فَأَنجَيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥٓ إِلَّا ٱمۡرَأَتَهُۥ كَانَتۡ مِنَ ٱلۡغَٰبِرِينَ
پس او و خانوادهاش را نجات داديم، مگر زنش را كه از بازماندگان بود
قَالُواْ يَٰلُوطُ إِنَّا رُسُلُ رَبِّكَ لَن يَصِلُوٓاْ إِلَيۡكَۖ فَأَسۡرِ بِأَهۡلِكَ بِقِطۡعٖ مِّنَ ٱلَّيۡلِ وَلَا يَلۡتَفِتۡ مِنكُمۡ أَحَدٌ إِلَّا ٱمۡرَأَتَكَۖ إِنَّهُۥ مُصِيبُهَا مَآ أَصَابَهُمۡۚ إِنَّ مَوۡعِدَهُمُ ٱلصُّبۡحُۚ أَلَيۡسَ ٱلصُّبۡحُ بِقَرِيبٖ
[فرشتگان] گفتند: اي لوط! ما فرستادگان پروردگار تو ميباشيم، آنها هرگز به تو دسترسي پيدا كرده نميتوانند، پس خانوادة خود را در وقتي كه پاسي از شب گذشت بيرون ببر، و هيچ يك از شما روي بر نگرداند، مگر همسرت؛ زيرا هر چه [از عذاب] به ديگران برسد، به او نيز خواهد رسيد، همانا وعدۀ [نزول عذاب] آنها صبح است، آيا صبح نزديك نيست
إِلَّا ٱمۡرَأَتَهُۥ قَدَّرۡنَآ إِنَّهَا لَمِنَ ٱلۡغَٰبِرِينَ
مگر همسرش را، زيرا مقدر كرده ايم كه از باقي ماندگان [و هلاك شوندگان] باشد
إِلَّا عَجُوزٗا فِي ٱلۡغَٰبِرِينَ
مگر پير زني را كه از بازماندگان بود
فَأَنجَيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥٓ إِلَّا ٱمۡرَأَتَهُۥ قَدَّرۡنَٰهَا مِنَ ٱلۡغَٰبِرِينَ
پس او و خانواده اش را نجات داديم، مگر همسرش را كه او را از بازماندگان در [هلاك شدن] مقدر نموديم
قَالَ إِنَّ فِيهَا لُوطٗاۚ قَالُواْ نَحۡنُ أَعۡلَمُ بِمَن فِيهَاۖ لَنُنَجِّيَنَّهُۥ وَأَهۡلَهُۥٓ إِلَّا ٱمۡرَأَتَهُۥ كَانَتۡ مِنَ ٱلۡغَٰبِرِينَ
[ابراهيم] گفت: لوط در آن قريه است، گفتند: ما به كساني كه در آنجا هستند، [از تو] دانا تريم، او و خانواده اش را نجات ميدهيم مگر همسرش را كه از بازماندگان ميباشد
وَلَمَّآ أَن جَآءَتۡ رُسُلُنَا لُوطٗا سِيٓءَ بِهِمۡ وَضَاقَ بِهِمۡ ذَرۡعٗاۖ وَقَالُواْ لَا تَخَفۡ وَلَا تَحۡزَنۡ إِنَّا مُنَجُّوكَ وَأَهۡلَكَ إِلَّا ٱمۡرَأَتَكَ كَانَتۡ مِنَ ٱلۡغَٰبِرِينَ
و چون فرستادگان ما نزد لوط آمدند، [به سبب آمدن آنها] سخت ناراحت و تنگدل شد، و [آن فرشتگان] برايش گفتند: مترس، و غمگين مشو، ما تو و خانوادة تو را نجات ميدهيم، مگر همسر تو را كه از بازماندگان خواهد بود
إِلَّا عَجُوزٗا فِي ٱلۡغَٰبِرِينَ
مگر پير زني را كه از باقي ماندگان بود
ضَرَبَ ٱللَّهُ مَثَلٗا لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ ٱمۡرَأَتَ نُوحٖ وَٱمۡرَأَتَ لُوطٖۖ كَانَتَا تَحۡتَ عَبۡدَيۡنِ مِنۡ عِبَادِنَا صَٰلِحَيۡنِ فَخَانَتَاهُمَا فَلَمۡ يُغۡنِيَا عَنۡهُمَا مِنَ ٱللَّهِ شَيۡـٔٗا وَقِيلَ ٱدۡخُلَا ٱلنَّارَ مَعَ ٱلدَّـٰخِلِينَ
الله براي كساني كه كافر شدند، زن نوح و زن لوط را مَثَل زده است، آن دو زن در نكاح دو بنده از بندگان صالح ما بودند، و به آنان خيانت نمودند، و آن [دو بندة صالح] نتوانستند چيزي از عذاب الله را از آن دو زن دفع نمايند، و [به آن دو زن] گفته شد كه با داخل شوندگان [به دوزخ] به آتش داخل شويد