إِن تُبۡدُواْ ٱلصَّدَقَٰتِ فَنِعِمَّا هِيَۖ وَإِن تُخۡفُوهَا وَتُؤۡتُوهَا ٱلۡفُقَرَآءَ فَهُوَ خَيۡرٞ لَّكُمۡۚ وَيُكَفِّرُ عَنكُم مِّن سَيِّـَٔاتِكُمۡۗ وَٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ خَبِيرٞ

اگر صدقات را آشكارا بدهيد، اين كار خوبي است، و اگر آن را پنهان نموده و به فقراء بدهيد، آن براي شما بهتر است، و بعضي از گناهان شما را مي‌زدايد، و الله تعالى بر آنچه مي‌كنيد، آگاه است

۞لَّيۡسَ عَلَيۡكَ هُدَىٰهُمۡ وَلَٰكِنَّ ٱللَّهَ يَهۡدِي مَن يَشَآءُۗ وَمَا تُنفِقُواْ مِنۡ خَيۡرٖ فَلِأَنفُسِكُمۡۚ وَمَا تُنفِقُونَ إِلَّا ٱبۡتِغَآءَ وَجۡهِ ٱللَّهِۚ وَمَا تُنفِقُواْ مِنۡ خَيۡرٖ يُوَفَّ إِلَيۡكُمۡ وَأَنتُمۡ لَا تُظۡلَمُونَ

[اى پيامبر!] هدايت آنها بر تو نيست، بلكه الله هر كه را بخواهد هدايت مي‌كند، و هر مالي كه انفاق مي‌كنيد، براي خود انفاق مي‌كنيد، و جز براي رضاي الله انفاق نكنيد، و هر مالي را كه انفاق كنيد، [ثواب] آن به طور كامل به شما داده مي‌شود، و بر شما ستم نمي‌شود

لِلۡفُقَرَآءِ ٱلَّذِينَ أُحۡصِرُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ لَا يَسۡتَطِيعُونَ ضَرۡبٗا فِي ٱلۡأَرۡضِ يَحۡسَبُهُمُ ٱلۡجَاهِلُ أَغۡنِيَآءَ مِنَ ٱلتَّعَفُّفِ تَعۡرِفُهُم بِسِيمَٰهُمۡ لَا يَسۡـَٔلُونَ ٱلنَّاسَ إِلۡحَافٗاۗ وَمَا تُنفِقُواْ مِنۡ خَيۡرٖ فَإِنَّ ٱللَّهَ بِهِۦ عَلِيمٌ

[صدقات] براي فقرائي است كه در راه الله به باز مانده اند، و نمي‌توانند به اين طرف و آن طرف بروند، از شدت خويشتن داري، شخص جاهل آنها را غني مي‌پندارد، ولي آنها را از چهره‎هاي شان مي‌شناسي، با اصرار از مردم [چيزي] نمي‌خواهند، و هر مالي كه [براي اينها] انفاق كنيد، به يقين الله متعال به آن دانا است

ٱلَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمۡوَٰلَهُم بِٱلَّيۡلِ وَٱلنَّهَارِ سِرّٗا وَعَلَانِيَةٗ فَلَهُمۡ أَجۡرُهُمۡ عِندَ رَبِّهِمۡ وَلَا خَوۡفٌ عَلَيۡهِمۡ وَلَا هُمۡ يَحۡزَنُونَ

كساني كه مالهاي خود را در شب و روز، پنهاني و آشكارا انفاق مي‌کنند، مزد شان در نزد پروردگار شان [محفوظ است]، و نه برآنها ترسي است و نه هم غمگين مي‌شوند

ٱلَّذِينَ يَأۡكُلُونَ ٱلرِّبَوٰاْ لَا يَقُومُونَ إِلَّا كَمَا يَقُومُ ٱلَّذِي يَتَخَبَّطُهُ ٱلشَّيۡطَٰنُ مِنَ ٱلۡمَسِّۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ قَالُوٓاْ إِنَّمَا ٱلۡبَيۡعُ مِثۡلُ ٱلرِّبَوٰاْۗ وَأَحَلَّ ٱللَّهُ ٱلۡبَيۡعَ وَحَرَّمَ ٱلرِّبَوٰاْۚ فَمَن جَآءَهُۥ مَوۡعِظَةٞ مِّن رَّبِّهِۦ فَٱنتَهَىٰ فَلَهُۥ مَا سَلَفَ وَأَمۡرُهُۥٓ إِلَى ٱللَّهِۖ وَمَنۡ عَادَ فَأُوْلَـٰٓئِكَ أَصۡحَٰبُ ٱلنَّارِۖ هُمۡ فِيهَا خَٰلِدُونَ

كساني كه سود مي‌خورند، جز به مانند كسي كه شيطان به او آسيب رسانده و او را ديوانه كرده است، بر نمي‌خيزند، اين به سبب آن است كه ايشان گفتند: خريد و فروش مانند سود است، حال آنكه الله خريد و فروش را حلال، و سود را حرام كرده است، پس هر كسي كه از جانب پروردگارش پندي به او برسد، [و از سود خواري] خودداري نمايد، آنچه كه گذشته است، از آن او است، و كارش با الله است، و هر كه به سود خواري باز گردد، چنين كساني اهل آتش اند، و جاودانه در آن ‌مي مانند

يَمۡحَقُ ٱللَّهُ ٱلرِّبَوٰاْ وَيُرۡبِي ٱلصَّدَقَٰتِۗ وَٱللَّهُ لَا يُحِبُّ كُلَّ كَفَّارٍ أَثِيمٍ

الله سود را [كه در ظاهر زياد مى‌شود] محو مي‌سازد، و بركت صدقات را [كه در ظاهر كم مي‌شود] مي‌افزايد، و الله هيچ ناسپاس گنهكاري را دوست ندارد

إِنَّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ وَأَقَامُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتَوُاْ ٱلزَّكَوٰةَ لَهُمۡ أَجۡرُهُمۡ عِندَ رَبِّهِمۡ وَلَا خَوۡفٌ عَلَيۡهِمۡ وَلَا هُمۡ يَحۡزَنُونَ

به يقين كساني كه ايمان آورده ‌اند، و كارهاي نيكي انجام داده ‌اند، و نماز را برپا داشته، و زكات را اداء كرده اند، مزد شان در نزد پروردگار شان است، نه ترسي بر آنها است، و نه هم در آن وقت غمگين مي‌شوند

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَذَرُواْ مَا بَقِيَ مِنَ ٱلرِّبَوٰٓاْ إِن كُنتُم مُّؤۡمِنِينَ

اي كساني كه ايمان آورده ‌ايد، از الله بترسيد، و اگر مؤمن مي‌باشيد، آنچه را كه از سود باقي مانده است، ترك كنيد

فَإِن لَّمۡ تَفۡعَلُواْ فَأۡذَنُواْ بِحَرۡبٖ مِّنَ ٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦۖ وَإِن تُبۡتُمۡ فَلَكُمۡ رُءُوسُ أَمۡوَٰلِكُمۡ لَا تَظۡلِمُونَ وَلَا تُظۡلَمُونَ

و اگر چنين نكرديد، پس بدانيد كه به جنگ الله و رسول او برخاسته ‌ايد، و اگر توبه كرديد، سرماية شما از خود شما است، نه ستم كنيد، و نه مورد ستم قرار بگيريد

وَإِن كَانَ ذُو عُسۡرَةٖ فَنَظِرَةٌ إِلَىٰ مَيۡسَرَةٖۚ وَأَن تَصَدَّقُواْ خَيۡرٞ لَّكُمۡ إِن كُنتُمۡ تَعۡلَمُونَ

و اگر قرضدار تنگدست بود، تا وقتي كه گشايشي مي‌يابد، برايش مهلت بدهيد، و اگر بدانيد، بخشش كردن[1] براي شما بهتر است

وَٱتَّقُواْ يَوۡمٗا تُرۡجَعُونَ فِيهِ إِلَى ٱللَّهِۖ ثُمَّ تُوَفَّىٰ كُلُّ نَفۡسٖ مَّا كَسَبَتۡ وَهُمۡ لَا يُظۡلَمُونَ

و از روزي بترسيد كه در آن روز به سوي الله باز گردانده مي‌شويد، بعد از آن پاداش هر كس به طور كامل برايش داده مي‌شود، و به آنها ستم نمي‌شود

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِذَا تَدَايَنتُم بِدَيۡنٍ إِلَىٰٓ أَجَلٖ مُّسَمّٗى فَٱكۡتُبُوهُۚ وَلۡيَكۡتُب بَّيۡنَكُمۡ كَاتِبُۢ بِٱلۡعَدۡلِۚ وَلَا يَأۡبَ كَاتِبٌ أَن يَكۡتُبَ كَمَا عَلَّمَهُ ٱللَّهُۚ فَلۡيَكۡتُبۡ وَلۡيُمۡلِلِ ٱلَّذِي عَلَيۡهِ ٱلۡحَقُّ وَلۡيَتَّقِ ٱللَّهَ رَبَّهُۥ وَلَا يَبۡخَسۡ مِنۡهُ شَيۡـٔٗاۚ فَإِن كَانَ ٱلَّذِي عَلَيۡهِ ٱلۡحَقُّ سَفِيهًا أَوۡ ضَعِيفًا أَوۡ لَا يَسۡتَطِيعُ أَن يُمِلَّ هُوَ فَلۡيُمۡلِلۡ وَلِيُّهُۥ بِٱلۡعَدۡلِۚ وَٱسۡتَشۡهِدُواْ شَهِيدَيۡنِ مِن رِّجَالِكُمۡۖ فَإِن لَّمۡ يَكُونَا رَجُلَيۡنِ فَرَجُلٞ وَٱمۡرَأَتَانِ مِمَّن تَرۡضَوۡنَ مِنَ ٱلشُّهَدَآءِ أَن تَضِلَّ إِحۡدَىٰهُمَا فَتُذَكِّرَ إِحۡدَىٰهُمَا ٱلۡأُخۡرَىٰۚ وَلَا يَأۡبَ ٱلشُّهَدَآءُ إِذَا مَا دُعُواْۚ وَلَا تَسۡـَٔمُوٓاْ أَن تَكۡتُبُوهُ صَغِيرًا أَوۡ كَبِيرًا إِلَىٰٓ أَجَلِهِۦۚ ذَٰلِكُمۡ أَقۡسَطُ عِندَ ٱللَّهِ وَأَقۡوَمُ لِلشَّهَٰدَةِ وَأَدۡنَىٰٓ أَلَّا تَرۡتَابُوٓاْ إِلَّآ أَن تَكُونَ تِجَٰرَةً حَاضِرَةٗ تُدِيرُونَهَا بَيۡنَكُمۡ فَلَيۡسَ عَلَيۡكُمۡ جُنَاحٌ أَلَّا تَكۡتُبُوهَاۗ وَأَشۡهِدُوٓاْ إِذَا تَبَايَعۡتُمۡۚ وَلَا يُضَآرَّ كَاتِبٞ وَلَا شَهِيدٞۚ وَإِن تَفۡعَلُواْ فَإِنَّهُۥ فُسُوقُۢ بِكُمۡۗ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَۖ وَيُعَلِّمُكُمُ ٱللَّهُۗ وَٱللَّهُ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٞ

اي كساني كه ايمان آورده‌ ايد! وقتي كه قرضي براي مدت معيني به يكديگر داديد، آن را بنويسيد، و بايد نويسنده را بين شما به طور عادلانه بنويسد، و هيچ نويسندة نبايد در نوشتن از آنچه كه الله به او آموخته است، خودداري نمايد، و [نويسنده] بايد بنويسد، و آنكه حق بر ذمه‌اش مي‌باشد، املاء كند، و از الله كه پروردگارش مي‌باشد، بترسد، و از [حقي كه بر ذمة او است] چيزي كم نكند، و اگر كسي كه حق بر ذمه‌اش مي‌باشد، نادان و يا ضعيف بود، و يا خودش نمي‌توانست كه املاء كند، پس ولي او بايد با [رعايت] عدالت املاء نمايد، و دو شاهد از مردان تان را به شهادت بگيريد، و اگر دو مرد نبودند، پس يك مرد و دو زن را از كساني كه به شهادت آنها رضايت داريد، [به شهادت بگيريد]، كه اگر يكي از آنها فراموش كند، ديگري به يادش بياورد، و چون شاهدان براي شهادت دادن خواسته شوند، نبايد [از شهادت دادن] اباء ورزند، و از نوشتن [قرض] مدت دار، خواه كم باشد، و خواه زياد خسته نشويد، اين [نوشتن شما] در نزد الله به عدالت نزديكتر، و از لحاظ شهادت دادن استوارتر، و نسبت به اينكه دچار شك نشويد، [به احتياط] نزديكتر است، مگر که داد و ستد نقدي باشد كه آن را بين خود دست به دست مي‌كنيد، كه در اين صورت اگر آن را ننويسيد، بر شما گناهي نيست، و چون خريد و فروش كرديد، شاهد بگيريد، و هيچ نويسنده و شاهدي نبايد زيان ببيند، و اگر چنين كاري كنيد، نافرماني كرده ‌ايد، و از الله بترسيد، و الله تعالي به شما آموزش مي‌دهد، و الله بر هر چيزي دانا است

۞وَإِن كُنتُمۡ عَلَىٰ سَفَرٖ وَلَمۡ تَجِدُواْ كَاتِبٗا فَرِهَٰنٞ مَّقۡبُوضَةٞۖ فَإِنۡ أَمِنَ بَعۡضُكُم بَعۡضٗا فَلۡيُؤَدِّ ٱلَّذِي ٱؤۡتُمِنَ أَمَٰنَتَهُۥ وَلۡيَتَّقِ ٱللَّهَ رَبَّهُۥۗ وَلَا تَكۡتُمُواْ ٱلشَّهَٰدَةَۚ وَمَن يَكۡتُمۡهَا فَإِنَّهُۥٓ ءَاثِمٞ قَلۡبُهُۥۗ وَٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ عَلِيمٞ

و اگر در سفر بوديد، و نويسندة را نيافتيد، پس گرويي بگيريد كه آن را قبض كنيد، و اگر به يكديگر اطمينان داشتيد، آنكه امين شمرده شده، امانت را پس بدهد، و از الله كه پروردگارش مي‌باشد بترسد، و شهادت را پنهان نكنيد، و هركسي كه آن را پنهان كند، پس به يقين كه قلبش گنهكار است، و الله به آنچه مي‌كنيد دانا است

لِّلَّهِ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِۗ وَإِن تُبۡدُواْ مَا فِيٓ أَنفُسِكُمۡ أَوۡ تُخۡفُوهُ يُحَاسِبۡكُم بِهِ ٱللَّهُۖ فَيَغۡفِرُ لِمَن يَشَآءُ وَيُعَذِّبُ مَن يَشَآءُۗ وَٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٌ

آنچه كه در آسمانها و آنچه كه در زمين است، از آن الله است، و اگر آنچه را كه در دل داريد، آشكارا كنيد، و يا پنهان بداريد، الله شما را محاسبه مي‌كند، سپس هر كسي را كه بخواهد مي‌بخشد، و هر كسي را كه بخواهد عذاب مي‌كند، و الله بر هر چيزي قادر است.[1]

ءَامَنَ ٱلرَّسُولُ بِمَآ أُنزِلَ إِلَيۡهِ مِن رَّبِّهِۦ وَٱلۡمُؤۡمِنُونَۚ كُلٌّ ءَامَنَ بِٱللَّهِ وَمَلَـٰٓئِكَتِهِۦ وَكُتُبِهِۦ وَرُسُلِهِۦ لَا نُفَرِّقُ بَيۡنَ أَحَدٖ مِّن رُّسُلِهِۦۚ وَقَالُواْ سَمِعۡنَا وَأَطَعۡنَاۖ غُفۡرَانَكَ رَبَّنَا وَإِلَيۡكَ ٱلۡمَصِيرُ

پيامبر و مؤمنان به آنچه كه به سوي او [پيامبر] از طرف پروردگارش نازل شده است، ايمان آورده‌ اند، همگي به الله، و به ‌فرشتگانش، و به كتابهايش و به پيامبرانش ايمان آورده ‌اند، بين هيچ يك از پيامبرانش [در ايمان آوردن به آنان] فرق نمي‌گذاريم، و مي‌گويند: شنيديم و اطاعت كرديم، پروردگارا! آمرزش تو را مي‌خواهيم، و بازگشت همه به سوي تو است

لَا يُكَلِّفُ ٱللَّهُ نَفۡسًا إِلَّا وُسۡعَهَاۚ لَهَا مَا كَسَبَتۡ وَعَلَيۡهَا مَا ٱكۡتَسَبَتۡۗ رَبَّنَا لَا تُؤَاخِذۡنَآ إِن نَّسِينَآ أَوۡ أَخۡطَأۡنَاۚ رَبَّنَا وَلَا تَحۡمِلۡ عَلَيۡنَآ إِصۡرٗا كَمَا حَمَلۡتَهُۥ عَلَى ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِنَاۚ رَبَّنَا وَلَا تُحَمِّلۡنَا مَا لَا طَاقَةَ لَنَا بِهِۦۖ وَٱعۡفُ عَنَّا وَٱغۡفِرۡ لَنَا وَٱرۡحَمۡنَآۚ أَنتَ مَوۡلَىٰنَا فَٱنصُرۡنَا عَلَى ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡكَٰفِرِينَ

الله هيچ كس را جز به‌ اندازة توانش مكلف نمي‌سازد، هركس [كار خوبي] انجام دهد، براي خود انجام داده است، و هركس [كار بدي] بكند، به زيان خود كرده است، پروردگارا! اگر فراموش كرديم و يا خطا كرديم، ما را مؤاخذه مكن، پروردگارا! هيچ بار گراني را بر دوش ما مگذار، به آن گونة كه بر دوش كساني كه پيش از ما بودند، نهاده بودي، پروردگارا! آنچه كه تاب و توان آن را نداريم، بر دوش ما مگذار، [پروردگارا] از ما در گذر، و ما را ببخشاي، و بر ما رحمت آور، مولاي ما تويي، ما را بر گروه كافران پيروز بگردان