وَكَذَٰلِكَ جَعَلۡنَٰكُمۡ أُمَّةٗ وَسَطٗا لِّتَكُونُواْ شُهَدَآءَ عَلَى ٱلنَّاسِ وَيَكُونَ ٱلرَّسُولُ عَلَيۡكُمۡ شَهِيدٗاۗ وَمَا جَعَلۡنَا ٱلۡقِبۡلَةَ ٱلَّتِي كُنتَ عَلَيۡهَآ إِلَّا لِنَعۡلَمَ مَن يَتَّبِعُ ٱلرَّسُولَ مِمَّن يَنقَلِبُ عَلَىٰ عَقِبَيۡهِۚ وَإِن كَانَتۡ لَكَبِيرَةً إِلَّا عَلَى ٱلَّذِينَ هَدَى ٱللَّهُۗ وَمَا كَانَ ٱللَّهُ لِيُضِيعَ إِيمَٰنَكُمۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ بِٱلنَّاسِ لَرَءُوفٞ رَّحِيمٞ

بدين سان شما را امت ميانة قرار داديم، تا بر مردم گواه باشيد، و پيامبر بر شما گواه باشد، و ما قبله‌اي را که بر آن بودي قبله قرار نداديم مگر براي اينکه بدانيم چه کسي از پيامبر پيروي مي‌کند و چه کسي به عقب بر مي‌گردد، وگرچه آن بسي دشوار است مگر بر کساني که الله آنان را هدايت نموده، اين طور نيست كه الله ايمان شما [نمازهايتان] را ضايع گرداند؛ زيرا الله نسبت به مردم رؤوف و مهربان است

فَإِنۡ حَآجُّوكَ فَقُلۡ أَسۡلَمۡتُ وَجۡهِيَ لِلَّهِ وَمَنِ ٱتَّبَعَنِۗ وَقُل لِّلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡأُمِّيِّـۧنَ ءَأَسۡلَمۡتُمۡۚ فَإِنۡ أَسۡلَمُواْ فَقَدِ ٱهۡتَدَواْۖ وَّإِن تَوَلَّوۡاْ فَإِنَّمَا عَلَيۡكَ ٱلۡبَلَٰغُۗ وَٱللَّهُ بَصِيرُۢ بِٱلۡعِبَادِ

[اي پيامبر] اگر با تو مجادله كردند، بگو: من، و آنهايی كه از من متابعت كرده ‌اند، خود را تسليم الله نموده‌ ايم، و به اهل كتاب و به مردم اُمِّي بگو كه آيا مسلمان شده ‌ايد؟ اگر مسلمان شدند، به يقين هدايت شده ‌اند، و اگر سرپيچي كردند، بر تو تبليغ است و بس، و الله به [حال] بندگان بينا است

لَقَدۡ مَنَّ ٱللَّهُ عَلَى ٱلۡمُؤۡمِنِينَ إِذۡ بَعَثَ فِيهِمۡ رَسُولٗا مِّنۡ أَنفُسِهِمۡ يَتۡلُواْ عَلَيۡهِمۡ ءَايَٰتِهِۦ وَيُزَكِّيهِمۡ وَيُعَلِّمُهُمُ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡحِكۡمَةَ وَإِن كَانُواْ مِن قَبۡلُ لَفِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٍ

به تحقيق الله بر مؤمنان منت نهاد كه در بين شان پيامبري از خود شان مبعوث ساخت، كه آيات او را براي آنها مي‌خواند، و آنها را [از افكار جاهليت] پاك مي‌سازد، و كتاب و حكمت را براي آنها مي‌آموزد[1]، اگر چه پيش از اين در گمراهي آشكاري قرار داشتند

۞يَـٰٓأَيُّهَا ٱلرَّسُولُ بَلِّغۡ مَآ أُنزِلَ إِلَيۡكَ مِن رَّبِّكَۖ وَإِن لَّمۡ تَفۡعَلۡ فَمَا بَلَّغۡتَ رِسَالَتَهُۥۚ وَٱللَّهُ يَعۡصِمُكَ مِنَ ٱلنَّاسِۗ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلۡكَٰفِرِينَ

اي پيامبر! آنچه را كه از پروردگارت بر تو نازل شده است، [به مردم] برسان، و اگر اين كار را نكني، رسالتش را نرسانده‌اي، و الله تو را از [شر] مردم حفظ مي‌کند، همانا الله گروه كافران را هدايت نمي‌کند

وَأَطِيعُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُواْ ٱلرَّسُولَ وَٱحۡذَرُواْۚ فَإِن تَوَلَّيۡتُمۡ فَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّمَا عَلَىٰ رَسُولِنَا ٱلۡبَلَٰغُ ٱلۡمُبِينُ

و از الله اطاعت كنيد، و از پيامبر اطاعت كنيد، و [از نافرماني] بپرهيزيد، و اگر روي گردان شديد، پس بدانيد كه [وظيفة] پيامبر ما تبليغ آشكار است

مَّا عَلَى ٱلرَّسُولِ إِلَّا ٱلۡبَلَٰغُۗ وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ مَا تُبۡدُونَ وَمَا تَكۡتُمُونَ

بر [عهدة] پيامبر وظيفة جز رساندن [پيام الهي] نيست، و الله آنچه را كه ظاهر مي‌سازيد، و آنچه را كه پنهان مي‎داريد، مي‌داند

قُلۡ أَغَيۡرَ ٱللَّهِ أَتَّخِذُ وَلِيّٗا فَاطِرِ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَهُوَ يُطۡعِمُ وَلَا يُطۡعَمُۗ قُلۡ إِنِّيٓ أُمِرۡتُ أَنۡ أَكُونَ أَوَّلَ مَنۡ أَسۡلَمَۖ وَلَا تَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ

[اى پيامبر!] بگو! آيا غير از الله را كه آفرينندة آسمانها و زمين است، و [به همگان] روزي مي‌دهد، و به روزي احتياجي ندارد، يار و ياور بگيرم؟ بگو! من امر شده‌ ام اولين كسي باشم كه مسلمان شده است، و از مشركان نباشم

وَأَنذِرۡ بِهِ ٱلَّذِينَ يَخَافُونَ أَن يُحۡشَرُوٓاْ إِلَىٰ رَبِّهِمۡ لَيۡسَ لَهُم مِّن دُونِهِۦ وَلِيّٞ وَلَا شَفِيعٞ لَّعَلَّهُمۡ يَتَّقُونَ

و به اين [قرآن] كساني را كه از حشر شدن به سوي پروردگار شان مي‌ترسند، بيم بده، [كه براي آنان در آن روز] جز او دوست و شفيعي نيست، تا باشد كه پرهيزگاري كنند

وَلَا تَطۡرُدِ ٱلَّذِينَ يَدۡعُونَ رَبَّهُم بِٱلۡغَدَوٰةِ وَٱلۡعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجۡهَهُۥۖ مَا عَلَيۡكَ مِنۡ حِسَابِهِم مِّن شَيۡءٖ وَمَا مِنۡ حِسَابِكَ عَلَيۡهِم مِّن شَيۡءٖ فَتَطۡرُدَهُمۡ فَتَكُونَ مِنَ ٱلظَّـٰلِمِينَ

و كساني كه پروردگار خويش را در صبح و شام مي‌خوانند، و خوشنودي او را مي‌خواهند، از خود مران، نه از حساب آنها چيزي بر عهدة تو است، و نه از حساب تو چيزي بر عهدة آنها است، و [اگر] آنها را طرد نمايي، از ستكاران خواهي بود

ٱتَّبِعۡ مَآ أُوحِيَ إِلَيۡكَ مِن رَّبِّكَۖ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ وَأَعۡرِضۡ عَنِ ٱلۡمُشۡرِكِينَ

[اى پيامبر!] آنچه را كه از طرف پروردگارت به تو وحي شده است، پيروي كن، پروردگاري جز او نيست، و از مشركان روي بگردان

وَلَوۡ شَآءَ ٱللَّهُ مَآ أَشۡرَكُواْۗ وَمَا جَعَلۡنَٰكَ عَلَيۡهِمۡ حَفِيظٗاۖ وَمَآ أَنتَ عَلَيۡهِم بِوَكِيلٖ

و اگر الله مي‌خواست، شرك نمي‌ورزيدند، و تو را بر آنان نگهبان قرار نداديم، و تو وكيل آنان نيستي

ٱلَّذِينَ يَتَّبِعُونَ ٱلرَّسُولَ ٱلنَّبِيَّ ٱلۡأُمِّيَّ ٱلَّذِي يَجِدُونَهُۥ مَكۡتُوبًا عِندَهُمۡ فِي ٱلتَّوۡرَىٰةِ وَٱلۡإِنجِيلِ يَأۡمُرُهُم بِٱلۡمَعۡرُوفِ وَيَنۡهَىٰهُمۡ عَنِ ٱلۡمُنكَرِ وَيُحِلُّ لَهُمُ ٱلطَّيِّبَٰتِ وَيُحَرِّمُ عَلَيۡهِمُ ٱلۡخَبَـٰٓئِثَ وَيَضَعُ عَنۡهُمۡ إِصۡرَهُمۡ وَٱلۡأَغۡلَٰلَ ٱلَّتِي كَانَتۡ عَلَيۡهِمۡۚ فَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ بِهِۦ وَعَزَّرُوهُ وَنَصَرُوهُ وَٱتَّبَعُواْ ٱلنُّورَ ٱلَّذِيٓ أُنزِلَ مَعَهُۥٓ أُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُفۡلِحُونَ

كساني كه از رسول نبي كه (أُمِّي) مي‌باشد پيروي مي‌كنند كه [صفات] او را در نزد خود در تورات و انجيل مي‌يابند، آنها را به كارهاي نيك امر نموده و از كارهاي بد نهي مي‌كند، و چيزهاي پاكيزه را براي آنها حلال قرار داده، و چيزهاي پليد را بر آنان حرام مي‌گرداند، و بارگران و تكاليف شاقة را كه بر عهدة شان بود، از دوش آنان بر مي‌دارد، پس كساني كه به او ايمان آورده و او را تعظيم نمايند، و ياري‌اش كنند، و از نوري كه با او نازل شده است پيروي نمايند، آنان رستگاران اند

أَوَلَمۡ يَتَفَكَّرُواْۗ مَا بِصَاحِبِهِم مِّن جِنَّةٍۚ إِنۡ هُوَ إِلَّا نَذِيرٞ مُّبِينٌ

آيا فكر نكردند كه در همنشين شان [با پيامبر ] آثاري از ديوانگي نيست، او جز بيم دهندة آشكاري است

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّبِيُّ حَرِّضِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ عَلَى ٱلۡقِتَالِۚ إِن يَكُن مِّنكُمۡ عِشۡرُونَ صَٰبِرُونَ يَغۡلِبُواْ مِاْئَتَيۡنِۚ وَإِن يَكُن مِّنكُم مِّاْئَةٞ يَغۡلِبُوٓاْ أَلۡفٗا مِّنَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بِأَنَّهُمۡ قَوۡمٞ لَّا يَفۡقَهُونَ

اي پيامبر! مؤمنان را به جهاد تشويق كن، اگر از شما بيست نفر مقاوم باشند، بر دو صد تن [از كافران] غالب مي‌شوند، و اگر از شما صد نفر باشند، بر هزار نفر از كافران غالب مي‌شوند؛ زيرا آنان مردمي هستند كه نمي‌فهمند

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّبِيُّ جَٰهِدِ ٱلۡكُفَّارَ وَٱلۡمُنَٰفِقِينَ وَٱغۡلُظۡ عَلَيۡهِمۡۚ وَمَأۡوَىٰهُمۡ جَهَنَّمُۖ وَبِئۡسَ ٱلۡمَصِيرُ

اي پيامبر! با كافران و منافقان جهاد كن، و بر آنان سخت بگير، و جايگاه شان دوزخ است، و چه سرانجام بدي است

خُذۡ مِنۡ أَمۡوَٰلِهِمۡ صَدَقَةٗ تُطَهِّرُهُمۡ وَتُزَكِّيهِم بِهَا وَصَلِّ عَلَيۡهِمۡۖ إِنَّ صَلَوٰتَكَ سَكَنٞ لَّهُمۡۗ وَٱللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ

[اى پيامبر!] از مالهاي آنها زكات بگير، تا آنها را بدين وسيله پاك و پاكيزه سازي، و براي آنان دعا كن، زيرا دعاي تو براي آنها آرامشي است، و الله شنواي دانا است

مَا كَانَ لِلنَّبِيِّ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَن يَسۡتَغۡفِرُواْ لِلۡمُشۡرِكِينَ وَلَوۡ كَانُوٓاْ أُوْلِي قُرۡبَىٰ مِنۢ بَعۡدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمۡ أَنَّهُمۡ أَصۡحَٰبُ ٱلۡجَحِيمِ

براي پيامبر و كساني كه ايمان آورده ‌اند شايسته نبود كه براي مشركان بعد از آنكه دوزخي بودن آنان واضح شد، طلب مغفرت نمايند، اگرچه نزديكان آنها باشند

قُلۡ يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ إِن كُنتُمۡ فِي شَكّٖ مِّن دِينِي فَلَآ أَعۡبُدُ ٱلَّذِينَ تَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ وَلَٰكِنۡ أَعۡبُدُ ٱللَّهَ ٱلَّذِي يَتَوَفَّىٰكُمۡۖ وَأُمِرۡتُ أَنۡ أَكُونَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

[اي پيامبر!] بگو: اي مردم! اگر از [حقانيت] دين من در شك هستيد، پس [بدانيد] كساني را كه شما به جاي الله مي‌پرستيد، نمي‌پرستم، بلكه معبودى را مي‌پرستم كه شما را مي‌ميراند، و مأمور شده‌ام كه از مؤمنان باشم

وَأَنۡ أَقِمۡ وَجۡهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفٗا وَلَا تَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ

و [به من امر شد كه] به دين يكتا پرستي روي آور، و از مشركان مباش

وَلَا تَدۡعُ مِن دُونِ ٱللَّهِ مَا لَا يَنفَعُكَ وَلَا يَضُرُّكَۖ فَإِن فَعَلۡتَ فَإِنَّكَ إِذٗا مِّنَ ٱلظَّـٰلِمِينَ

و به جز از الله چيزي را مخوان كه نه به تو نفع مي‌رساند و نه ضرر، و اگر چنين كني، پس به يقين در اين صورت از ستكاران خواهي بود

وَٱتَّبِعۡ مَا يُوحَىٰٓ إِلَيۡكَ وَٱصۡبِرۡ حَتَّىٰ يَحۡكُمَ ٱللَّهُۚ وَهُوَ خَيۡرُ ٱلۡحَٰكِمِينَ

و [اى پيامبر!] از آنچه كه بر تو وحي مي‌شود، پيروي كن، و شكيبا باش، تا اينكه الله داوري كند، و او بهترين داوران است

أَلَّا تَعۡبُدُوٓاْ إِلَّا ٱللَّهَۚ إِنَّنِي لَكُم مِّنۡهُ نَذِيرٞ وَبَشِيرٞ

كه جز الله را نپرستيد، و من از جانب او هشدار دهنده، و بشارت دهندة براي شما مي‌باشم

فَٱسۡتَقِمۡ كَمَآ أُمِرۡتَ وَمَن تَابَ مَعَكَ وَلَا تَطۡغَوۡاْۚ إِنَّهُۥ بِمَا تَعۡمَلُونَ بَصِيرٞ

[اي پيامبر!] پس همان طوري كه مأموريت يافته‌اي، با آناني كه با تو توبه كرده اند، [در برابر مشركان] استقامت كن، و طغيان نكنيد، همانا او به آنچه مي‌كنيد، بينا است

وَلَا تَرۡكَنُوٓاْ إِلَى ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ فَتَمَسَّكُمُ ٱلنَّارُ وَمَا لَكُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ مِنۡ أَوۡلِيَآءَ ثُمَّ لَا تُنصَرُونَ

به كساني كه ستم كرده اند، متمايل نشويد، كه آتش جهنم به شما [نيز] خواهد رسید، و براي شما جز الله دوستاني نیست، و سپس ياري داده نمي‌شويد

وَأَقِمِ ٱلصَّلَوٰةَ طَرَفَيِ ٱلنَّهَارِ وَزُلَفٗا مِّنَ ٱلَّيۡلِۚ إِنَّ ٱلۡحَسَنَٰتِ يُذۡهِبۡنَ ٱلسَّيِّـَٔاتِۚ ذَٰلِكَ ذِكۡرَىٰ لِلذَّـٰكِرِينَ

و [اي پيامبر!] نماز را در دو طرف روز، و در قسمتي از شب بر پادار؛ زيرا حسنات سيئات را از بين مي‌برند، اين پندي است براي پندپذيران

وَٱصۡبِرۡ فَإِنَّ ٱللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجۡرَ ٱلۡمُحۡسِنِينَ

و [اي پيامبر!] صبر كن كه الله مزد نيكوكاران را ضايع نمي‌كند

وَإِن مَّا نُرِيَنَّكَ بَعۡضَ ٱلَّذِي نَعِدُهُمۡ أَوۡ نَتَوَفَّيَنَّكَ فَإِنَّمَا عَلَيۡكَ ٱلۡبَلَٰغُ وَعَلَيۡنَا ٱلۡحِسَابُ

و اگر بعضي از چيزهايي را كه به آنها وعده مي‌دهيم، به تو نشان دهيم، ويا [پيش از نشان دادن آنها برايت] تو را بميرانيم، به هر حال بر تو تبليغ رسالت است، و بر ما حساب آنهاست

وَقُلۡ إِنِّيٓ أَنَا ٱلنَّذِيرُ ٱلۡمُبِينُ

و بگو! من بيم دهندة آشكاري هستم

فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَإِنَّمَا عَلَيۡكَ ٱلۡبَلَٰغُ ٱلۡمُبِينُ

پس [اي پيامبر!] اگرروی گردان شدند، همانا وظيفة تو تبليغ آشکار است

ٱدۡعُ إِلَىٰ سَبِيلِ رَبِّكَ بِٱلۡحِكۡمَةِ وَٱلۡمَوۡعِظَةِ ٱلۡحَسَنَةِۖ وَجَٰدِلۡهُم بِٱلَّتِي هِيَ أَحۡسَنُۚ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعۡلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِۦ وَهُوَ أَعۡلَمُ بِٱلۡمُهۡتَدِينَ

[اى پيامبر!] به حكمت و اندرز نيكو [مردم را] به راه پروردگارت دعوت نما، و با آنها به شيوة نيكوتر بحث و مناظره كن، به يقين پروردگارت به [حال] گمراه شدگان، و به [حال] راه يافتگان داناتر است