۞لَّيۡسَ ٱلۡبِرَّ أَن تُوَلُّواْ وُجُوهَكُمۡ قِبَلَ ٱلۡمَشۡرِقِ وَٱلۡمَغۡرِبِ وَلَٰكِنَّ ٱلۡبِرَّ مَنۡ ءَامَنَ بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ وَٱلۡمَلَـٰٓئِكَةِ وَٱلۡكِتَٰبِ وَٱلنَّبِيِّـۧنَ وَءَاتَى ٱلۡمَالَ عَلَىٰ حُبِّهِۦ ذَوِي ٱلۡقُرۡبَىٰ وَٱلۡيَتَٰمَىٰ وَٱلۡمَسَٰكِينَ وَٱبۡنَ ٱلسَّبِيلِ وَٱلسَّآئِلِينَ وَفِي ٱلرِّقَابِ وَأَقَامَ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتَى ٱلزَّكَوٰةَ وَٱلۡمُوفُونَ بِعَهۡدِهِمۡ إِذَا عَٰهَدُواْۖ وَٱلصَّـٰبِرِينَ فِي ٱلۡبَأۡسَآءِ وَٱلضَّرَّآءِ وَحِينَ ٱلۡبَأۡسِۗ أُوْلَـٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ صَدَقُواْۖ وَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُتَّقُونَ

[اى مردم!] نيكو كاري آن نيست كه روي‌هاي خود را به طرف مشرق و يا مغرب كنيد، بلكه نيكوكار كسي است كه به الله، و روز آخرت، و فرشتگان، و كتاب، و پيامبران ايمان بياورد، و مال خود را با وجود دوست داشتنش، به خويشاوندان، و يتيمان، و مساكين، و در راه ماندگان، و گدايان، و در راه آزاد ساختن بردگان به مصرف برساند و نماز را برپا داشته، و زكات را اداء نمايد، و به عهد و پيماني كه مي‌بندند وفاء مي‌كنند، و در سختيها و مصائب، و در وقت جنگ شكيبائي مي‌كنند، اينها كساني هستند كه راست مي‌گويند، و اينها كساني هستند كه پرهيزگارانند

شَهۡرُ رَمَضَانَ ٱلَّذِيٓ أُنزِلَ فِيهِ ٱلۡقُرۡءَانُ هُدٗى لِّلنَّاسِ وَبَيِّنَٰتٖ مِّنَ ٱلۡهُدَىٰ وَٱلۡفُرۡقَانِۚ فَمَن شَهِدَ مِنكُمُ ٱلشَّهۡرَ فَلۡيَصُمۡهُۖ وَمَن كَانَ مَرِيضًا أَوۡ عَلَىٰ سَفَرٖ فَعِدَّةٞ مِّنۡ أَيَّامٍ أُخَرَۗ يُرِيدُ ٱللَّهُ بِكُمُ ٱلۡيُسۡرَ وَلَا يُرِيدُ بِكُمُ ٱلۡعُسۡرَ وَلِتُكۡمِلُواْ ٱلۡعِدَّةَ وَلِتُكَبِّرُواْ ٱللَّهَ عَلَىٰ مَا هَدَىٰكُمۡ وَلَعَلَّكُمۡ تَشۡكُرُونَ

[ماه رمضان] ماهي است كه قرآن در آن نازل شده است، واين هدايتي براي مردمان، و نشانه‌هايی از هدايت، و تشخيص دهندة حق از باطل است، پس كسي كه اين ماه را دريابد، بايد آن را روزه بگيرد، و كسي كه مريض بوده و يا مسافر باشد[1]، روز هاي ديگري را روزه بگيرد، الله تعالى براي شما ارادة آسانگيري را دارد، و ارادة سخت گيري را ندارد، و تا اينكه شماره هاي روزه را كامل كنيد، و الله متعال را به پاس آنكه شما را هدايت كرده است، به بزرگي ياد كنيد، تا باشد كه شكرگزاري كنيد