وَمَن يَدۡعُ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَ لَا بُرۡهَٰنَ لَهُۥ بِهِۦ فَإِنَّمَا حِسَابُهُۥ عِندَ رَبِّهِۦٓۚ إِنَّهُۥ لَا يُفۡلِحُ ٱلۡكَٰفِرُونَ

و كسي كه با الله، الهى ديگري را پرستش كند، در حالي كه هيچ دليلي بر حقانيت آن ندارد، حساب او با الله است، به يقين كافران رستگار نمي‌شوند

وَيَوۡمَ يَحۡشُرُهُمۡ وَمَا يَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ فَيَقُولُ ءَأَنتُمۡ أَضۡلَلۡتُمۡ عِبَادِي هَـٰٓؤُلَآءِ أَمۡ هُمۡ ضَلُّواْ ٱلسَّبِيلَ

و روزي كه [الله] همة آنها و آنچه را كه به جز الله مي‌پرستيدند، حشر كند، و به [معبودان] آنها بگويد: آيا شما اين بندگان مرا گمراه كرديد، و يا خود شان گمراه شده بودند

قَالُواْ سُبۡحَٰنَكَ مَا كَانَ يَنۢبَغِي لَنَآ أَن نَّتَّخِذَ مِن دُونِكَ مِنۡ أَوۡلِيَآءَ وَلَٰكِن مَّتَّعۡتَهُمۡ وَءَابَآءَهُمۡ حَتَّىٰ نَسُواْ ٱلذِّكۡرَ وَكَانُواْ قَوۡمَۢا بُورٗا

مي‌گويند: [پروردگارا!] تو منزه هستي، ما را نسزد كه به جاي تو دوستاني بگيريم، بلكه آنان و پدران شان را [از نعمتهاي خود] بهره مند ساختي، تا جايي كه ياد تو را فراموش كردند، و آنان مردمان هلاك شدة بودند

فَقَدۡ كَذَّبُوكُم بِمَا تَقُولُونَ فَمَا تَسۡتَطِيعُونَ صَرۡفٗا وَلَا نَصۡرٗاۚ وَمَن يَظۡلِم مِّنكُمۡ نُذِقۡهُ عَذَابٗا كَبِيرٗا

به تحقيق [معبودان تان] سخنان شما را تكذيب كردند، پس نه مي‌توانيد عذاب را از خود دفع كنيد، و نه از كسي ياري بجوييد، و هر كس از شما كه ستم كند، عذاب بزرگي به او مي‌چشانيم

أَرَءَيۡتَ مَنِ ٱتَّخَذَ إِلَٰهَهُۥ هَوَىٰهُ أَفَأَنتَ تَكُونُ عَلَيۡهِ وَكِيلًا

آيا آن كسي كه هواي [نفس] خويش را به معبودي گرفته بود، ديدي، آيا تو بر او وكيل مي‌باشي

وَيَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ مَا لَا يَنفَعُهُمۡ وَلَا يَضُرُّهُمۡۗ وَكَانَ ٱلۡكَافِرُ عَلَىٰ رَبِّهِۦ ظَهِيرٗا

و [مشركان] به جاي الله چيزي را مي‌پرستند، كه نه به آنها سودي مي‌بخشد، و نه به آنها زياني مي‌رساند، و كافران در برابر پروردگار خود، پشتيبان يكديگر اند

وَجَدتُّهَا وَقَوۡمَهَا يَسۡجُدُونَ لِلشَّمۡسِ مِن دُونِ ٱللَّهِ وَزَيَّنَ لَهُمُ ٱلشَّيۡطَٰنُ أَعۡمَٰلَهُمۡ فَصَدَّهُمۡ عَنِ ٱلسَّبِيلِ فَهُمۡ لَا يَهۡتَدُونَ

او و قومش را ديدم كه به جاي الله براي خورشيد سجده مي‌كنند، و شيطان اعمال آنها را براي شان مزين ساخته است، و آنان را از راه [راست] باز داشته است، و آنها هدايت نشده اند

أَلَّاۤ يَسۡجُدُواْۤ لِلَّهِ ٱلَّذِي يُخۡرِجُ ٱلۡخَبۡءَ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَيَعۡلَمُ مَا تُخۡفُونَ وَمَا تُعۡلِنُونَ

تا براي پروردگارى كه نهان آسمانها و زمين را بيرون مي‌آورد، و آنچه را كه پنهان مي‌داريد، و آشكارا مي‌كند، مي‌داند، سجده نكنند

وَصَدَّهَا مَا كَانَت تَّعۡبُدُ مِن دُونِ ٱللَّهِۖ إِنَّهَا كَانَتۡ مِن قَوۡمٖ كَٰفِرِينَ

و آنچه را كه [بلقيس] به جاي الله مي‌پرستيد، او را [از پرستش] الله بازداشته بود، همانا او از گروه كافران بود

وَيَوۡمَ يُنَادِيهِمۡ فَيَقُولُ أَيۡنَ شُرَكَآءِيَ ٱلَّذِينَ كُنتُمۡ تَزۡعُمُونَ

و روزي [مي‌رسد] كه [الله] آنان را نداء مي‌دهد و مي‌فرمايد: شريكاني را كه برايم مي‌پنداشتيد، كجا هستند

قَالَ ٱلَّذِينَ حَقَّ عَلَيۡهِمُ ٱلۡقَوۡلُ رَبَّنَا هَـٰٓؤُلَآءِ ٱلَّذِينَ أَغۡوَيۡنَآ أَغۡوَيۡنَٰهُمۡ كَمَا غَوَيۡنَاۖ تَبَرَّأۡنَآ إِلَيۡكَۖ مَا كَانُوٓاْ إِيَّانَا يَعۡبُدُونَ

كساني كه فرمان عذاب بر آنان واجب گرديده است، [كه رهبران گمراهان باشند] مي‌گويند: پروردگارا! اينها همان كساني هستند كه آنها را گمراه كرده بوديم، همان گونه كه خود ما گمراه شده بوديم، ما از اينان در حضور توبيزاري مي‌جوييم، آنان [در حقيقت] ما را نمي‌پرستيدند

وَقِيلَ ٱدۡعُواْ شُرَكَآءَكُمۡ فَدَعَوۡهُمۡ فَلَمۡ يَسۡتَجِيبُواْ لَهُمۡ وَرَأَوُاْ ٱلۡعَذَابَۚ لَوۡ أَنَّهُمۡ كَانُواْ يَهۡتَدُونَ

و [به مشركان] گفته مي‌شود: شريكان خود را [به ياري] بخوانيد، و آنان را فرا مي‌خوانند، اما جوابي به آنها نمي‌دهند، و چون عذاب را مي‌بينند، [مي گويند] ايكاش هدايت مي‌شدند

وَوَصَّيۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ بِوَٰلِدَيۡهِ حُسۡنٗاۖ وَإِن جَٰهَدَاكَ لِتُشۡرِكَ بِي مَا لَيۡسَ لَكَ بِهِۦ عِلۡمٞ فَلَا تُطِعۡهُمَآۚ إِلَيَّ مَرۡجِعُكُمۡ فَأُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

و انسان را به خوشرفتاري به پدر و مادرش سفارش كرديم، و اگر آنها كوشش كردند كه تو چيزي را كه به آن علم نداري، شريك من قرار بدهي، از آنان اطاعت مكن، بازگشت شما به سوي من است، و شما را به آنچه انجام مي‌داديد، خبر مي‌دهم

إِنَّمَا تَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ أَوۡثَٰنٗا وَتَخۡلُقُونَ إِفۡكًاۚ إِنَّ ٱلَّذِينَ تَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ لَا يَمۡلِكُونَ لَكُمۡ رِزۡقٗا فَٱبۡتَغُواْ عِندَ ٱللَّهِ ٱلرِّزۡقَ وَٱعۡبُدُوهُ وَٱشۡكُرُواْ لَهُۥٓۖ إِلَيۡهِ تُرۡجَعُونَ

جز اين نيست كه شما بتهايي را مي‌پرستيد، و دروغي به هم مي‌بافيد، به يقين آنهايي را كه به جاي الله مي‌پرستيد، قدرت روزي دادن را براي شما ندارند، پس رزق و روزي را از نزد الله بخواهيد، و او را بپرستيد، و شکرگزار او باشيد، كه به سوي او بازگردانده مي‌شويد

۞مُنِيبِينَ إِلَيۡهِ وَٱتَّقُوهُ وَأَقِيمُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَلَا تَكُونُواْ مِنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ

به سوي الله رجوع كنيد، و از او بترسيد، و نماز را برپا داريد، و از مشركان نباشيد

وَإِذۡ قَالَ لُقۡمَٰنُ لِٱبۡنِهِۦ وَهُوَ يَعِظُهُۥ يَٰبُنَيَّ لَا تُشۡرِكۡ بِٱللَّهِۖ إِنَّ ٱلشِّرۡكَ لَظُلۡمٌ عَظِيمٞ

و [اي پيامبر!] به [ياد آور] زماني را كه لقمان در حالي كه به پسر خود نصيحت مي‌كرد، گفت: اي پسركم! به الله شريك قرار مده، زيرا شرك ستم بزرگي است

وَإِن جَٰهَدَاكَ عَلَىٰٓ أَن تُشۡرِكَ بِي مَا لَيۡسَ لَكَ بِهِۦ عِلۡمٞ فَلَا تُطِعۡهُمَاۖ وَصَاحِبۡهُمَا فِي ٱلدُّنۡيَا مَعۡرُوفٗاۖ وَٱتَّبِعۡ سَبِيلَ مَنۡ أَنَابَ إِلَيَّۚ ثُمَّ إِلَيَّ مَرۡجِعُكُمۡ فَأُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

و اگر [پدر ومارت] تو را بر آن واداشتند تا چيزي را كه به آن علم نداري برايم شريك قرار بدهي، از آنان پيروي مكن، و در دنيا با آنان به خوبي رفتار كن، و از راه و روش كسي پيروي كن كه به سوي من بازگشته است، سپس بازگشت شما به سوي من است، و شما را از آنچه انجام مي‌داديد، خبر مي‌دهم

وَيَوۡمَ يَحۡشُرُهُمۡ جَمِيعٗا ثُمَّ يَقُولُ لِلۡمَلَـٰٓئِكَةِ أَهَـٰٓؤُلَآءِ إِيَّاكُمۡ كَانُواْ يَعۡبُدُونَ

و روزي [را به ياد آور] كه [الله متعال] همة آنان را حشر مي‌كند، بعد از آن براي فرشتگان مي‌گويد: آيا اينان شما را پرستش مي‌كردند.

قَالُواْ سُبۡحَٰنَكَ أَنتَ وَلِيُّنَا مِن دُونِهِمۖ بَلۡ كَانُواْ يَعۡبُدُونَ ٱلۡجِنَّۖ أَكۡثَرُهُم بِهِم مُّؤۡمِنُونَ

مي‌گويند: [الهي] تو منزهي، و تنها تو ياور ما هستي، [آنها ما را پرستش نمي‌كردند] بلكه ايشان جِنها را پرستش مي‌كردند، و بيشتر ايشان به آنان ايمان داشتند.

قُلۡ أَرَءَيۡتُمۡ شُرَكَآءَكُمُ ٱلَّذِينَ تَدۡعُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ أَرُونِي مَاذَا خَلَقُواْ مِنَ ٱلۡأَرۡضِ أَمۡ لَهُمۡ شِرۡكٞ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ أَمۡ ءَاتَيۡنَٰهُمۡ كِتَٰبٗا فَهُمۡ عَلَىٰ بَيِّنَتٖ مِّنۡهُۚ بَلۡ إِن يَعِدُ ٱلظَّـٰلِمُونَ بَعۡضُهُم بَعۡضًا إِلَّا غُرُورًا

[اي پيامبر!] بگو: آيا به شريكان خود، كه آنان را به جاي الله مي‌پرستيد، نگريسته ايد، برايم نشان بدهيد كه چه چيزي را در زمين آفريده اند، و يا آنكه در آفرينش آسمانها مشاركتي داشته اند، يا براي آنان [مشركان] كتابي داده ايم، كه آنها از آن حجتي داشته باشند، بلكه ستمكاران جز فريب، وعدة ديگري به يكديگر خود نمي‌دهند

ءَأَتَّخِذُ مِن دُونِهِۦٓ ءَالِهَةً إِن يُرِدۡنِ ٱلرَّحۡمَٰنُ بِضُرّٖ لَّا تُغۡنِ عَنِّي شَفَٰعَتُهُمۡ شَيۡـٔٗا وَلَا يُنقِذُونِ

آيا به جاي او معبودانى را اختيار كنم كه اگر [الله] مهربان بخواهد كه به من ضرري برسد، شفاعت آنان چيزي را از من دفع نمي‌كند، و مرا نجات داده نمي‌توانند

إِنِّيٓ إِذٗا لَّفِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٍ

اگر چنين كنم، بدون شك در گمراهي آشكاري خواهم بود

وَٱتَّخَذُواْ مِن دُونِ ٱللَّهِ ءَالِهَةٗ لَّعَلَّهُمۡ يُنصَرُونَ

و به جاي الله [براي خود] معبوداني گرفته اند كه شايد ياري داده شوند

لَا يَسۡتَطِيعُونَ نَصۡرَهُمۡ وَهُمۡ لَهُمۡ جُندٞ مُّحۡضَرُونَ

[آن معبودان] آنان را ياري داده نمي‌توانند، و آنان براي [بتها] لشكريان آماده شدة هستند

أَلَا لِلَّهِ ٱلدِّينُ ٱلۡخَالِصُۚ وَٱلَّذِينَ ٱتَّخَذُواْ مِن دُونِهِۦٓ أَوۡلِيَآءَ مَا نَعۡبُدُهُمۡ إِلَّا لِيُقَرِّبُونَآ إِلَى ٱللَّهِ زُلۡفَىٰٓ إِنَّ ٱللَّهَ يَحۡكُمُ بَيۡنَهُمۡ فِي مَا هُمۡ فِيهِ يَخۡتَلِفُونَۗ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَهۡدِي مَنۡ هُوَ كَٰذِبٞ كَفَّارٞ

[اي بندگان!] آگاه باشيد كه دين خالص از آنِ الله است، و كساني كه به جاي او براي خود دوستان [و معبوداني] گرفته اند، [ومي‌گويند] ما اين بتها را به اين منظور مي‌پرستيم كه ما را به الله نزديك سازند، به درستى الله در ميان آنان در بارة آنچه اختلاف دارند، [در روز قيامت] قضاوت مي‌كند، به درستى الله كسي را كه درغگو [و] ناسپاس است، هدايت نمي‌كند

۞وَإِذَا مَسَّ ٱلۡإِنسَٰنَ ضُرّٞ دَعَا رَبَّهُۥ مُنِيبًا إِلَيۡهِ ثُمَّ إِذَا خَوَّلَهُۥ نِعۡمَةٗ مِّنۡهُ نَسِيَ مَا كَانَ يَدۡعُوٓاْ إِلَيۡهِ مِن قَبۡلُ وَجَعَلَ لِلَّهِ أَندَادٗا لِّيُضِلَّ عَن سَبِيلِهِۦۚ قُلۡ تَمَتَّعۡ بِكُفۡرِكَ قَلِيلًا إِنَّكَ مِنۡ أَصۡحَٰبِ ٱلنَّارِ

چون به آدمي گزندي برسد، به پروردگار خويش دعاء مي‌كند، و زاري كنان روي به درگار او مي‌آورد، و باز هنگامي كه [الله] از طرف خود نعمتي برايش ببخشد، دعايي را كه پيشتر به درگاه او داشت، فراموش مي‌كند، و براي الله همتاياني قرار مي‌دهد، تا [ديگران را] نيز از راه او گمراه سازد، [اي پيامبر!] بگو: اندك زماني به كفر خويش [در اين دنيا] بهره‌مند شو، كه به يقين تو از دوزخيان هستي

وَلَقَدۡ أُوحِيَ إِلَيۡكَ وَإِلَى ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِكَ لَئِنۡ أَشۡرَكۡتَ لَيَحۡبَطَنَّ عَمَلُكَ وَلَتَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡخَٰسِرِينَ

و [اى پيامبر!] به تحقيق كه به تو، و به كساني كه پيش از تو بودند، وحي شده است كه اگر شرك بورزي، به يقين عمل تو نابود گرديده، و از زيانكاران خواهي بود

۞قُلۡ إِنِّي نُهِيتُ أَنۡ أَعۡبُدَ ٱلَّذِينَ تَدۡعُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ لَمَّا جَآءَنِيَ ٱلۡبَيِّنَٰتُ مِن رَّبِّي وَأُمِرۡتُ أَنۡ أُسۡلِمَ لِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

[اي پيامبر!] بگو از طرف پروردگار من، برايم دلائل روشني آمده است، كه از پرستيدن چيزهايي كه شما به غير الله به نزد آنان دعاء مي‌كنيد، نهي شده ام، و به من امر شده است كه تسليم پروردگار جهانيان باشم

ثُمَّ قِيلَ لَهُمۡ أَيۡنَ مَا كُنتُمۡ تُشۡرِكُونَ

سپس براي شان گفته مي‌شود: آن چيزهايي را كه به جاي الله شريك قرار مي‌داديد، كجا هستند

مِن دُونِ ٱللَّهِۖ قَالُواْ ضَلُّواْ عَنَّا بَل لَّمۡ نَكُن نَّدۡعُواْ مِن قَبۡلُ شَيۡـٔٗاۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ ٱللَّهُ ٱلۡكَٰفِرِينَ

مي‌گويند: از [چشم] ما ناپديد شده اند، بلكه ما پيش از اين هم چيزي را عبادت نمي‌كرديم، خداوند كافران را اين گونه گمراه مي‌كند