به كساني كه كافر شدند، مهلت دادم، بعد از آن، آنها را [به عذاب] گرفتار ساختم، پس [ببين] كه عذاب [من] چگونه بود
أَفَمَنۡ هُوَ قَآئِمٌ عَلَىٰ كُلِّ نَفۡسِۭ بِمَا كَسَبَتۡۗ وَجَعَلُواْ لِلَّهِ شُرَكَآءَ قُلۡ سَمُّوهُمۡۚ أَمۡ تُنَبِّـُٔونَهُۥ بِمَا لَا يَعۡلَمُ فِي ٱلۡأَرۡضِ أَم بِظَٰهِرٖ مِّنَ ٱلۡقَوۡلِۗ بَلۡ زُيِّنَ لِلَّذِينَ كَفَرُواْ مَكۡرُهُمۡ وَصُدُّواْ عَنِ ٱلسَّبِيلِۗ وَمَن يُضۡلِلِ ٱللَّهُ فَمَا لَهُۥ مِنۡ هَادٖ
آيا آن ذاتي كه بر هر كسي به آنچه كه كرده است، مراقب است[1]، و براي الله شريكاني قرار دادند، [اي پيامبر!] بگو: آنها را نام ببريد، آيا او را به آنچه كه در زمين نمي‌داند، خبر مي‌دهيد؟ و يا به سخن سرسري فريفته مي‌شويد، بلكه براي كساني كه كافر شدند، مكر شان آراسته شده است، و از راه [راست] بازداشته شده اند، و كسي را كه الله گمراه كند، براي او هدايت كنندة نيست
1- ـ مانند بتان است كه جماداتى بيش نيستند، و هيچ چيزى را درك نمى كنند، و هيچ آگهى ندارند.
لَّهُمۡ عَذَابٞ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَاۖ وَلَعَذَابُ ٱلۡأٓخِرَةِ أَشَقُّۖ وَمَا لَهُم مِّنَ ٱللَّهِ مِن وَاقٖ
براي آنها در زندگي دنيا عذابي است، و عذاب آخرت سخت‌تر است، و براي آنها در برابر [عذاب] الله هيچ حمايت كنندة نيست
۞مَّثَلُ ٱلۡجَنَّةِ ٱلَّتِي وُعِدَ ٱلۡمُتَّقُونَۖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُۖ أُكُلُهَا دَآئِمٞ وَظِلُّهَاۚ تِلۡكَ عُقۡبَى ٱلَّذِينَ ٱتَّقَواْۚ وَّعُقۡبَى ٱلۡكَٰفِرِينَ ٱلنَّارُ
صفت بهشتي كه پرهيزگاران به آن وعده داده شده اند، [اين است كه] نهر ها در آن جاري است، ميوه ها و سايه اش هميشگي است، اين سر انجام كساني است كه پرهيزگاري كرده اند، و سرانجام كافران آتش [جهنم] است
وَٱلَّذِينَ ءَاتَيۡنَٰهُمُ ٱلۡكِتَٰبَ يَفۡرَحُونَ بِمَآ أُنزِلَ إِلَيۡكَۖ وَمِنَ ٱلۡأَحۡزَابِ مَن يُنكِرُ بَعۡضَهُۥۚ قُلۡ إِنَّمَآ أُمِرۡتُ أَنۡ أَعۡبُدَ ٱللَّهَ وَلَآ أُشۡرِكَ بِهِۦٓۚ إِلَيۡهِ أَدۡعُواْ وَإِلَيۡهِ مَـَٔابِ
و [بعضي از] كساني كه به آنان كتاب [آسماني] داده ايم، به آنچه كه به تو نازل شده است، خوشحال مي‌شوند، و از احزاب، كساني هستند كه قسمتي از آنرا انكار مي‌كنند، [اي پيامبر!] بگو جز اين نيست كه به من امر شده است تا الله را بپرستم، و به او شرك نورزم، به سوي او دعوت مي‌كنم، و باز گشت [همگان] به سوي او است
وَكَذَٰلِكَ أَنزَلۡنَٰهُ حُكۡمًا عَرَبِيّٗاۚ وَلَئِنِ ٱتَّبَعۡتَ أَهۡوَآءَهُم بَعۡدَ مَا جَآءَكَ مِنَ ٱلۡعِلۡمِ مَا لَكَ مِنَ ٱللَّهِ مِن وَلِيّٖ وَلَا وَاقٖ
و به اين گونه قرآن را حُكم [و دستوري] به زبان عربي نازل كرديم، و اگر بعد از علمي كه به تو آمده است، از هوي و هوسهاي آنها پيروي كني، در برابر [عذاب] الله هيچ دوست و حامي نخواهي داشت
وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا رُسُلٗا مِّن قَبۡلِكَ وَجَعَلۡنَا لَهُمۡ أَزۡوَٰجٗا وَذُرِّيَّةٗۚ وَمَا كَانَ لِرَسُولٍ أَن يَأۡتِيَ بِـَٔايَةٍ إِلَّا بِإِذۡنِ ٱللَّهِۗ لِكُلِّ أَجَلٖ كِتَابٞ
و [اى پيامبر!] به تحقيق كه پيش از تو پيامبراني را فرستاديم، و براي شان همسران و فرزنداني قرار داديم، و هيچ پيامبري را نسزد كه جز به امر الله معجزة بياورد، براي هر واقعة كتابي است
يَمۡحُواْ ٱللَّهُ مَا يَشَآءُ وَيُثۡبِتُۖ وَعِندَهُۥٓ أُمُّ ٱلۡكِتَٰبِ
آنچه را كه الله بخواهد محو مي‌كند، [و آنچه را كه بخواهد] ثابت نگه مي‌دارد، و اصل كتاب [لوح محفوظ] در نزد او است
وَإِن مَّا نُرِيَنَّكَ بَعۡضَ ٱلَّذِي نَعِدُهُمۡ أَوۡ نَتَوَفَّيَنَّكَ فَإِنَّمَا عَلَيۡكَ ٱلۡبَلَٰغُ وَعَلَيۡنَا ٱلۡحِسَابُ
و اگر بعضي از چيزهايي را كه به آنها وعده مي‌دهيم، به تو نشان دهيم، ويا [پيش از نشان دادن آنها برايت] تو را بميرانيم، به هر حال بر تو تبليغ رسالت است، و بر ما حساب آنهاست
أَوَلَمۡ يَرَوۡاْ أَنَّا نَأۡتِي ٱلۡأَرۡضَ نَنقُصُهَا مِنۡ أَطۡرَافِهَاۚ وَٱللَّهُ يَحۡكُمُ لَا مُعَقِّبَ لِحُكۡمِهِۦۚ وَهُوَ سَرِيعُ ٱلۡحِسَابِ
آيا نديدند كه ما آهنگ اين سرزمين مي‌كنيم، و از اطراف آن مي‌كاهيم، [وبه سرزمين اسلام مي‌افزاييم]، و الله حُكم مي‌كند، و هيچ بازدارندة براي حُكم او نيست، و او سريع الحساب است
وَقَدۡ مَكَرَ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡ فَلِلَّهِ ٱلۡمَكۡرُ جَمِيعٗاۖ يَعۡلَمُ مَا تَكۡسِبُ كُلُّ نَفۡسٖۗ وَسَيَعۡلَمُ ٱلۡكُفَّـٰرُ لِمَنۡ عُقۡبَى ٱلدَّارِ
و به يقين كساني كه پيش از ايشان بودند، فريبكاري كردند، وهمة تدبيرها براي الله است، هر كس هرچه مي‌كند، او مي‌داند، و به زودي كافران مي‌دانند كه فرجام [نيك] در آخرت براي كيست
وَيَقُولُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَسۡتَ مُرۡسَلٗاۚ قُلۡ كَفَىٰ بِٱللَّهِ شَهِيدَۢا بَيۡنِي وَبَيۡنَكُمۡ وَمَنۡ عِندَهُۥ عِلۡمُ ٱلۡكِتَٰبِ
و [اي پيامبر!] كساني كه كافر شدند مي‌گويند: تو پيامبر نيستي، بگو: كافي است كه بين من و شما الله و كسي كه علم كتاب نزد او است[1]، شاهد باشد
1- ـ وآنها كسانى از يهود و نصارى مى‌باشند كه ايمان آورده اند.
إبلاغ عن خطأ