وَمَا يَفۡعَلُواْ مِنۡ خَيۡرٖ فَلَن يُكۡفَرُوهُۗ وَٱللَّهُ عَلِيمُۢ بِٱلۡمُتَّقِينَ

و هر كار نيكي كه انجام دهند، پوشيده [و بدون مزد] نخواهد ماند، [زيرا] الله به [حال] پرهيزگاران دانا است

هَـٰٓأَنتُمۡ أُوْلَآءِ تُحِبُّونَهُمۡ وَلَا يُحِبُّونَكُمۡ وَتُؤۡمِنُونَ بِٱلۡكِتَٰبِ كُلِّهِۦ وَإِذَا لَقُوكُمۡ قَالُوٓاْ ءَامَنَّا وَإِذَا خَلَوۡاْ عَضُّواْ عَلَيۡكُمُ ٱلۡأَنَامِلَ مِنَ ٱلۡغَيۡظِۚ قُلۡ مُوتُواْ بِغَيۡظِكُمۡۗ إِنَّ ٱللَّهَ عَلِيمُۢ بِذَاتِ ٱلصُّدُورِ

هان! اين شما هستيد كه آنها را دوست مي‌داريد، و آنها شما را دوست ندارند، و شما به همة كتابهاي [آسماني] ايمان داريد، وقتي كه با شما ملاقات مي‌كنند، مي‎گويند ما ايمان آورديم، و چون به خلوت مي‌روند، از خشم بر شما، انگشتان خود را به دندان مي‎گزند، بگو! به خشم خود بميريد، به درستي الله به راز دلها دانا است

إِذۡ هَمَّت طَّآئِفَتَانِ مِنكُمۡ أَن تَفۡشَلَا وَٱللَّهُ وَلِيُّهُمَاۗ وَعَلَى ٱللَّهِ فَلۡيَتَوَكَّلِ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ

آنگاه كه دو گروه از شما خواستند كه سستي كنند، و الله ياور شان بود، و مؤمنان بايد بر الله توكل نمايند

وَلِلَّهِ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِۚ يَغۡفِرُ لِمَن يَشَآءُ وَيُعَذِّبُ مَن يَشَآءُۚ وَٱللَّهُ غَفُورٞ رَّحِيمٞ

و آنچه كه در آسمانها، و آنچه كه در زمين است، براي الله است، هر كسي را بخواهد مي‌آمرزد، و هر كسي را بخواهد عذابش مي‌كند، و الله آمرزندة مهربان است

وَٱلَّذِينَ إِذَا فَعَلُواْ فَٰحِشَةً أَوۡ ظَلَمُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ ذَكَرُواْ ٱللَّهَ فَٱسۡتَغۡفَرُواْ لِذُنُوبِهِمۡ وَمَن يَغۡفِرُ ٱلذُّنُوبَ إِلَّا ٱللَّهُ وَلَمۡ يُصِرُّواْ عَلَىٰ مَا فَعَلُواْ وَهُمۡ يَعۡلَمُونَ

و كساني اند كه چون مرتكب كار زشتي بشوند، و يا بر خود ستم كنند، الله را به ياد آورده، و براي گناهان خود از او طلب آمرزش مي‌نمايند، و كيست كه جز الله گناهان را بيامرزد، و بر گناهاني كه كرده ‎اند، آگاهانه اصرار نمي ورزند

ثُمَّ أَنزَلَ عَلَيۡكُم مِّنۢ بَعۡدِ ٱلۡغَمِّ أَمَنَةٗ نُّعَاسٗا يَغۡشَىٰ طَآئِفَةٗ مِّنكُمۡۖ وَطَآئِفَةٞ قَدۡ أَهَمَّتۡهُمۡ أَنفُسُهُمۡ يَظُنُّونَ بِٱللَّهِ غَيۡرَ ٱلۡحَقِّ ظَنَّ ٱلۡجَٰهِلِيَّةِۖ يَقُولُونَ هَل لَّنَا مِنَ ٱلۡأَمۡرِ مِن شَيۡءٖۗ قُلۡ إِنَّ ٱلۡأَمۡرَ كُلَّهُۥ لِلَّهِۗ يُخۡفُونَ فِيٓ أَنفُسِهِم مَّا لَا يُبۡدُونَ لَكَۖ يَقُولُونَ لَوۡ كَانَ لَنَا مِنَ ٱلۡأَمۡرِ شَيۡءٞ مَّا قُتِلۡنَا هَٰهُنَاۗ قُل لَّوۡ كُنتُمۡ فِي بُيُوتِكُمۡ لَبَرَزَ ٱلَّذِينَ كُتِبَ عَلَيۡهِمُ ٱلۡقَتۡلُ إِلَىٰ مَضَاجِعِهِمۡۖ وَلِيَبۡتَلِيَ ٱللَّهُ مَا فِي صُدُورِكُمۡ وَلِيُمَحِّصَ مَا فِي قُلُوبِكُمۡۚ وَٱللَّهُ عَلِيمُۢ بِذَاتِ ٱلصُّدُورِ

سپس از پي آن غم، آرامشي براي شما فرستاد، كه عدة از شما را خواب سبكي فراگرفت، و عِدَّة ديگري از [كساني كه با] شما [هستند] در فكر جان خويش بودند، و در بارة الله گمانهاي نادرستي همچون گمانهاي دورة جاهليت مي‌کردند، مي‌گفتند: آيا ما را از اين كار چيزي هست، [اى پيامبر!] بگو! همة كارها براي الله است، در دلهاي خود چيزهايی را پنهان مي‌كنند، كه براي تو نمي‎گويند، مي‌گويند: اگر اختيار به دست ما مي‌بود، در اينجا كشته نمي‌شديم، [اي پيامبر] بگو! اگر در خانه‌هاي خود هم مي‌بوديد، كساني كه كشته شدن آنان مقدر شده بود، به قتلگاه خويش مي‌رفتند، و تا اينكه الله آنچه را در سينه پنهان مي‌داريد، بيازمايد، و آنچه را كه [از وساوس شيطان] در دل داريد پاك گرداند، و الله به راز دلها آگاه است

إِنَّ ٱلَّذِينَ تَوَلَّوۡاْ مِنكُمۡ يَوۡمَ ٱلۡتَقَى ٱلۡجَمۡعَانِ إِنَّمَا ٱسۡتَزَلَّهُمُ ٱلشَّيۡطَٰنُ بِبَعۡضِ مَا كَسَبُواْۖ وَلَقَدۡ عَفَا ٱللَّهُ عَنۡهُمۡۗ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٌ حَلِيمٞ

به يقين كساني كه از شما [در] روز روبرو شدن دو گروه [كه مسلمانان و مشركان باشند] پشت كردند، به سبب بعضي از [گناهاني] بود كه مرتكب آن شده بودند، شيطان آنها را اغواء كرد، و هرآيينه الله از [گناهان] آنها در گذشت؛ زيرا الله آمرزندة بردبار است

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَكُونُواْ كَٱلَّذِينَ كَفَرُواْ وَقَالُواْ لِإِخۡوَٰنِهِمۡ إِذَا ضَرَبُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ أَوۡ كَانُواْ غُزّٗى لَّوۡ كَانُواْ عِندَنَا مَا مَاتُواْ وَمَا قُتِلُواْ لِيَجۡعَلَ ٱللَّهُ ذَٰلِكَ حَسۡرَةٗ فِي قُلُوبِهِمۡۗ وَٱللَّهُ يُحۡيِۦ وَيُمِيتُۗ وَٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ بَصِيرٞ

اي كساني كه ‌ايمان آورده ‎ايد! مانند كساني نباشيد كه كافر شدند، و براي برادران خود كه به سفر و يا به جنگ رفته بودند، گفتند: اگر آنها نزد ما مي‌بودند، نه مي‌مردند، و نه كشته مي‌شدند، تا الله اين انديشه را حسرتي در دلهاى شان قرار دهد، و الله زنده مي‌كند، و مي‌ميراند، و الله به آنچه مي‌كنيد، بينا است

وَلَئِن قُتِلۡتُمۡ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ أَوۡ مُتُّمۡ لَمَغۡفِرَةٞ مِّنَ ٱللَّهِ وَرَحۡمَةٌ خَيۡرٞ مِّمَّا يَجۡمَعُونَ

و اگر در راه الله كشته شويد، و يا بميريد، هرآينه آمرزش و رحمت الله از آنچه جمع مي‌كنند، بهتر است

فَبِمَا رَحۡمَةٖ مِّنَ ٱللَّهِ لِنتَ لَهُمۡۖ وَلَوۡ كُنتَ فَظًّا غَلِيظَ ٱلۡقَلۡبِ لَٱنفَضُّواْ مِنۡ حَوۡلِكَۖ فَٱعۡفُ عَنۡهُمۡ وَٱسۡتَغۡفِرۡ لَهُمۡ وَشَاوِرۡهُمۡ فِي ٱلۡأَمۡرِۖ فَإِذَا عَزَمۡتَ فَتَوَكَّلۡ عَلَى ٱللَّهِۚ إِنَّ ٱللَّهَ يُحِبُّ ٱلۡمُتَوَكِّلِينَ

به سبب رحمتي از طرف الله، با آنان نرم‌خوي شدي، و اگر خشن و سنگدل مي‌بودي، از اطراف تو پراكنده مي‌شدند، پس آنان را ببخش، و براي آنان طلب آمرزش كن، و در كارها با ايشان مشورت نما، و چون تصميم گرفتي، بر الله توكل كن؛ زيرا الله توكل كنندگان را دوست دارد

إِن يَنصُرۡكُمُ ٱللَّهُ فَلَا غَالِبَ لَكُمۡۖ وَإِن يَخۡذُلۡكُمۡ فَمَن ذَا ٱلَّذِي يَنصُرُكُم مِّنۢ بَعۡدِهِۦۗ وَعَلَى ٱللَّهِ فَلۡيَتَوَكَّلِ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ

اگر الله شما را ياري كند، هيچ كس بر شما چيره نمي‌شود، و اگر شما را خوار كند، پس كيست كه بعد از وي شما را ياري دهد؟ و مؤمنان بايد بر الله توكل نمايند

أَفَمَنِ ٱتَّبَعَ رِضۡوَٰنَ ٱللَّهِ كَمَنۢ بَآءَ بِسَخَطٖ مِّنَ ٱللَّهِ وَمَأۡوَىٰهُ جَهَنَّمُۖ وَبِئۡسَ ٱلۡمَصِيرُ

آيا كسي كه از رضايت الله پيروي نموده، مانند كسي است كه سبب خشم الله شده است، و جايگاه او دوزخ است، و آن مصير بدي است

هُمۡ دَرَجَٰتٌ عِندَ ٱللَّهِۗ وَٱللَّهُ بَصِيرُۢ بِمَا يَعۡمَلُونَ

آنها در نزد الله درجاتي دارند، و الله به آنچه انجام مي‌دهيد، آگاه است

لَقَدۡ مَنَّ ٱللَّهُ عَلَى ٱلۡمُؤۡمِنِينَ إِذۡ بَعَثَ فِيهِمۡ رَسُولٗا مِّنۡ أَنفُسِهِمۡ يَتۡلُواْ عَلَيۡهِمۡ ءَايَٰتِهِۦ وَيُزَكِّيهِمۡ وَيُعَلِّمُهُمُ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡحِكۡمَةَ وَإِن كَانُواْ مِن قَبۡلُ لَفِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٍ

به تحقيق الله بر مؤمنان منت نهاد كه در بين شان پيامبري از خود شان مبعوث ساخت، كه آيات او را براي آنها مي‌خواند، و آنها را [از افكار جاهليت] پاك مي‌سازد، و كتاب و حكمت را براي آنها مي‌آموزد[1]، اگر چه پيش از اين در گمراهي آشكاري قرار داشتند

وَلِيَعۡلَمَ ٱلَّذِينَ نَافَقُواْۚ وَقِيلَ لَهُمۡ تَعَالَوۡاْ قَٰتِلُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ أَوِ ٱدۡفَعُواْۖ قَالُواْ لَوۡ نَعۡلَمُ قِتَالٗا لَّٱتَّبَعۡنَٰكُمۡۗ هُمۡ لِلۡكُفۡرِ يَوۡمَئِذٍ أَقۡرَبُ مِنۡهُمۡ لِلۡإِيمَٰنِۚ يَقُولُونَ بِأَفۡوَٰهِهِم مَّا لَيۡسَ فِي قُلُوبِهِمۡۚ وَٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِمَا يَكۡتُمُونَ

و [همچنين] تا كساني را كه منافقت كردند، به علم ظهور بداند، و [چون] براي آنها [منافقان] گفته شد: بياييد در راه الله نبرد كنيد، و يا دفاع نماييد، گفتند: اگر مي‌دانستيم كه جنگي وجود دارد، از شما پيروي نمي‌كرديم، اينان در اين روز به كفر نسبت به ايمان نزديكتر هستند، به زبانهاي خود چيزي را مي‌گويند كه در دلهاي شان نيست، و الله به آنچه كه پنهان مي‌دارند، دانا تر است

ٱلَّذِينَ قَالَ لَهُمُ ٱلنَّاسُ إِنَّ ٱلنَّاسَ قَدۡ جَمَعُواْ لَكُمۡ فَٱخۡشَوۡهُمۡ فَزَادَهُمۡ إِيمَٰنٗا وَقَالُواْ حَسۡبُنَا ٱللَّهُ وَنِعۡمَ ٱلۡوَكِيلُ

اينها كساني هستند كه چون مردم به ايشان گفتند: مردم [مكه] براي جنگ كردن با شما جمع شده ‌اند، پس بايد از آنها بترسيد، اينها [از شنيدن اين سخن] بر ايمان شان افزوده شد، و [در جواب] گفتند: الله براي ما بسنده و بهترين حامي است

فَٱنقَلَبُواْ بِنِعۡمَةٖ مِّنَ ٱللَّهِ وَفَضۡلٖ لَّمۡ يَمۡسَسۡهُمۡ سُوٓءٞ وَٱتَّبَعُواْ رِضۡوَٰنَ ٱللَّهِۗ وَٱللَّهُ ذُو فَضۡلٍ عَظِيمٍ

پس اشخاص با نعمت و فضل الهي، و بدون آنكه به آنان آسيبي برسد، باز گشتند، و [علاوه برآن] رضاي الله را كسب كردند، و الله صاحب فضل بزگي است

مَّا كَانَ ٱللَّهُ لِيَذَرَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ عَلَىٰ مَآ أَنتُمۡ عَلَيۡهِ حَتَّىٰ يَمِيزَ ٱلۡخَبِيثَ مِنَ ٱلطَّيِّبِۗ وَمَا كَانَ ٱللَّهُ لِيُطۡلِعَكُمۡ عَلَى ٱلۡغَيۡبِ وَلَٰكِنَّ ٱللَّهَ يَجۡتَبِي مِن رُّسُلِهِۦ مَن يَشَآءُۖ فَـَٔامِنُواْ بِٱللَّهِ وَرُسُلِهِۦۚ وَإِن تُؤۡمِنُواْ وَتَتَّقُواْ فَلَكُمۡ أَجۡرٌ عَظِيمٞ

الله بر اين نيست كه مؤمنان را به اين حالتي كه شما هستيد واگذارد، [بلكه مي‌خواهد] تا پليد را از شايسته تمييز دهد، و الله بر اين نيست كه شما را بر غيب مطلع گرداند، ولي الله از بين پيامبرانش هركه را خواسته باشد برمي‌گزيند، پس به الله وپيامبرانش ايمان بياوريد، واگر ايمان بياوريد، وتقوي پيشه كنيد، براي شما مزد بزرگي است

وَلَا يَحۡسَبَنَّ ٱلَّذِينَ يَبۡخَلُونَ بِمَآ ءَاتَىٰهُمُ ٱللَّهُ مِن فَضۡلِهِۦ هُوَ خَيۡرٗا لَّهُمۖ بَلۡ هُوَ شَرّٞ لَّهُمۡۖ سَيُطَوَّقُونَ مَا بَخِلُواْ بِهِۦ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۗ وَلِلَّهِ مِيرَٰثُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۗ وَٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ خَبِيرٞ

كساني كه در آنچه كه الله از فضل خود براي آنان داده است بخل مي‌ورزند، اين طور فكر نكنند كه اين بخل ورزيدن به نفع آنها است، بلكه به ضرر آنها است، زود است كه در روز قيامت آنچه را كه به آن بخل ورزيده ‌اند، به اطراف شان حلقه زند، و ميراث آسمانها و زمين از آنِ الله است، و الله به آنچه انجام مي‌دهيد، آگاه است

لَّقَدۡ سَمِعَ ٱللَّهُ قَوۡلَ ٱلَّذِينَ قَالُوٓاْ إِنَّ ٱللَّهَ فَقِيرٞ وَنَحۡنُ أَغۡنِيَآءُۘ سَنَكۡتُبُ مَا قَالُواْ وَقَتۡلَهُمُ ٱلۡأَنۢبِيَآءَ بِغَيۡرِ حَقّٖ وَنَقُولُ ذُوقُواْ عَذَابَ ٱلۡحَرِيقِ

هرآينه الله سخن كساني را كه گفتند: الله فقير، و ما توانگر [و بي نيازيم] شنيد[1]، اين گفتار آنها را، و اينكه پيامبران را به غير حق مي‌كشتند، خواهيم نوشت، [و براي آنها] مي‌گوييم: عذاب سوزنده را بچشيد

وَلِلَّهِ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۗ وَٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٌ

و مالكيت آسمانها و زمين براي الله است، و الله بر هر چيزي قادر است

ٱلَّذِينَ يَذۡكُرُونَ ٱللَّهَ قِيَٰمٗا وَقُعُودٗا وَعَلَىٰ جُنُوبِهِمۡ وَيَتَفَكَّرُونَ فِي خَلۡقِ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ رَبَّنَا مَا خَلَقۡتَ هَٰذَا بَٰطِلٗا سُبۡحَٰنَكَ فَقِنَا عَذَابَ ٱلنَّارِ

[و خردمندان] آناني [هستند] كه در حالت ايستاده و نشسته، و به پهلو آرميده، الله را ذِكر مي‌كنند، و در خلقت آسمانها و زمين فكرمي‌كنند، [و مي‌گويند] پروردگارا! اينها را بيهوده خلق نكردي، تو منزهي، پس ما را از عذاب دوزخ در امان بدار

رَّبَّنَآ إِنَّنَا سَمِعۡنَا مُنَادِيٗا يُنَادِي لِلۡإِيمَٰنِ أَنۡ ءَامِنُواْ بِرَبِّكُمۡ فَـَٔامَنَّاۚ رَبَّنَا فَٱغۡفِرۡ لَنَا ذُنُوبَنَا وَكَفِّرۡ عَنَّا سَيِّـَٔاتِنَا وَتَوَفَّنَا مَعَ ٱلۡأَبۡرَارِ

پروردگارا! ما دعاي منادي را شنيديم كه به ايمان دعوت مي‌كرد، [و مي‌گفت] به پروردگار خود ايمان بياوريد، و ما ايمان آورديم، پروردگارا! پس [گناهان ما را] براي ما بيامرز، و بديهاي ما را پنهان بدار، و ما را با نيكان بميران

وَإِنَّ مِنۡ أَهۡلِ ٱلۡكِتَٰبِ لَمَن يُؤۡمِنُ بِٱللَّهِ وَمَآ أُنزِلَ إِلَيۡكُمۡ وَمَآ أُنزِلَ إِلَيۡهِمۡ خَٰشِعِينَ لِلَّهِ لَا يَشۡتَرُونَ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ ثَمَنٗا قَلِيلًاۚ أُوْلَـٰٓئِكَ لَهُمۡ أَجۡرُهُمۡ عِندَ رَبِّهِمۡۗ إِنَّ ٱللَّهَ سَرِيعُ ٱلۡحِسَابِ

و به يقين از اهل كتاب كساني هستند كه به الله و به آنچه كه براي شما نازل شده است، و به آنچه كه براي خود آنها نازل شده است ايمان مي‌آورند، و در برابر الله فروتن هستند، و آيات الله را به بهاي ناچيزي نمي‌فروشند، مزد آنها در نزد پروردگار شان است، به يقين الله سريع الحساب است

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ ٱتَّقُواْ رَبَّكُمُ ٱلَّذِي خَلَقَكُم مِّن نَّفۡسٖ وَٰحِدَةٖ وَخَلَقَ مِنۡهَا زَوۡجَهَا وَبَثَّ مِنۡهُمَا رِجَالٗا كَثِيرٗا وَنِسَآءٗۚ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ ٱلَّذِي تَسَآءَلُونَ بِهِۦ وَٱلۡأَرۡحَامَۚ إِنَّ ٱللَّهَ كَانَ عَلَيۡكُمۡ رَقِيبٗا

اي مردم! بترسيد از پروردگار تان كه شما را از يك تن آفريد، و همسرش [حواء] را از خودش پديد آورد، و از آن دو شخص، [آدم و حواء] مردان و زنان بسياري را [به وجود آورد]، و منتشر ساخت، و از الهي بترسيد كه به [نام] او از يكديگر درخواست مي‌كنيد، و از قطع رابطة محرميت [قطع صلة رحم] بترسيد، به يقين الله مراقب شما است

۞وَلَكُمۡ نِصۡفُ مَا تَرَكَ أَزۡوَٰجُكُمۡ إِن لَّمۡ يَكُن لَّهُنَّ وَلَدٞۚ فَإِن كَانَ لَهُنَّ وَلَدٞ فَلَكُمُ ٱلرُّبُعُ مِمَّا تَرَكۡنَۚ مِنۢ بَعۡدِ وَصِيَّةٖ يُوصِينَ بِهَآ أَوۡ دَيۡنٖۚ وَلَهُنَّ ٱلرُّبُعُ مِمَّا تَرَكۡتُمۡ إِن لَّمۡ يَكُن لَّكُمۡ وَلَدٞۚ فَإِن كَانَ لَكُمۡ وَلَدٞ فَلَهُنَّ ٱلثُّمُنُ مِمَّا تَرَكۡتُمۚ مِّنۢ بَعۡدِ وَصِيَّةٖ تُوصُونَ بِهَآ أَوۡ دَيۡنٖۗ وَإِن كَانَ رَجُلٞ يُورَثُ كَلَٰلَةً أَوِ ٱمۡرَأَةٞ وَلَهُۥٓ أَخٌ أَوۡ أُخۡتٞ فَلِكُلِّ وَٰحِدٖ مِّنۡهُمَا ٱلسُّدُسُۚ فَإِن كَانُوٓاْ أَكۡثَرَ مِن ذَٰلِكَ فَهُمۡ شُرَكَآءُ فِي ٱلثُّلُثِۚ مِنۢ بَعۡدِ وَصِيَّةٖ يُوصَىٰ بِهَآ أَوۡ دَيۡنٍ غَيۡرَ مُضَآرّٖۚ وَصِيَّةٗ مِّنَ ٱللَّهِۗ وَٱللَّهُ عَلِيمٌ حَلِيمٞ

و براي شما نصف تركة همسران شما است، اگر براي آنها فرزندي نباشد، و اگر براي آنها فرزندي باشد، براي شما يك چهارم حصة تركة همسران شما است، و اين بعد از وصيتي است كه به آن وصيت كرده ‌اند، و يا [بعد از اداي] قرضي است [كه به آن قرضدار هستند]، و براي همسران شما يك چهارم حصة تركة شما است، اگر براي شما فرزندي نباشد، و اگر براي شما فرزندي باشد، براي همسران شما يك هشتم حصة تركة شما است، و اين بعد از وصيتي است كه به آن وصيت مي‌كنيد، و يا [بعد از اداي] قرضي است [به آن قرضدار]، و اگر مرد و يا زني ميراث برده مي‌شد كه پدر و مادر، و فرزند نداشت، و برادر و يا خواهري داشت، براي هر يك از آنها يك ششم حصه از مالش مي‌باشد، و اگر از اين بيشتر بودند، در سوم حصة تركه شريك مي‌باشند، و اين بعد از وصيتي است كه به آن وصيت مي‌شود، و يا [بعد از اداي] قرضي است [كه به آن قرضدار است]، بي آنكه [وصيت براي ورثه] ضرر آور باشد، اين حُكمي از طرف الله است، و الله داناي بردبار است

تِلۡكَ حُدُودُ ٱللَّهِۚ وَمَن يُطِعِ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ يُدۡخِلۡهُ جَنَّـٰتٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَاۚ وَذَٰلِكَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ

اينها مرز هاي [احكام] الله است، و هر كس كه از الله و پيامبرش اطاعت نمايد، او را به جنتهايي وارد مي‌سازد كه از پايين آنها جويها روان است، و در آنها جاودانه مي‌مانند، و اين پيروزي بزرگي است

وَمَن يَعۡصِ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ وَيَتَعَدَّ حُدُودَهُۥ يُدۡخِلۡهُ نَارًا خَٰلِدٗا فِيهَا وَلَهُۥ عَذَابٞ مُّهِينٞ

و كسي كه نافرماني الله و رسولش را بكند، و از حدود او تجاوز نمايد، او را به آتشي داخل مي‌سازد، كه جاودانه در آن مي‌ماند، و برايش عذاب خوار كننده‌اى است

إِنَّمَا ٱلتَّوۡبَةُ عَلَى ٱللَّهِ لِلَّذِينَ يَعۡمَلُونَ ٱلسُّوٓءَ بِجَهَٰلَةٖ ثُمَّ يَتُوبُونَ مِن قَرِيبٖ فَأُوْلَـٰٓئِكَ يَتُوبُ ٱللَّهُ عَلَيۡهِمۡۗ وَكَانَ ٱللَّهُ عَلِيمًا حَكِيمٗا

جز اين نيست كه قبول توبه بر الله براي كساني است كه به اساس جهل، مرتكب گناه مي‌شوند، بعد از آن به زودي توبه مي‌كنند، اينها هستند كه الله توبة آنها را قبول مي‌كند، و الله داناي با حكمت است

وَلَا تَنكِحُواْ مَا نَكَحَ ءَابَآؤُكُم مِّنَ ٱلنِّسَآءِ إِلَّا مَا قَدۡ سَلَفَۚ إِنَّهُۥ كَانَ فَٰحِشَةٗ وَمَقۡتٗا وَسَآءَ سَبِيلًا

زنهايی را كه پدران شما به نكاح گرفته‌ اند، به نكاح نگيريد، مگر آنچه كه پيش از اين گذشته است، كه اين كار، زشت، و سبب كينه توزي مي‌گردد، و كار ناپسندي است