إِنَّمَا يَأۡمُرُكُم بِٱلسُّوٓءِ وَٱلۡفَحۡشَآءِ وَأَن تَقُولُواْ عَلَى ٱللَّهِ مَا لَا تَعۡلَمُونَ
جز اين نيست كه [شيطان] شما را به كارهاي بد و فحشاء امر ميكند، و اينكه به الله چيزهايی را نسبت بدهيد كه نميدانيد
يَوۡمَ تَجِدُ كُلُّ نَفۡسٖ مَّا عَمِلَتۡ مِنۡ خَيۡرٖ مُّحۡضَرٗا وَمَا عَمِلَتۡ مِن سُوٓءٖ تَوَدُّ لَوۡ أَنَّ بَيۡنَهَا وَبَيۡنَهُۥٓ أَمَدَۢا بَعِيدٗاۗ وَيُحَذِّرُكُمُ ٱللَّهُ نَفۡسَهُۥۗ وَٱللَّهُ رَءُوفُۢ بِٱلۡعِبَادِ
روزي كه هر كس آنچه را از خوبي انجام داده است، [در پيش روي خود] حاضر ميبيند، و آنچه را كه از بدي انجام داده است، آرزو ميكند كه [اي كاش] بين اين اعمال بد، و بين او، فاصلة بسيار دوري ميبود، الله شما را از [عقاب] خود بيم ميدهد، و الله بر بندگان مهربان است
وَلَا تَنكِحُواْ مَا نَكَحَ ءَابَآؤُكُم مِّنَ ٱلنِّسَآءِ إِلَّا مَا قَدۡ سَلَفَۚ إِنَّهُۥ كَانَ فَٰحِشَةٗ وَمَقۡتٗا وَسَآءَ سَبِيلًا
زنهايی را كه پدران شما به نكاح گرفته اند، به نكاح نگيريد، مگر آنچه كه پيش از اين گذشته است، كه اين كار، زشت، و سبب كينه توزي ميگردد، و كار ناپسندي است
مَّآ أَصَابَكَ مِنۡ حَسَنَةٖ فَمِنَ ٱللَّهِۖ وَمَآ أَصَابَكَ مِن سَيِّئَةٖ فَمِن نَّفۡسِكَۚ وَأَرۡسَلۡنَٰكَ لِلنَّاسِ رَسُولٗاۚ وَكَفَىٰ بِٱللَّهِ شَهِيدٗا
آنچه از نيكيها به تو برسد، از طرف الله است، و هر بدي كه به تو برسد، از خود تو است، و [اى محمد!] تو را پيامبري براي [همة] مردم فرستاديم، و شاهد بودن الله كافي است[1]
1- ـ و اى محمد! شاهد بودن الله بر اينكه تو را پيامبرى براى همه جهانيان فرستاده ايم، كافى است.
فَقَٰتِلۡ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ لَا تُكَلَّفُ إِلَّا نَفۡسَكَۚ وَحَرِّضِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَۖ عَسَى ٱللَّهُ أَن يَكُفَّ بَأۡسَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْۚ وَٱللَّهُ أَشَدُّ بَأۡسٗا وَأَشَدُّ تَنكِيلٗا
پس [اى پيامبر!] در راه الله جهاد كن، جز مسؤول خود نيستي، و مؤمنان را به جهاد تشويق كن، تا باشد كه الله مانع آسيب كافران از شما شود، و الله است كه قدرتش بيشتر، و عقوبتش شديدتر است
۞لَّا يُحِبُّ ٱللَّهُ ٱلۡجَهۡرَ بِٱلسُّوٓءِ مِنَ ٱلۡقَوۡلِ إِلَّا مَن ظُلِمَۚ وَكَانَ ٱللَّهُ سَمِيعًا عَلِيمًا
الله بلند آوازي را به بد زباني دوست ندارد، مگر [از] كسي كه مورد ستم قرار گرفته باشد، و الله شنواي دانا است
قَدۡ خَسِرَ ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِلِقَآءِ ٱللَّهِۖ حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءَتۡهُمُ ٱلسَّاعَةُ بَغۡتَةٗ قَالُواْ يَٰحَسۡرَتَنَا عَلَىٰ مَا فَرَّطۡنَا فِيهَا وَهُمۡ يَحۡمِلُونَ أَوۡزَارَهُمۡ عَلَىٰ ظُهُورِهِمۡۚ أَلَا سَآءَ مَا يَزِرُونَ
به راستي آنان كه لقاي الله را دروغ پنداشتند، زيانكار شدند، هنگامي كه قيامت ناگهان بر آنها فرا رسد، ميگويند: افسوس بر ما كه در آن كوتاهي كرديم، و آنها بار گناه خود را به دوش ميكشند، و چه بد باري است كه به دوش ميكشند
ٱشۡتَرَوۡاْ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ ثَمَنٗا قَلِيلٗا فَصَدُّواْ عَن سَبِيلِهِۦٓۚ إِنَّهُمۡ سَآءَ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
آيات الله را به بهاي اندكي فروختند، و مانع راه الله شدند، و به راستي كه اينان اعمال زشتي انجام ميدادند
وَمِنَ ٱلۡأَعۡرَابِ مَن يَتَّخِذُ مَا يُنفِقُ مَغۡرَمٗا وَيَتَرَبَّصُ بِكُمُ ٱلدَّوَآئِرَۚ عَلَيۡهِمۡ دَآئِرَةُ ٱلسَّوۡءِۗ وَٱللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٞ
و از باديه نشينان كساني هستند كه انفاقي را كه ميكنند، تاوان به حساب ميآورند، و انتظار حوادث ناگواري را براي شما دارند، حوادث ناگوار بر خود آنها باد، و الله شنواي دانا است
۞وَلَوۡ يُعَجِّلُ ٱللَّهُ لِلنَّاسِ ٱلشَّرَّ ٱسۡتِعۡجَالَهُم بِٱلۡخَيۡرِ لَقُضِيَ إِلَيۡهِمۡ أَجَلُهُمۡۖ فَنَذَرُ ٱلَّذِينَ لَا يَرۡجُونَ لِقَآءَنَا فِي طُغۡيَٰنِهِمۡ يَعۡمَهُونَ
و اگر الله به همان شتابي كه مردم خير را ميطلبند، شر را به آنها برساند، به يقين اجل شان فرا ميرسيد، پس كساني را كه به لقاي ما اميد ندارند، در طغيان شان رها ميكنيم كه سرگردان بمانند
وَأَقِمِ ٱلصَّلَوٰةَ طَرَفَيِ ٱلنَّهَارِ وَزُلَفٗا مِّنَ ٱلَّيۡلِۚ إِنَّ ٱلۡحَسَنَٰتِ يُذۡهِبۡنَ ٱلسَّيِّـَٔاتِۚ ذَٰلِكَ ذِكۡرَىٰ لِلذَّـٰكِرِينَ
و [اي پيامبر!] نماز را در دو طرف روز، و در قسمتي از شب بر پادار؛ زيرا حسنات سيئات را از بين ميبرند، اين پندي است براي پندپذيران
۞وَمَآ أُبَرِّئُ نَفۡسِيٓۚ إِنَّ ٱلنَّفۡسَ لَأَمَّارَةُۢ بِٱلسُّوٓءِ إِلَّا مَا رَحِمَ رَبِّيٓۚ إِنَّ رَبِّي غَفُورٞ رَّحِيمٞ
من خود را تبرئه نميكنم، زيرا نفس [انساني] هميشه به بديها فرمان ميدهد، مگر كسي كه پروردگار من به او رحم كند، و به يقين پروردگار من آمرزندة مهربان است
وَمَثَلُ كَلِمَةٍ خَبِيثَةٖ كَشَجَرَةٍ خَبِيثَةٍ ٱجۡتُثَّتۡ مِن فَوۡقِ ٱلۡأَرۡضِ مَا لَهَا مِن قَرَارٖ
و مثال سخن بد، [كه شرك وسخنان بد باشد] مانند درخت پليدي است كه از زمين كنده شده است، و برايش قرار و ثباتي نيست
لِيَحۡمِلُوٓاْ أَوۡزَارَهُمۡ كَامِلَةٗ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ وَمِنۡ أَوۡزَارِ ٱلَّذِينَ يُضِلُّونَهُم بِغَيۡرِ عِلۡمٍۗ أَلَا سَآءَ مَا يَزِرُونَ
تا در روز قيامت بار گناهان خود را به طور كامل، و چيزي از بار گناهان كساني را كه بدون علم گمراه كرده اند، متحمل شوند، آگاه باشيد چه بد است آنچه اينها بر دوش ميكشند
وَأَنَّ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱلۡأٓخِرَةِ أَعۡتَدۡنَا لَهُمۡ عَذَابًا أَلِيمٗا
و اينكه براي كساني كه به آخرت ايمان ندارند، عذاب دردناكي را آماده كرده ايم
وَلَا تَقۡرَبُواْ ٱلزِّنَىٰٓۖ إِنَّهُۥ كَانَ فَٰحِشَةٗ وَسَآءَ سَبِيلٗا
و به زنا نزديك نشويد، زيرا [زنا] كار زشت، و شيوة نا پسندي است
كُلُّ ذَٰلِكَ كَانَ سَيِّئُهُۥ عِندَ رَبِّكَ مَكۡرُوهٗا
زشتي همة اين كار ها، نزد پروردگار تو ناپسند است
وَإِذَآ أَنۡعَمۡنَا عَلَى ٱلۡإِنسَٰنِ أَعۡرَضَ وَنَـَٔا بِجَانِبِهِۦ وَإِذَا مَسَّهُ ٱلشَّرُّ كَانَ يَـُٔوسٗا
و چون بر انسان نعمت بدهيم، روي ميگرداند، و [از طاعت ما] دور ميشود، و چون آسيبي به وي برسد، نااميد ميشود
كُلُّ نَفۡسٖ ذَآئِقَةُ ٱلۡمَوۡتِۗ وَنَبۡلُوكُم بِٱلشَّرِّ وَٱلۡخَيۡرِ فِتۡنَةٗۖ وَإِلَيۡنَا تُرۡجَعُونَ
هر كسي چشندة مرگ است، و شما را به جهت امتحان، به بدي و نيكي ميآزمائيم، و به سوي ما بازگرداده ميشويد
ٱدۡفَعۡ بِٱلَّتِي هِيَ أَحۡسَنُ ٱلسَّيِّئَةَۚ نَحۡنُ أَعۡلَمُ بِمَا يَصِفُونَ
[اي پيامبر!] بدي را به روشي كه آسانتر است، دفع كن، ما به آنچه كه توصيف ميكنند، داناتريم
وَإِذَآ أَذَقۡنَا ٱلنَّاسَ رَحۡمَةٗ فَرِحُواْ بِهَاۖ وَإِن تُصِبۡهُمۡ سَيِّئَةُۢ بِمَا قَدَّمَتۡ أَيۡدِيهِمۡ إِذَا هُمۡ يَقۡنَطُونَ
و چون به مردم رحمتي بچشانيم، به آن شادمان ميشوند، ولي اگر به سبب كارهايي كه كرده اند، براي شان مصيبتي برسد، ناگهان مايوس ميشوند
ٱسۡتِكۡبَارٗا فِي ٱلۡأَرۡضِ وَمَكۡرَ ٱلسَّيِّيِٕۚ وَلَا يَحِيقُ ٱلۡمَكۡرُ ٱلسَّيِّئُ إِلَّا بِأَهۡلِهِۦۚ فَهَلۡ يَنظُرُونَ إِلَّا سُنَّتَ ٱلۡأَوَّلِينَۚ فَلَن تَجِدَ لِسُنَّتِ ٱللَّهِ تَبۡدِيلٗاۖ وَلَن تَجِدَ لِسُنَّتِ ٱللَّهِ تَحۡوِيلًا
[فرار شان از حق] به خاطر استكبار و نيرنگ بد آنها بود، و نيرنگ بد، جز دامن صاحب خود را نميگيرد، آيا منتظر چيز ديگري جز سرنوشت گذشتگان هستند، و هرگز بر راه الله دگرگوني نخواهي يافت، و هرگز بر راه الله تغييري نخواهي يافت
وَلَا تَسۡتَوِي ٱلۡحَسَنَةُ وَلَا ٱلسَّيِّئَةُۚ ٱدۡفَعۡ بِٱلَّتِي هِيَ أَحۡسَنُ فَإِذَا ٱلَّذِي بَيۡنَكَ وَبَيۡنَهُۥ عَدَٰوَةٞ كَأَنَّهُۥ وَلِيٌّ حَمِيمٞ
و نيكي و بدي با هم برابر نيست، [و بدي ديگران را] به شيوة كه نيكوتر است، دفع كن، به اين طريق كسي كه ميان تو و او دشمني است، دوست صميمي [تو] ميشود
وَمَن يَعۡمَلۡ مِثۡقَالَ ذَرَّةٖ شَرّٗا يَرَهُۥ
و هر كس كه به اندازة ذرة كار بدي بكند، [در قيامت] جزاي آن را ميبيند
قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلۡفَلَقِ
[اي پيامبر!] بگو پناه ميبرم به پروردگار سپيده دم
مِن شَرِّ مَا خَلَقَ
از شر آنچه كه آفريده است
وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ
و از شر شب تاريك، آن زماني [كه تاريكياش همه جا را] فرا گيرد
وَمِن شَرِّ ٱلنَّفَّـٰثَٰتِ فِي ٱلۡعُقَدِ
و از شر زنهاي [جادو گر] دمنده در گرهها
وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ
و از شر حسود، در وقتي كه حسادت ورزد
قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلنَّاسِ
[اي پيامبر!] بگو: به پروردگار مردم، پناه ميبرم