ٱلطَّلَٰقُ مَرَّتَانِۖ فَإِمۡسَاكُۢ بِمَعۡرُوفٍ أَوۡ تَسۡرِيحُۢ بِإِحۡسَٰنٖۗ وَلَا يَحِلُّ لَكُمۡ أَن تَأۡخُذُواْ مِمَّآ ءَاتَيۡتُمُوهُنَّ شَيۡـًٔا إِلَّآ أَن يَخَافَآ أَلَّا يُقِيمَا حُدُودَ ٱللَّهِۖ فَإِنۡ خِفۡتُمۡ أَلَّا يُقِيمَا حُدُودَ ٱللَّهِ فَلَا جُنَاحَ عَلَيۡهِمَا فِيمَا ٱفۡتَدَتۡ بِهِۦۗ تِلۡكَ حُدُودُ ٱللَّهِ فَلَا تَعۡتَدُوهَاۚ وَمَن يَتَعَدَّ حُدُودَ ٱللَّهِ فَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلظَّـٰلِمُونَ
طلاق دو بار است، بعد از آن زن را به شايستگي نگه دارد، و يا به خوبي رها كند، و براي شما روا نيست كه چيزي را از آنچه براي آنها داده ايد، پس بگيريد، مگر آنكه [زن و شوهر] بترسندكه احكام الهي را [در بين خود] رعايت كرده نميتوانند، پس اگر ترسيديد كه احكام الله را رعايت كرده نميتوانند، بر زن و شوهر گناهي نيست كه زن براى آزادي خود فديه بدهد، اينها [اين احكام] حدود الله است، پس از آنها تجاوز نكنيد، و هر كسي كه از حدود الله تجاوز كند، آنان ستمكارانند